Setaloft

Setaloft — co to za lek, dla kogo jest przeznaczony?

Lek Setaloft to preparat przeciwdepresyjny. W swoim składzie zawiera sertralinę w postaci chlorowodorku. Substancja ta należy do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Środki tego typu dostępne są tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. W zależności od wskazania, tabletki powlekane Setaloft można stosować u osób dorosłych oraz u dzieci i młodzieży powyżej 6. roku życia.

Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Setaloft to:

• depresja i zapobieganie nawrotom depresji (osoby dorosłe);
• lęk napadowy (osoby dorosłe);
• zespół lęku pourazowego PTSD (osoby dorosłe);
• zespół leku społecznego (osoby dorosłe);
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne ZO-K (osoby dorosłe oraz dzieci i młodzież w wieku 6-17 lat).

O konieczności zastosowanie leku Setaloft decyduje lekarz prowadzący. Ma on na uwadzę zdrowie i bezpieczeństwo pacjenta. Stosowanie leku wymaga indywidualnego dawkowania oraz przeprowadzania regularnych kontroli stanu zdrowia pacjenta.

Setaloft — cena, refundacja

Cena leku Setaloft zależy od marży narzuconej przez daną aptekę, stopnia refundacji oraz wybranego stężenia. Pełna cena preparatu to:

• Setaloft 50 mg (30 tabletek powlekanych) - 14,10 PLN;
• Setaloft 100 mg (30 tabletek powlekanych) - 28,20 PLN.

Zgodnie z przepisami refundacyjnymi obowiązującymi od stycznia 2024 roku lek ten podlega całościowej lub częściowej refundacji w obu opakowaniach. Preparat za darmo otrzymują pacjenci poniżej 18. i powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji refundacyjnej. Ponadto lek w ramach częściowej odpłatności mogą uzyskać pacjenci we wskazaniach: upośledzenie umysłowe lub choroby psychiczne. Wówczas cena leku to:

• Setaloft 50 mg (30 tabletek powlekanych) - 4,20 PLN;
• Setaloft 100 mg (30 tabletek powlekanych) - 8,45 PLN.

Setaloft — zamienniki lub podobne leki

Na rynku dostępne są różne leki zawierające substancję czynną sertralinę i stosowane w leczeniu zaburzeń depresyjnych. Jako zamienniki preparatu Setaloft wymieniane są m.in.: Asertin, Asentra, Miravil, Sertagen, Sastium, Sertraline Apotex, Sertralina Krka, Sertranorm, Stimuloton, Zoloft, Zotral. O konieczności i możliwości zastosowania wybranego z nich decyduje lekarz prowadzący.

Setaloft — pełny skład leku, mechanizm działania

Podstawowym składnikiem leku Setaloft jest substancja czynna sertralina w postaci chlorowodorku. W jednej tabletce powlekanej może być 50 mg lub 100 mg. Substancje pomocnicze leku to: celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu, laktoza jednowodna, kopowidon, kroskarmeloza sodowa, makrogol 400, hypromeloza 50cP, dwutlenek tytanu E171, hydroksypropyloceluloza, hypromeloza 3cP.

Za mechanizm działania leku Setaloft odpowiada sertralina. Odpowiada ona za wychwyt zwrotny serotoniny. Dzięki temu ten neuroprzekaźnik dłużej działa w synapsie i wydłuża się czas pobudzenia komórki odbiorczej. Zwiększa to częstotliwość przesyłania impulsów nerwowych, a komórki zależne od serotoniny są bardziej stymulowane. W efekcie dochodzi do złagodzenia objawów depresji i do uspokojenia się pacjenta. Pod tym względem sertralina wykazuje skuteczne działanie, choć ten proces nie został jeszcze do końca zbadany. Sertralina odpowiada za hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny oraz częściowo noradrenaliny i dopaminy. Jednocześnie nie wykazuje powinowactwa do receptorów: adrenergicznych, dopaminergicznych, histaminergicznych, cholinergicznych, GABA, serotoninergicznych i benzodiazepinowych.

