Lamotrix

Lamotrix — działanie, przeznaczenie

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Lamotrix to lek przeciwpadaczkowy z grupy blokerów kanałów sodowych. Swoje działanie opiera na substancji czynnej lamotryginie. Jest ono różne w zależności od leczonego schorzenia: padaczki lub zaburzeń afektywnych dwubiegunowych.

W leczeniu padaczki lek ten podaje się pacjentom już od 2. roku życia. Jego działanie polega przede wszystkim na blokowaniu impulsów w mózgu, które są odpowiedzialne za wywoływanie ataków padaczki. W leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych obserwuje się złagodzenie wahań nastroju i innych objawów charakterystycznych dla tego schorzenia, choć szczegółowy mechanizm działania preparatu nie został jeszcze rozpoznany i spisany.

Ze względu na skład i działanie lek Lamotrix dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Ma postać tabletek o zawartości substancji czynnej na poziomie 25 mg, 50 mg lub 100 mg.

Lamotrix — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Cena leku Lamotrix zależy od marży narzuconej przez daną aptekę, wybranego wariantu opakowania oraz stopnia refundacji. Uśredniona cena preparatu przy całkowitej odpłatności to:

• Lamotrix 25 mg (30 tabletek) - 7,50 PLN;
• Lamotrix 50 mg (30 tabletek) - 14,15 PLN;
• Lamotrix 100 mg (30 tabletek) - 27,45 PLN;
• Lamotrix 100 mg (90 tabletek) - 71,00 PLN.

Zgodnie z przepisami refundacyjnymi lek Lamotrix podlega całościowej lub częściowej refundacji w każdym z tych opakowań. Preparat za darmo otrzymują pacjenci poniżej 18. i powyżej 65. roku życia oraz kobiety w ciąży. Pozostali pacjenci we wskazaniach takich jak: padaczka oporna na leczenie, choroba afektywna dwubiegunowa, neuralgia lub neuropatia w obrębie twarzy i stan po epizodzie padaczkowym indukowanym przerzutami w obrębie OUN płacą za lek:

• Lamotrix 25 mg (30 tabletek) - 5,95 PLN;
• Lamotrix 50 mg (30 tabletek) - 7,85 PLN;
• Lamotrix 100 mg (30 tabletek) - 11,65 PLN;
• Lamotrix 100 mg (90 tabletek) - 17,30 PLN.

Lamotrix — zamienniki lub podobne leki

Na rynku dostępne są zamienniki leku Lamotrix. O możliwości ich zastosowania decyduje lekarz prowadzący. Należą do nich m.in.: Lamilept, Symla, Lamitrin, Lamictal, Verpin i Epitrigine. Wszystkie one wydawane są na podstawie ważnej recepty.

Lamotrix — pełny skład leku

Podstawowym składnikiem leku Lamotrix jest substancja czynna lamotrygina. Do tego w tabletkach znajdują się takie składniki jak: powidon, stearynian magnezu, talk, celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa i wodorofosforan dwuwodny wapnia.

Lamotrix — jak dawkować?

Dawkowanie leku Lamotrix ustalane jest indywidualnie w zależności od wskazania medycznego, stanu pacjenta i jego wieku. Należy stosować się do zaleceń lekarza prowadzącego. Specjalnego modyfikowania dawki mogą wymagać pacjenci, u których występują choroby nerek i choroby wątroby.

Dawkowanie leku w przypadku leczenia padaczki u osób dorosłych i młodzieży powyżej 13. roku życia w monoterapii: 25 mg raz na dobę przez pierwsze 2 tygodnie, następnie 50 mg raz na dobę przez kolejne 2 tyg. Następnie dawkę należy zwiększać o maksymalnie 50-100 mg co 1-2 tygodnie, aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi terapeutycznej ze strony pacjenta. Aktualna dawka podtrzymująca lamotryginy w tym wskazaniu to 100-200 mg na dobę w 1 dawce lub 2 dawkach podzielonych. W niektórych przypadkach niezbędne jest podanie dawki dobowej nawet na poziomie 500 mg.

Monoterapia w typowych napadach nieświadomości u dzieci w wieku 2-12 lat wymaga następującego dawkowania substancji czynnej: początkowo 0,3 mg/kg mc na dobę w 1 lub 2 dawkach podzielonych przez pierwsze 2 tyg., następnie 0,6 mg/kg mc na dobę w 1 lub 2 dawkach podzielonych przez następne 2 tygodnie. Po tym czasie dawkę można zwiększać o maksymalnie 0,6 mg/kg mc na dobę co 1-2 tygodnie. W tej grupie pacjentów należy bardzo dokładnie ustalić maksymalną dawkę na dobę. Aktualna dawka podtrzymująca lamotryginy wynosi 1-10 mg/kg mc na dobę i zależy to od indywidualnych predyspozycji organizmu. Nie powinno się przekraczać dobowej dawki na poziomie 15 mg/kg mc.

W leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych można stosować monoterapię lub leczenie skojarzone z innymi środkami farmakologicznymi. Terapia przeznaczona jest dla osób dorosłych. Zaczyna się ją od dawki na poziomie 25 mg substancji czynnej na dobę przez pierwsze 2 tygodnie. Później podwaja się ją na okres kolejnych 2 tygodni. Następny tydzień podaje się 100 mg na dobę. Od szóstego tygodnia leczenia powinno się wejść w docelową dawkę leczniczą i stabilizującą, która w większości przypadków wynosi 200 mg na dobę. U niektórych pacjentów niezbędne może być podawanie substancji czynnej w dawce 400 mg na dobę. Oczywiście wszystko pod kontrolą lekarza.

U pacjentów przyjmujących leki o nieznanych interakcjach z lamotryginą zaleca się schemat leczenia taki sam jak w przypadku pacjentów przyjmujących walproinian.

Lamotrix — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Co do zasady w okresie ciąży należy ostrożnie postępować z wszystkim lekami. Jeżeli pacjentka przyjmuje lek Lamotrix i zaszła w ciążę, to nie należy go od razu odstawiać. Decyzję o tym podejmuje lekarz prowadzący. Na skutek przyjmowania leku Lamotrix wzrasta ryzyko wystąpienia u dziecka wad wrodzonych w tym m.in.: rozszczepu warg i podniebienia. Największe zagrożenie występuje w pierwszym trymestrze ciąży. Lekarz może zalecić stosowanie leku w ciąży, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.

Substancja czynna przenika do mleka matki i może powodować działania niepożądane ze strony dziecka. W związku z tym nie zaleca się stosowania leku Lamotrix w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to pacjentka musi przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.

Lamotrix — skutki uboczne

W trakcie leczenia lekiem Lamotrix mogą pojawiać się działania niepożądane. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast przerwać przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem, jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy jak:

• reakcja alergiczna;
• zagrażające życiu reakcje skórne;
• wysypki skórne lub zaczerwienienie skóry;
• ból w jamie ustnej lub zaczerwienienie i obrzęk wokół oczu (zapalenie spojówek);
• niespodziewanie występujące krwawienie, sinienie, niebieskawe zabarwienie palców;
• powiększone węzły chłonne;
• zwiększona liczba krwinek białych (eozynofilia);
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych w badaniach krwi;
• ból gardła i częściej niż zwykle pojawiające się infekcje;
• wysoka temperatura ciała;
• owrzodzenie jamy ustnej, gardła, nosa lub narządów płciowych;
• zaburzenia innych narządów ciała (np.: wątroby, nerek).

Ponadto w trakcie terapii odnotowywano takie skutki uboczne jak m.in.:

• wysypka skórna;
• ból głowy;
• zawroty głowy;
• uczucie senności;
• agresja lub drażliwość;
• suchość w jamie ustnej;
• trudności z zasypianiem (bezsenność);
• biegunka;
• uczucie pobudzenia;
• drżenie;
• uczucie zmęczenia;
• nudności lub wymioty;
• ból pleców, stawów;
• zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie;
• brak koordynacji ruchowej;
• nietypowa utrata włosów;
• oczopląs;
• zapalenie spojówek;
• dezorientacja;
• omamy;
• uczucie chwiejności;
• mimowolne i powtarzające się ruchy ciała
• zamiany czynnościowe wątroby;
• nasilenie objawów choroby Parkinsona;
• zespół rzekomotoczniowy;
• ciężkie zaburzenie krzepnięcia krwi;
• uogólnione powiększenie węzłów chłonnych;
• wysoka temperatura ciała;
• zespół nadwrażliwości polekowej z eozynofilią oraz objawami ogólnoustrojowymi;
• zagrażająca życiu reakcja skórna;
• zwiększenie częstotliwości napadów padaczkowych;
• i inne.

Wszystkie te skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do produktu leczniczego. Wszelkie objawy niepożądane zgłasza się lekarzowi prowadzącemu.

Lamotrix — przeciwwskazania, środki ostrożności

Kluczowym przeciwwskazaniem do stosowania tabletek Lamotrix jest uczulenie na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik leku. Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany przez lekarza, a następnie przez niego prowadzony. Podstawowe wskazania do zachowania ostrożności to:

• jakiekolwiek choroby nerek;
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych po zastosowaniu lamotryginy;
• zespół Brugadów (genetyczna choroba serca);
• przyjmowanie innego leku zawierającego lamotryginę;
• wystąpienie wysypki po zastosowaniu lamotryginy lub innych leków stosowanych w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i padaczki.

Po zastosowaniu leku Lamotrix w rzadkich przypadkach mogą wystąpić stany zagrażające życiu pacjenta. Wówczas należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Stany te to:

• reakcje alergiczne i ciężkie reakcje skórne (np.: martwicze toksyczne oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, zespół nadwrażliwości polekowej z eozynoflią z objawami ogólnoustrojowymi);
• limfohistiocytoza hemofagocytarna (HLH);
• myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu się.

Wszelkie niepokojące symptomy należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Lamotrix — interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że lamotrygina może wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty jak:

• olanzapina, lit lub arypiprazol (stosowne w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• gabapentyna, zonisamid, topiramat, felbamat, pregabalina, lewtyracetam, okskarbazepina (stosowane w leczeniu padaczki)l
• bupropion (stosowany w leczeniu uzależnienia od nikotyny oraz zaburzeń psychicznych);
• doustne środki antykoncepcyjne;
• leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV (np.: atazanawir, lopinawir, rytonawir);
• ryampicyna (antybiotyk);
• rysperydon (stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• fenobarbital, prymidon, fenytoina (stosowane w leczeniu padaczki);
• karbamazepina (stosowana w leczeniu padaczki i zaburzeń psychicznych);
• walproinian (stosowany w leczeniu padaczki i zaburzeń psychicznych).

Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania produktu leczniczego. To lekarz decyduje o tym, czy możliwe jest jednoczesne przyjmowanie wybranych leków.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)