Oriven

Oriven — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Oriven to inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny. To lek przeciwdepresyjny. Za jego działanie odpowiada substancja czynna wenlafaksyna. Preparat ma postać kapsułek o przedłużonym uwalnianiu twardych i dostępny jest tylko na receptę. Przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych. W niektórych przypadkach może być podawany u osób nieletnich, jednak tylko na wyraźne wskazanie lekarza prowadzącego.

Inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny wpływają na neuroprzekaźnictwo w organizmie. Poprzez hamowanie wychwytu serotoniny i noradrenaliny wpływają na zwiększenie ich stężenia w mózgu. Dzięki temu poprawia się nastrój pacjenta oraz redukują się negatywne objawy depresji, oraz innych zaburzeń psychicznych.

Lek Oriven stosuje się w:

• leczeniu depresji;

• leczeniu zaburzenia lękowego uogólnionego;

• leczeniu fobii społecznej;

• leczeniu zaburzenia lękowego z napadami lęku (napadami paniki).

Oriven — cena, refundacja

Środek Oriven dostępny jest w czterech stężeniach substancji czynnej. Dobiera się to bezpośrednio na podstawie indywidualnych potrzeb pacjenta i stanu nasilenia choroby. Cena kapsułek Oriven przy pełnej odpłatności to:

• Oriven (37,5 mg, 28 kapsułek) - 10,55 PLN;

• Oriven (37,5 mg, 98 kapsułek) - 31,55 PLN;

• Oriven (75 mg, 28 kapsułek) - 19,60 PLN;

• Oriven (75 mg, 98 kapsułek) - 56,90 PLN;

• Oriven (150 mg, 28 kapsułek) - 32,80 PLN;

• Oriven (150 mg, 98 kapsułek) - 98,10 PLN;

• Oriven (225 mg, 28 kapsułek) - 36,85 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Oriven podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w takich wskazaniach jak: choroby psychiczne, upośledzenie umysłowe, neuropatia w obrębie twarzy, neuralgia, bólowa polineuropatia cukrzycowa. Wówczas cena leku po refundacji to:

• Oriven (37,5 mg, 28 kapsułek) - 3,15 PLN;

• Oriven (37,5 mg, 98 kapsułek) - 9,45 PLN;

• Oriven (75 mg, 28 kapsułek) - 5,90 PLN;

• Oriven (75 mg, 98 kapsułek) - 17,05 PLN;

• Oriven (150 mg, 28 kapsułek) - 9,85 PLN;

• Oriven (150 mg, 98 kapsułek) - 29,45 PLN;

• Oriven (225 mg, 28 kapsułek) - 11,05 PLN.

Oriven — czy istnieją zamienniki lub podobne leki?

Na rynku są leki traktowane jako zamienniki dla Oriven. Wśród nich znajdują się m.in.: Alventa, Efectin ER, Efevelon SR, Faxigen XL, Faxolet ER, Lafactin, Prefaxine, Symfaxin ER, Velaxin ER, Venlafaxine Aurovitas, Venlafaxine Bluefish XL, Venlectine, Olwexya, Venlafaxine Teva, Venlafaxine Vitama. Wszystkie z nich dostępne są tylko na receptę.

Oriven — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Oriven ustalane jest przez lekarza prowadzącego. Kapsułki należy przyjmować codziennie o tej samej porze, aby zachować wysoką skuteczność działania. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem.

Standardowa zalecana dawka w leczeniu depresji, zaburzenia lękowego uogólnionego i fobii społecznej to 75 mg na dobę. Można ją stopniowo zwiększać do maksymalnej dawki dobowej 375 mg w leczeniu depresji. W leczeniu zaburzenia lękowego z napadami lęku stosuje się dawkę początkową 37,5 mg na dobę. Maksymalna dawka dobowa w leczeniu zaburzenia lękowego uogólnionego, fobii społecznej i zaburzenia lękowego z napadami lęku to 225 mg na dobę.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Oriven. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej. Odstawianie leku powinno przebiegać pod kontrolą lekarza. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek mogą wymagać modyfikacji standardowego dawkowania.

