Azimycin

Azimycin — działanie, przeznaczenie

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Azimycin to lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego. W swoim składzie zawiera antybiotyk makrolidowy azytromycynę. Preparat dostępny jest w postaci tabletek powlekanych i proszku do sporządzania zawiesiny doustnej. Ze względu na skład i działanie dostępny jest tylko na receptę i stosuje się go tylko na wyraźne wskazanie lekarza prowadzącego.

Mechanizm działania azytromycyny polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Jest to możliwe, dzięki blokadzie rybosomów. W ten sposób uniemożliwia się rozrost i namnażanie bakterii, a organizm jeszcze lepiej radzi sobie z zakażeniem. Lek stosuje się u osób dorosłych, młodzieży i dzieci.

Przeznaczony jest do stosowania w chorobach bakteryjnych wywoływanych przez bakterie wrażliwe na działanie azytromycyny. Wśród nich są takie choroby jak m.in.:

• zakażenia górnych dróg oddechowych (bakteryjne zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie migdałków podniebiennych);

• zakażenia dolnych dróg oddechowych (ostre zapalenie oskrzeli, lekkie do umiarkowanie ciężkiego zapalenie płuc, w tym śródmiąższowe, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli);

• ostre zapalenie ucha środkowego;

• zakażenia skóry i tkanek miękkich (liszajec, róża, rumień wędrujący, wtórne ropne zapalenie skóry, trądzik pospolity o umiarkowanym nasileniu);

• choroby przenoszone drogą płciową (niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis).

Azimycin — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Lek Azimycin dostępny jest w dwóch postaciach. Cena leku zależy od marży narzuconej przez daną aptekę, wybranego opakowania oraz stopnia refundacji. Przy pełnej odpłatności cena za tabletki powlekane to:

• Azimycin (250 mg, 6 tabletek powlekanych) - 29,35 PLN;

• Azimycin (500 mg, 3 tabletki powlekane) - 18,45 PLN;

• Azimycin (500 mg, 6 tabletek powlekanych) - 21,00 PLN;

• Azimycin (20 mg/ml, proszek do sporządzania zawiesiny doustnej) - brak danych;

• Azimycin (40 mg/ml, proszek do sporządzania zawiesiny doustnej) - brak danych.

Na ten moment środek w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej nie jest dostępny w aptekach, dlatego nie ma jego ceny. Wcześniej dystrybuowany był w dawkach 20 mg/ml lub 40 mg/ml. Zgodnie z obowiązującymi przepisami preparat Azimycin podlega całościowej lub częściowej refundacji w dwóch opakowaniach tabletek powlekanych: Azimycin (250 mg, 6 tabletek) i Azimycin (500 mg, 3 tabletki). Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. i powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. W ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci we wszystkich wskazaniach oraz przy mukowiscydozie. Wówczas cena leku po refundacji to:

• Azimycin (250 mg, 6 tabletek powlekanych) - 22,05 PLN;

• Azimycin (500 mg, 3 tabletki powlekane) - 12,25 PLN.

Azimycin — zamienniki lub podobne leki

Na rynku dostępne są zamienniki leki Azimycin. Posiadają taką samą substancję czynną, w tej samej postaci. Dla tabletek są to m.in.: Azythromycin Genoptim, Azythromycin Aurovitas, Azycyna, Azitrolek, Sumamed i Nobaxin. Zamienniki proszku to m.in. Azitrox i Azitrolek.

Azimycin — pełny skład leku

W obu postaciach leku substancją czynną jest azytromycyna. Składniki pomocnicze w tabletkach powlekanych to: powidon, skrobia kukurydziana preżelowana, celuloza mikrokrystaliczna typ 101, celuloza mikrokrystaliczna typ 102, stearynian magnezu, karboksymetyloskrobia sodowa, makrogol 6000, hypromeloza, dwutlenek tytanu. Składniki pomocnicze w proszku do sporządzania zawiesiny doustnej to: benzoesan sodu E211, węglan bezwodny sodu, glicyna, karmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, dwutlenek tytanu, aromat malinowy, laurylosiarczan sodu, aromat pomarańczowy, aromat truskawkowy i sacharoza.

Azimycin — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Azimycin powinno być uzgodnione z lekarzem prowadzącym. Preparat w obu postaciach przeznaczony jest do stosowania doustnego. Dawkowanie różni się w zależności od wieku pacjenta oraz wskazania medycznego.

