Depralin

Depralin — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną tabletki powlekane Depralin to inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny. To lek przeciwdepresyjny o silnym działaniu, dlatego dostępny jest tylko na receptę i można stosować go na wyraźne wskazanie lekarza prowadzącego.

Substancją czynną tabletek Depralin jest escitalopram. Po dostaniu się do organizmu substancja ta hamuje proces wychwytu zwrotnego serotoniny, dzięki temu ta dłużej działa w synapsie oraz dłuższy jest czas pobudzenia komórki odbiorczej. Przekłada się to na większą częstotliwość wysyłania impulsów nerwowych. W efekcie tego obserwuje się uspokojenie pacjenta oraz łagodzenie objawów związanych z depresją, lękiem i innymi zaburzeniami.

Preparat Depralin przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych. Lekarz może podjąć decyzję o wdrożeniu go u niepełnoletnich pacjentów, jednak z zachowaniem najwyższych standardów ostrożności. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Depralin to:

• leczenie dużych epizodów depresji;
• leczenie społecznego zaburzenia lękowego (fobii społecznej);
• leczenie uogólnionego zaburzenia lękowego;
• leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku (lęk paniczny) z agorafobią lub bez niej;
• leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Depralin — cena, refundacja

Jego średnia cena to:

• Depralin (10 mg, 28 tabletek powlekanych) - 31,20 PLN.

Obecnie lek Depralin dostępny jest tylko w jednym wariancie opakowania. Zawiera ono 28 tabletek powlekanych z zawartością substancji czynnej na poziomie 10 mg. Cena leku uzależniona jest od marży narzuconej przez daną aptekę. Aktualnie preparat ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta.

Depralin — zamienniki lub podobne leki

Wśród zamienników leku Depralin wymieniane są m.in.: Betesca, Elicea, Lexapro, Deprilept, Aciprex. Wśród podobnych wymienia się nazwę leku Depralin Odt (28 tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej). O zastosowaniu dowolnego z tych preparatów decyduje lekarz prowadzący.

Depralin — pełny skład leku

Podstawowym składnikie mleku Depralin jest substancja czynna escitalopram. Składniki pomocnicze to: celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, kroskarmeloza sodowa, stearynian magnezu, dwutlenek tytanu E171, hypromeloza 6 cP, makrogol 400.

Depralin — dawkowanie, stosowanie leku

Dawkowanie leku Depralin ustalane jest indywidualnie przez lekarza prowadzącego. Pacjent powinien postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Rekomendowana dawka różni się w zależności od reakcji pacjenta i wskazania medycznego. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku. Należy je połykać, popijając wodą. Tabletek Depralin nie powinno się rozgryzać ani rzuć.

Standardowe dawkowanie w określonych wskazaniach medycznych wygląda następująco:

• depresja: 10 mg raz na dobę (można zwiększyć dawkę do dawki maksymalnej 20 mg na dobę);
• fobia społeczna: 10 mg raz na dobę (dawka może być zmniejszona do 5 mg na dobę lub 20 mg na dobę);
• zaburzenie lękowe i napady lęku panicznego: 5 mg raz na dobę przez pierwszy tydzień, a następnie 10 mg na dobę (maksymalna dawka to 20 mg na dobę);
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: 10 mg raz na dobę (maksymalna dawka to 20 mg na dobę);
• uogólnione zaburzenie lękowe: 10 mg raz na dobę (maksymalna dawka to 20 mg na dobę).

U pacjentów w podeszłym wieku rekomenduje się rozpoczęcie leczenia od dawki początkowej 5 mg raz na dobę. Jeżeli organizm dobrze reaguje, to można ją podwoić. Nie zaleca się stosowania leku Depralin u pacjentów poniżej 18. roku życia. O długości trwania leczenia decyduje lekarz prowadzący. Standardowo jest to minimum 6 miesięcy od momentu wystąpienia poprawy klinicznej. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku, ponieważ nie wpływa to na poprawę skuteczności terapii i może powodować działania niepożądane.