Setaloft — dawkowanie, stosowanie leku

Stosowanie leku Setaloft powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami lekarza. To on ustala indywidualne dawkowanie w zależności od schorzenia i predyspozycji pacjenta.

W przypadku osób dorosłych we wskazaniach depresji i zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych standardowa dawka początkowa wynosi 50 mg na dobę. Można ją zwiększać stopniowo o 50 mg na dobę, jednak po upływie co najmniej tygodnia. Maksymalna dawka dobowa to 200 mg. We wskazaniach takich jak: lęk napadowy, zespół lęku pourazowego i zespół lęku społecznego standardowa dawka początkowa to 25 mg na dobę. Można ją zwiększać stopniowo do maksymalnej dawki 200 mg na dobę. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek niezbędne może być zmienienie dawkowania.

Lek może być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku 6-17 lat w przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Standardowa dawka u dzieci w wieku 6-12 lat to 25 mg na dobę na początku leczenia. Można ją stopniowo zwiększać. W przypadku młodzieży w wieku 13-17 lat początkowa dawka wynosi 50 mg. W obu przypadkach maksymalna dawka dobowa to 200 mg.

Tabletki powlekane należy przyjmować rano lub wieczorem raz na dobę codziennie o tej samej porze. Popija się je wodą. Nie wolno popijać leku sokiem grejpfrutowym.

Setaloft — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Nie powinno się stosować leku Setaloft u kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia. W przypadku kobiet w ciąży wzrasta ryzyko wystąpienia poważnych objawów ze strony dziecka, w tym m.in.: przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków, problemów z oddychaniem, sztywności lub wiotkości mięśni, drażliwości, nasilenia odruchów, zasinienia skóry, wymiotów, problemów z pobieraniem pokarmów itd. Ponadto zwiększa się ryzyko wystąpienia poważnego krwotoku z pochwy pacjentki po porodzie. Jeżeli lekarz wdroży lek Setaloft u kobiety w ciąży, to korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.

Sertralina może przenikać do mleka ludzkiego. W związku z tym nie należy przyjmować jej w okresie karmienia piersią. Może to powodować zaburzenia rozwoju dziecka oraz poważne objawy. Jeżeli jest to konieczne, to pacjentka powinna zrezygnować z karmienia dziecka mlekiem matki.

Setaloft — możliwe działania niepożądane

Terapia z lekiem Setaloft może powodować działania niepożądane. Ich rodzaj oraz skala nasilenia zależą od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Ponadto skutki uboczne nie występują u każdego pacjenta. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią takie objawy jak:

• objawy zespołu serotoninowego (splątanie, pobudzenie, wysoka temperatura, nadmierna potliwość, kołatanie serca);
• ciężka wysypka skórna;
• reakcja alergiczna;
• zażółcenie skóry sugerujące uszkodzenie wątroby;
• nasilenie objawów depresji;
• napad drgawkowy;
• niepokój ruchowy;
• epizod maniakalny.

Dotychczas odnotowano jeszcze takie działania niepożądane jak m.in.:

• ból głowy;
• zawroty głowy;
• bezsenność;
• suchość w jamie ustnej;
• zmęczenie;
• zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych);
• zaburzenia koncentracji;
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała;
• zmniejszenie tolerancji lekowej;
• zaburzenia czucia;
• zaburzenia widzenia;
• nietrzymanie moczu;
• zaburzenia wydzielania łez;
• zaburzenia koncentracji;
• zapalenie ucha zewnętrznego;
• zapalenie ucha środkowego;
• zaburzenia koordynacji;
• zaburzenia ruchowe;
• zaburzenia czynności seksualnych (np. zaburzenia wytrysku, zaburzenia wzwodu);
• zaburzenia smaku;
• zwiększone stężenie cholesterolu we krwi;
• nieprawidłowe krwawienia i zaburzenia miesiączkowania;
• choroba zwyrodnieniowa stawów;
• zaburzenia kości;
• zapalenie uchyłków jelita;
• powiększenie węzłów chłonnych;
• nieprawidłowa struktura włosów;
• zaburzenia mowy;
• nagłe zaczerwienienie skóry;
• zaburzenia czynności seksualnych;
• zapalenie przełyku;
• i inne.

