Sumamed forte
Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Wszystko załatwisz w trzech prostych krokach
Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Preparat ma postać proszku do sporządzania zawiesiny doustnej i dostępny jest tylko na receptę. Stosuje się go u osób dorosłych, młodzieży i dzieci.
Dostępność: |
na receptę |
Wskazania: |
leczenie zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę |
Postać: |
proszek do sporządzania zawiesiny doustnej |
Dawka: |
40 mg/ml 20 ml, 40 mg/ml 30 ml, 40 mg/ml 37,5 ml |
Substancja czynna: |
azytromycyna |
Zgodnie z klasyfikacją medyczną proszek do sporządzania zawiesiny doustnej Sumamed Forte to lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego. W swoim składzie zawiera substancję czynną azytromycynę. Ta jest antybiotykiem makrolidowym. Ze względu na skład i działanie lek dostępny jest tylko na receptę.
Działanie azytromycyny polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Jest to możliwe na skutek blokowanie rybosomów bakteryjnych, które są niezbędne do syntezy. W ten sposób zatrzymuje się wzrost i namnażanie bakterii w organizmie pacjenta i wspiera walkę organizmu z zakażeniem. Co do zasady Sumamed Forte ma działanie bakteriostatyczne, jednak w określonych okolicznościach może działać bakteriobójczo. Lek stosuje się u dzieci, młodzieży i dorosłych pacjentów.
Podstawowe wskazania medyczne do przyjmowania leku Sumamed Forte to:
zakażenia górnych dróg oddechowych (np.: zapalenie migdałków, bakteryjne zapalenie gardła, zapalenie zatok);
zakażenia dolnych dróg oddechowych (np.: zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, ostre zapalenie oskrzeli, lekkie do umiarkowanie ciężkiego zapalenie płuc;
ostre zapalenie ucha środkowego;
zakażenia skóry i tkanek miękkich (np.: liszajec, róża, rumień wędrujący, wtórne ropne zapalenie skóry).
Cena leku Sumamed Forte zależy od wybranego wariantu opakowania, marży apteki oraz poziomu refundacji. Obecnie środek dostępny jest w trzech opakowania, przy czym tylko dwa podlegają refundacji. Uśredniona cena leku Sumamed Forte przy pełnej odpłatności to:
Sumamed Forte (200 mg/5 ml, 20 ml) - 29,80 PLN;
Sumamed Forte (200 mg/5 ml, 30 ml) - 42,40 PLN;
Sumamed Forte (200 mg/5 ml, 37,5 ml) - 43,20 PLN.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami preparat Sumamed Forte podlega całościowej lub częściowej refundacji w opakowaniach zawierających 20 ml i 30 ml. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia. W ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji oraz przy mukowiscydozie. Wówczas cena leku po refundacji to:
Sumamed Forte (200 mg/5 ml, 20 ml) - 21,95 PLN;
Sumamed Forte (200 mg/5 ml, 30 ml) - 30,60 PLN.
Jako zamienniki leku Sumamed Forte stosuje się preparaty w tej samej postaci i z tą samą substancją czynną. Należą do nich m.in.: Zetamax, Azimycin i Azycyna. To antybiotyki dostępne na receptę. Do podobnych leków należą również m.in.: Azitrolek 250, Azitrolek 500, Azibiot, Azithromycin Aurovitas, Azithromycin Genoptim, Macromax, Azitrox 500 czy Nobaxin.
Podstawowym składnikiem leku Sumamed Forte jest substancja czynna azytromycyna. Pozostałe składniki pomocnicze to: sacharoza, guma ksantan, hydroksypropyloceluloza, fosforan bezwodny trisodu, krzemionka koloidalna bezwodna, aromat bananowy, aromat wiśniowy, aromat waniliowy.
Dawkowane leku Sumamed Forte ustalane jest indywidualnie. Zależy to od predyspozycji i wieku pacjenta, a także od rodzaju zakażenia. Lek przeznaczony jest do stosowania doustnego po przygotowaniu zawiesiny doustnej.