Depralin — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Nie należy stosować leku Depralin u kobiet w ciąży. Zwłaszcza pod koniec ciąży występuje większe ryzyko poważnego krwotoku z pochwy występującego po porodzie. Ponadto środek może negatywnie wpływać na noworodka, powodując u niego m.in.: trudności w oddychaniu, napady drgawek, sinicę, wahania temperatury ciała, wymioty, trudności w karmieniu, sztywność lub zwiotczenie mięśni, niskie stężenie cukru we krwi, nasilenie odruchów, drażliwość, letarg, drżączkę, drżenie, ciągły płacz, senność, trudności w zasypianiu czy też wystąpienie przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków.

Lekarz może zalecić stosowanie tego leku u kobiet w ciąży, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.

Przyjmowanie leku Depralin u kobiet w okresie karmienia piersią również nie jest wskazane. Jest to związane z tym, że substancja czynna może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony dziecka. Jeżeli lekarz zaleci przyjmowanie leku, to kobieta powinna przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.

Depralin — skutki uboczne stosowania leku Depralin

Podczas stosowania leku Depralin mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią takie objawy jak:

• reakcja alergiczna (obrzęk skóry, warg, języka, twarzy, trudności w oddychaniu lub trudności w połykaniu);
• nieprawidłowe krwawienia, w tym krwawienia z przewodu pokarmowego;
• trudności w oddawaniu moczu;
• objawy zespołu serotoninowego (wysoka gorączka, drżenia i gwałtowne skurcze mięśni, pobudzenie, splątanie, dezorientacja);
• szybkie, nieregularne bicie serca, omdlenia sugerujące objawy zagrażające życiu w stanie torsade de pointes;
• żółte zabarwienie skóry i białkówek oczu (mogą wskazywać na zaburzenia czynności wątroby lub zapalenie wątroby);
• ciężki krwotok z pochwy (krwotok poporodowy);
• myśli i zachowania samobójcze.

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie skutki uboczne jak m.in.:

• zwiększony lub zmniejszony apetyt;
• katar, zatkany nos (zapalenie zatok);
• ból głowy;
• nudności;
• zwiększenie masy ciała;
• uczucie zmęczenia, gorączka;
• zwiększone pocenie się;
• bóle mięśni i stawów;
• biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w ustach;
• lęk, niepokój, trudności w zasypianiu, nietypowe sny, zawroty głowy, senność, uczucie kłucia w obrębie skóry, drżenie, ziewanie;
• zaburzenia seksualne (np.: zaburzenia wzwodu, opóźnienie wytrysku, trudności w osiąganiu orgazmu u kobiet, zmniejszenie popędu płciowego);
• wypadanie włosów;
• zmniejszenie masy ciała;
• szybkie bicie serca;
• obfite krwawienia miesiączkowe;
• rozszerzenie źrenic, dzwonienie w uszach zaburzenia widzenia;
• zaburzenia smaku;
• omdlenia;
• zaburzenia snu;
• napady lęku panicznego, stany splątania, pobudzenie, zdenerwowanie, zgrzytanie zębami;
• świąd, wysypka, pokrzywka;
• krwawienie z nosa;
• obrzęk rąk lub nóg;
• wolne bicie serca;
• agresja;
• nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego;
• poczucie utraty własnej tożsamości;
• zwiększone wydalanie moczu;
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby;
• mania;
• i inne.

Wszystkie odnotowywane dotychczas działania niepożądane zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Depralin — przeciwwskazania, środki ostrożności

Istnieją określone przeciwwskazania do stosowania leku Depralin. Pacjent powinien dokładnie omówić swoją sytuację zdrowotną z lekarzem prowadzącym. Do przeciwwskazań należą:

• uczulenie na escitalopram lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu;
• nieprawidłowy rytm serca widoczny w EKG (obecnie lub w przeszłości);
• przyjmowanie takich leków jak: inhibitory MAO (np. selegilina stosowana w leczeniu Parkinsona, antybiotyk linezolid lub moklobemid stosowany w leczeniu depresji), leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca, leki mogące wpływać na rytm serca.

