Środek Urotrim to lek przeciwbakteryjny w postaci tabletek powlekanych. Swoje działanie opiera na substancji czynnej trimetoprimie, która jest pochodną diaminopirymidyny. Preparat ten wykazuje działanie hamujące reduktazę kwasu dihydrofoliowego. Środek dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej.
Zapraszamy do zapoznania się z charakterystyką medyczną leku Urotrim, jego składem, mechanizmem działania, wskazaniami i przeciwwskazaniami do stosowania oraz potencjalnymi działaniami niepożądanymi.
Urotrim - co to za lek?
Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Urotrim to preparat o działaniu przeciwbakteryjnym. Dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Jego głównym składnikiem jest substancja czynna trimetoprim. Lek można przyjmować tylko na wyraźne wskazanie lekarza. Obecnie wyróżnia się kilka podstawowych wskazań do jego przyjmowania. Lek Urotrim ma postać tabletek powlekanych i dostępny jest w wariantach zawierających 100 mg lub 200 mg substancji czynnej. O przepisaniu konkretnej dawki decyduje lekarz prowadzący na podstawie przeprowadzonych badań medycznych.
Urotrim - cena, refundacja
Najnowsze przepisy refundacyjne weszły w życie 1 listopada 2023 roku. Zgodnie z nimi lek Urotrim nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania lekarskiego i przepisanej dawki leku. Oznacza to, że pacjent musi pokryć całkowity koszt zakupu preparatu w aptece. Ostateczna cena leku Urotrim zależy od marży narzuconej przez daną aptekę. Średnie ceny preparatu wynoszą:
- Urotrim (tabletki powlekane 100 mg, 30 sztuk) - cena około 34,10 PLN;
- Urotrim (tabletki powlekane 200 mg, 20 sztuk) - cena około 30,60 PLN.
Urotrim - pełny skład leku
Podstawowym składnikiem leku Urotrim jest trimetoprim. W zależności od wybranej dawki jedna tabletka powlekana zawiera 100 mg lub 200 mg tej substancji. Do pozostałych składników leku należą: celuloza mikrokrystaliczna, stearynian magnezu, krospowidon, dwutlenek tytanu E171, triacetyna, laktoza jednowodna, hypromeloza, makrogol 3000, tlenek żelaza żółty E172, żółcień chinolinowa oraz tlenek żelaza czarny E172.
Urotrim - jak działa, na co i dla kogo?
Lek należy stosować ostrożnie i zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego. Podstawowe wskazania do jego przyjmowania to:
- zapobieganie nawracającym zakażeniom dróg moczowych;
- leczenie ostrych niepowikłanych zakażeń dróg moczowych wywoływanych przez wrażliwe szczepy bakterii na działanie trimetoprimu (m.in. bakterie: Proteus mirabilis, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae i koagulazo-ujemne Staphylococcus spp);
- leczenie zakażeń dróg oddechowych wywoływanych przez bakterie wrażliwe na trimetoprim.
Po konsultacji medycznej lek może być stosowany u osób dorosłych, młodzieży oraz dzieci w wieku powyżej 3. miesiąca życia.
Za działanie preparatu odpowiada substancja czynna. Charakteryzuje się ona właściwościami bakteriostatycznymi. Po dostaniu się do organizmu odpowiada za hamowanie syntezy mukoprotein bakteryjnych poprzez wywołanie zaburzeń czynności reduktazy kwasu foliowego. Dzięki temu namnażanie się bakterii nie jest możliwe i organizm stopniowo je zwalcza. Odpowiednie dobranie preparatu do rodzaju bakterii gwarantuje wysoką skuteczność terapeutyczną Urotrim.
Urotrim - dawkowanie
O dawkowaniu decyduje lekarz, który bierze pod uwagę rodzaj schorzenia, wiek pacjenta oraz indywidualne predyspozycje jego organizmu. Nie należy stosować większej niż zalecana dawki leku Urotrim, ponieważ nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia. Jednocześnie może prowadzić to do przedawkowania leku. Lekarz może zalecić płukanie żołądka przy przedawkowaniu leku. Specjalista zaleca rekomendowaną dawkę terapeutyczną, której należy przestrzegać. Jeżeli przydarzy się pominięcie zastosowania leku Urotrim, to nie należy stosować podwójnej dawki w celu jej nadrobienia. Tabletki powlekane Urotrim należy połykać w całości i popijać niewielką ilością wody.
W leczeniu ostrych zakażeń niepowikłanych dróg moczowych dawkowanie wygląda następująco:
- dzieci w wieku od 6 do 12 lat: 6 mg/kg mc na dobę w dwóch dawkach podzielonych rano i wieczorem;
- osoby powyżej 12. roku życia: 200 mg 2 razy na dobę rano i wieczorem.
Leczenie ostrych niepowikłanych zakażeń dróg moczowych trwa zazwyczaj 5 dni (jednak nie dłużej niż 2 tygodnie), a pierwszą dawkę leku pierwszego dnia terapii można podwoić.
Przy zapobieganiu nawracającym zakażeniom dróg moczowych standardowe dawki to:
- dzieci w wieku od 6 do 12 lat: 1-2 mg/kg mc raz na dobę wieczorem;
- osoby powyżej 12. roku życia: 100 mg raz na dobę wieczorem.
Długości okresu przyjmowania leku Urotrim w tym wskazaniu ustalane są w sposób indywidualny. Zazwyczaj terapia trwa 3-6 miesięcy, jednak może być wydłużona do dwóch lat.
Leczenie zakażeń dróg oddechowych:
- dzieci w wieku od 6 do 12 lat: 6 mg/kg mc na dobę w dwóch dawkach podzielonych rano i wieczorem przez 7-10 dni;
- osoby powyżej 12. roku życia: 200 mg 2 razy na dobę rano i wieczorem przez 7-10 dni.
