Cirrus

Cirrus — działanie, przeznaczenie

Tabletki o przedłużonym uwalnianiu Cirrus, klasyfikowane są jako lek przeciwalergiczny. Przeznaczone są do stosowania u pacjentów w leczeniu objawów sezonowego lub całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa. Do objawów tych należą m.in.: kichanie, przekrwienie błony śluzowej nosa, uczucie zatkania nosa, wodnista wydzielina z nosa (katar), swędzenie nosa i spojówek. Decyzję o wdrożeniu leku Cirrus Duo lub Cirrus podejmuje lekarz prowadzący na podstawie przeprowadzonego badania pacjenta. Preparat przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych oraz młodzieży powyżej 12. roku życia.

Za mechanizm działania leku odpowiadają zawarte w nim substancje czynne cetyryzyna i pseudoefedryna. Pierwsza wykazuje silne działanie przeciwhistaminowe i działa wybiórczo na receptory histaminowe typu 1 (H1). Blokuje wybrane obwodowe receptory i hamuje obwodowe działanie histaminy. W ten sposób łagodzi takie objawy reakcji alergicznej jak m.in.: obrzęk, wyciek z nosa, kichanie i świąd błon śluzowych. Ponadto cetyryzyna korzystnie wpływa na zapobieganie powstawania odczynów skórnych i skurczu oskrzeli.

Pseudoefedryna to substancja czynna, która wykazuje działanie sympatykomimetyczne. Oznacza to, że powoduje obkurczenie naczyń, co prowadzi do redukcji przekrwienia i obrzęku błony śluzowej nosa. Dzięki temu pacjent może udrożnić nos, co ułatwia oddychanie. Obie wskazane substancje dobrze wchłaniają się z przewodu pokarmowego i wzajemnie uzupełniają swoje działanie.

Cirrus — cena, refundacja

Cena leków Cirrus i Cirrus Duo zależy od marży narzuconej przez daną aptekę. Zgodnie z obowiązującymi przepisami preparaty te nie podlegają refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego. Poniżej podano uśrednione ceny dla dostępnych w Polsce opakowań leku:

• Cirrus (5 mg+120 mg tabletki o przedłużonym uwalnianiu, 14 sztuk) - 29,90 PLN;
• Cirrus Duo (5 mg+120 mg tabletki o przedłużonym uwalnianiu, 6 sztuk) - 16,90 PLN.

Cirrus — zamienniki lub podobne leki

Jako zamienniki stosowane są leki Cirrus i Cirrus Duo. To lekarz decyduje o tym, który preparat przepisze pacjentowi, mając na uwadze jego bezpieczeństwo i skuteczność prowadzonej terapii.

Podobne leki przeciwhistaminowe dostępne na rynku to m.in.: Zyrtec, Claritine, Xyzal, Allegra. Mają inną substancję czynną. Wśród leków, które lekarz może przepisać zamiast Cirrus, znajdują się też m.in.: Flonase i Nasonex (kortykosteroidy donosowe), Sufafed (dekongestant) i ketotifen (lek stabilizujący komórki tuczne). Pacjent nie może sam podjąć decyzji o ich zamianie, a podczas terapii należy zachować ostrożność.

Cirrus — pełny skład leku

W tabletkach Cirrus Duo i Cirrus są te same substancje czynne w takim samym stężeniu: 5 mg + 120 mg. Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, kroskarmeloza sodowa, hypromeloza, dwutlenek tytanu E171 i makrogol 400.

Cirrus — dawkowanie

Lek Cirrus należy stosować zgodnie ze wskazaniami lekarza prowadzącego. To on ustala indywidualne dawkowanie dla pacjenta. Standardowo zalecana dawka leku dla osób dorosłych oraz młodzieży powyżej 12. roku życia to jedna tabletka dwa razy na dobę (rano i wieczorem). Preparat przyjmuje się w czasie posiłku lub między posiłkami. Lek należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością płynu. Długość trwania terapii ustalana jest indywidualnie, jednak nie wolno stosować leku Cirrus Duo i Cirrus przez dłużej niż 2-3 tygodnie. W sytuacji, gdy jest to konieczne, następnie podaje się lek zawierający już tylko cetyryzynę. Jeżeli po pięciu dniach objawy nie ustąpią lub nawet się nasilą, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

W przypadku stosowania leku u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby stosuje się połowę standardowej dawki, czyli pół tabletki rano i wieczorem. Jeżeli lek działa zbyt słabo lub zbyt mocno, to lekarz może podjąć indywidualną decyzję o modyfikacji dawki. Wszystko w trosce o zapewnienie pacjentowi wysokiej skuteczności leczenia przy jednoczesnym utrzymaniu najwyższych standardów bezpieczeństwa.

Nie przekraczaj maksymalnej dawki leku, ponieważ nie wpływa to na poprawę skuteczności terapii, a może powodować objawy przedawkowania.

Cirrus — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Lek Cirrus nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży oraz kobiety w okresie karmienia piersią. Zawarte w tabletkach substancje czynne mogą negatywnie wpływać na rozwój płodu. Ponadto przenikają one do mleka matki.

Jeżeli lekarz podejmie taką decyzję, to preparat Cirrus można wdrożyć w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Kobiety w okresie laktacji na czas terapii powinny przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.

Cirrus — skutki uboczne stosowania leku Cirrus

Podczas przyjmowania leku Cirrus i Cirrus Duo mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Ich rodzaj oraz skala nasilenia zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. Do odnotowywanych dotychczas skutków ubocznych należą m.in.:

• reakcje nadwrażliwości;
• bezsenność;
• nerwowość;
• bóle głowy;
• zawroty głowy;
• uczucie osłabienia;
• suchość błony śluzowej nosa;
• przyspieszenie czynności serca;
• nudności;
• wysokie ciśnienie krwi;
• zburzenia rytmu serca;
• nadmierne pobudzenie i niepokój;
• bolesne lub utrudnione oddawanie moczu;
• wymioty;
• bladość;
• zaburzenia czynności wątroby;
• wysypka;
• suchość skóry;
• omamy;
• zaburzenia smaku;
• zaburzenia psychotyczne;
• wysypka polekowa;
• zapalenie jelita grubego;
• obrzęk naczynioruchowy;
• incydenty mózgowo-naczyniowe (np. udar mózgu);
• zapaść krążeniowa;
• zaburzenia erekcji;
• duszność i trudności z oddychaniem;
• zaburzenia akomodacji;
• kołatanie serca;
• biegunka;
• świąd;
• gorączka;
• zaburzenia czucia;
• i inne.

Wszystkie zaobserwowane działania niepożądane wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.

Cirrus — przeciwwskazania, środki ostrożności przed zastosowaniem leku Cirrus

Ze względu na skład i działanie leku Cirrus występują określone przeciwwskazania do jego stosowania. Podstawowym z nich jest reakcja nadwrażliwości na jedną z substancji czynnych lub jakikolwiek inny składnik leku. Inne przeciwwskazania do przyjmowania tabletek Cirrus Duo i Cirrus to:

• ciężka postać choroby niedokrwiennej serca;
• ciężkie nadciśnienie tętnicze;
• niewyrównana nadczynność tarczycy;
• schyłkowa niewydolność nerek;
• guz chromochłonny rdzenia nadnerczy;
• ciężkie zaburzenia rytmu serca;
• zatrzymanie moczu;
• zwiększone ciśnienie śródgałkowe;
• jaskra;
• przebyty udar mózgu;
• podwyższone ryzyko wystąpienia udaru krwotocznego mózgu;
• przyjmowanie obecnie lub w niedalekiej przeszłości inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) lub dihydroergotaminy (lek na migrenę);
• wiek poniżej 12. roku życia.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególną ostrożność. Każdy przypadek powinien być indywidualnie omówiony z lekarzem prowadzącym. Środki ostrożności wdraża się u osób, u których występują lub występowały takie stany jak:

• cukrzyca;
• nadczynność tarczycy;
• umiarkowana niewydolność nerek;
• umiarkowana niewydolność wątroby;
• zaburzenia rytmu serca (np.: częstoskurcz);
• rozrost gruczołowy krokowego;
• trudności w oddawaniu moczu;
• nadciśnienie tętnicze;
• ryzyko stanów nadkrzepliwości (dotyczy m.in.: przebiegu chorób zapalnych jelit);
• zwiększone ryzyko wystąpienia zatrzymania moczu;
• podeszły wiek;
• spożywanie dużych ilości alkoholu.

Szczególne środki ostrożności wdraża się także wtedy, gdy pacjent przyjmuje: leki sympatykomimetyczne, leki przeciwnadciśnieniowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki hamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego i niesteroidowe leki przeciwzapalne. Może to zwiększać ryzyko występowania niepokojących działań niepożądanych.

Cirrus — interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Ponadto lekarz powinien dokładnie zapoznać się z historią medyczną pacjenta. Jest to związane z tym, że preparat Cirrus może wchodzić w interakcję z innymi preparatami i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Stosowanie leku Cirrus Duo powinno być odpowiedzialne. Przede wszystkim leku tego nie wolno łączyć z takimi preparatami jak:

• dihydroergotamina (lek stosowany w migrenie);
• inhibitory monoaminooksydazy (IMAO) - leki stosowane w leczeniu depresji.

Ponadto należy zweryfikować z lekarzem możliwość jednoczesnego przyjmowania takich środków farmakologicznych jak:

• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np.: doksepina, amitryptylina, imipramina);
• leki zmniejszające łaknienie (np.: mazindol, fentermina);
• leki hamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego (w tym leki uspokajające);
• leki obniżające ciśnienie krwi (np.: rezerpina, guanetydyna, metylodopa);
• leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (np. atenolol, bisoprolol);
• leki psychostymulujące (m.in. amfetamina i jej pochodne);
• wybrane antybiotyki (np. linezolid);
• leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa (np.: fenylefryna, fenylopropanolamina, efedryna);
• glikozydy nasercowe (np.: digitoksyna, digoksyna);
• halogenowane środki do znieczulenia ogólnego;
• inhibitory pompy protonowej (np. omeprazol);
• leki zobojętniające sok żołądkowy (np.: wodorotlenek magnezu lub glinu);
• rytonawir (lek stosowany w leczeniu HIV);
• teofilina (lek stosowany w astmie oskrzelowej);
• kaolin (lek stosowany w biegunce).

Wszystkie te preparaty wraz z możliwościami interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Pacjent powinien się z nią zapoznać, zanim zacznie stosować dany produkt leczniczy.

Cirrus — przechowywanie leku

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Ponadto tabletek nie wolno przyjmować po upływie terminu ważności wskazanego na opakowaniu. Brak innych specjalnych wytycznych dotyczących przechowywania leku Cirrus i Cirrus Duo.