Leki na regulację cyklu kobiety na receptę

Cykl miesiączkowy - co to takiego?

Cykl miesiączkowy to nic innego, jak zgodne z pracą jajników krwawienia. W okresie, w którym kobieta może mieć potomstwo, przeżywa ona około 400 cykli miesiączkowych. Każdy okres sprawia, że traci się około 80 ml krwi – wszelkie odstępstwo od tej normy może być charakteryzowane jako zaburzenia cyklu.

Ile trwa cykl miesiączkowy?

Cykl miesiączkowy powinien trać około 28 dni; zdarza się jednak, że niektóre kobiety mają ten cykl skrócony do 12 dni lub wydłużony aż do 35 dni. Regulacja cyklu miesiączkowego nie jest konieczna wówczas, gdy odchylenia nie są większe niż siedem dni, a kobieta jest w stanie obserwować objawy występującej owulacji.

Długość cyklu miesiączkowego to okres między pierwszym dniem okresu, a ostatnim dniem przed rozpoczęciem kolejnej miesiączki.

Fazy cyklu menstruacyjnego

W czasie trwania cyklu miesiączkowego występują dwie fazy. Pierwsza to faza folikularna, która może mieć różną długość. Druga z kolei, faza lutealna, rozpoczyna się w momencie uwolnienia komórki jajowej. Trwa ona zawsze tyle samo, czyli dokładnie 14 dni.

Warto pamiętać o tym, że cykl miesiączkowy to tak naprawdę szereg zmian hormonalnych, które zachodzą w organizmie kobiety. Ich głównym celem jest przygotowanie macicy do tego, by mogła tam się dostać zapłodniona komórka jajowa.

Zaburzenia miesiączkowania

Zaburzenia cyklu menstruacyjnego to główna przyczyna wizyt u ginekologa. Stany tego typu mogą pojawić się na skutek wielu różnych czynników – warto niezwłocznie zbadać przyczyny zaburzeń, by doprowadzić możliwe szybko do regulacji cyklu.

Zaburzenia miesiączkowania - rodzaje

Na zaburzenia miesiączkowania mogą mieć wpływ rozmaite aspekty, czasem niezależne od organizmu kobiety. Zdarza się na przykład, że główną przyczyną zmiany rytmu cyklu jest zmiana klimatu.

Każdorazowo należy jednak udać się do specjalisty – choćby po to, by wykluczyć zmiany chorobowe. Znalezienie podłoża zaburzeń jest bardzo istotne w ich wyeliminowaniu. Wizyta u ginekologa jest zatem konieczna!

Pierwotny brak miesiączki

Zaburzenie tego typu ma miejsce wówczas, gdy kobiety w okresie dojrzewania nadal nie zaczęły miesiączkować. Jako przyczyny takiego stanu wymienia się najczęściej dysgenezję gonad, niewydolność podwzgórza, zespół braku wrażliwości na androgeny oraz wady wrodzone narządów płciowych.

W takiej sytuacji ginekolog powinien przeprowadzić szczegółowy wywiad z pacjentką. Badania przy braku okresu dotyczą przede wszystkim oceny dojrzałości płciowej, jak również występowania cech, które uaktywniają się w okresie dojrzewania.

Wyniki przeprowadzonych badań decydują o charakterze leczenia bądź pogłębienia diagnostyki – zaleca się wówczas bardziej szczegółowe testy.

Wtórny brak miesiączki

Brak miesiączki tego typu występuje wtedy, gdy okres przestaje się w ogóle pojawiać – mimo, że kobieta wcześniej miesiączkowała. Diagnoza takiego rodzaju zaburzenia następuje wówczas, gdy od ostatniej miesiączki minęło przynajmniej sześć miesięcy.

Wtórny brak miesiączki może być spowodowany atrezją macicy lub zaburzeniami czynności osi podwzgórze-przysadka-jajnik.

Zdarza się, że przyczyna tego typu zaburzenia leży w zespole policystycznych jajników. Charakteryzuje się on zaburzonym cyklem miesiączkowym, zaburzeniami owulacji, a także trądzikiem. Zespół policystycznych jajników diagnozowany jest na podstawie badań hormonalnych, USG ginekologicznego, a także wywiadu z pacjentką.

