Pramatis

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	depresja, zaburzenia lękowe
Postać	tabletki powlekane
Dawka	10 mg, 20 mg
Substancja czynna	escitalopram

Pramatis — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Pramatis to lek o działaniu przeciwdepresyjnym, który należy do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Środki tego typu oddziałują na układ serotoninowy w mózgu, zwiększając stężenie serotoniny. Preparat zawiera substancję czynną escitalopram i ma postać tabletek powlekanych. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. 

Mechanizm działania leku polega na hamowaniu procesu wychwytu zwrotnego serotoniny, dzięki czemu wydłuża się czas jej oddziaływania w synapsie oraz czas pobudzenia komórki odbiorczej. Następuje zwiększenie częstotliwości impulsów nerwowych. Prowadzi to do złagodzenia objawów depresyjnych i uspokojenia pacjenta. 

Preparat Pramatis przeznaczony jest dla osób dorosłych oraz w wyjątkowych okolicznościach dla młodszych pacjentów. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Pramatis to:

• epizody dużej depresji;
• zaburzenia lękowe z napadami lęku;
• zaburzenia lękowe z agorafobią lub bez agorafobii;
• zaburzenia lękowe uogólnione;
• zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne;
• fobia społeczna.

Ile kosztuje Pramatis?

Obecnie lek Pramatis dostępny jest w dwóch wariantach opakowania, które różnią się stężeniem substancji czynnej w pojedynczej tabletce. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Pramatis (10 mg, 28 tabletek powlekanych) - 23,90 PLN;
• Pramatis (20 mg, 28 tabletek powlekanych) - 26,35 PLN.

Czy lek Pramatis jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Pramatis nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Oznacza to, że ten musi pokryć całkowity koszt zakupu tego preparatu w aptece.

Pramatis — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są podobne leki do Pramatis, które zawierają taką samą substancję czynną w tej samej postaci. Wśród nich znajdują się: Aciprex, Depralin, Elicea, Escipram, Escitalopram Actavis, Escitalopram Aurovitas, Escitalopram Bluefish, Escitalopram Genoptim, Escitil, Lexapro, Mozarin, Nexpram, Oroes, Pralex i Symescital. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę.

Pramatis — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Pramatis ustalane jest indywidualnie przez lekarza prowadzącego. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza. Tabletki przeznaczone są do stosowania doustnego. Należy połykać je w całości i można to robić niezależnie od posiłków. Jeżeli pacjent ma problemy z połykaniem, to może dzielić lek na dwie (10 mg) lub cztery (20 mg) części. Poniżej standardowe dawkowanie w zależności od wskazania medycznego przy podawaniu leku dorosłym pacjentom. 

Leczenie depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych i zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego:

• zwykle zalecana dawka to 10 mg przyjmowanych raz na dobę;
• lekarz może zwiększyć dawkę leku maksymalnie do 20 mg na dobę.

Leczenie fobii społecznej:

• dawka początkowa wynosi 10 mg przyjmowane raz na dobę;
• lekarz może zmniejszyć dawkę do 5 mg na dobę lub zwiększyć maksymalnie do 20 mg raz na dobę, zależnie od reakcji pacjenta na leczenie.

Leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku:

• dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia;
• później dawkę zwiększa się do 10 mg na dobę;
• następnie lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 20 mg. 

Lekarz może zadecydować o podaniu leku Pramatis pacjentowi w wieku poniżej 18 lat tylko w wyjątkowych okolicznościach. W przypadku pacjentów w podeszłym wieku powyżej 65. roku życia zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę i lekarz może zwiększyć ją do 10 mg. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i zaburzeniami czynności wątroby może być konieczne dostosowanie dawki do indywidualnych potrzeb i reakcji organizmu pacjenta. 

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Pramatis. Może to powodować przedawkowanie substancji czynnej i nie poprawia skuteczności terapii. Niepokojące objawy to: drżenie, pobudzenie, zawroty głowy, drgawki, wymioty, nudności, śpiączka, zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia rytmu serca i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Pramatis — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Przeciwwskazane jest stosowanie leku Pramatis u kobiet w ciąży, podejrzewających ciążę lub ją planujących. Jest to związane z tym, że może on powodować poważne zagrożenie dla rozwoju dziecka. Największe ryzyko występuje w ostatnim trymestrze, jednak leku Pramatis nie należy zazwyczaj stosować również we wcześniejszym etapie ciąży. Może on powodować takie działania niepożądane ze strony dziecka jak: siny odcień skóry, trudności w oddychaniu, trudności w przyjmowaniu pokarmu, zmiany temperatury ciała, drgawki, wymioty, sztywność lub wiotkość mięśni, małe stężenie cukru we krwi, drżenie, intensywne odruchy, nerwowość, uporczywy płacz, letarg, drażliwość, senność, trudności w zasypianiu, przetrwałe nadciśnienie płucne z przyspieszonym oddechem. U kobiety występuje większe ryzyko poważnego krwotoku z pochwy występującego krótko po porodzie. 

Substancja czynna escitalopram może przenikać od mleka matki. W związku z tym leu tego nie podaje się u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie ze względów bezpieczeństwa, aby nie doszło do działań niepożądanych ze strony dziecka. 

Pramatis — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Pramatis mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. Zawsze należy zachować ostrożność i bezpieczeństwo stosowania. Przerwanie leczenia i natychmiastowy kontakt z lekarzem są niezbędne, jeżeli wystąpią takie objawy jak:

• nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego;
• wysoka gorączka, drżenie, splątanie, pobudzenie i nagłe skurcze mięśni (możliwe objawy zespołu serotoninowego);
• ciężka reakcja alergiczna (objawy: pokrzywka, trudności w przełykaniu, trudności w oddychaniu, obrzęk skóry, języka, gardła, warg lub twarzy);
• obrzęk naczynioruchowy (nagły obrzęk skóry lub błon śluzowych);
• myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie;
• trudności w oddawaniu moczu;
• szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenie (możliwe objawy zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca typu Torsade de pointes);
• zażółcenie skóry i białkówek oczu (zapalenie wątroby lub zaburzenia czynności wątroby);
• napady drgawkowe.

Inne odnotowywane dotychczas działania niepożądane to m.in.:

• ból głowy;
• nudności;
• zwiększenie masy ciała;
• ból mięśni i stawów;
• zaburzenia czynności seksualnych (np.: zaburzenia wzwodu, opóźniony wytrysk, zmniejszony popęd płciowy, trudności z orgazmem);
• zmniejszony lub zwiększony apetyt;
• zapalenie zatok (zatkany nos, wodnisty wyciek z nosa);
• nasilone pocenie się;
• niepokój, lęk, trudności w zasypianiu, zawroty głowy, drżenie, kłucie w obrębie twarzy, nietypowe marzenia senne, uczucie senności, ziewanie;
• uczucie zmęczenia, gorączka;
• suchość w ustach, biegunka, wymioty, zaparcie;
• krwawienie z nosa;
• zmniejszenie masy ciała;
• nadmierne krwawienie miesiączkowe;
• wypadanie włosów;
• obrzęk rąk lub nóg;
• szybka czynność serca;
• zaburzenia widzenia, rozszerzenie źrenic;
• szumy uszne (dzwonienie w uszach);
• zaburzenia snu;
• zaburzenia smaku;
• omdlenie;
• napady paniki;
• splątanie;
• pobudzenie, nerwowość;
• ścieranie się zębów;
• nieregularne miesiączkowanie;
• powolna czynność serca;
• depersonalizacja, agresja, omamy;
• zaburzenia ruchu;
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych;
• niedociśnienie ortostatyczne;
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi;
• objawy nieprawidłowego krwawienia, w tym wybroczyny;
• priapizm (bolesny wzwód);
• zmiana rytmu serca (wydłużenie odstępu QT);
• ciężki krwotok z pochwy;
• mania;
• wydzielanie mleka u mężczyzn i u kobiet;
• zwiększone ryzyko złamań kości;
• utrata apetytu;
• i inne.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Pramatis?

Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Pramatis należy skonsultować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazania do stosowania tego preparatu to:

• uczulenie na escitalopram lub którykolwiek z pozostałych składników leku;
• wrodzone zaburzenia rytmu serca;
• przebyte w przeszłości zaburzenia rytmu serca;
• przyjmowanie leków regulujących rytm serca lub mogących na niego wpływać, a także leków z grupy inhibitorów monoaminooksydazy, w tym selegiliny (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), linezolid (antybiotyk), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji).