Za każdym razem w trakcie terapii należy zachować szczególne środki ostrożności. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których występują lub występowały:

• padaczka;
• cukrzyca;
• zaburzenia czynności wątroby;
• zaburzenia czynności nerek;
• zmniejszone stężenie sodu we krwi;
• choroby serca (np. niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego);
• choroba niedokrwienna serca;
• zwiększona skłonność do krwawień lub powstawania siniaków;
• ciąża;
• niskie tętno spoczynkowe;
• mogące występować niedobory soli w wyniku biegunki, wymiotów lub przyjmowania leków moczopędnych;
• ostry lub przewlekły ból wymagający podania buprenorfiny;
• problemy z oczami, w tym niektóre rodzaje jaskry (wzrost ciśnienia wewnątrz gałki ocznej);
• szybkie bicie serca lub nieregularne bicie serca, zapaść, omdlenia, zawroty głowy i inne objawy sugerujące nieprawidłową pracę serca;
• leczenie elektrowstrząsami;
• myśli samobójcze oraz nasilenie objawów depresji lub zaburzeń lękowych.

NU pacjentów przyjmujących leki przeciwdepresyjne z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym może wystąpić faza maniakalna. Wówczas należy natychmiast zgłosić się do lekarza. Ponadto podczas pierwszych tygodni przyjmowania tabletek Depralin mogą występować niepokój ruchowy lub trudności w staniu i siedzeniu w miejscu oraz zaburzenia czynności seksualnych.

Depralin — interakcje z innymi lekami

Lekarz powinien mieć świadomość o tym, jakie leki pacjent przyjmuje lub przyjmował w ostatnim czasie. Jest to związane z tym, że substancja escitalopram może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. O możliwości łączenia wybranych preparatów decyduje lekarz prowadzących. Przeciwwskazane jest jednoczesne przyjmowanie takich leków jak:

• inhibitory MAO (np. selegilina, linezolid lub moklobemid);
• leki przeciwarytmiczne klasy IA i III;
• wybrane leki przeciwpsychotyczne (np.: primozyd, haloperydol, pochodne fenotiazyny);
• wybrane leki przeciwhistaminowe (np. mizolastyna, astemizol);
• leki przeciwmalaryczne (halofantryna);
• wybrane antybiotyki (erytromycyna IV, sparfloksacyna, pentamidyna, moksyfloksacyna);
• inne leki mogące wpływać na rytm serca.

Ponadto należy poinformować lekarza, jeżeli w gronie przyjmowanych obecnie lub niedawno leków znajdują się:

• nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy — IMAO (np.: tranylcypromina, nialamid, izokarboksazyd, iproniazyd, fenelzyna);
• neuroleptyki (stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy);
• leki przeciwzakrzepowe (np.: fenprokumon, fipirydamol, warfaryna):
• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (leki stosowane w leczeniu bólu, w celu rozrzedzenia krwi);
• leki obniżające stężenie potasu lub magnezu we krwi;
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
• dezypramina, imipramina (stosowane w leczeniu depresji);
• tryptofan;
• lit (stosowany w leczeniu zaburzenia maniakalno-depresyjnego);
• buprenorfina i tramadol (leki opioidowe stosowane w leczeniu ostrego lub przewlekłego bólu);
• sumatryptan i podobne leki stosowane w leczeniu migreny;
• flawoksamina (lek przeciwdepresyjny);
• tyklopidyna (stosowana w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu);
• flukonazol (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych);
• omeprazol, lanzoprazol, cymetydyna (stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka);
• meflochina (stosowana w leczeniu malarii);
• tramadol (stosowany w leczeniu silnego bólu);
• bupropion (stosowany w leczeniu depresji);
• tioryzdazyna, rysperydon (leki przeciwpsychotyczne);
• nortryptylina, klomipramina, dezypramina (leki przeciwdepresyjne);
• metoprolol, propafenon, flekanid (stosowane w chorobach sercowo-naczyniowych).

Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do produktu leczniczego. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)