Oriven — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Lek Oriven nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży lub podejrzewających ciążę. Lekarz może podjąć taką decyzję, jednak tylko wtedy, gdy korzyści z tym związane znacznie przewyższają ewentualne ryzyko. Oriven może stanowić zagrożenie dla nienarodzonego dziecka. Największe ryzyko występuje w ostatnim trymestrze ciąży. U noworodka mogą występować: przewlekłe nadciśnienie płucne, trudności w oddychaniu, nieprawidłowe pobieranie pokarmu. Ze strony kobiety może wystąpić poważny krwotok po porodzie.

Substancja czynna przenika do mleka matki i może wpływać na dziecko. Leku Oriven nie stosuje się u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to wskazane, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. Może to powodować działania niepożądane.

Oriven — skutki uboczne

Podczas leczenia preparatem Oriven mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Jeżeli wystąpią zagrażające życiu działania niepożądane, to należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku Oriven i skonsultować się z lekarzem. Należą do nic:

• ucisk w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu, trudności z przełykaniem, świszczący oddech;

• obrzęk twarzy, języka, warg, gardła, stóp, rąk, swędząca wysypka, trudności w przełykaniu lub oddychaniu;

• ciężka wysypka skórna, pokrzywka, swędzenie;

• ciężka wysypka prowadząca do powstawania pęcherzy i złuszczania skóry;

• niewyjaśnione bóle mięśni, osłabienie, tkliwość (mogą wskazywać na rabdomiolizę);

• objawy zakażenia (np.: wysoka temperatura ciała, drżenie, dreszcze, objawy grypopodobne, nadmierne pocenie się, ból głowy);

• objawy podmiotowe i przedmiotowe zespołu serotoninowego (np.: niepokój ruchowy, halucynacje, utrata koordynacji ruchowej, podwyższona temperatura ciała, szybkie zmiany ciśnienia tętniczego krwi, nadreaktywność, biegunka, śpiączka, nudności, wymioty, przyspieszona czynność serca);

• objawy kardiomiopatii stresowej (zespół złamanego serca): zawroty głowy, duszność, ból w klatce piersiowej, nieregularne bicie serca, omdlenia;

• kaszel, świszczący oddech, duszność;

• zaburzenia pracy serca, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi;

• swędzenie, żółty kolor białkówek oczu lub skóry, ciemny kolor moczu (mogą wskazywać na zapalenie wątroby);

• czarne stolce, krew w stolcu;

• zaburzenia układu nerwowego (np.: uczucie mrowienia, zaburzenia koordynacji ruchów, napady drgawkowe, zawroty głowy);

• zaburzenia widzenia (np.: rozszerzone źrenice, niewyraźne widzenie);

• objawy odstawienia leku;

• wydłużony czas krwawienia;

• zaburzenia psychiczne (np.: euforia, nadmierna ruchliwość).

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie działania niepożądane jakm.in.:

• pocenie się (np. poty nocne);

• bezsenność;

• nudności;

• zaparcia;

• suchość w jamie ustnej;

• senność, ból głowy, zawroty głowy;

• szumy uszne;

• drżenie, mrowienie, zaburzenia smaku, zwiększenie napięcia mięśniowego, uczucie niepokoju;

• dezorientacja, uczucie oderwania lub oddzielenia od samego siebie, brak orgazmu, pobudzenie, zmniejszenie popędu płciowego, nietypowe sny, nerwowość;

• zmniejszenie łaknienia;

• wymioty, biegunka;

• duszność, ziewanie;

• przyspieszone bicie serca, kołatanie serca;

• zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłez aczerwienienie;

• zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi;

• zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała;

• osłabienie, zmęczenie, dreszcze;

• zwiększona częstość oddawania moczu, problemy z oddawaniem moczu, zatrzymanie moczu;

• nieregularne miesiączki;

• niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi;

• nadwrażliwość na światło;

• siniaki;

• nadmierna utrata włosów, łysienie;

• nietrzymanie moczu;

• nadmierne pobudzenie;

• niekontrolowane ruchy mięśni;

• wymiotowanie krwią;

• dezorientacja i stan splątania;

• zmniejszenie stężenia sodu we krwi;

