Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Zapraszamy do zapoznania się z charakterystyką medyczną, składem, mechanizmem działania, wskazaniami i przeciwwskazaniami do stosowania preparatu Parogen oraz potencjalnymi skutkami ubocznymi.
Lek Parogen zawiera w swoim składzie substancję czynną paroksetynę. Należy ona do grupy leków przeciwdepresyjnych oznaczanych jako inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Lek dostępny jest w postaci tabletek powlekanych, a w każdej z nich znajduje się 20 mg paroksetyny. Ze względu na swój skład i działanie Parogen dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji lekarskiej.
Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Parogen to depresja oraz zaburzenia lękowe, w tym m.in.: zespół natręctw, zespół lęku społecznego, zespół lęku napadowego, zespół lęku uogólnionego oraz zespół stresu pourazowego. Decyzję o wdrożeniu środka do terapii podejmuje lekarz prowadzący, a farmakologiczne leczenie depresji i zaburzeń lękowych powinno być prowadzone wspólnie z psychoterapią.
Mechanizm działania leku polega na tym, że paroksetyna hamuje wychwyt zwrotny serotoniny. Dzięki temu oddziałuje ona dłużej w synapsie i wydłuża się czas pobudzenia komórki odbierającej informację. Jednocześnie zwiększa się częstotliwość wysyłanych impulsów nerwowych. Efektem tego jest uspokojenie pacjenta i zredukowanie objawów związanych z wybranymi zaburzeniami psychicznymi.
Obecnie lek Parogen można kupić w dwóch wariantach opakowań po 30 i 60 sztuk tabletek powlekanych. Cena preparatu zależy od marży narzuconej przez aptekę oraz stopnia refundacji. Standardowa cena całkowita leku w zależności od opakowania to średnio:
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, lek Parogen podlega całościowej lub częściowej refundacji. Preparat za darmo otrzymują pacjenci powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji refundacyjnej. Z częściowej refundacji mogą skorzystać pacjenci w takich wskazaniach jak: upośledzenie umysłowe i choroby psychiczne. Wówczas cena leku to:
Na rynku dostępne są różne leki zawierające paroksetynę i wykazujące działanie zbliżone do środka Parogen. Wśród zamienników tego preparatu wymieniane są m.in.: Rexetin, Paroxinor, Paroxetine Aurovitas, Paroxetine Aurobindo, Paxtin 20, Paxtin 40, Seroxat i Paroxetine Teva. O możliwości zastosowania dowolnego z nich decyduje lekarz prowadzący. Pod uwagę bierze bezpieczeństwo pacjenta i skuteczność prowadzonej terapii.
Podstawowym składnikiem leku Parogen jest substancja czynna paroksetyna. W każdej tabletce jest 20 mg paroksetyny w postaci bezwodnego chlorowodorku. Pozostałe składniki to: krzemionka koloidalna bezwodna, karboksymetyloskrobia sodowa, bezwodny wodorofosforan wapnia, stearynian magnezu, dwutlenek tytanu E171, talk oraz Eudragit E100: butylometakrylanu, (2-dimetyloaminoetylo) metakrylanu i metylometakrylanu kopolimer (1:2:1).
O konieczności zastosowania leku decyduje lekarz prowadzący. Pacjent powinien stosować się do jego zaleceń i nie przekraczać zalecanej dawki leku. Nie wpływa to poprawę skuteczności leczenia i może powodować objawy niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej.
Zalecana dawka leku różni się od schorzenia. W leczeniu depresji, zespołu lęku społecznego, zaburzenia lękowego uogólnionego i zespołu stresu pourazowego standardowa dawka początkowa to 10 mg, a następnie zalecana dawka podtrzymująca wynosi 20 mg na dobę. Przy tych wskazaniach maksymalna dawka dobowa to 50 mg.
W leczeniu zespołu natręctw dawka początkowa wynosi 20 mg, a dawka podtrzymująca 40 mg na dobę. Przy zespole lęku napadowego na początek przyjmuje się 10 mg, a następnie 40 mg na dobę. W obu wskazaniach medycznych maksymalna dawka dobowa wynosi 60 mg.
Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą i nie rozdrabniając ich. Lek przeciwdepresyjny Parogen stosuje się rano w czasie śniadania. O czasie trwania terapii decyduje lekarz. Pierwsze oznaki poprawy obserwuje się po kilku tygodniach. Preparat przeznaczony jest do stosowania długotrwałego. Zakończenie stosowania preparatu odbywa się stopniowo. Lekarz zaleci stopniowe zmniejszanie dawki, aby zredukować ryzyko wystąpienia skutków ubocznych związanych z nagłym odstawieniem substancji czynnej.
Nie zaleca się stosowania leku Parogen u kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Pacjentka powinna dokładnie skonsultować się z lekarzem. Paroksetyna może negatywnie wpływać na rozwój nienarodzonego dziecka. Może również przenikać do mleka matki i powodować skutki uboczne po stronie karmionego dziecka. Jeżeli pacjentka musi przyjmować ten lek w okresie laktacji, to zaleca się zaprzestanie karmienia piersią ze względów bezpieczeństwa. Może zdarzyć się, że lekarz zaleci przyjmowanie tabletek powlekanych Parogen przez kobietę w ciąży, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.
Podczas przyjmowania leku Parogen mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj i skala nasilenia działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Dotychczas obserwowano takie skutki uboczne jak m.in.:
Wszystkie potencjalne działania niepożądane wraz z częstotliwością występowania i wskazaniami do postępowania zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania. Pacjent powinien dokładnie się z nią zapoznać.
Istnieją określone przeciwwskazania do przyjmowania leku Parogen. Przede wszystkim nie może być stosowany u osób z nadwrażliwością na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik leku. Inne przeciwwskazania to:
Ponadto szczególne środki ostrożności należy zachować wtedy, jeżeli u pacjenta występują takie stany jak:
Lekarz powinien kontrolować przyjmowanie leku Parogen i reagować w zależności od reakcji pacjenta na zażywaną dawkę.
Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości środkach farmakologicznych. Lek Parogen może wchodzić z nimi w interakcję i wzajemnie zmieniać swoje działanie. W wybranych przypadkach zwiększa się ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego i innych działań niepożądanych.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na takie preparaty jak:
Wszystkie te środki zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Pacjent powinien dokładnie się z nią zapoznać, a ewentualne wątpliwości skonsultować z lekarzem lub farmaceutą.