Na schorzenie tego typu często cierpią kobiety otyłe. Pacjentka, która ma zespół policystycznych jajników, powinna zatem stosować odpowiednio zbilansowaną dietę, mającą na celu zmniejszenie masy ciała.

Utrata wagi zazwyczaj prowadzi do pojawienia się owulacji, dzięki czemu cykl menstruacyjny wraca do normy. Jeżeli zmniejszenie wagi nie poskutkuje, niezbędne będzie leczenie farmakologiczne.

Rzadkie miesiączki

Nieregularny okres to też występujące rzadko miesiączki. W takiej sytuacji cykl miesiączkowy znacznie się wydłuża i trwa ponad 36 dni. Miesiączki występują wtedy częściej niż co sześć miesięcy.

Jako przyczynę takiego stanu wymienia się zazwyczaj niewydolność ciałka żółtego oraz choroby tarczycy. Wpływ na rzadką menstruację może mieć również znaczna utrata masy ciała oraz wspomniany już zespół policystycznych jajników.

Rozregulowanie cyklu miesiączkowego często pojawia się u kobiet, które się odchudzają oraz intensywnie ćwiczą. Dochodzi bowiem do tego, że poziom tkanki tłuszczowej spada u nich poniżej 17 procent. Obecne w organizmie estrogeny zmniejszają swoją liczbę, a ciało jest zmuszone do tego, by przejść w stan magazynowania energii.

Opóźnienie miesiączki może być również związane z występowaniem hiperprolaktynemii. W organizmie kobiety dochodzi wówczas do nadmiernego wydzielania prolaktyny, czyli hormonu wydzielanego przez przedni płat przysadki mózgowej.

Zbyt obfite wydzielanie tego hormonu może być związane z chorobami endokrynologicznymi, zmianami w centralnym układzie nerwowym bądź wystąpieniem gruczolaka przysadki mózgowej. Leczenie podejmuje się w momencie poznania konkretnej przyczyny takiego stanu.

Częste miesiączki

Zaburzenie związane z częstymi miesiączkami występuje wówczas, gdy trwanie cyklu menstruacyjnego nadmiernie się skraca i trwa poniżej dwudziestu jeden dni. Wpływ na taki stan może mieć ciałko żółte – a właściwie jego niewydolność. Częsta menstruacja może występować również u pacjentek, u których nastąpiło wydłużenie fazy folikularnej. Niestety, oba te aspekty mogą w znaczny sposób utrudnić zajście w ciążę.

Na skutek częstego krwawienia może także dochodzić do anemii. Niezbędne będzie wówczas wprowadzenie leczenia farmakologiczngo – w tym również hormonalnego. Odpowiednia terapia lekami sprawi, że cykl menstruacyjny będzie odpowiednio wyregulowany.

Skąpe miesiączki

Kolejnym zaburzeniem związanym z nieregularnymi cyklami miesiączkowymi, są skąpe miesiączki. Charakteryzują się one znacznie mniejszą ilością wydzieliny miesiączkowej niż jest to przewidziane.

Skąpe miesiączki zazwyczaj występują u kobiet, które stosują antykoncepcję hormonalną. Przyjmowane specyfiki blokują bowiem wzrost endometrium. Ulega ono złuszczeniu w trakcie krwawienia, co jest sytuacją naturalną i nie stanowi podstawy do niepokoju. W czasie skąpych miesiączek kobiety zużywają zazwyczaj około jednej bądź dwóch podpasek w ciągu doby.

Zmiany charakteru krwawienia mogą być także spowodowane ciążą. Kobiety, które spodziewają się dziecka, mogą mieć niewielkie plamienia w czasie, w którym według cyklu powinien przypadać u nich okres.

Przy skąpym krwawieniu należy wykonać test ciążowy. Jego pozytywny wynik warto jeszcze skonsultować z lekarzem. W takiej sytuacji trzeba też zaprzestać spożywania alkoholu oraz palenia papierosów.

