Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację
Lek Naltex to antagonista receptorów opioidowych, który stosowany jest u pacjentów z różnego rodzaju uzależnieniami. Zazwyczaj podawany jest w skojarzeniu z innymi metodami leczenia. Lek należy do preparatów dostępnych na receptę i należy stosować go tylko zgodnie ze wskazaniami lekarza. Zapraszamy do zapoznania się z charakterystyką medyczną leku Naltex, wskazaniami i przeciwwskazaniami do jego stosowania, mechanizmem działania oraz ewentualnymi skutkami ubocznymi.

Charakterystyka medyczna leku Naltex

Preparat Naltex klasyfikowany jest jako antagonista receptorów opioidowych. Rekomendowany jest jako lek wspomagający utrzymanie abstynencji, w leczeniu uzależnienia od narkotyków, czy też leków. Zawsze przyjmowany jest w skojarzeniu z innymi środkami farmakologicznymi oraz innymi metodami leczenia. Tylko wtedy wykazuje efektywne działanie. Substancją czynną leku jest naltrekson i to on odpowiada za mechanizm działania środka Naltex.

Lek ma postać tabletek powlekanych. Każda z nich zawiera 50 mg substancji czynnej. Dostępne w Polsce opakowania mają po 28 lub 56 tabletek. O przepisaniu konkretnego z nich decyduje lekarz prowadzący na podstawie przeprowadzonych badań medycznych, wywiadu z pacjentem oraz stanu jego zdrowia.

Skład produktu leczniczego

Ze względów bezpieczeństwa, pacjent przed rozpoczęciem leczenia lekiem Naltex powinien poznać jego skład. Substancją czynną leku jest naltrekson, który obecny jest pod postacią chlorowodorku naltreksonu. Ponadto tabletka zawiera także takie składniki jak: celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna, krospowidon, stearynian magnezu, krzemionka koloidalna bezwodna, makrogol, hypromeloza, dwutlenek tytanu, tlenek żelaza czerwony i tlenek żelaza żółty.

Należy dokładnie zapoznać się z tym składem. Stosowanie leku Naltex jest przeciwwskazane w przypadku uczulenia na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników leku.

Wskazania do stosowania leku Naltex

Lek Naltex stosuje się przede wszystkim w leczeniu uzależnień. Każdorazowo jednak jest on kojarzony z innymi metodami leczenia lub innymi lekami. Najczęściej stosowany jest w leczeniu:

  • uzależnienia od alkoholu;

  • uzależnienia od narkotyków (np. heroiny).

Ponadto lek podawany jest także w procesie detoksykacji pacjenta. Zadaniem leku jest blokowanie działania opioidów i wsparcie osób uzależnionych w zachowaniu abstynencji w leczeniu uzależnienia od alkoholu, a także w przezwyciężeniu potrzeby zażycia narkotyków i innych substancji toksycznych. O konieczności przepisania preparatu zawsze decyduje lekarz prowadzący, który na pierwszym miejscu powinien stawiać zdrowie i bezpieczeństwo pacjenta.

Jak działa preparat?

Mechanizm działania leku jest stosunkowo prosty i odpowiada za niego substancja czynna naltrekson. To on blokuje działanie opioidów i receptory znajdujące się w mózgu. Konsekwencją tego jest to, że osoby uzależnione nie doświadczają stanu euforii po spożyciu alkoholu lub substancji zawierających opioidy.

Dawkowanie leku

Standardowo rekomendowana dawka leku to 50 mg na dobę. Oznacza to, że pacjent w trakcie leczenia powinien przyjmować jedną tabletkę dziennie. Wyjątek stanowią sytuacje, w których lekarz przepisze inne dawkowanie leku. Preparat przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletkę popija się niewielką ilością płynu.

W początkowej fazie leczenia pacjent przyjmuje 25 mg (pół tabletki) na dobę, aby przyzwyczaić organizm do leku Naltex. Następnie dawkę zwiększa się do poziomu 50 mg.