W tym wskazaniu pierwszą dawkę pierwszego dnia można podwoić.
Jeżeli mamy do czynienia z pacjentami z zaburzeniami czynności nerek, to lekarz zaleci dawkę zmniejszoną dostosowaną do indywidualnych predyspozycji pacjenta. Osoby takie powinny znajdować się pod szczególną kontrolą. Jednocześnie leku nie należy stosować przy ciężkiej niewydolności nerek.
Urotrim - możliwe działania niepożądane
Podczas przyjmowania leku Urotrim mogą pojawić się skutki uboczne. Nie występują one u każdego pacjenta. Zależy to od indywidualnych predyspozycji organizmu. Do przykładowych działań niepożądanych należą:
- reakcja anafilaktyczna (ciężka reakcja alergiczna, która wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej);
- zapalenie błony naczyniowej oka;
- aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
- żółtaczka spowodowana zastojem żółci;
- gorączka;
- zapalenie języka;
- zwiększenie stężenia bilirubiny;
- zwiększenie stężenia kreatyniny i azotu mocznikowego;
- zwiększenie aktywności aminotransferaz;
- zaburzenia hematologiczne (w tym zaburzenia budowy komórek krwi);
- niedokrwistość;
- wysypka skórna;
- zbyt duże stężenie potasu;
- zbyt niskie stężenie sodu;
- wymioty;
- nudności;
- zapalenie trzustki;
- i inne.
W przypadku zahamowania czynności szpiku lekarz zaleci odstawienie leku i podanie kwasu folinowego, aż do momentu odzyskania prawidłowej czynności szpiku. Przy każdych niepokojących objawach należy skonsultować się z lekarzem. W niektórych przypadkach niezbędne może być przerwanie stosowania leku Urotrim, jednak decyduje o tym lekarz.
Urotrim - przeciwwskazania i środki ostrożności
Istnieją określone przeciwwskazania do stosowania leku Urotrim. Lekarz powinien dobrze znać historię medyczną swojego pacjenta, zanim zdecyduje się na przepisanie tego środka. Podstawowym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik preparatu. Ponadto lek nie może być stosowany u pacjentów, u których występują:
- małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi);
- granulocytopenia (zmniejszenie liczby granulocytów we krwi);
- niedokrwistość megaloblastyczna spowodowana przez niedobór folianów;
- kiedykolwiek wystąpiła małopłytkowość, zwłaszcza po zastosowaniu leku z trimetoprimem;
- ciężka niewydolność nerek;
- wiek poniżej 3. miesiąca życia.
Dodatkowo w określonych sytuacjach należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku Urotrim. Każdy przypadek powinien być omówiony indywidualnie i nie należy stosować leku Urotrim bez wiedzy lekarza. W przypadku długotrwałego leczenia (kilka miesięcy) pacjent powinien przeprowadzać badania kontrolne krwi minimum co cztery tygodnie. Ponadto w trakcie terapii należy unikać ekspozycji organizmu na promieniowanie słoneczne oraz ograniczyć korzystanie z solarium. Przed rozpoczęciem stosowania preparatu należy dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania oraz skonsultować się z lekarzem.
Urotrim - interakcje z innymi lekami
Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że Urotrim może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku takich środków farmakologicznych jak:
- prokainamid (stosowany w zaburzeniach rytmu serca);
- digoksyna (stosowana w chorobach serca);
- fenytoina (stosowana w padaczce);
- tolbutamid, repaglinid i rozyglitazon (stosowane w cukrzycy);
- amantadyna (lek przeciwwirusowy, stosowany też przy chorobie Parkinsona);
- leki hamujące czynność szpiku kostnego;
- leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny;
- leki zwiększające ilość potasu we krwi (m.in.: leki moczopędne, blokery receptora angiotensynowego, inhibitory konwertazy angiotensyny);
- lamiwudyna (stosowana na zakażenia wirusem HIV);
- warfaryna (doustny lek przeciwzakrzepowy);
- ryfampicyna i dapson (stosowane w zakażeniach);
- cyklosporyna (stosowana po przeszczepach narządów).
Szczegółowy wykaz wszystkich tych substancji znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.
Urotrim - podobne leki lub zamienniki
Na rynku jest niewiele dostępnych podobnych leków do Urotrim. Jako jego zamiennik uznawany jest Trimesan, jednak zawiera on taką substancję czynną w innej postaci. O możliwości zastosowania wybranego z nich decyduje lekarz prowadzący, który ma na względzie bezpieczeństwo pacjenta.
FAQ
Lek Urotrim dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji lekarskiej. Oznacza to, że nie jest dostępny w sprzedaży wysyłkowej.
Preparat Urotrim należy stosować tak długo, jak zaleci to lekarz. W niektórych przypadkach terapia ma charakter długotrwały i trwa nawet przez kilka miesięcy. Wówczas pacjent musi regularnie wykonywać badania kontrolne krwi w odstępach co cztery tygodnie.
Lek Urotrim wskazany jest w leczeniu zakażeń dróg moczowych, jednak nie jest klasyfikowany jako lek moczopędny.
Lek Urotrim nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. W przypadku kobiet w ciąży największe zagrożenie występuje w pierwszym trymestrze. Zdarza się, że lekarz zaleca stosowanie preparatu, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko i stosuje się to tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Substancja czynna zawarta w leku Urotrim przenika do mleka ludzkiego i może powodować skutki uboczne po stronie dziecka. W związku z tym nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy zaprzestać karmienia dziecka mlekiem matki ze względów bezpieczeństwa.
