MCV podwyższone — czy powinno niepokoić?

Czym jest wskaźnik MCV?

Wskaźnik MCV (z ang. Mean Corpuscular Volume) jest monitorowany podczas badania morfologii krwi i mówi o średniej objętości krwinki czerwonej. Erytrocyty to składniki krwi niezwykle ważne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, ponieważ są odpowiedzialne m.in. za transport tlenu z płuc do innych tkanek.

Normy MCV mieszczą się w granicach 82-92 fl (femtolitrów). Na podstawie uzyskanego wyniku MCV możemy w niektórych przypadkach rozpoznać przyczynę niedokrwistości. Warto zaznaczyć, że normy mogą się różnić w zależności od laboratorium, gdzie przeprowadzane jest oznaczenie.

Kiedy wykonać badanie MCV?

Badanie MCV jest wykonywane w ramach rutynowej morfologii, ale szczególne znaczenie diagnostyczne zyskuje w rozpoznawaniu i ustaleniu przyczyny niedokrwistości. Z racji tego badanie MCV zaleca się u pacjentów z podejrzeniem anemii, czyli stanu chorobowego, związanego ze zmniejszeniem stężenia hemoglobiny w wyniku zaburzeń związanych z liczbą lub objętością krwinek czerwonych. Do objawów, które mogą wskazywać na niedokrwistość i wymagają wykonania morfologii, należą głównie:

• zmęczenie, osłabienie;
• bóle i zawroty głowy;
• kołatanie serca;
• bladość skóry, błon śluzowych wewnątrz jamy ustnej;
• trudności w skupieniu uwagi;
• utrata apetytu;
• zaparcia;
• nudności.

W przypadku zaobserwowania podobnych symptomów należy zgłosić się do lekarza rodzinnego, który skieruje chorego na niezbędne badania, mające na celu szybkie wykrycie choroby i wdrożenie adekwatnego leczenia.

MCV podwyższone — co oznacza?

Wysokie MCV, czyli zwiększenie objętości czerwonej krwinki jest charakterystyczne dla anemii megaloblastycznej (makrocytarnej), która w większości przypadków spowodowana jest niedoborem witaminy B12 i kwasu foliowego.

Do niedoboru witaminy B12 może dochodzić w konsekwencji:

• choroby Addisona-Biermera (najczęstsza przyczyna);
• niedostatecznej podaży z pożywieniem (weganizm, wegetarianizm);
• zapalenia błony śluzowej żołądka;
• choroby przewodu pokarmowego, np. przewlekłe zapalenie trzustki, celiakia;
• ograniczonego wchłaniania z przewodu pokarmowego spowodowanego zaburzeniami wrodzonymi, resekcją żołądka, chorobą Leśniowskiego-Crohna.

Do przyczyn niedoboru kwasu foliowego zaliczamy m.in.: dietę pozbawioną surowych warzyw i owoców, alkoholizm, przyjmowanie niektórych leków, ciążę i laktację, choroby nowotworowe, dializoterapię.

Jednak niedobory witaminowe to nie jedyne przyczyny wzrostu MCV, ponieważ oprócz nich objętość krwinki czerwonej może zwiększać się na tle chorób, takich jak:

• przewlekłe choroby wątroby;
• schyłkowa niewydolność nerek;
• niedoczynność tarczycy;
• zespół mielodysplastyczny.

Podstawowymi metodami leczenia anemii makrocytarnej są suplementacja witaminy B12 oraz kwasu foliowego.

Obniżone MCV w diagnostyce niedokrwistości — co oznacza?

Obniżona wartość MCV, a co za tym idzie, mała średnia objętość erytrocytów obserwowana jest w niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza, zwanej mikrocytarną. Zmniejszenie stężenia MCV może poprzedzać upośledzenie syntezy hemoglobiny, co często stanowi pierwszy objaw niedokrwistości w wynikach morfologii krwi.

Niedobór żelaza i związana z tym anemia jest przede wszystkim skutkiem utraty krwi w wyniku obfitego miesiączkowania, krwiomoczu, przewlekłego krwawienia do światła przewodu pokarmowego spowodowanego np. chorobą wrzodową czy nowotworem jelita grubego.

Do innych przyczyn anemii z niedoboru żelaza zalicza się:

• niedostateczne dostarczanie żelaza z pożywieniem
• upośledzone wchłanianie żelaza po resekcji żołądka oraz w przebiegu chorób, takich jak autoimmunologiczne zapalenie żołądka, zapalenie śluzówki o etiologii Helicobacter pylori;
• zwiększone zapotrzebowanie przy równoczesnej niedostatecznej podaży.

W walce z niedoborami żelaza niezbędne jest przyjmowanie doustne przyjmowanie preparatów zawierających żelazo przez minimum 3 miesiące oraz spożywanie produktów bogatych w ten pierwiastek, do których należą np.: czerwone mięso, rośliny strączkowe, warzywa liściaste.

Podsumowanie. Czy za niskie lub podwyższone MCV powinno niepokoić?

Zarówno obniżone, jak i podwyższone wartości MCV mogą wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne. Niskie MCV sugeruje niedokrwistość z niedoboru żelaza, z kolei wysokie MCV może być związane z niedokrwistością megaloblastyczną w wyniku niedoboru witaminy B12 i kwasu foliowego, a także chorobami wątroby, tarczycy czy nerek. W obu przypadkach konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, by uzyskać specjalistyczną interpretację wyników badań, poszerzyć diagnostykę i wprowadzić leczenia, jeśli okaże się niezbędne.