Negatywny wynik testu ciążowego z jednoczesnym skąpym krwawieniem jest podstawą do tego, by skonsultować ten stan ze specjalistą – ginekologiem bądź położną. Ze skąpym krwawieniem mogą bowiem wiązać się torbiele jajników, zatem warto jak najszybciej przeprowadzić USG ginekologiczne. W tym stanie chorobowym kobiety skarżą się również na bóle brzucha, wzdęcia, zaparcia oraz częstomocz. Leczenie torbieli zależy przede wszystkim od ich wielkości: duże powinny być usunięte operacyjnie, małe z kolei leczy się za pomocą środków hormonalnych.

Obfite miesiączki

Obfite krwawienie miesiączkowe to takie, w czasie którego kobieta musi bardzo często wymieniać podpaski lub tampony. Stan ten to poważne zagrożenie dla kobiety – może on bowiem doprowadzić do anemii, zatem leczenie farmakologiczne jest wręcz wskazane.

Endometrioza - co to takiego?

Przyczyn obfitego krwawienia jest wiele: może ono być na przykład wynikiem polipów macicy, mięśniaków bądź endometriozy. To choroba, która dotyczy jedynie kobiet.

W czasie trwania cyklu rozmiar błony śluzowej macicy zwiększa się, po czym złuszcza i wydostaje z organizmu kobiety wraz z krwią menstruacyjną.

Stan chorobowy rozwija się wówczas, gdy endometrium, czyli wspomniana już błona śluzowa macicy cofa się do jamy brzusznej i wszczepia w inne narządy – na przykład jajniki czy otrzewną.

W takim miejscu tworzą się guzki endometrialne, które reagują na zmiany hormonów płciowych tak samo, jak w przypadku błony śluzowej macicy – na przykład krwawią w odpowiednim momencie cyklu. Wydzielina ta gromadzi się w postaci zrostów, które mogą stanowić ogromne zagrożenie dla zdrowia kobiety.

Zaburzenia miesiączkowania to tylko jeden z objawów występowania endometriozy. Do tego dojść mogą bolesne miesiączkowanie, silne bóle brzucha, bolesność w trakcie współżycia oraz trudności z zajściem w ciążę.

Leczenie endometriozy

Przebieg terapii endometriozy zależy przede wszystkim od tego, czy dana kobieta chce zajść w ciążę. W razie stwierdzenia niepłodności zazwyczaj usuwa się powstałe zrosty, by mogło dojść bez przeszkód do zapłodnienia komórki jajowej.

Jeśli natomiast kobieta nie planuje dziecka, a zgłasza się do lekarza z uwagi na bolesne miesiączkowaniem bądź z samym krwawieniem, które jest bardzo obfite, najlepszym rozwiązaniem jest wprowadzenie leczenia hormonalnego. Zazwyczaj decyduje się o podawaniu estrogenów i progesteronu w postaci wkładek wewnątrzmacicznych.

Zmniejszenie błony śluzowej macicy możliwe jest również po podaniu samego progesteronu – na przykład w formie doustnych środków antykoncepcyjnych. Zmiana rozmiaru endometrium automatycznie osłabi krwawienie.

Plamienia między cyklami

U wielu kobiet plamienie między miesiączkami występuje w dni płodne. Jest zatem związane z czasem, kiedy zostaje uwolniona komórka jajowa. Jeżeli takiemu krwawieniu nie towarzyszą żadne inne objawy, to stan ten nie jest powodem do niepokoju.

Plamienie z dróg rodnych, do którego dochodzą niepokojące zmiany w organizmie, mają już charakter zaburzeń miesiączkowania. Mogą one być związane z nieprawidłowościami hormonalnymi – na przykład hormonu luteinizującego, wytwarzanego w płacie przysadki mózgowej. Odpowiada on w dużej mierze za prawidłowy przebieg cyklu.

Zaburzenia miesiączkowe tego typu są podstawą do przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki. Badania konieczne są zwłaszcza u kobiet, które planują zajść w ciąże, gdyż przebieg cyklu jest bardzo istotny w procesie zapłodnienia. Na podstawie wyników ginekolog zadecyduje o najbardziej odpowiedniej formie leczenia.

Leczenie zaburzeń miesiączkowania

Leczenie zmian w cyklu miesiączkowym zazwyczaj przebiega w oparciu o konkretne przyczyny tego stanu. O wszystkim decyduje lekarz prowadzący daną pacjentkę.