Standardowo u osób dorosłych w zakażeniach górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażeniach skóry i tkanek miękkich (z wyjątkiem rumienia wędrującego) oraz w zapaleniu ucha środkowego stosuje się całkowitą dawkę 30 mg/kg mc. Daje to 10 mg/kg mc raz na dobę przez trzy dni z rzędu.
W przypadku dzieci i młodzieży dawka uzależniona jest od masy ciała pacjenta. Podaje się następujące dawki całkowite:
10-14 kg mc - 100 mg (2,5 ml);
15-24 kg mc - 200 mg (5 ml);
25-34 kg mc - 300 mg (7,5 ml);
35-45 kg mc - 400 mg (10 ml);
powyżej 45 kg mc — stosuje się taką dawkę jak w przypadku osób dorosłych.
W leczeniu rumienia wędrującego całkowita dawka u osób dorosłych wynosi 60 mg/kg mc i podaje się ją według schematu:
1 dzień: 20 mg/kg mc;
2-5 dzień: 10 mg/kg mc raz na dobę.
Lek Sumamed Forte stosuje się również w leczeniu zapalenia gardła i migdałków wywołanego przez Streptococcus pyogenes. W przypadku pacjentów o wadze poniżej 25 kilogramów lek stosuje się przez 3 dni, stosując 20 mg/kg mc na dobę lub przez 5 dni, stosując dawkę 12 mg/kg mc na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 500 mg. U pacjentów powyżej 25 kilogramów stosuje się dawkę 500 mg raz na dobę przez 3 dni lub 500 mg pierwszego dnia oraz 250 mg przez 4 kolejne dni w leczeniu pięciodniowym.
Należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku, ponieważ nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej.
Nie należy stosować leku Sumamed Forte u kobiet w ciąży lub podejrzewających ciążę. Może to powodować działania niepożądane ze strony noworodka oraz matki. Lekarz może podjąć decyzję o wdrożeniu preparatu, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.
Substancja czynna azytromycyna przenika do mleka matki. W związku z tym leku nie stosuje się u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.
Podczas leczenia lekiem Sumamed forte mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią:
ciężkie reakcje skórne (osutka skórna, ciężka wysypka skórna powodująca zaczerwienienie i łuszczenie, rumień wielopostaciowy, ciężka pęcherzyca i krwawienie z warg, ostra uogólniona osutka krostkowa, pęcherzowy rumień wielopostaciowy, toksyczna nekroliza naskórka, zespół Stevensa-Johnsona);
ciężka reakcja nadwrażliwości (trudności z oddychaniem i przełykaniem, swędząca wysypka, obrzęk warg, twarzy, języka, szyi);
ciężka reakcja nadwrażliwości mogąca obejmować: gorączkę, obrzęk narządowy, wysypkę skórną, zapalenie narządów wewnętrznych, zwiększenie liczby pewnego typu białych krwinek (eozynofilia);
nietypowe skłonności do powstawania siniaków lub krwawienia;
uczucie słabości, zażółcenie skóry lub białek oczu, ciemne zabarwienie moczu;
ciężka lub przewlekła biegunka z krwią, lub śluzem;
szybkie lub nieregularne bicie serca (np. częstoskurcz komorowy).