Standardowe dawkowanie u osób dorosłych oraz dzieci i młodzieży powyżej 45 kilogramów to:

• rumień wędrujący: całkowita dawka to 3 g dzielona na: 1 g pierwszego dnia oraz po 500 mg od 2 do 5 dnia;

• zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich: całkowita dawka to 1,5 g w ciągu 3 dni po 500 mg na dobę lub pierwszy dzień 500 mg i po 250 mg przez 4 kolejne dni;

• trądzik pospolity o umiarkowanym nasileniu (tylko u osób dorosłych): dawka całkowita to 6 g, które podaje się wg schematu 500 mg raz na dobę przez 3 dni oraz 500 mg raz na tydzień przez kolejnych 9 tygodni, zachowując 7 dni odstępu pomiędzy pojedynczą tabletką;

• niepowikłane zakażenia wywołane Chlamydia trachomatis: dawka całkowita 1 g w pojedynczej dawce.

W przypadku dzieci o masie ciała poniżej 45 kilogramów podaje się lek w postaci zawiesiny doustnej. Dawka dobowa zależy od wagi pacjenta i wygląda to następująco:

• 5 kg - 50 mg (2,5 ml leku 100 mg/5 ml);

• 6 kg - 60 mg (3 ml leku 100 mg/5 ml);

• 7 kg - 70 mg (3,5 ml leku 100 mg/5 ml);

• 8 kg - 80 mg (4 ml leku 100 mg/5 ml);

• 9 kg - 90 mg (4,5 ml leku 100 mg/5 ml);

• 10-14 kg - 100 mg (5 ml leku 100 mg/5 ml lub 2,5 ml leku 200 mg/5 ml);

• 15-24 kg - 200 mg (5 ml leku 200 mg/5 ml);

• 25-34 kg - 300 mg (7,5 ml leku 200 mg/5 ml);

• 35-44 kg - 400 mg (10 ml leku 200 mg/5 ml).

U dzieci i młodzieży o masie ciała powyżej 45 kilogramów podaje się tabletki. Zawsze należy postępować zgodnie z zalecaniami lekarza, który ustali indywidualną zalecaną dawkę. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. Zalecane jest monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych w trakcie leczenia. W związku ze stosowaniem dużej dawki azytromycyny może dochodzić do zaburzeń w wynikach badań.

Azimycin — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Nie powinno się stosować leku Azimycin u kobiet w ciąży lub podejrzewających ciążę. Lekarz może podjąć taką decyzję, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Substancja czynna azytromycyna przenika do mleka matki. W związku z tym nie należy stosować leku Azimycin u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.

Azimycin — możliwe skutki uboczne

Podczas stosowania leku Azimycin mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem, jeżeli u pacjenta wystąpią:

• ciężkie reakcje skórne: ciężka wysypka powodująca zaczerwienienie i łuszczenie, osutka skórna z zaczerwienieniem skóry i niewielkimi krostkami, ciężka pęcherzyca i krwawienie z warg, jamy ustnej, oczu, nosa i narządów płciowych; toksyczna nekroliza naskórka, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, pęcherzowy rumień wielopostaciowy;

• reakcje uczuleniowe: trudności z oddychaniem i przełykaniem, obrzęk warg, twarzy, języka, szyi, swędząca wysypka;

• ciężka reakcja nadwrażliwości: gorączka, obrzęk narządowy, wysypka skórna, zapalenie narządów wewnętrznych, wysypka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS).

Ponadto natychmiastowego kontaktu z lekarzem wymagają takie objawy, jak:

• szybka (częstoskurcz) i nieregularna praca serca;

• omdlenia, bladość, osłabienie i zmęczenie, przyspieszona czynność serca (objawy niedokrwistości hemolitycznej);

• podatność na zakażenia, głównie jamy ustnej i górnych dróg oddechowych;

• osłabienie, brak łaknienia, ciemne zabarwienie moczu, zażółcenie skóry i białek oczu, ból brzucha, odbarwienie kału (objawy ciężkiej choroby wątroby, niewydolność wątroby, martwica wątroby, piorunujące zapalenie wątroby);

• ciężka i przewlekła biegunka z obecną krwią i śluzem;

• zmniejszenie ilości oddawanego moczu, obrzęki, osłabienia, nudności i wymioty, drobne wybroczyny na skórze, świąd skóry, ból w okolicy lędźwiowej, krwiomocz (mogą wskazywać na ostrą niewydolność nerek lub śródmiąższowe zapalenie nerek);

• nietypowa skłonność do powstawania siniaków lub krwawienia (objawy małopłytkowości).

