Hipolibidemia (oziębłość seksualna): przyczyny i sposoby radzenia sobie z nią
Dodano:

11 marca, 2023
11:44
Zaktualizowano:

1 kwietnia, 2023
11:44

Co to jest hipolibidemia?

Hipolibidemia, określana również jako zespół obniżonego popędu seksualnego czy też oziębłość seksualna, jest zaburzeniem seksualnym, które charakteryzuje się przewlekłym bądź nawracających obniżeniem lub brakiem popędu płciowego, a także fantazji erotycznych i potrzeby podejmowania współżycia. Należy wskazać, że zespół obniżonego popędu seksualnego stanowi jedną z części występujących zaburzeń seksualnych zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet, starszych i młodych osób, nawet w wieku młodzieńczym. Niemniej jednak należy podkreślić, że zespół obniżonego popędu seksualnego w większości przypadków dotyczy kobiet.

Hipolibidemia w skrajnej postaci występuje niezwykle rzadko, najczęściej diagnozowane jest okresowy zanik zainteresowania współżyciem seksualnym i obniżonym libido. Zespół obniżonego popędu seksualnego może być również elementem zaburzeń psychotycznych, który jest objawem dominującym w początkowym okresie choroby, dlatego mówi się o kobiecej oziębłości seksualnej.

Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację

Przyczyny oziębłości seksualnej

Hipolibidemia, czyli oziębłość seksualna, jest zaburzeniem, które może mieć różne podłoże. W tym znaczeniu przyczyną zespołu obniżonego popędu seksualnego mogą być czynniki biologiczne, psychiczne, partnerskie lub kulturowe. Dlatego też przyczyn należy doszukiwać się na wielu płaszczyznach. Oziębłość seksualna może bowiem być uwarunkowane kulturowo i religijnie. W tym znaczeniu seks ograniczony jest wyłącznie do prokreacji i może być uprawiane po zawarciu związku małżeńskiego, dlatego też u osób pojawia się dyskomfort zwiany z odczuwaniem pociągu seksualnego, który jest tłumiony i tłamszony. Oziębłość seksualną na tle kulturowym może być związana z uzależnieniem od pornografii, stawianiem zbyt wysokich wymagań czy też opieraniem się presji kulturowej. Oziębłość seksualna może wynikać również z podłoża psychicznego. Wówczas może być wynikiem traumatycznych doświadczeń związanych z seksualnością – molestowaniem lub gwałtem, ale również kompleksami, najczęściej kompleksem małego członka. Dodatkowo podłoże hipolibidemii może wynikać z zaburzeń psychicznych – depresji stanów lękowych, przewlekłego stresu, przewlekłego oraz długotrwałego uczucia zmęczenia, licznych kompleksów związanych z własnym ciałem. Biologiczne podłoże uwarunkowane może być ze specyficzną budową anatomiczną, która przyczynia się do pojawienia się dolegliwości bólowych podczas współżycia. Co więcej, biologiczna oziębłość seksualna może wynikać również z podłoża hormonalnego, gdyż prawidłowe stężenie hormonów w organizmie warunkuje utrzymanie popędu seksualnego. Nie można również pominąć przyczyn partnerskich oziębłości seksualnej. W tym znaczeniu przyczyną oziębłości seksualnej jest nieodpowiedni partner życiowy, brak umiejętności porozumienia się, a także problemy w związku

Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację

Objawy oziębłości seksualnej

Hipolibidemia, czyli zespół obniżonego popędu seksualnego, pojawić się może zarówno u kobiet, jak i mężczyzn w różnym wieku. Niemniej jednak bez względu na wiek i płeć chorego, oziębłość seksualna objawia się w ten sam sposób. W tym znaczeniu symptomami oziębłości seksualnej jest:

  • obniżone libido lub całkowity brak libido,
  • brak fantazji erotycznych,
  • brak potrzeby podejmowania aktywności seksualnej,
  • postępujący lub całkowity zanik zainteresowania współżyciem seksualnym oraz masturbacją,
  • obniżony poziom aktywności seksualnej w porównaniu ze stanem z przeszłości.

Należy jednak wskazać, że osoby z oziębłością seksualną mogą podejmować współżycie, które będzie satysfakcjonujące. Niemniej jednak do zbliżeń seksualnych dochodzi bardzo rzadko, a nawet sporadycznie.

Leczenie oziębłości seksualnej

Zespół obniżonego popędu seksualnego jest trudny do zdiagnozowania, ponieważ granica pomiędzy oziębłością seksualną a naturalnie niskim libido jest bardzo płynna. Niemniej jednak wywiad przeprowadzony przez seksuologa pozwala na ustalenie podłoża problemu.

Leczenie hipolibidemii co do zasady ma charakter przyczynowy. Należy wskazać, że ze względu na podłoże zespołu obniżonego popędu seksualnego najczęstszymi metodami leczenia jest:

  • psychoterapia, która pozwala na przepracowanie problemów i uwolnienie się od trudnych, traumatyzujących zaburzeń psychicznych, co przełoży się bezpośrednio na jakość współżycia seksualnego,
  • farmakoterapia, która polega przede wszystkim na przyjmowaniu medykamentów hormonalnych, umożliwiających podniesienie libido, dodatkowo w przypadku zaburzeń psychicznych stosowane są również leki na depresję,
  • metody treningowe,
  • wzbogacanie sztuki miłosnej.

Oziębłość seksualna jest poważnym problemem, który przyczynia się do rozpadu związków i wielu rozwodów. Niemniej jednak niesatysfakcjonujące życie seksualne może mieć również inne przyczyny. W tym znaczeniu przyczyny zaburzeń erekcji – niemożność osiągnięcia i utrzymania rozwodu czy przedwczesny wytrysk – wiązać się mogą z impotencją psychogenną czy też używkami, w tym z paleniem a problemami z potencją. Należy jednak wskazać, że impotencja w młodym wieku zazwyczaj wywołana jest przez inne czynniki niż te, które są przyczyną zaburzeń erekcji u starszych mężczyzn.

W serwisie e-recepta.net staramy się by publikowane przez nas informację, były rzetelne i pochodziły ze sprawdzonych źródeł. Należy jednak pamiętać, że niniejszy artykuł nie jest poradą lekarską i nie może zastąpić konsultacji ze specjalistą. Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację

Źródła:

  1. Zbigniew Lew-Starowicz: Seksuologia sądowa. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2000
  2. Zbigniew Lew-Starowicz: Zaburzenia seksualne w praktyce ogólnolekarskiej. Poznań: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004
Udostępnij artykuł:
Nie ma jeszcze żadnych komentarzy, bądź pierwszy!
Napisz komentarz
Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację