Escipram

Escipram — jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną tabletki powlekane Escipram to selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Za działanie leku odpowiada substancja czynna escitalopram. Wpływa on na układ serotoninowy w mózgu poprzez zwiększenie stężenia serotoniny. Dzięki temu łagodzi objawy wielu zaburzeń psychicznych oraz wspomaga ich leczenie. Ze względu na skład i działanie lek ten dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Nie należy stosować go u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia.

Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Escipram to:

• leczenie zaburzenia lękowego uogólnionego;
• leczenie lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii (lęk przed otwartymi przestrzeniami);
• leczenie zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego;
• leczenie lęku społecznego (lęk przed kontaktami z ludźmi);
• leczenie depresji (w tym ciężkich epizodów depresyjnych).

O zasadności wdrożenia tabletek Escipram w terapii decyduje lekarz prowadzący.

Escipram — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Uśredniona cena leku to:

• Escipram (10 mg, 30 tabletek) - 12,90 PLN.

Cena leku Escipram zależy od marży narzuconej przez daną aptekę. Środek dostępny jest tylko w jednym wariancie opakowania. Zgodnie z obowiązującymi przepisami tabletki Escipram nie podlegają refundacji na żadnym poziomie niezależnie do wskazania medycznego.

Escipram — pełny skład leku

Podstawowym składnikiem tabletek Escipram jest substancja czynna escitalopram. Ponadto w składzie leku znajdują się: kroskarmeloza sodowa, celuloza mikrokrystaliczna, stearynian magnezu, krzemionka koloidalna bezwodna, hypromeloza 6cP, makrogol 400, dwutlenek tytanu E171, Opadry White Y-1-7000.

Escipram — jak dawkować?

Stosowanie leku Escipram powinno być zgodne ze wskazaniami lekarza prowadzącego. Ustalane jest indywidualnie w zależności od indywidualnych predyspozycji pacjenta oraz rodzaju schorzenia. Lek przeznaczony jest do stosowania doustnego.

Poniżej standardowe dawkowanie u osób dorosłych w zależności od wskazania medycznego:

• leczenie depresji: zalecana dawka to 10 mg raz na dobę (zależnie od reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg);
• leczenie fobii społecznej: zalecana dawka to 10 mg przyjmowana w pojedynczej dawce (może być zmniejszona do 5 mg lub zwiększona do 20 mg);
• leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku: dawka początkowa to 5 mg raz na dobę w pierwszym tygodniu, następnie zwiększa się ją do 10 mg na dobę (maksymalna dawka dobowa to 20 mg);
• leczenie zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego: zalecana dawka to 10 mg raz na dobę (może być zwiększona do 20 mg na dobę);
• leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych: zalecana dawka to 10 mg na dobę (może być zwiększona do 20 mg na dobę).

Zwykle nie stosuje się leku Escipram u osób poniżej 18. roku życia. W niektórych przypadkach pacjent może podjąć taką decyzję i ustala dawkę indywidualnie w zależności od wieku i predyspozycji organizmu pacjenta. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wątroby, a także u osób w podeszłym wieku (nie badano skuteczności stosowania preparatu w tej grupie pacjentów w przypadku wybranych wskazań medycznych) wskazana może być modyfikacja dawki. Nie jest to konieczne u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Nie wolno przyjmować większej niż zalecana dawki leku Escipram. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem.

Lek odstawia się pod kontrolą lekarza i trwa to kilka tygodni. Po nagłym przerwaniu stosowania leku Escipram mogą pojawiać się objawy odstawienia, w tym m.in.: zawroty głowy, zaburzenia snu, uczucie niepokoju itd. Postępowanie zgodnie ze wskazaniami lekarza minimalizuje ryzyko ich wystąpienia.

Escipram — jak stosować w ciąży i okresie karmienia?

Co do zasady nie powinno się stosować leku Escipram u kobiet w ciąży. Największe zagrożenie występuje w ostatnim trymestrze. Wówczas preparat może powodować objawy ze strony noworodka, w tym m.in.: siną skórę, trudności w oddychaniu, drgawki, trudności z przyjmowaniem pokarmu, wahania ciepłoty ciała, małe stężenie glukozy we krwi, wymioty, sztywność, wiotkość mięśni, drżenia, nasilone odruchy, drażliwość, ciągły płacz, letarg, senność i trudności z zasypianiem. Lekarz może podjąć decyzję o wdrożeniu leku w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.

Substancja czynna leku Escipram może przenikać do mleka matki. W związku z tym nie należy stosować tych tabletek w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to wskazane, to pacjentka powinna przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. Lek może powodować działania niepożądane ze strony dziecka.

Escipram — skutki uboczne

Podczas stosowania leku Escipram mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem, jeżeli wystąpią takie objawy jak:

• nietypowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego;
• trudności w oddawaniu moczu;
• przyspieszone, nieregularne bicie serca i omdlenia;
• żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu (sugerują zaburzenia czynności wątroby);
• napady drgawkowe;
• ciężki krwotok z pochwy występujący po porodzie;
• reakcja alergiczna (obrzęk twarzy, skóry, warg, języka, trudności w oddychaniu lub połykaniu);
• zespół serotoninowy.

Ponadto odnotowywano takie działania niepożądane leków jak:

• ból głowy;
• nudności;
• bóle mięśni i stawów;
• nasilone pocenie się;
• zmniejszenie lub zwiększenie łaknienia;
• niedrożność nosa lub katar (zapalenie zatok);
• biegunka, wymioty, zaparcia, suchość w jamie ustnej;
• niepokój psychoruchowy, lęk, trudności w zasypianiu, zawroty głowy, ziewanie, uczucie kłucia w obrębie skóry, drżenia, nietypowe sny;
• zaburzenia seksualne (osłabienie popędu płciowego, trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet, zaburzenia wzwodu, opóźnienie wytrysku);
• zwiększenie masy ciała;
• uczucie zmęczenia, gorączka;
• wypadanie włosów;
• krwawienie z pochwy;
• krwawienie z nosa;
• obrzęki kończyn górnych lub dolnych;
• szybkie bicie serca;
• zmniejszenie masy ciała;
• zaburzenia widzenia;
• zaburzenia smaku;
• zaburzenia snu;
• pokrzywka, świąd, wysypka;
• nerwowość, napady lęku, pobudzenie, zgrzytanie zębami, stany splątania;
• wolne bicie serca;
• depersonalizacja (poczucie utraty własnej tożsamości);
• omamy, agresja;
• jadłowstręt (anoreksja)
• niepokój psychoruchowy;
• mania;
• zaburzenia rytmu serca;
• zaburzenia ruchowe;
• zwiększenie ilości wydalanego moczu.

Wszystkie działania niepożądane wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania produktu leczniczego. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Escipram — przeciwwskazania, środki ostrożności

Istnieją określone przeciwwskazania do stosowania leku Escipram. Należą do nich:

• uczulenie na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik leku;
• wrodzone lub nabyte zaburzenia rytmu serca (wykazane w badaniu EKG);
• jednoczesne przyjmowanie innych leków z grupy inhibitorów MAO (m.in.: moklobemid, selegilina, linezolid);
• jednoczesne przyjmowanie leków stosowanych w zaburzeniach rytmu serca lub mogących wpływać na ten rytm.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany przez lekarza prowadzącego. Należy poinformować lekarza, jeżeli u pacjenta występują lub występowały:

• cukrzyca;
• choroba niedokrwienna serca;
• obniżone stężenie sodu we krwi;
• niskie tętno spoczynkowe;
• niedobór sodu w wyniku przedłużającej się biegunki, wymiotów lub stosowania leków moczopędnych;
• zaburzenia oka (np.: jaskra);
• przyspieszone lub nieregularne bicie serca;
• zapaść, omdlenia, zawroty głowy;
• zaburzenia pracy serca lub atak serca;
• leczenie elektrowstrząsami;
• zwiększona skłonność do krwawień lub wylewów podskórnych;
• ciąża (obecnie):
• zaburzenia czynności wątroby;
• zaburzenia czynności nerek;
• nasilenie ataków padaczki lub pierwszy atak padaczki po zażyciu leku Escipram;
• nasilenie depresji lub zaburzeń lękowych;
• myśli samobójcze.

Wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Escipram — interakcje z innymi lekami

Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że substancja czynna escitalopram może wchodzić w interakcje z innymi środkami i wzajemnie zmieniać swoje działanie.

Nie należy przyjmować leku Escipram jednocześnie z takimi lekami jak:

• leki przeciwarytmiczne klasy IA i III;
• inne leki mogące wpływać na pracę serca;
• niektóre leki przeciwbakteryjne (np.: moksyfloksacyna, sparfloksacyna, pentamidyna, erytromycyna IV);
• leki przeciwmalaryczne;
• leki przeciwpsychotyczne (np.: pimozyd, fenotiazyna, haloperydol);
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
• niektóre leki przeciwhistaminowe (np.: mizolastyna, astemizol).

Ponadto należy zwrócić uwagę na takie środki farmakologiczne jak:

• nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B MAO-B zawierające selegilinę (stosowane w leczeniu choroby Parkinsona);
• nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy MAO (np.:iproniazyd, fenelzyna, nialamid, izokarboksazyd, tranylcypromina);
• odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A MAO-A zawierające moklobemid (stosowany w leczeniu depresji);
• leki obniżające stężenie potasu lub magnezu we krwi;
• buprenorfina (stosowana w leczeniu bólu przewlekłego);
• tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu);
• sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny);
• lit (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego);
• tryptofan;
• linezolid (antybiotyk);
• dezypramina, imipramina (stosowane w leczeniu depresji);
• omeprazol, lansoprazol, cymetydyna (stosowana w leczeniu wrzodów żołądka);
• fluwoksamina (lek przeciwdepresyjny);
• flukonazol (stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych);
• tyklopidyna (stosowana w celu zmniejszenia ryzyka udaru);
• meflokina (stosowana w leczeniu malarii);
• metoprolol, propafenon, flekainid (stosowany w chorobach układ krążenia);
• dezypramina;
• neuroleptyki (stosowane w leczeniu schizofrenii i psychozy);
• fenprokumon, dipyrydamol, warfaryna (leki przeciwzakrzepowe);
• kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• nortryptylina i klomipramina (leki przeciwdepresyjne);
• haloperydol, tiorydazyna, rysperydon i inne leki przeciwpsychotyczne.

Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do produktu leczniczego. O możliwości łączenia wybranych preparatów decyduje lekarz prowadzący, który bierze pod uwagę dobro pacjenta.

Escipram — zamienniki lub podobne leki

Wśród zamienników leku Escipram znajdują się takie środki farmakologiczne jak m.in.: Elicea, Mozarin, Depralin, Betesda, Aciprex. Mają taką samą substancję czynną w tej samej postaci.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)