W pierwszej kolejności stosuje się do tego antykoncepcję hormonalną, która szybko reguluje cykl. Podawanie progesteronu wpływa także pozytywnie na objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Zaburzenia hormonalne mogą ustąpić na skutek podania odpowiednich specyfików. U wielu kobiet znika również bolesne miesiączkowanie oraz bolesność piersi w czasie miesiączki, co umożliwia codzienne funkcjonowanie nawet podczas okresu.

Warto jednak dodać, że w niektórych przypadkach – na przykład, gdy pacjentka ma stwierdzoną niewydolność wątroby, podawanie antykoncepcji powinno przebiegać pod ścisłą kontrolą lekarza.

Nieco inaczej postępuje się w przypadku, gdy zaburzenia występują w wyniku takich schorzeń, jak mięśniaki macicy czy też przerostu błony śluzowej macicy. W takich sytuacjach stosuje się leczenie chirurgiczne, które ma na celu usunięcie niepożądanych zmian w organizmie kobiety.

Zaburzenia miesiączkowania - rokowanie

Pacjentki, które zaobserwowały u siebie zaburzenia miesiączkowania, w wielu przypadkach mogą bez problemu zajść w ciążę. Podawane środki hormonalne bądź operacyjne usunięcie zmian chorobowych – w przypadku, gdy kobieta planuje zajść w ciążę – pozwoli na szybkie usunięcie przyczyny zaburzonego krwawienia z dróg rodnych.

Zaburzenia miesiączkowania mogą wiązać się także z innymi objawami. Jednym z nich jest zespół napięcia przedmiesiączkowego. Oprócz bolesnego miesiączkowania, u kobiet pojawiają się także bóle głowy czy ogólne złe samopoczucie. Wprowadzanie odpowiedniego leczenia farmakologicznego z pewnością wyeliminuje te niekomfortowe stany.

Zaburzenia miesiączkowania - co robić?

Kobiety, które obawiają się problemów z cyklem miesiączkowym, powinny przede wszystkim notować czas między ostatnim, a kolejnym krwawieniem. Dzięki temu łatwo jest wychwycić ewentualne odchylenia od normy i zgłosić je swojemu lekarzowi podczas wizyty ginekologicznej. Takie działania pozwolą również na sprawdzenie daty ostatniej miesiączki oraz określenie, kiedy przypadają dni płodne, co jest istotne dla przyszłych kobiet ciężarnych.

Jeżeli miesiączka nie wystąpiła w przewidzianym terminie, niezbędne będzie zrobienie testu ciążowego. Jego negatywny wynik połączony z dalszym brakiem okresu jest wskazaniem do tego, by udać się do specjalisty.

Ból w trakcie stosunku oraz inne niepokojące objawy również powinny być omówione z lekarzem. Wiele kobiet ma jednak problem z tym, by otwarcie rozmawiać ze swoim ginekologiem. Co w takiej sytuacji zrobić?

Porada przez internet

Nieregularne cykle menstruacyjne są wskazaniem do tego, by skonsultować sytuacje z lekarzem. Jeśli jednak pacjentka nie może z rozmaitych powodów udać się do swojego ginekologa, warto skorzystać z naszej porady on-line.

W czasie takiej internetowej porady pacjentka może poruszyć z lekarzem wszystkie niepokojące ją stany związane z miesiączką. Jeśli nie pojawia się ona w spodziewanym terminie bądź towarzyszą jej niekomfortowe objawy, wówczas specjalista będzie w stanie doradzić kobiecie najlepszą z możliwych form leczenia.

Porada online to także możliwość wystawienia e-recepty. Taki dokument elektroniczny uprawnia do wykupienia niezbędnych leków, mających na celu zniwelowanie ewentualnych zaburzeń miesiączki. Warto jednak od razu zaznaczyć, że nie należy modyfikować dawki ani częstotliwości przepisanych przez specjalistę leków, gdyż może to być po prostu niebezpieczne. Tego typu zmiany należy konsultować z lekarzem – również w czasie porady online.

Proponowane przez nas rozwiązanie jest idealne dla kobiet, które mogą nie czuć się komfortowo rozmawiając o swoich problemach z miesiączką. Nasi specjaliści posiadają ogromne doświadczenie oraz ugruntowaną wiedzę, zatem będą w stanie pomóc każdej pacjentce.