Pominięcie dawki

Jeżeli dojdzie do pominięcia rekomendowanej dawki leku, to należy nadrobić ją tak szybko, jak to możliwe. Gdy zbliża się termin przyjęcia kolejnej dawki, to nie należy stosować dawki podwójnej. Leczenie kontynuuje się zgodnie z harmonogramem.

Przerwanie leczenia

Pacjent we własnym zakresie nie powinien przerywać leczenia. Decyzja ta każdorazowo powinna być podjęta w konsultacji z lekarzem prowadzącym. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo pacjenta i zminimalizować ryzyko ewentualnych objawów odstawienia. Preparat w określonych przypadkach przyjmuje się nawet przez kilka miesięcy z rzędu.

Ryzyko przedawkowania

Pacjent powinien stosować się do zaleceń lekarza. Nie należy przyjmować większej niż zalecana dawki leku, ponieważ nie wpływa to korzystnie na skuteczność prowadzonej terapii. Tego typu postępowanie zwiększa ryzyko wystąpienia objawów przedawkowania. Wówczas należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub z najbliższym Szpitalnym Oddziałem Ratunkowym.

Przeciwwskazania do przyjmowania leku Naltex

Ze względu na skład i określone działanie leku, istnieją określone przeciwwskazania do jego stosowania. Przede wszystkim Naltex nie powinien być przyjmowany przez osoby, które wykazują reakcje alergiczne na naltrekson lub inny składnik leku. Inne przeciwwskazania to:

  • uzależnienie od opioidów i leczenie z utrzymaniem abstynencji (grozi to wystąpieniem zespołu abstynencyjnego);
  • ostre zapalenie wątroby;
  • ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
  • przyjmowanie metadonu w ramach innej terapii;
  • zespół odstawienny po zażyciu chlorowodorku naltreksonu;
  • prowadzenie leczenia z lekami zawierającymi opioidy (np. wybrane leki przeciwbólowe, przeciwbiegunkowe, czy przeciwkaszlowe);
  • wiek poniżej 18. roku życia (nie ustalono bezpieczeństwa stosowania leku dla tej grupy wiekowej);
  • dodatni wynik testu prowokacji naloksonem;
  • dodatni wynik testu na obecność opioidów;
  • uzależnienie od opioidów bez skutecznego odstawienia.

Przed rozpoczęciem leczenia lekarz powinien znać dokładnie stan zdrowia pacjenta, historię przyjmowanych przez niego leków oraz inne kluczowe aspekty. Tylko w ten sposób może zadbać o wysoki poziom bezpieczeństwa prowadzonej terapii z wykorzystaniem leku Naltex.

Kiedy zachować szczególną ostrożność?

Wymienia się także określone wskazania do zachowania szczególnej ostrożności w trakcie prowadzonego leczenia. Jest to związane z tym, że u niektórych pacjentów Naltex może negatywnie wpływać na zdrowie lub zwiększać ryzyko występowania skutków ubocznych. Wśród wskazań do zachowania dodatkowej uwagi wymienia się m.in.:

  • choroby nerek;
  • choroby wątroby (np. zapalenie wątroby);
  • konieczność prowadzenia terapii z opioidami (leczenie naltreksonem zaczyna się po upływie od 5 do 10 dni od zażycia ostatniej dawki opioidów).

Ponadto w trakcie leczenia pacjent powinien być poddawany regularnym badaniom krwi. Badanie morfologii pozwala na kontrolę sprawności wątroby i wczesne wykrycie ewentualnych nieprawidłowości w organizmie pacjenta. Jeżeli w trakcie leczenia wystąpią następujące objawy: białe stolce, silny ból brzucha, ciemne zabarwienie moczu lub skóra i gałki oczne w kolorze żółtym, to należy niezwłocznie przerwać przyjmowanie leku. Może to świadczyć o problemach z wątrobą.

