Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Dostępny jest tylko na receptę. Stosuje się go w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych oraz padaczki. Przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej 2 lat.
|
Dostępność: |
na receptę |
|
Wskazania: |
padaczka, zaburzenia afektywne dwubiegunowe |
|
Postać: |
tabletki |
|
Dawka: |
25 mg, 50 mg, 100 mg |
|
Substancja czynna: |
lamotrygina |
Zgodnie z klasyfikacją medyczną Lamilept to bloker kanałów sodowych należących do leków przeciwpadaczkowych. Ma postać tabletek i dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Substancją czynną tabletek Lamilept jest lamotrygina. Wykazuje ona skuteczne działanie w leczeniu padaczki oraz leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.
Działanie tego leku w leczeniu padaczki polega na hamowaniu impulsów w mózgu wywołujących napady padaczkowe. W przypadku osób dorosłych i młodzieży powyżej 13. roku życia środek stosuje się w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami w leczeniu padaczki oraz leczeniu napadów padaczkowych związanych z taką chorobą zespół jak Lennox-Gaustaut. W przypadku pacjentów w wieku 2-12 lat lek ten podaje się tylko w skojarzeniu z innymi lekami w leczeniu padaczki i napadów padaczkowych przy zespole Lennox-Gaustaut, a także w monoterapii przy leczeniu typowych napadów nieświadomości w padaczce.
Lamilept stosuje się również w chorobie afektywnej dwubiegunowej (psychozie maniakalno-depresyjnej). Charakteryzuje się ona na zmianę występującymi skrajnymi wahaniami nastroju, w tym okresami depresji i okresami manii. W tym wskazaniu lek podaje się u pacjentów dorosłych w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami zapobiegającymi depresji.
Cena leku Lamilept zależy od kilku czynników. Obecnie środek dostępny jest w czterech wariantach opakowania. Dwa z nich podlegają całościowej lub częściowej refundacji. Uśredniona cena preparatu Lamilept przy pełnej odpłatności to:
Zgodnie z obowiązującymi przepisami refundacji podlegają opakowania leku z tabletkami zawierającymi 100 mg substancji czynnej. Za darmo otrzymują je pacjenci w wieku poniżej 18. i powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji, a także kobiety w ciąży. W ramach częściowej odpłatności mogą kupić go pozostali pacjenci w takich wskazaniach jak: choroba afektywna dwubiegunowa, neuropatia w obrębie twarzy, neuralgia w obrębie twarzy oraz stan po epizodzie padaczkowym indukowanym przerzutami w obrębie OUN. Wówczas uśredniona cena leku po refundacji to:
Wśród zamienników leku Lamilept dostępnych na receptę wymieniane są takie preparaty jak Lamitrin S i Symla. Do podobnych preparatów należą m.in.: Lamictal, Lamitrin, Lamotrix, Epitrigine 50 mg, Epitrigine 100 mg, Epitrigine 200 mg, Verpin, Lamotrigine Farmax, Lamotrigine Aurobindo, Lamotrigine Arrow 25 mg, Lamotrigine Arrow 50 mg czy Lamotrigine Arrow 100 mg.
Podstawowym składnikiem leku jest substancja czynna lamotrygina. Pozostałe składniki tabletek to: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, powidon K-30, skrobia żelowana kukurydziana, stearynian magnezu, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) i krzemionka koloidalna bezwodna. Dodatkowo w tabletkach 100 mg znajduje się żółcień pomarańczowa FCF E110.
Stosowanie leku Lamilept ustalane jest indywidualnie w zależności od wskazania medycznego i stanu pacjenta. Ten powinien postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Lek przyjmuje się raz na dobę lub dwa razy na dobę. Decyduje o tym lekarz. Tabletki można stosować z jedzeniem lub bez niego.
Standardowo początkowe dawki lamotryginy są niewielkie. Następnie stopniowo zwiększa się je w ciągu kilku tygodni. Zwiększenie dawki lamotryginy ma na celu ustalenie skutecznej dawki dla danego pacjenta. Pacjent nie powinien stosować większej dawki leku, ponieważ nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej.
W przypadku osób dorosłych i dzieci w wieku powyżej 13. roku życia lekarze stosują dawki podtrzymujące lamotryginy na poziomie 100-400 mg na dobę. W leczeniu napadów padaczkowych częściowych i uogólnionych, napadów toniczno-klonicznych oraz związanych z zespołem Lennoxa i Gastauta możliwe jest stosowanie leku w skojarzeniu z induktorami glukuronidacji lamotryginy (np.: fenytoina, karbamazepina, prymidon, fenobarbital) bez walproinianu. Wówczas dawkowanie Lamilept może się różnić. Szczegóły w tym zakresie przedstawi Ci lekarz prowadzący. Za każdym razem dawki podtrzymujące należy dostosować do indywidualnej sytuacji pacjenta.
U pacjentów w wieku 2-12 lat dawka zależy od masy ciała. Zwykle jest to od 1 mg do 15 mg na każdy kilogram masy ciała. Maksymalna dawka podtrzymująca w tej grupie pacjentów to 200 mg na dobę. W mononterapii w leczeniu typowych napadów świadomości w tej grupie pacjentów stosuje się początkowo 0,3 mg/kg mc przez kolejne 2 tyg. Następnie 0,6 mg/kg mc przez kolejne 2 tyg. Następnie dawkę można zwiększać co 1-2 tyg. o najwyżej 0,6 mg/kg mc do maksymalnej dawki 200 mg na dobę (1–15 mg/kg mc).
Stosowanie leku Lamilept w okresie ciąży nie jest przeciwwskazane, jednak należy zachować szczególną ostrożność. Jeżeli kobieta zajdzie w ciążę, to nie powinna przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem. Ten jednak w trakcie terapii zaleci przyjmowanie kwasu foliowego oraz wykonywanie badań krwi. Wymagane może też być dostosowanie dobowej dawki lamotryginy do potrzeb pacjentki. Przyjmowanie tabletek Lamilept w pierwszym trymestrze ciąży zwiększa nieznacznie ryzyko wystąpienia wad wrodzonych u dziecka, w tym m.in. rozszczepu warg i podniebienia.
Lamotrygina przenika do mleka matki i może powodować działania niepożądane ze strony dziecka. Oznacza to, że w okresie karmienia piersią nie powinno się stosować leku Lamilept. Jeżeli jest to konieczne, to kobieta powinna przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.
W trakcie terapii u pacjenta mogą pojawiać się działania niepożądane, w tym również u pacjentów prawidłowo przyjmujących podtrzymujące dawki lamotryginy. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Ich rodzaj i nasilenie zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Jeżeli u pacjenta wystąpi reakcja alergiczna lub inne objawy potencjalnie zagrażające życiu, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Do tego typu objawów należą:
Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:
Wszystkie te skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania opisano w ulotce dołączonej do opakowania. Należy zachować najwyższe środki bezpieczeństwa stosowania lamotryginy i wszelkie objawy niepożądane zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.
Stosowanie leku Lamilept jest przeciwwskazane w przypadku uczulenia na lamotryginę lub jakikolwiek inny składnik preparatu oraz u dzieci poniżej 2. roku życia. Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególną ostrożność. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których występują lub występowały takie stany jak:
W niewielkiej grupie pacjentów po zastosowaniu leku Lamilept może pojawić się reakcja alergiczna (w tym ciężka reakcja alergiczna), która może prowadzić do znacznego pogorszenia się stanu klinicznego. Jej skutkiem mogą być m.in.: zespół nadwrażliwości polekowej z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi, martwica toksyczno-rozpływna naskórka czy zespół Stevensa-Johnsona. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Innym negatywnym objawem może być bardzo ciężka reakcja ze strony układu immunologicznego, czyli limfohistiocytoza hemofagocytarna. Wraz z nią pojawiają się: stan splątania, wysoka gorączka, wysypka, drżenia, zaburzenia czynności mózgu i inne objawy neurologiczne. W takiej sytuacji również należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Obowiązkiem pacjenta jest poinformowanie lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że preparat Lamilept może wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Na podstawie skojarzeń lekarzowi łatwiej będzie o wskazania odpowiedniej dla pacjenta dawki leku Lamilept. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty jak:
Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami opisano w ulotce dołączonej do produktu leczniczego. Warto dokładnie się z nią zapoznać.