Escitalopram Actavis

Escitalopram - co to za lek?

Escitalopram Actavis to środek należący do grupy leków przeciwdepresyjnych zwanych selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Substancją czynną preparatu jest escytalopram. Odpowiednio stosowany lek wykazuje skuteczne działanie przeciwdepresyjne i oddziałuje bezpośrednio na układ serotoninergiczny w mózgu. Ze względu na skład i działanie, preparat Escitalopram dostępny jest w ograniczonej sprzedaży tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Stosuje się go u osób dorosłych powyżej 18. roku życia. Preparat dostępny jest w postaci tabletek powlekanych.

Escitalopram - cena, refundacja

Cena leku Escitalopram Actavis zależy od marży narzuconej przez daną aptekę oraz od wariantu wybranego opakowania. Tabletki powlekane mogą zawierać: 10 mg, 15 mg lub 20 mg substancji czynnej. Zgodnie z przepisami refundacyjnymi obowiązującymi od 1 listopada 2023 roku preparat ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie bez względu na wskazanie medyczne. Oznacza to, że pacjent musi ponieść całkowity koszt jego zakupu w aptece. Uśrednione ceny leku Escitalopram Actavis prezentują się następująco:

• Escitalopram Actavis 10 mg (tabletki powlekane, 28 sztuk) - cena około 15 PLN;
• Escitalopram Actavis 15 mg (tabletki powlekane, 28 sztuk) - cena około 28,90 PLN;
• Escitalopram Actavis 20 mg (tabletki powlekane, 28 sztuk) - cena około 33 PLN.

O konieczności zastosowania konkretnej dawki leku decyduje lekarz prowadzący, a pacjent powinien postępować zgodnie z jego zaleceniami.

Escitalopram - co zawiera lek?

Substancją czynną leku Escitalopram Actavis jest escytalopram. W każdej tabletce powlekanej znajduje się go 10 mg, 15 mg lub 20 mg w postaci szczawianu escytalopramu. Pozostałe składniki preparatu to: celuloza mikrokrystaliczna, talk, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu, dwutlenek tytanu W171, hypromeloza 6 mPas oraz makrogol 6000.

Escitalopram - jak działa, na co i dla kogo?

Preparat Escitalopram Actavis przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych po wcześniejszej diagnozie lekarskiej. Leki przeciwdepresyjne można przyjmować tylko zgodnie z zaleceniami lekarza i z zachowaniem ostrożności. Podstawowe wskazania do stosowania leku Escitalopram to:

• leczenie dużych epizodów depresyjnych;
• leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych;
• leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii;
• leczenie fobii społecznej;
• leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

O konieczności zastosowania leku decyduje lekarz prowadzący. Pacjent we własnym zakresie nie może podejmować takiej decyzji. Mechanizm działania escitalopramu polega na hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny. W ten sposób wydłuża się czas działania serotoniny oraz czas pobudzenia komórki odbiorczej. Przekłada się to na zwiększenie stymulacji komórek zależnych od serotoniny. W efekcie lek wykazuje skuteczne działanie przeciwdepresyjne. Ze względu na to, że substancja ma działanie selektywne, to nie wykazuje żadnego powinowactwa do innych rodzajów receptorów.

Escitalopram - dawkowanie

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawkowanie jest ustalane w sposób indywidualny i zależy od typu schorzenia oraz stopnia jego nasilenia. Tabletki powlekane Escitalopram należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością płynu. Standardowe dawkowanie dla wybranych chorób prezentuje się następująco:

• depresja: 10 mg raz na dobę lub maksymalnie 20 mg na dobę;
• zaburzenia lękowe z napadami lęku: dawka początkowa to 5 mg na dobę, później zwiększa się ją do 10 mg lub nawet maksymalnie do 20 mg na dobę;
• zaburzenia lękowe uogólnione: dawka wynosi 10 mg na dobę, można zwiększyć ją do maksymalnie 20 mg na dobę;
• fobia społeczna: dawka wynosi 10 mg na dobę, można ją zmniejszyć do 5 mg lub zwiększyć do 20 mg;
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: dawka wynosi 10 mg na dobę, można ją zwiększyć do 20 mg.

Lekarz powinien ustalić najmniejszą możliwą dawkę, która będzie gwarantowała skuteczne działanie terapeutyczne. W przypadku osób w podeszłym wieku, z zaburzeniami czynności nerek i wątroby wymagane może być zmniejszenie dawki standardowej i dopasowanie jej do potrzeb pacjenta. Leczenie trwa tak długo, jak zaleci lekarz. Pierwsze symptomy poprawy odnotowuje się dopiero po kilku tygodniach. W przypadku depresji należy kontynuować leczenie przez minimum sześć miesięcy, licząc od momentu odzyskania dobrego samopoczucia.

Escitalopram - działania niepożądane i skutki uboczne

Podczas stosowania leku Escitalopram mogą pojawić się działania niepożądane. Nie występują one u każdego pacjenta. Ich rodzaj i skala nasilenia zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Do przykładowych działań niepożądanych należą m.in.:

• nietypowe krwawienia (np. z przewodu pokarmowego);
• zwiększenie masy ciała lub zmniejszenie masy ciała;
• zaburzenia widzenia;
• zaburzenia snu;
• suchość w jamie ustnej;
• zaburzenia smaku;
• ograniczona zdolność prowadzenia pojazdów;
• zaburzenia seksualne (w tym zaburzenia wzwodu);
• nadmierne pocenie się;
• zawroty głowy;
• uczucie zmęczenia;
• wypadanie włosów;
• zwiększone ryzyko złamań kości;
• zachowania samobójcze i myśli o samookaleczeniu się (należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem);
• trudności w oddawaniu moczu;
• reakcja alergiczna;
• zaburzenia rytmu serca;
• napady drgawkowe;
• napady lęku panicznego;
• bóle stawów;
• osłabienie popędu płciowego;
• zaburzenia ruchowe;
• ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego;
• obrzęki kończyn górnych;
• ból głowy;
• nudności;
• zapalenie zatok;
• stany splątania;
• nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych;
• i inne.

Wszystkie odnotowanie działania niepożądane zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich objawach niepożądanych, które się u niego pojawią. W niektórych przypadkach niezbędna będzie zmiana preparatu i prowadzonej terapii.

Escitalopram - przeciwwskazania, środki ostrożności

Istnieją określone przeciwwskazania do stosowania leku Escitalopram Actavis. Przede wszystkim nie może on być przyjmowany przez osoby, które wykazują nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek inny składni leku. Ponadto do przeciwwskazań należą:

• wrodzony nieprawidłowy rytm serca;
• przebyty epizod nieprawidłowego rytmu serca;
• jednoczesne przyjmowanie leków takich jak: inhibitory MAO (stosowane w leczeniu choroby Parkinsona), linezolid (antybioty) i moklobemid (stosowany w leczeniu depresji);
• jednoczesne przyjmowanie leków na zaburzenia rytmu serca lub wpływających na rytm serca.

Ponadto w określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności. Lekarz powinien znać historię medyczną swojego pacjenta. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie stany jak:

• padaczka;
• zaburzenia czynności wątroby;
• zaburzenia czynności nerek;
• cukrzyca;
• zmniejszone stężenie sodu we krwi;
• ciąża;
• choroba niedokrwienna serca;
• problemy z oczami (w ty wybrane rodzaje jaskry);
• niskie tętno spoczynkowe;
• leczenie elektrowstrząsami;
• zwiększona skłonność do krwawień;
• nieregularne tętno;
• zawał serca;
• choroby serca.

Za każdym razem, przyjmując leki psychoaktywne, należy zachować szczególną ostrożność. Pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać specjalistycznych maszyn, póki nie poznamy indywidualnego wpływu leku na jego organizm.

Escitalopram - interakcje z innymi lekami

Koniecznie poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że Escitalopram może wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Zabronione jest jednocześnie przyjmowanie leku Escitalopram z takimi preparatami jak: inhibitory MAO, moklobemid, linezolid, leki na zaburzenia serca lub leki zmieniające rytm serca. Oprócz tego szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty medyczne jak:

• doustne leki przeciwzakrzepowe;
• inne leki psychoaktywne;
• atypowe leki przeciwpsychotyczne;
• odwracalne, selektywne inhibitory monoaminooksydazy A (MAO-A);
• nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy B (MAO-B);
• ziele dziurawca zwyczajnego (nie powinno się łączyć leku z preparatami dziurawca);
• lit;
• sumatryptan i podobne leki;
• dezypramina i imipramina;
• lanzoprazol, omeprazol, cymetydyna, esomeprazol;
• kwas acetylosalicylowy;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (należy ostrożnie łączyć Escitalopram z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi);
• warfaryna i inne leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi;
• meflochina (stosowana w leczeniu malarii);
• neuroleptyki (stosowane w leczeniu psychozy i schizofrenii);
• leki obniżające stężenie potasu lub magnezu we krwi;
• i inne.

Szczegółowy wykaz wszystkich tych substancji znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Pacjent powinien dokładnie się z nią zapoznać oraz skonsultować swoje wątpliwości z lekarzem lub farmaceutą.

Escitalopram - podobne leki lub zamienniki

Na rynku dostępne są inne leki zawierające substancję czynną escytalopram. Do zamienników środka Escitalopram Actavis należą m.in.: Betesda, Elicea, Escipram, Betesda i Depralin. O możliwości zastosowania wybranego z nich decyduje lekarz prowadzący. Pacjent musi się do tego zastosować. Podczas terapii należy zachować ostrożność.

FAQ