Ponadto w trakcie terapii odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:
biegunka;
zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi;
zmiana liczby krwinek białych;
bóle brzucha, wymioty, nudności;
ból głowy;
obrzęk naczynioruchowy;
zmiana liczby krwinek białych (neutropenia, leukopenia, eozynofilia);
uderzenia gorąca;
zaburzenia ucha, zaburzenia równowagi;
zaburzenia widzenia;
zaburzenia oddawania moczu;
kołatanie serca;
zakażenie bakteryjne, nieżyt żołądka i jelit, zapalenie gardła, nieżyt nosa, zaburzenia oddechowe, zakażenia drożdżakowe jamy ustnej;
zakażenia drożdżakowe (kandydoza), zapalenie płuc, zakażenie pochwy, zakażenia grzybicze;
utrata apetytu (jadłowstręt);
zaburzenia jąder, krwotok maciczny;
duszność, krwawienie z nosa;
nerwowość, zaburzenia smaku, zawroty głowy, senność, nietypowe odczucia skórne;
zaparcia, zapalenie błony śluzowej żołądka, niestrawność, zaburzenia połykania, suchość w ustach, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej, owrzodzenia jamy ustnej, nadmierne wydzielanie śliny, wzdęty brzuch;
choroba zwyrodnieniowa stawów, bóle mięśni, ból karku, ból pleców;
nadmierne pocenie się, wysypka, pokrzywka, zapalenie skóry, świąd;
nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych (np.: morfologia, parametry czynności wątroby, elektrolity, glukoza);
zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka z zastojem żółci;
rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
pobudzenie;
nadwrażliwość na światło;
obniżenie ciśnienia tętniczego;
zaburzenie rytmu serca;
zaburzenie słuchu, szumy uszne;
reakcja anafilaktyczna;
małopłytkowość;
ostra niewydolność nerek;
śródmiąższowe zapalenie nerek;
piorunujące zapalenie wątroby;
zapalenie trzustki;
martwica wątroby;
przebarwienie języka;
uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej;
uczucie zmęczenia;
nagłe osłabienie i ogólne złe samopoczucie;
i inne.
Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.
Przed zastosowaniem leku Sumamed Forte pacjent powinien dokładnie skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania. Podstawowym przeciwwskazaniem do przyjmowania preparatu jest nadwrażliwość na azytromycynę, erytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe, antybiotyki ketolidowe lub jakikolwiek składnik preparatu.
Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Obejmuje to pacjentów, u których występowały lub występują:
wrodzone lub występujące kiedykolwiek zaburzenia rytmu serca (widoczne w zapisie EKG);
zaburzenia elektrolitowe we krwi (np.: małe stężenie potasu i magnezu);
bardzo wolna czynność serca (bradykardia);
ciężka niewydolność serca;
ciężkie zaburzenia czynności wątroby (np. niewydolność wątroby);
ciężkie zaburzenia czynności nerek (np. niewydolność nerek);
zaburzenia nerwowe (neurologiczne);
zaburzenia umysłowe (psychiczne);
zakażone rany oparzeniowe (obecnie);
choroba przenoszona drogą płciową (np. kiła);
nowe zakażenie bakteryjne wskazujące na nadmierny wzrost opornych drobnoustrojów;
nowe zakażenie grzybicze;
przyjmowanie takich leków jak: ergotaminy (preparaty sporyszu) i leki powodujące wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG.
Podczas leczenia mogą pojawić się takie stany jak: rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy czy nasilenie objawów miastenii. Należy o tym poinformować lekarza. Wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem. Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany.
Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie oraz w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że azytromycyna może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty wpływające na odstęp QT, w tym:
leki przeciwdepresyjne (np.: cytalopram);
leki przeciwpsychotyczne (np.: pimozyd);
fluorochinolony stosowane w zakażeniach (np.: lewofloksacyna, moksyfloksacyna);
terfenadyna (stosowana w leczeniu alergii):
cyzapryd (stosowany w zaburzeniach żołądka);
prokainamid, chinidyna, sotalol, amiodaron, dofetylid (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca).
Ponadto uwagi wymagają takie środki jak:
doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna);
leki zobojętniające;
alkaloidy sporyszu stosowane w migrenie lub zmniejszające przepływ krwi (np.: ergotamina);
cyklosporyna (stosowana w chorobach skóry, po przeszczepach narządów oraz przy reumatoidalnym zapaleniu stawów);
ryfabutyna (stosowana w leczeniu HIV i gruźlicy);
atorwastatyna (stosowana w celu obniżenia stężenia cholesterolu);
digoksyna (stosowana w zaburzeniach czynności serca);
kolchicyna (stosowana w leczeniu dny moczanowej i rodzinnej gorączki śródziemnomorskiej).
Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania produktu leczniczego. Przed stosowaniem azytromycyny z innym lekiem należy skonsultować się z lekarzem, czy można łączyć te preparaty.