Łysienie bliznowaciejące (z łac. keratosis follicularis spinulosa decalvans) to dość rzadko diagnozowana jednostka chorobowa, która prowadzi do uszkodzenia mieszków włosowych i nieodwracalnej utraty włosów. Podobnie, jak łysienie androgenowe i łysienie łojotokowe to wstydliwe schorzenie obniża jakość życia chorego i wymaga pomocy lekarza dermatologa, a niekiedy również psychologa. Sprawdź, jak leczyć łysienie bliznowaciejące. Dowiedz się, jakie są charakterystyczne objawy tej choroby dermatologicznej!
Łysienie bliznowaciejące może być wywołane np. czynnikami genetycznymi. Lekarze wymieniają tutaj m.in.:
Rozwój łysienia bliznowaciejącego może mieć też związek z czynnikami fizycznymi typu: uszkodzenia chemiczne i mechaniczne, urazy termiczne, promieniowanie UV. Zdarza się, że dermatoza jest powiązana z guzami lub chorobami zakaźnymi np.:
Łysienie bliznowaciejące może być powikłaniem po infekcji bakteryjnej, wirusowej, grzybiczej. W etiologii wspomina się także o czynnikach środowiskowych w tym zanieczyszczeniu środowiska.
Wypełnij wywiad,
Odbierz receptę już w 15 min
Tylko 69,00 zł
Jeśli obserwujesz u siebie nadmierną utratę włosów, być może jest to objaw zaburzonej pracy tarczycy. Niedobór tyroksyny i TSH (tyreotropiny) może zaburzać proces wzrostu włosa. Dlatego warto udać się do lekarza pierwszego kontaktu, dermatologa lub endokrynologa i poddać się odpowiedniej diagnostyce.
Jak manifestuje się łysienie bliznowaciejące? W początkowym etapie choroby pacjent może odczuwać ból skóry głowy, niekiedy występuje też świąd i pieczenie. W przebiegu choroby dochodzi też do wypadania włosów - mieszki włosowe zostają zastąpione przez tkankę łączną włóknistą i zeszkliwiały kolagen. Zmiany chorobowe najczęściej obejmują okolice skroniowo-czołową, jednak w nielicznych przypadkach mogą wystąpić na twarzy lub różnych partii ciała np. pod pachami. Zdarza się, że u pacjenta dotkniętego tym schorzeniem dochodzi do niemal 100% utraty rzęs i brwi. Ze względu na niekorzystne i bardzo widoczne zmiany w wyglądzie, łysienie bliznowaciejące sprzyja stanom depresyjnym, lękom i fobiom społecznym. Warto wspomnieć, że na ten typ łysienia częściej chorują kobiety w wieku po menopauzalnym.
W ramach ciekawostki warto dodać, że łysienie plackowate u dzieci i dorosłych objawia się z kolei występowaniem okrągłych lub też owalnych ognisk bez włosów (przypominających monetę), którym może towarzyszyć rumień.
Jak leczyć łysienie bliznowaciejące? Metoda leczenia zależy od przyczyny choroby. Bardzo ważna jest więc szczegółowa diagnostyka. Rozpoznanie tego typu łysienia u mężczyzn i kobiet obejmuje przeprowadzenie badania histopatologicznego (jest to mikroskopowe badanie wycinka fragmentu skóry). W przypadku niepokojących zmian skórnych warto skorzystać też z nieinwazyjnego badania dermatoskopowego, które uwidocznia głębsze struktury zmian chorobowych dzięki ich wielokrotnemu powiększeniu.
Należy zaznaczyć, iż leczenie łysienia bliznowaciejącego jest bardzo trudne i niestety jest to choroba nieuleczalna, czego każdy chory powinien być świadomy. Jak już wspominaliśmy wcześniej, ta uciążliwa dermatoza powoduje nieodwracalne zniszczenie mieszków włosowych - w miejscu blizny nie wyrosną nowe włosy. Terapia może obejmować farmakoterapię, która pozwala jedynie zahamować postęp choroby. Leczenie miejscowe często skupia się na stosowaniu steroidów i minoksidilu. Zdarza się, że lekarz dokonuje iniekcji silnymi glikokortykosteroidami w zmienionych chorobowo obszarach. U pacjentów z łysieniem bliznowaciejącym dobrą opcją terapeutyczną może okazać się stosowanie miejscowo inhibitorów kalcyneuryny w skojarzeniu z innymi metodami. By usunąć zbliznowaciałą tkankę, specjalista może wdrożyć leczenie chirurgiczne, które jest inwazyjną metodą. Zabieg polega na usunięciu zbliznowaciałej tkanki i przeszczepieniu w jej miejsce fragmentu zdrowej - owłosionej skóry głowy lub też zespołu mieszków włosowych (jest to przeszczep skóry głowy lub włosów). Jeśli chodzi o zabiegi, warto wspomnieć o mezoterapii, która polega na ostrzykiwaniu problematycznych miejsc indywidualnie dobranymi koktajlami z substancjami odżywczymi (zalecana jest seria zabiegów). Niekiedy stosuje się też karboksyterapię, która polega na śródskórnym lub podskórnym wstrzykiwaniu dwutlenku węgla. Poprawę stanu zdrowia może przynieść też terapia UVA/UVB.
Nieleczone łysienie bliznowaciejące może skutkować całkowitym wyłysieniem i zastąpieniu zdrowej tkanki - tkanką bliznowaciejącą, co przekłada się na gorszą jakość życia pacjentów. Dlatego już przy wystąpieniu pierwszych niepokojących objawów warto udać się do specjalisty. Wczesne rozpoznanie i podjęcie leczenia może zapobiec całkowitemu wyłysieniu, złagodzić dokuczliwe objawy choroby i zmniejszyć dyskomfort psychiczny chorego.
Wypełnij wywiad,
Odbierz receptę
już w 15 min
Tylko 69,00 zł