Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację
Tabletki powlekane Escitil to lek przeciwdepresyjny należący do kategorii inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Swoje działanie opiera na substancji czynnej escytalopramie. Ze względu na skład i działanie preparat ten dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Stosuje się go w leczeniu depresji, uogólnionych zaburzeń lękowych oraz innych zaburzeń o podłożu psychicznym.

Zapraszamy do zapoznania się z charakterystyką medyczną leku Escitil, jego składem, mechanizmem działania, wskazaniami i przeciwwskazaniami do stosowania leku oraz ewentualnymi skutkami ubocznymi.

Escitil — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Escitil należy do grupy leków przeciwdepresyjnych oznaczanych jako selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Substancją czynną leku jest escytalopram. Jego działanie polega na hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny, dzięki czemu działa ona dłużej w synapsie i wydłuża się czas pobudzenia komórki odbiorczej impulsu nerwowego. Same impulsy wysyłane są z większą częstotliwością, co przekłada się na uspokojenie pacjenta oraz redukcję niepokojących objawów związanych z depresją lub lękiem.

Preparat ma postać tabletek powlekanych i powinien być przyjmowany zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie bez powodu dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Lek Escitil przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych.

Istnieje kilka podstawowych wskazań do stosowania leku Escitil. Wśród nich znajdują się:

  • leczenie epizodów dużej depresji;
  • leczenie uogólnionego zaburzenia lękowego;
  • leczenie społecznego zaburzenia lękowego (fobia społeczna);
  • leczenie zaburzeń lęku panicznego z agorafobią lub bez agorafobii;
  • leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Escitil 10 mg, Escitil 20 mg — cena, refundacja

Obecnie w Polsce lek Escitil dostępny jest w dwóch wariantach stężenia substancji czynnej: 10 mg oraz 20 mg. W Europie można spotkać ten środek jeszcze w stężeniach 5 mg oraz 15 mg. Cena preparatu zależy od marży narzuconej przez daną aptekę. Zgodnie z przepisami refundacyjnymi obowiązującymi od 1 stycznia 2024 roku lek ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie i niezależnie od wskazania lekarskiego. Oznacza to, że pacjent musi pokryć całkowity koszt jego zakupu. Średnia cena preparatu Escitil to:

  • Escitil 10 mg (28 tabletek powlekanych) - 25,90 PLN;
  • Escitil 20 mg (28 tabletek powlekanych) - 49,90 PLN.

Escitil — zamienniki lub podobne leki

W aptece dostępne są inne leki przeciwdepresyjne z taką samą substancją czynną oraz w takiej samej postaci. Wśród zamienników preparatu Escitil znajdują się m.in.: Elicea, Aciprex, Escipram, Deprlept i Depralin. O możliwości zastosowania wybranego z tych leków decyduje lekarz prowadzący. Pacjent powinien stosować się do zaleceń lekarza.

Escitil — pełny skład leku

Podstawowym składnikiem leku Escitil jest substancja czynna escytalopram w postaci szczawianu. Ponadto każda tabletka powlekana zawiera takie substancje pomocnicze jak: krzemionka koloidalna bezwodna, kroskarmeloza sodowa, stearynian magnezu, celuloza mikrokrystaliczna, hypromeloza 6 cP, makrogol 400 i dwutlenek tytanu E171.

Escitil — dawkowanie

Lek Escitil, podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne, należy przyjmować tylko na wyraźne wskazanie lekarza prowadzącego. Dawkowanie ustalane jest w sposób indywidualny, a pacjent podczas leczenia powinien znajdować się pod kontrolą lekarza. Dawkowanie zależy m.in. od indywidualnej reakcji pacjenta na lek.

W przypadku depresji standardowa dawka leku wynosi 10 mg na dobę w pojedynczej dawce. Można ją zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Leczenie zaburzeń lęku panicznego wiąże się z przyjmowaniem standardowej dawki na poziomie 5 mg na dobę w pierwszym tygodniu. Następnie zwiększa się ją do 10 mg raz na dobę. Tu również maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg.

