Łysienie łojotokowe: objawy, przyczyny i metody leczenia

Łojotokowe zapalenie skóry a łysienie

Łojotokowe zapalenie skóry głowy (seborrheic dermatitis, ŁZS) to dość częsta choroba spotykana w praktyce dermatologicznej, która ma przewlekły i nawrotowy charakter. Gdzie jest zlokalizowana? Zmiany chorobowe mogą obejmować owłosioną skórę głowy, twarz i tułów. Jak rozwija się to popularne schorzenie? Istnieje kilka przyczyn ŁZS, jak podkreślają lekarze, etiologia dermatozy jest złożona. Jedną z nich jest nadaktywność gruczołów łojowych, co sprawia, że produkują one zbyt dużo łoju (inaczej sebum). Innym czynnikiem sprawczym tej dermatozy jest zakażenie grzybami z rodzaju Malassezia furfur i Pityrosporum oval, a także bakterie Staphylococcus epidermidis. Do czynników predysponujących do zachorowania na łojotokowe zapalenie skóry zaliczamy:

• długotrwały stres (może odpowiadać też za łysienie telogenowe),
• nadwagę,
• nieodpowiednią pielęgnację skóry,
• zaburzenia hormonalne (powodują również łysienie androgenowe),
• źle zbilansowaną dietę (niedobory cynku, żelaza i witamin z grupy B mogą powodować łysienie u dzieci, jak i dorosłych),
• osłabienie układu immunologicznego,
• nadmierne spożycie alkoholu,
• zaburzenia psychiczne,
• epilepsja,
• brak higieny osobistej,
• choroby przewodu ppokarmowego,
• choroby nowotworowe,
• wysoki stopień zanieczyszczenia powietrza.

Warto zaznaczyć, iż szczyt zachorowań na tę chorobę dermatologiczną obserwujemy w okresie jesienno-zimowym. Co ciekawe, ŁZS najczęściej jest diagnozowane u niemowląt (zwykle dochodzi do samoistnego wyleczenia w pierwszym roku życia) oraz u mężczyzn między 30. a 60. r. ż. Tak więc, skoro znamy już przyczyny ŁZS - jaki jest związek między łojotokowym zapaleniem skóry a łysieniem? Otóż nieleczone ŁZS może w konsekwencji doprowadzić do utraty włosów i łysienia łojotokowego.

Łysienie łojotokowe - objawy dermatozy

Wiele osób, które nie miały do tej pory styczności z tą chorobą - nie wie, jakie są objawy łysienia łojotokowego. Charakterystycznym symptomem jest znaczne osłabienie i w konsekwencji wypadanie włosów (szczególnie w okolicach skroni i na czubku głowy). Poza przerzedzeniem czupryny często pojawia się też swędzenie skóry głowy, które czasami jest bardzo uporczywe. 
U pacjentów z ŁZS i łysieniem łojotokowym występują też plamy rumieniowe oraz złuszczanie naskórka, nierzadko mylone z łupieżem. Na początku dochodzi też do silnego przetłuszczania włosów. Ze względu na niepożądane zmiany w wyglądzie wielu chorych odczuwa wstyd i ogranicza kontakty towarzyskie, obniża się ich samoocena. Niekiedy pojawiają się stany depresyjne, dlatego nie warto zwlekać z wizytą u specjalisty - im szybciej poddamy się diagnozie i rozpoczniemy terapię leczniczą, tym szybciej zregenerujemy uszkodzone cebulki włosów, odzyskamy zdrowie, a nasze samozadowolenie wzrośnie.

Łojotokowe łysienie - leczenie choroby dermatologicznej

Jak leczyć łysienie łojotokowe u kobiet i mężczyzn? Jako że ten typ łysienia jest bezpośrednio powiązany z ŁZS, konieczne jest wdrożenie terapii obejmującej leczenie łojotokowego zapalenia skóry. Diagnozowanie ŁZS poza wywiadem medycznym może obejmować badanie mykologiczne i histopatologiczne niewielkiego wycinka zmienionej chorobowo skóry. Jednak w większości przypadków do rozpoznania tej jednostki chorobowej wystarczy użycie dermatoskopu lub trichoskopu. Często stosuje się farmakoterapię, a mianowicie leki przeciwgrzybicze i przeciwzapalne oraz preparaty zmniejszające ilość sebum wydzielanego przez gruczoły. Podczas kuracji lekarz może zalecić stosowanie szamponów oraz płynów m.in.: z ketokonazolem, siarką, cynkiem, cyklopiroksem. Warto zainwestować w dermokosmetyki, które wyciszą symptomy choroby. W trakcie powrotu do zdrowia, jak i potem bardzo ważne jest codzienne dbanie o higienę i pielęgnację skóry głowy.
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry może obejmować też różne zabiegi - wspomogająco może to być naświetlanie lampami LED lub laseroterapia. By zmniejszyć nadaktywność gruczołów łojowych, niekiedy wykonuje się zabiegi z toksyną botulinową lub karboksyterapię (podskórne i śródskórne iniekcje medycznym dwutlenkiem węgla). Oczywiście to nie wszystkie opcje terapeutyczne. Pomocniczo można też poddać się mezoterapii osoczem bogatopłytkowym lub terapii peptydowej.

Czy łysienie łojotokowe jest odwracalne?

Czy poddając się leczeniu łysienia łojotokowego, można w 100% pozbyć się tej przypadłości? Tak, w przeciwieństwie do ŁZS, łysienie łojotokowe jest całkowicie wyleczalne. Zapobiegawczo warto dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu oraz nie doprowadzać do niedoborów witamin i minerałów o dobroczynnym wpływie na włosy. Jakie witaminy przeciw łysieniu warto dostarczać organizmowi wraz z dietą? Jest to m.in.: witamina A, witaminy z grupy B (w szczególności biotyna i kwas foliowy). Dobrym krokiem będzie konsultacja z dietetykiem klinicznym, który przygotuje dla Ciebie indywidualnie dobrany program żywieniowy uwzględniający potrzeby Twojego organizmu oraz stan zdrowia.