Fluoksetyna EGIS

Fluoksetyna - co to za lek?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Fluoksetyna należy do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Wykazuje skuteczne działanie przeciwdepresyjne. Lek stosuje się w kilku podstawowych wskazaniach, jednak zawsze na wyraźne wskazanie lekarza prowadzącego i pod jego kontrolą. Za działanie preparatów Fluoksetyna EGIS lub Fluxemed odpowiada substancja czynna fluoksetyna. Leki mają postać kapsułek twardych i dostępne są tylko na receptę. Obecnie kapsułki twarde Fluoksetyna EGIS sprzedawane są w dawce leku 10 mg lub 20 mg. O wyborze konkretnej dawki leku decyduje lekarz. W dalszej części artykułu skupimy się na preparacie Fluoksetyna EGIS, który jest najczęściej wybierany przez specjalistów.

Fluoksetyna - cena, refundacja

Cena leku Fluoksetyna EGIS zależy od marży narzuconej przez aptekę oraz wybranej dawki substancji czynnej. Uśrednione ceny prezentują się następująco:

• Fluoksetyna EGIS 10 mg (28 kapsułek twardych) - cena około 9,30 PLN;
• Fluoksetyna EGIS 20 mg (28 kapsułek twardych) - cena około 16,10 PLN.

Zgodnie z przepisami refundacyjnymi obowiązującymi od 1 listopada 2023 roku, lek Fluoksetyna podlega częściowej lub całościowej refundacji w wariancie 20 mg substancji czynnej. Preparat bezpłatnie otrzymują pacjenci poniżej 18. roku życia oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji refundacyjnej. Lek w cenie około 6,90 PLN mogą kupić pacjenci bez względu na wiek w takich wskazaniach jak: upośledzenia umysłowe i choroby psychiczne.

Fluoksetyna - pełny skład leku

Podstawowym składnikiem preparatu Fluoksetyna EGIS jest substancja czynna fluoksetyna. W zależności od wariantu w jednej kapsułce twardej jest jej 10 mg lub 20 mg. Pozostałe składniki leku to: stearynian magnezu, laktoza jednowodna, skrobia żelowana, dwutlenek tytanu E171, tlenek żelaza żółty E172 i żelatyna. Dodatkowo w tabletkach 20 mg w otoczce znajduje się indygotyna E 132.

Fluoksetyna - jak działa, na co i dla kogo?

Preparat Fluoksetyna należy do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SRRI). Stosowany jest u osób dorosłych oraz dzieci powyżej 8. roku życia. W przypadku osób dorosłych podstawowe wskazania do stosowania Fluoksetyny to:

• epizody dużej depresji;
• bulimia (stosowana wraz z psychoterapią w celu zmniejszenia chęci objadania się i zwracania spożytych pokarmów);
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (zachowania obsesyjne i natrętne myśli).

W przypadku dzieci powyżej 8. roku życia oraz młodzieży do 18. roku życia wskazaniami do przyjmowania preparatu są:

• epizody depresji o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego, jeżeli po 4-6 sesjach psychoterapii objawy depresji nie ustępują (u dzieci i młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi preparat należy stosować tylko w połączeniu z psychoterapią).

Za mechanizm działania leku odpowiada zawarta w nim substancja czynna fluoksetyna. Odpowiada ona za działanie serotoniny, czyli jednego z neuroprzekaźników wpływających na proces komunikacji pomiędzy neuronami. Preparat odpowiada za hamowanie procesu wychwytu zwrotnego serotoniny, dzięki czemu impulsy nerwowe wysyłane są z większą częstotliwością. W ten sposób lek wykazuje działanie przeciwdepresyjne, które wciąż nie zostało do końca rozpoznane.

Fluoksetyna - dawkowanie

Lek należy stosować tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Na podstawie badań dostosuje on dawkę terapeutyczną do potrzeb pacjenta oraz rodzaju choroby podstawowej i stopnia jej nasilenia. Kapsułki należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością płynu. W przypadku osób dorosłych zalecane dawki w przypadku konkretnych schorzeń to:

• depresja: 20 mg na dobę (dawka może być zwiększana do maksimum 60 mg na dobę);
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: 20 mg na dobę (dawka może być zwiększana do maksimum 60 mg na dobę);
• bulimia: 60 mg na dobę.

W przypadku dzieci powyżej 8. roku życia i młodzieży do 18. roku życia leczenie musi być bacznie nadzorowane przez lekarza prowadzącego, który regularnie dostosowuje dawkę terapeutyczną. Dawka początkowa wynosi zazwyczaj 10 mg na dobę. Później dawkę można zwiększyć do 20 mg na dobę. Lek u dzieci i młodzieży nie powinien być stosowany długotrwale. Jeżeli po 9 tygodniach stosowania nie widać poprawy, to należy zweryfikować zasadność kontynuowania terapii z tym środkiem farmakologicznym. Osoby starsze i osoby z niewydolnością wątroby wymagają indywidualnego podejścia. W ich przypadku rekomenduje się stosowanie mniejszych dawek, które będą wykazywały skuteczność terapeutyczną.

Fluoksetyna - możliwe działania niepożądane

Jak każdy inny lek, tak i Fluoksetyna może powodować skutki uboczne. Nie występują one u każdego pacjenta i zależy to od indywidualnych predyspozycji jego organizmu. Podczas terapii zaobserwowano takie działania niepożądane jakm.in.:

• myśli samobójcze lub o samouszkodzeniu (należy natychmiast skontaktować się z lekarzem);
• reakcja alergiczna (należy natychmiast skontaktować się z lekarzem);
• ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego (rzadko);
• uczucie osłabienia;
• dezorientacja;
• zmęczenie;
• zaburzenia smaku;
• zaburzenia snu;
• zatrzymanie moczu;
• objawy ze strony przewodu pokarmowego (np. biegunka, ból brzucha, nudności);
• zaburzenia koncentracji;
• zapalenie gardła;
• przemijające zaburzenia ruchowe;
• obrzęk naczynioruchowy;
• drgawki kloniczne mięśni;
• zwiększone ryzyko złamań kości;
• zaburzenia widzenia;
• drażliwość i silne pobudzenie;
• bolesna i przedłużająca się erekcja;
• zaburzenia serca;
• brak apetytu;
• ziewanie;
• zawroty głowy;
• rozszerzenie naczyń krwionośnych;
• bóle mięśni;
• zaburzenia seksualne (w tym zaburzenia funkcji seksualnych);
• nadmierne pocenie się;
• rozszerzenie źrenic;
• napady paniki;
• częste oddawanie moczu;
• suchość w jamie ustnej;
• i inne.

W czasie stosowania preparatu mogą wystąpić objawy, które mogą zaburzać zdolność podejmowania decyzji czy też zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów. Wówczas należy zrezygnować z takich aktywności ze względów bezpieczeństwa. Wszystkie potencjalne skutki uboczne zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania. W przypadku ich wystąpienia należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

Fluoksetyna - przeciwwskazania i środki ostrożności

Podstawowym przeciwwskazaniem do stosowania fluoksetyny jest nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek inny składnik leku. Ponadto preparatu nie należy stosować, jeżeli występuje jednoczesne stosowanie fluoksetyny i nieselektywnych, nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO) lub metropolu (lek stosowany w leczeniu niewydolności serca). Zawsze podczas stosowania fluoksetyny należy zachować ostrożność. Szczególne środki ostrożności wdraża się, jeżeli u pacjenta występują takie stany, jak:

• gorączka, zmiana stanu świadomości, drżenie mięśni, sztywność mięśni (zespół serotoninowy lub złośliwy zespół neuroleptyczny);
• choroby serca;
• mania (obecnie lub w przeszłości);
• silny ból i stosowanie leku buprenorfiny;
• leczenie elektrowstrząsami (ECT);
• krwawienia, siniaki lub nietypowe krwawienia;
• ciąża;
• przyjmowanie preparatu wpływającego na krzepnięcie krwi;
• padaczka;
• leczenie tamoksyfenem;
• choroby wątroby;
• powolna czynność serca w spoczynku;
• niedobór soli z powodu biegunki;
• leczenie diuretykami (leki moczopędne);
• uczucie niepokoju i nadpobudliwości;
• jaskra.

W związku z tym pacjent zawsze powinien skonsultować swoją sytuację zdrowotną z lekarzem prowadzącym. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zmniejszenie dawki podstawowej. Decyduje o tym lekarz.

Fluoksetyna - interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości środkach farmakologicznych. Jest to związane z tym, że fluoksetyna może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Zabronione jest jednoczesne łączenie Fluoksetyny z takimi lekami jak:

• nieselektywne, nieodwracalne inhibitory monoaminooksydazy (I-MAO);
• metoprolol.

Ponadto szczególną ostrożność należy zachować w przypadku takich preparatów jak:

• tamoksyfen (stosowany na raka piersi);
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne i inne leki przeciwdepresyjne;
• inhibitory monoaminooksydazy typu A (MAO-A);
• lit (stosowany w leczeniu depresji);
• fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki);
• mekwitazyna (stosowana na alergie);
• leki wpływające na rytm pracy serca;
• leki przeciwzakrzepowe;
• leki obniżające stężenie sodu we krwi.

Wszystkie leki zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Pacjent powinien dokładnie się z nią zapoznać oraz skonsultować prowadzoną dotychczas terapię z lekarzem prowadzącym.

Fluoksetyna - podobne leki lub zamienniki

Na rynku dostępne są różne leki przeciwdepresyjne zawierające substancję czynną fluoksetynę. Zamiennikami dla leku Fluoksetyna EGIS są m.in.: Andepin, Seronil, Fluoxetina Aurovitas oraz Fluoxetin Polpharma. O możliwości zastosowania wybranego z nich decyduje lekarz prowadzący. Lek dopasowywany jest do potrzeb pacjenta.

FAQ