Przy fobii społecznej terapię rozpoczyna się od 10 mg na dobę. Jeżeli lek daje dobre efekty, to zmniejsza się ją do 5 m na dobę. Maksymalna dawka to 20 mg. Uogólnione zaburzenie lękowe wymaga przyjmowania standardowej dawki 10 mg na dobę, jednak można ją dwukrotnie zwiększyć. Ostatnim wskazaniem medycznym są zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Tu standardowa dawka to 10 mg na dobę i również można ją dwukrotnie zwiększyć.

Specjalnego podejścia wymagają osoby w podeszłym wieku oraz pacjenci z ciężkim zaburzeniem czynności nerek. W ich przypadku rekomenduje się stosowanie mniejszych dawek, aby zadbać o najwyższy poziom bezpieczeństwa stosowania leku Escitil. Tabletki powlekane Escitil można przyjmować niezależnie od posiłków. Należy połykać je w całości, popijając wodą.

Escitil — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Leku Escitil nie powinno się przyjmować w czasie ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Największe ryzyko występuje w ostatnim trymestrze ciąży. Stosowanie tego preparatu może zwiększać ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań u noworodka. Wśród nich znajduje się zespół przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka, trudności w oddychaniu, drgawki, sina skóra, wahania temperatury ciała, wzmożona pobudliwość ruchowa czy też zaburzenia pobierania pokarmu. Jeżeli lekarz zdecyduje się o wdrożenie leku w terapii, to korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.

Substancja czynna może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony karmionego dziecka. W związku z tym nie należy stosować leku Escitil w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy zaprzestać karmienia dziecka mlekiem matki.

Escitil — możliwe skutki uboczne stosowania leku Escitil

Podczas stosowania leku Escitil mogą występować działania niepożądane. Ich rodzaj oraz skala nasilenia zależą od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Jednocześnie skutki uboczne nie występują u każdego z nich. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią takie objawy niepożądane jak:

  • nietypowe krwawienia (np. z przewodu pokarmowego);
  • reakcja alergiczna (obrzęk skóry, języka, twarzy, warg, trudności w oddychaniu);
  • wysoka gorączka, splątanie i dezorientacja, które mogą być objawami zespołu serotoninowego;
  • napady drgawkowe;
  • trudności w oddawaniu moczu;
  • szybkie i nieregularne bicie serca;
  • żółte zabarwienie skóry i białkówki oczu wskazujące na zaburzenia czynności wątroby.

Ponadto wśród odnotowanych dotychczas działań niepożądanych znajdują się:

  • zapalenie zatok (katar lub niedrożność nosa);
  • mdłości;
  • zwiększenie masy ciała lub zmniejszenie masy ciała;
  • uczucie zmęczenia;
  • gorączka;
  • zaburzenia seksualne (np. zaburzenia wzwodu, osłabienie popędu płciowego)
  • zaburzenia smaku;
  • zaburzenia snu;
  • nasilone pocenie się;
  • bóle mięśni i stawów;
  • zawroty głowy;
  • wypadanie włosów;
  • obrzęki kończyn górnych lub dolnych;
  • suchość w jamie ustnej;
  • pokrzywka;
  • agresja;
  • krwawienie z nosa;
  • zaburzenia rytmu serca;
  • zaburzenia ruchowe;
  • nieprawidłowe badania prób czynnościowych wątroby;
  • i inne.

Wszystkie potencjalne skutki uboczne zostały wymienione na ulotce dołączonej do produktu leczniczego. Pacjent powinien się z nią zapoznać przed rozpoczęciem terapii. Jeżeli u pacjentów leczonych lekami przeciwdepresyjnymi wystąpią niepokojące objawy, to należy skonsultować się z lekarzem.

Escitil — przeciwwskazania, środki ostrożności przed zastosowaniem leku Escitil

Ze względu na skład i działanie lek Escitil nie może być przyjmowany przez każdego pacjenta. Podstawowym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik. Ponadto wśród przeciwwskazań znajdują się:

  • przyjmowanie leków należących do grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO);
  • przyjmowanie leków stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub wpływających na rytm serca (leki antyarytmiczne);
  • wrodzone zaburzenia rytmu serca;
  • stwierdzony epizod zaburzeń rytmu serca w badaniu EKG.

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności. Dotyczy to pacjentów, u których występują lub w przeszłości występowały takie stany jak:

  • zmniejszone stężenie sodu we krwi;
  • drgawki;
  • zaburzenia czynności wątroby;
  • zaburzenia czynności nerek;
  • cukrzyca;
  • leczenie elektrowstrząsami;
  • zwiększona skłonność do krwawień;
  • choroba niedokrwienna serca;
  • szybkie lub nierówne bicie serca;
  • wolna czynność serca w spoczynku;
  • inna choroba serca;
  • przebyty atak serca;
  • niedobór soli w wyniku przyjmowania diuretyków lub wymiotów czy biegunki.

O możliwości zastosowania leku Escitil w terapii decyduje lekarz, który powinien mieć na względzie zdrowie i bezpieczeństwo pacjenta.

Escitil — interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza prowadzącego o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że Escitil może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Ponadto przeciwwskazane jest jednoczesne leczenie nieselektywnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) oraz leków zmieniających rytm serca, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Oprócz tego szczególną uwagę należy zwrócić na takie środki farmakologiczne jak:

  • odwracalne selektywne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO-B);
  • lit (stosowane w leczeniu zaburzenia dwubiegunowego);
  • tryptofan;
  • linezolid (antybiotyk);
  • kwas acetylosalicylowy;
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne;
  • leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
  • neuroleptyki (stosowane w leczeniu schizofrenii i psychozy);
  • meflochina (stosowana w leczeniu malarii);
  • omeprazol i cymetydyna (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka);
  • sumatryptan i inne podobne leki stosowane w leczeniu migreny);
  • dezypramina i impiramina (stosowane w leczeniu depresji);
  • propafenon, dlekainid, metoprolol (stosowane w leczeniu chorób układu krążenia);
  • tramadol (stosowany przy silnym bólu);
  • doustne leki przeciwzakrzepowe;
  • bupropion (stosowany w leczeniu depresji);
  • nortryptylina i klomipramina (leki przeciwdepresyjne);
  • niektóre leki przeciwhistaminowe;
  • atypowe leki przeciwpsychotyczne i leki psychoaktywne;
  • haloperydol, tiorydazyna, rysperydon (leki przeciwpsychotyczne);
  • trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.

Wszystkie te substancje zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

FAQ - pytania o lek Escitil

Lek Escitil to preparat przeciwdepresyjny, który wykazuje skuteczne działanie również w leczeniu: uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej, napadów lęku panicznego z agorafobią lub bez agorafobii oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.
Tak. Preparat Escitil ze względu na swoje działanie na ośrodkowy układ nerwowy i przeznaczenie klasyfikowany jest jako psychotrop.
Lek Escitil nie wykazuje tendencji do uzależniania. Po zakończeniu terapii nie występują objawy charakterystyczne dla uzależnień.
Preparat Escitil należy przyjmować tak długo, jak ustali lekarz prowadzący. Środek przeznaczony jest do stosowania długotrwałego. Standardowo terapia kontynuowana jest przez kilka miesięcy od momentu uzyskania poprawy.
Na początku terapii mogą pojawiać się objawy niepożądane związane ze zwiększoną sennością pacjenta. Warto zachować ostrożność i indywidualnie ocenić wpływ leku na organizm.
Pierwsze efekty terapeutyczne pojawiają się po około 2-4 tygodniach leczenia i zależy to od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Standardowo lek przyjmuje się przez kilka miesięcy, aby uzyskać efektywne działanie.
Podczas leczenia lekiem Escitil nie powinno się spożywać alkoholu. Może on zwiększać ryzyko wystąpienia objawów depresji oraz działań niepożądanych, a także osłabiać działanie preparatu.
Podczas terapii z lekiem Escitil mogą pojawić się objawy zaburzające zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdu, w tym zaburzenia widzenia. Należy sprawdzić indywidualną reakcję organizmu na lek przed podjęciem decyzji o prowadzeniu auta lub obsłudze maszyny.

Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację