Najszybszy lek na biegunkę: co szybko pomaga na biegunkę?

Biegunka — przyczyny i rodzaje

Biegunką określa się zbyt częste oddawanie nadmiernie luźnego stolca, a konkretnie: co najmniej trzy razy na dobę. Z klinicznego punktu widzenia czas trwania rozwolnienia jest bardzo istotny i z tego względu wyróżniamy:

• biegunki ostre — trwają do 14 dni i zwykle są samoograniczające się;

• biegunki przewlekłe — mogą trwać miesiącami, a nawet latami i mogą być wynikiem poważnych chorób.

Do najczęstszych przyczyn biegunek ostrych zaliczmy:

• infekcje, wywołujące biegunkę wirusową lub bakteryjną, której często towarzyszą dodatkowe objawy, takie jak bóle brzucha, wymioty czy gorączka;

• stosowanie antybiotyków, które niszczą florę jelitową w przewodzie pokarmowym;

• zatrucie pokarmowe;

• stosowanie nadmiernej ilości środków przeczyszczających;

• niektóre leki, np. NLPZ, antydepresanty, preparaty przeciwcukrzycowe;

• spożycie substancji toksycznych;

• nietolerancja laktozy, fruktozy, celiakia.

Natomiast biegunki przewlekłe zwykle są konsekwencją: raka jelita grubego, zespołu jelita drażliwego, zakażeń pasożytniczych czy nieswoistych zapaleń jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy Choroba Leśniowskiego-Crohna.

Najszybsze leki na biegunkę — rodzaje

W leczeniu biegunki kluczowe jest nawadnianie organizmu, a także dobranie odpowiedniego preparatu, który skutecznie i szybko poradzi sobie z nieprzyjemnym problemem oraz pomoże przywrócić prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego.

Na rynku można znaleźć kilka rodzajów leków, w tym naturalne preparaty o różnym mechanizmie działania i przeznaczeniu. Większość leków dostępnych jest od ręki, czyli bez recepty, jednak należy pamiętać, aby zawsze zapoznać się z ulotką załączoną do opakowania, a w razie wątpliwości lub wystąpienia skutków ubocznych skonsultować się z lekarzem.

Preparaty elektrolitowe

W czasie biegunki tracimy duże ilości wody oraz elektrolity, zwłaszcza jeśli przypadłość trwa przez dłuższy okres, (dochodzi do odwodnienia organizmu). Dlatego podstawą leczenia jest nawadnianie i dostarczanie odpowiedniej ilości składników mineralnych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania. W aptekach dostępnych jest mnóstwo suplementów w formie saszetek lub tabletek musujących, zawierających elektrolity w różnych smakach. Należą do nich m.in.:

• Oryal Max,

• Litoxen,

• Orsalit,

• Enteris defence,

• Litorsal, Enteromax.

Leki hamujące perystaltykę jelit

Najważniejszym lekiem stosowanym w objawowym leczeniu ostrych i przewlekłych biegunek jest loperamid. To substancja o budowie opioidowej, która hamuje nasiloną perystaltykę jelit, co skutkuje zmniejszeniem częstości oraz liczby wypróżnień. Dodatkowo zwiększa napięcie zwieracza odbytu oraz zmniejsza utratę wody i elektrolitów. Przykładowe preparaty zawierające loperamid, które z łatwością znaleźć można na aptecznych półkach czy w aptece internetowej, to:

• Stoperan,

• Laremid,

• Imodium Instant,

• Loperamide Aurovitas,

• Lopacut.

Skutki uboczne po przyjęciu loperamidu występują bardzo rzadko, ale trzeba mieć na uwadze, że lek może wywołać: senność, zaparcia, wymioty, a także bóle i zawroty głowy.

Leki o działaniu adsorpcyjnych i powlekającym

Leki te wiążą wszelkie toksyny, bakterie obecne w przewodzie pokarmowych oraz inne substancje, mogące wywoływać rozwolnienie. Ponadto niektóre preparaty działają powlekająco na błonę śluzową jelit, co znaczy, że tworzą barierę ochronną na jej powierzchni, przyczyniając się tym samym do szybszej regeneracji podrażnionej śluzówki.

Głównym przedstawicielem grupy leków adsorpcyjnych jest węgiel aktywny, występujący w postaci kapsułek i tabletek. Możemy go znaleźć w preparatach, takich jak:

• Carbo Activ Aflofarm,

• Węgiel leczniczy,

• Carbo VP węgiel aktywowany,

• Węgiel Pro Balance.

Środkiem o działaniu zarówno adsorpcyjnych, jak i powlekającym jest diosmektyt. Przykładowe leki, zawierające tę substancję leczniczą to:

• Smecta,

• Smecta Go,

• DicoSTOP (płyn).

Leki na biegunkę bakteryjną

Leczenie biegunki bakteryjnej opiera się tak jak w każdym innym przypadku na właściwym nawadnianiu oraz stosowaniu leków skierowanych konkretnie na przyczynę. W przypadku rozwolnienia o podłożu bakteryjnym zaleca się probiotyki, np. Lactobacillus GG lub Saccharomyces boulardii oraz prepraty, takie jak nifuroksazyd — lek o działaniu przeciwbakteryjnym (np. Nifuroksazyd Hasco) czy racekadotryl (m.in.: Bloctil, Racedryl, Tiorfan), który hamuje wytwarzanie przez jelita soku jelitowego i stosowany jest w leczeniu objawowym.

Kiedy skonsultować się z lekarzem?

W przypadku ostrej biegunki konsultacja z lekarzem jest zazwyczaj niepotrzebna, gdyż problem znika sam w krótkim czasie po zastosowaniu leków przeciwbiegunkowych, dlatego zalecamy, aby w domowej apteczce zawsze mieć skuteczny lek na rozwolnienie oraz preparaty wspomagające układ pokarmowy, np. probiotyki.

Istnieją jednak sytuacje, które powinny zaalarmować i skłonić do wizyty u specjalisty. Do niepokojących stanów i objawów towarzyszących biegunce należą:

• wysoka gorączka;

• krew lub śluz w stolcu;

• biegunka trwająca ponad 3 dni i towarzyszący jej brak poprawy po przyjęciu leków;

• nudności, uciążliwe, powtarzające się wymioty;

• odmowa przyjmowania płynów;

• sygnały wskazujące na odwodnienie organizmu: niskie ciśnienie tętnicze, mała ilość oddawanego moczu, u małych dzieci sucha pieluszka, suchość śluzówek i skóry, wzmożone pragnienie, przyspieszony oddech, zawroty głowy;

• bardzo częste wypróżnianie powyżej 10 razy na dobę;

• silny ból brzucha lub okolic odbytu;

• utrata wagi.

U pacjentów z przewlekłymi biegunkami i symptomami alarmującymi niezbędna może okazać się dalsza diagnostyka, dlatego warto pamiętać, aby nie zwlekać z wizytą u lekarza w przypadku cięższych stanów, gdyż znalezienie przyczyny i wdrożenie odpowiedniego leczenia jest kluczowe w poprawie jakości życia.