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo terapii i ograniczyć ryzyko występowania poważnych działań niepożądanych. 

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Pramatis?

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie stosowania leku Pramatis. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują takie stany lub choroby jak:

• zaburzenia czynności wątroby;
• zaburzenia czynności nerek;
• padaczka i wystąpienie drgawek po raz pierwszy lub zwiększenie ich częstości w trakcie terapii;
• choroba niedokrwienna serca;
• leczenie elektrowstrząsami;
• zmniejszone stężenie sodu we krwi;
• cukrzyca;
• skłonność do krwawień lub siniaków;
• ciąża;
• obecne lub przebyte w przeszłości zaburzenia czynności serca;
• przebyty niedawno zawał serca;
• powolna spoczynkowa czynność serca i możliwy niedobór soli na skutek wymiotów, stosowania leków moczopędnych lub ciężkiej biegunki;
• odczuwanie szybkiego lub nieregularnego bicia serca, zawrotów głowy, omdlenia (możliwe objawy zaburzeń czynności serca);
• obecne lub przebyte w przeszłości zaburzenia oka, w tym rodzaj jaskry (zwiększone ciśnienie w oku).

Ponadto w trakcie stosowania leku Pramatis mogą występować:

• faza manii (u pacjentów z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym);
• trudności w spokojnym siedzeniu lub stanu, niepokój ruchowy (zwłaszcza na początku leczenia);
• objawy zaburzeń seksualnych;
• myśli o samobójstwie;
• nasilenie depresji lub zaburzenia lękowego.

W przypadku niepokojących objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego wskazaniami. W ten sposób zmniejsza się ryzyko skutków ubocznych. 

Z czym nie łączyć Pramatis?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Tabletki Pramatis i zawarty w nich escitalopram może wchodzić w interakcje z innymi substancjami czynnymi, zmieniając swoje działanie lub powodując objawy niepożądane. Przeciwwskazane jest łączenie tego leku z takimi preparatami jak:

• leki przeciwarytmiczne klasy IA i III;
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
• leki przeciwpsychotyczne (np.: haloperydol, pimozyd, pochodne fenotiazyny);
• leki przeciwmalaryczne (zwłaszcza halofantryna);
• niektóre antybiotyki (np.: dożylnie podawana erytromycyna, moksyfloksacyna, pentamidyna, sparfloksacyna);
• niektóre leki przeciwhistaminowe (np.: mizolastyna, hydroksyzyna, astemizol);
• inhibitory monoaminooksydazy, w tym selegiliny (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona), linezolid (antybiotyk), moklobemid (stosowany w leczeniu depresji)

Ponadto uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak: 

• nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (np.: iproniazyd, fenelzyna, tranylcypromina, nialamid, izokarboksazyd) - od nich musi minąć minimum 14 dni do podania pierwszej dawki Pramatis;
• nieodwracalne inhibitory MAO-B;
• odwracalne, selektywne inhibitory MAO-A;
• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne i kwas acetylosalicylowy;
• leki przeciwzakrzepowe (np.: warfaryna, fenprokumon, dipirydamol);
• leki przeciwpsychotyczne stosowane w leczeniu schizofrenii i psychozy;
• buprenorfina (stosowana w przypadku silnego bólu);
• lit (stosowany w leczeniu depresji);
• dezypramina i imipramina (stosowane w leczeniu depresji);
• tryptofan;
• flukonazol (lek przeciwgrzybiczy);
• tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu);
• sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny);
• fluwoksamina (lek przeciwdepresyjny);
• tyklopidyna (lek zmniejszający ryzyko udaru);
• bupropion (stosowany w leczeniu depresji);
• meflochina (stosowana w leczeniu malarii);
• klomipramina i nortryptylina (stosowane w leczeniu depresji);
• metoprolol, propafenon, flekainid (stosowane w leczeniu chorób układu krążenia).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy. Należy stosować się do jego wskazań, aby zmniejszyć ryzyko niekorzystnych interakcji pomiędzy substancjami aktywnymi.

Pramatis — skład leku

Lek Pramatis zawiera substancję czynną citalopram. Pozostałe składniki pomocnicze to: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, hypromeloza, kroskarmeloza sodowa, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, makrogol 6000, dwutlenek tytanu E171, talk.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)