W trakcie terapii odnotowywano również takie skutki uboczne jak m.in.:

• zmiana liczby krwinek białych (eozynofilia);

• zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi;

• wymioty, bóle brzucha, nudności;

• ból głowy;

• utrata apetytu (jadłowstręt);

• zakażenia drożdżakowe (kandydoza), zapalenie płuc, zakażenie pochwy, zakażenie bakteryjne, zakażenie grzybicze, nieżyt żołądka i jelit, zapalenie gardła, nieżyt nosa, zaburzenia oddechowe, zakażenie drożdżakowe jamy ustnej;

• zaburzenia ucha, zaburzenia równowagi;

• zaburzenia widzenia;

• nerwowość, senność, zawroty głowy, bezsenność, nietypowe odczucia skórne, zaburzenia smaku;

• duszność, krwawienie z nosa;

• uderzenia gorąca;

• kołatanie serca;

• zaparcia, niestrawność, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, zaburzenia połykania, zapalenie błony śluzowej żołądka, suchość w ustach, wzdęty brzuch, nadmierne wydzielanie śliny, owrzodzenia jamy ustnej, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej;

• zaburzenia oddawania moczu;

• ból nerek;

• powikłania po zabiegach;

• zapalenie skóry, nadmierne pocenie się, suchość skóry;

• choroba zwyrodnieniowa stawów, ból pleców, bóle mięśni, ból karki;

• zaburzenia jąder, krwotok maciczny;

• zaburzenia czynności wątroby;

• nadwrażliwość na światło;

• pobudzenie;

• omdlenia;

• zapalenie trzustki;

• przebarwienie języka;

• ból stawów;

• zachowanie agresywne, majaczenie, lęk, omamy;

• zaburzenia słuchu;

• obniżenie ciśnienia tętniczego;

• nadmierna aktywność psychoruchowa;

• uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej;

• zapalenie wątroby;

• zapalenie zatok;

• złe samopoczucie;

• i inne.

Wszystkie działania niepożądane wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Azimycin — przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Azimycin należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania. Podstawowe przeciwwskazanie do jego stosowania to uczulenie na azytromycynę, erytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe i ketolidowe lub jakikolwiek inny składnik leku.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Obejmuje to pacjentów, u których przed wdrożeniem leku Azimycin występują:

• wrodzone lub występujące kiedykolwiek zaburzenia rytmu serca (widoczne w zapisie EKG);

• ciężka niewydolność serca;

• zaburzenia elektrolitowe we krwi (np.: małe stężenie potasu i magnezu);

• bardzo wolna czynność serca (bradykardia);

• przyjmowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG;

• inne stany sprzyjające powstawaniu zaburzeń rytmu serca;

• ciężkie zaburzenia czynności wątroby;

• ciężkie zaburzenia czynności nerek;

• zaburzenia nerwowe;

• zakażone rany oparzeniowe;

• choroba przenoszona drogą płciową;

• nowe zakażenia (sugerujące nadmierny wzrost bakterii lub zakażenia grzybicze);

• jednoczesne stosowanie pochodnych ergotaminy (np. preparaty sporyszu).

Dodatkowo w trakcie leczenia należy zwrócić uwagę na takie objawy jak:

• rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy;

• zakażenia wywołane przez paciorkowce;

• miastenię.

Wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem prowadzącym. Każdy pacjent wymaga indywidualnej diagnozy. W przypadku długotrwałego stosowania leku występuje większe ryzyko działań niepożądanych.

Azimycin — interakcje z innymi lekami

Należy poinformować lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że azytromycyna może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

• leki przeciwdepresyjne (np.: cytalopram);

• leki przeciwpsychotyczne (np.: pimozyd);

• fluorochinolony stosowane w zakażeniach (np.: lewofloksacyna, moksyfloksacyna);

• doustne leki przeciwzakrzepowe (np.: warfaryna);

• hydroksychlorochina (stosowana w leczeniu chorób reumatologicznych lub malarii);

• cyzapryd (stosowany w zaburzeniach żołądka);

• chinidyna, dofetylid, prokainamid, sotalol, amiodaron (stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca);

• terfenadyna (stosowana w leczeniu alergii);

• leki zobojętniające;

• alkaloidy sporyszu (stosowane w migrenie lub zmniejszające przepływ krwi);

• kolchicyna (stosowana w leczeniu dny moczanowej i rodzinnej gorączki śródziemnomorskiej);

• digoksyna (stosowana w zaburzeniach czynności serca);

• ryfabutyna (stosowana w leczeniu HIV lub gruźlicy);

• atorwastatyna (stosowana w celu obniżenia stężenia cholesterolu);

• cyklosporyna (stosowana w chorobach skóry, po przeszczepieniu narządów oraz w reumatoidalnym zapaleniu stawów).

Wszystkie te substancje zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz podejmuje decyzję o możliwości łączenia ze sobą wybranych leków z powyższej listy.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)