• ciężki ból brzucha lub pleców (poważne problemy jelitowe, trzustki lub wątroby);

• nietypowe wydzielanie mleka u kobiet;

• niespodziewane krwawienia;

• myśli i zachowania samobójcze;

• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego;

• i inne.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Oriven — ważne przed zastosowaniem leku

Przed zastosowaniem leku Oriven należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Nie wolno stosować tego preparatu, jeżeli występują:

• uczulenie na wenlafaksynę lub jakikolwiek inny składnik kapsułek;;

• przyjmowanie obecnie lub w ostatnich dwóch tygodniach leków z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO) stosowanych w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona.

Ponadto w określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których występują lub występowały:

• wysokie ciśnienie krwi;

• choroby serca;

• nieprawidłowy rytm serca;

• zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia);

• napady drgawek (drgawki);

• zaburzenia krwawienia (skłonność do powstawania siniaków lub do krwawień);

• ciąża lub okres karmienia piersią;

• mania lub zaburzenia dwubiegunowe (uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii) u pacjenta lub kogoś z jego bliskich;

• jeżeli u pacjenta wystąpiły w przeszłości zachowania agresywne;

• przyjmowanie takich leków jak: leki zwiększające ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, leki zwiększające ryzyko krwawień (np. warfaryna).

Dodatkowo w trakcie leczenia środkiem Oriven mogą występować m.in.: uczucie niepokoju, niezdolność do usiedzenia w jednym miejscu, skrajne zmęczenie, utrata przytomności, myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych, suchość w jamie ustnej, zmiana stężenia glukozy we krwi czy też zaburzenia seksualne. Należy poinformować o nich lekarza prowadzącego.

Oriven — interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że wenlafaksyna jako substancja stosowana w leczeniu depresji może wchodzić w interakcje z innymi lekami. Nie wolno łączyć kapsułek Oriven z nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO).

Do tego, uwagi wymagają:

• inne leki przeciwdepresyjne (np.: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny (SNRI), leki zawierające lit;

• leki przeciwpsychotyczne;

• leki przeciwhistaminowe (stosowane w leczeniu alergii);

• leki przeciwarytmiczne stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (np.: sotalol, dofetylid, amiodaron, chinidyna);

• leki zawierające IMAO, moklobemid (substancja stosowana w leczeniu depresji);

• leki zawierające amfetaminy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej, narkolepsji i otyłości);

• tryptany (substancje stosowane w migrenowych bólach głowy);

• leki zawierające subutraminę (substancja stosowana w odchudzaniu);

• leki zawierające antybiotyk linezolid (substancja stosowana w leczeniu zakażeń bakteryjnych);

• opioidy stosowane w leczeniu silnego bólu (np.: buprenorfina, fentanyl, tramadol, petydyna, tapentadol, pentazocyna);

• leki zawierające metadon (stosowany w leczeniu uzależnienia od leków opioidowych lub silnego bólu);

• leki zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;

• leki zawierające błękit metylenowy (stosowany w leczeniu wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi);

• leki zawierające dekstrometorfan (stosowany w leczeniu kaszlu);

• leki zawierające tryptofan (stosowany w problemach ze snem i w depresji);

• metoprolol (beta-adrenolityk stosowany w leczeniu nadciśnienia i chorób serca);

• haloperydol lub rysperydon (leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych);

• ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy).

Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości łączenia ze sobą wybranych leków decyduje lekarz prowadzący.

Oriven — pełny skład leku

Podstawowym składnikiem leku Oriven jest substancja czynna wenlafaksyna. Pozostałe składniki kapsułek to: celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, powidon, talk, kopowidon, etyloceluloza, stearynian magnezu, dwutlenek tytanu E171, tlenek żelaza czerwony W172, tlenek żelaza czarny E172, tlenek żelaza żółty E172, szelak, żółcień pomarańczowa E110, czerwień Allura E129, błękit brylantowy E133, glikol propylenowy, żelatyna, karmoizyna E122, anonowy wodorotlenek stężony. Szczegółowy skład otoczki różni się w zależności od wybranego wariantu opakowania.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)