Wszystkie odnotowane skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono na ulotce dołączonej do leku przez producenta. Pacjent powinien dokładnie się z nimi zapoznać. Wszelkie niepożądane objawy warto zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Setaloft — przeciwwskazania, środki ostrożności

Występują określone przeciwwskazania do stosowania leku Setaloft. Przede wszystkim tabletki powlekane Setaloft nie mogą być przyjmowane przez pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ponadto wśród przeciwwskazań wymienia się jednoczesne stosowanie takich leków jak:

• pinozyd (lek stosowany w zaburzeniach psychicznych);
• inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO, np.: moklobemid, selegilina);
• leki podobne do inhibitorów MAO (np. linezolid).

W określonych przypadkach podczas terapii należy zachować ostrożność. Dotyczy to pacjentów, u których występują lub występowały w przeszłości takie stany jak:

• obniżone stężenie sodu we krwi;
• myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa;
• choroba maniakalno-depresyjna (dwubiegunowa);
• schizofrenia;
• padaczka lub napady drgawkowe;
• złośliwy zespół neuroleptyczny;
• zespół serotoninowy;
• cukrzyca;
• choroba wątroby;
• zaburzenia krwotoczne;
• terapia elektrowstrząsowa;
• ciąża;
• choroby oczu (np. jaskra, czyli zwiększone ciśnienie w gałce ocznej);
• zaburzenia rytmu serca po badaniu EKG;
• choroba serca;
• niski poziom magnezu lub potasu we krwi;
• wydłużenie odstępu QT w wywiadzie rodzinnym;
• wiek poniżej 18. lub powyżej 65. roku życia.

Wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem prowadzącym. To on podejmuje decyzję dotyczącą możliwości zastosowania leku Setaloft u pacjenta oraz bezpieczeństwa terapii.

Setaloft — interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że Setaloft może wchodzić z nimi w interakcję i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Zabronione jest jednoczesne stosowanie preparatu Setaloft z takimi lekami jak pinozyd, inhibitory monoaminooksydazy (MAO) oraz leki podobne do inhibitorów MAO.

Ponadto szczególne środki ostrożności zachowuje się w przypadku takich środków farmakologicznych jak:

• leki stosowane w leczeniu migren (np.: sumatryptan);
• leki stosowane w leczeniu silnego bólu (np.: buprenorfina, tramadol);
• leki stosowane w leczeniu przewlekłego bólu i w znieczuleniu (np.: fentanyl, suksametonium, miwakurium);
• leki zawierające pochodne amfetaminy (stosowane przy ADHD);
• leki uspokajające (diazepam);
• leki moczopędne (diuretyki);
• leki przeciwzakrzepowe (np.: warfaryna);
• leki roślinne z zielem dziurawca zwyczajnego;
• leki zawierające aminokwas tryptofan;
• leki przeciwcukrzycowe (tolbutamid);
• leki stosowane w leczeniu padaczki (fenytoina, fenobarbital, karbamazepina);
• leki stosowane w leczeniu bólu i gorączki (metamizol);
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
• leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV/AIDS;
• leki stosowane w leczeniu zapalenia wątroby typu C;
• leki stosowane na nadciśnienie tętnicze;
• leki stosowane w leczeniu schizofrenii i innych zaburzeń psychicznych;
• leki stosowane w leczeniu nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego, zgagi i choroby wrzodowej;
• leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych i bakteryjnych;
• leki przeciw nudnościom;
• leki przeciw agregacji płytek krwi;
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
• lit (stosowany w leczeniu depresji i manii);
• inne leki stosowane w leczeniu depresji.

Wszystkie te substancje zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania produktu leczniczego. Pacjent obowiązkowo powinien się z nią zapoznać i w przypadku wątpliwości skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

FAQ — pytania o lek Setaloft