Skutki uboczne

Lek Naltex, jak każdy inny środek farmakologiczny, może powodować działania niepożądane. Ich rodzaj, skala i częstotliwość występowania zależą od indywidualnych predyspozycji pacjenta, a także jego stanu zdrowia. Jeżeli podczas leczenia zaobserwujesz niepokojące objawy, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Przykładowe działania niepożądane powodowane przez naltrekson to m.in.:

  • objawy niewydolności wątroby (ciemny mocz, białe stolce, ból brzucha, zażółcenie białkówek oczu);
  • objawy reakcji alergicznej (trudności z oddychaniem, wysypka skórna, obrzęk, powiększenie węzłów chłonnych);
  • kołatanie serca;
  • nieregularne bicie serca;
  • ból głowy;
  • ból stawów;
  • osłabienie organizmu;
  • nudności i wymioty;
  • skurcze i bóle brzucha;
  • lęk;
  • nerwowość;
  • zaburzenia snu i trudności z zasypianiem;
  • przekrwienie błony śluzowej nosa;
  • zaburzenia krzepnięcia krwi;
  • wahania ciśnienia krwi;
  • zawroty głowy pochodzenia błędnikowego;
  • nasilone pocenie się;
  • próby samobójcze;
  • dolegliwości uszne (np. ból ucha);
  • zapalenie pęcherza moczowego;
  • zwiększone wytwarzanie śluzu w oskrzelach;
  • zatrzymanie moczu;
  • opóźniony wytrysk;
  • zaburzenia erekcji;
  • zaburzenia mowy;
  • wzmożone łzawienie;
  • zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
  • spadek masy ciała lub przyrost masy ciała;
  • opryszczka wargowa,
  • grzybica stóp;
  • zimne dłonie lub stopy;
  • suchość w jamie ustnej;
  • uszkodzenie mięśni szkieletowych;
  • euforia;
  • utrata apetytu;
  • częstsze oddawanie moczu;
  • wypadanie włosów;
  • ból w klatce piersiowej;
  • przemęczenie wzroku;
  • zaburzenia widzenia;
  • spadek popędu płciowego;
  • i inne.

Szczegółowy wykaz wszystkich potencjalnych skutków ubocznych znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.

Naltex a interakcje z innymi lekami

Preparat Naltex może wchodzić w interakcje z innymi lekami i zmieniać ich działanie. Jednocześnie inne leki również mogą zaburzać prawidłowe działanie naltreksonu. W związku z tym pacjent zobowiązany jest do poinformowania lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie i w niedalekiej przeszłości środkach medycznych. Wszystko po to, aby zadbać o odpowiednie bezpieczeństwo prowadzonej terapii.

Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty jak:

  • leki zawierające opioidy (skojarzenie ich w dużej ilości może powodować poważne zagrożenie dla zdrowia lub życia pacjenta);
  • tiorydazyna.

Wciąż prowadzone są badania w zakresie wchodzenia leku Naltex w interakcje z innymi środkami farmakologicznym. W związku z tym należy zachować środki ostrożności przy kojarzeniu naltreksonu z każdym innym lekiem.

Naltex a ciąża i okres karmienia piersią

Na ten moment nie ma dokładnych informacji na temat tego, czy naltrekson wpływa negatywnie na rozwój płodu lub ma zdolność do przenikania do mleka matki w okresie laktacji. To sprawia, że należy unikać zażywania leku w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Wszystko po to, aby zminimalizować ryzyko ewentualnych skutków ubocznych.

Jeżeli zachodzi konieczność wdrożenia leku, to korzyści muszą wyraźnie przewyższać ewentualne ryzyko. W przypadku kobiet karmiących rekomenduje się zaprzestanie karmienia piersią na czas leczenia i tydzień po nim.

Naltex a zdolność do prowadzenia pojazdów

Przyjmowanie leku Naltex może negatywnie wpływać na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn. Dzieje się tak wtedy, gdy występują niepokojące skutki uboczne, w tym m.in.: zaburzenia koncentracji, podrażnienie oka, niewyraźne widzenie, czy też uczucie dyskomfortu. Lek może wpływać zarówno na fizyczną, jak i psychiczną zdolność do prowadzenia auta, a niepokojących objawów nie można bagatelizować.

Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację