Metizol

Metizol — co to za lek, dla kogo jest przeznaczony?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Metizol to preparat przeciwhistaminowy. Substancją czynną leku jest tiamazol, czyli pochodna tioimidazolu. Środek ma postać tabletek i dostępny jest tylko na receptę. Działanie tiamazolu polega na hamowaniu wytwarzania hormonów tarczycy. Jednocześnie lek nie wpływa na wytworzone już przez organizm hormony ani na ich uwalnianie. W praktyce oznacza to, że działanie terapeutyczne leku Metizol obserwuje się dopiero po kilku dniach jego regularnego stosowania. Preparat przeznaczony jest do stosowania u pacjentów od 3. roku życia.

Podstawowe wskazania medyczne do przyjmowania tabletek Metizol to:

• nadczynność tarczycy (dowolnego rodzaju);

• przełom tarczycowy;

• przygotowanie do zabiegu wycięcia tarczycy;

• wspomaganie w leczeniu jodem radioaktywnym.

O zasadności stosowania leku Metizol decyduje lekarz prowadzący.

Ile kosztuje lek Metizol? Cena, refundacja

Lek Metizol dostępny jest w jednym wariancie opakowania. Zgodnie z obowiązującymi przepisami preparat ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Cena leku Metizol zależy od marży narzuconej przez aptekę. Średnio jest to:

• Metizol (5 mg, 50 tabletek) - 22,90 PLN.

Metizol — pełny skład leku

Podstawowym składnikiem tabletek Metizol jest substancja czynna tiamazol. Pozostałe składniki to: skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna, talk, powidon, stearynian magnezu.

Metizol — stosowanie

Stosowanie i dawkowanie leku Metizol ustalane jest indywidualnie. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Dawki leku ustalane są na podstawie nasilenia nadczynności tarczycy i wielkości wola, a także masy ciała pacjenta.

U osób dorosłych standardowo na początku leczenia stosuje się 40-60 mg (8-12 tabletek) w 3-4 dawkach podzielonych na dobę. Dawkowanie takie utrzymuje się aż do momentu zahamowania czynności tarczycy. Może to trwać kilka tygodni. Następnie następuje zmniejszenie dawki leku Metizol zgodnie ze wskazaniami lekarza. Dawka podtrzymująca u osób dorosłych to zazwyczaj 5-20 mg (1-4 tabletki) na dobę i podaje się ją w 1-2 dawkach podzielonych. Wyjątek stanowi leczenie przełomu tarczycowego, gdzie początkowo podaje się dawkę 100 mg (20 tabletek), a następnie co 8 godzin po 30 mg (6 tabletek). Leczenie nadczynności tarczycy u osób dorosłych trwa zazwyczaj od 6 miesięcy do 2 lat. W przygotowaniu do zabiegu wycięcia lek Metizol podaje się przez 3-4 tygodnie przed planowaną operacją.

W przypadku dzieci i młodzieży w wieku 3-17 lat dawka ustalana jest indywidualnie na podstawie masy ciała pacjenta. Zazwyczaj stosuje się dawkę na poziomie 0,5 mg/kg masy ciała w 2-3 podzielonych dawkach na dobę. Później należy to zmniejszać do dawki podtrzymującej. Maksymalna dawka dobowa w przypadku osób niepełnoletnich to 40 mg.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek oraz w podeszłym wieku wymagają indywidualnego dawkowania. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby mogą wymagać podawania zmniejszonej dawki leku. Zależy to od indywidualnych predyspozycji organizmu.

Nie należy przekraczać całkowitej dawki dobowej oraz stosować większej niż zalecana dawki leku Metizol. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej.

Metizol — w ciąży i okresie karmienia

Nie należy stosować leku Metizol w okresie ciąży. Preparat może szkodzić nienarodzonemu dziecku. Właśnie dlatego pacjentka w trakcie terapii powinna stosować skuteczną formę antykoncepcji. Jeżeli jednak dojdzie do ciąży, to lekarz decyduje o ewentualnej kontynuacji terapii. Jest to możliwe, jeżeli korzyści z tym związane znacznie przewyższają ewentualne ryzyko. Zabronione jest jednoczesne przyjmowanie leku Metizol i hormonów tarczycy w okresie ciąży.

Kobiety w okresie karmienia piersią mogą przyjmować tylko małe dawki leku do 10 mg na dobę. Nie wolno wtedy stosować jednocześnie hormonów tarczycy. Karmione dziecko powinno być poddawane regularnym badaniom w zakresie kontroli czynności tarczycy. Przy dużych dawkach zabronione jest karmienie piersią. Może to powodować działania niepożądane ze strony dziecka.

Metizol — możliwe skutki uboczne stosowania leku Metizol

Podczas leczenia lekiem Metizol mogą pojawiać się działania niepożądane. Ich rodzaj i stopień ciężkości działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast przerwać stosowanie leku Metizol i skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią:

• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, gorączka, ból gardła (mogą wskazywać na agranulocytozę);

• gorączka lub ból brzucha (możliwe objawy ostrego zapalenia trzustki).

Ponadto w trakcie leczenia mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• bóle stawów;

• alergiczne reakcje skórne (np.: wysypka, świąd, pokrzywka);

• gorączka;

• zaburzenia smaku;

• zapalenie trzustki;

• zawroty głowy;

• toczeń rumieniowaty polekowy;

• ciężkie postaci skórnych reakcji alergicznych (np.: uogólnione zapalenie skóry);

• obrzęk ślinianki;

• wypadanie włosów;

• żółtaczka cholestatyczna;

• toksyczne zapalenie wątroby;

• zapalenie nerwu, polineuropatia;

• uogólniona limfadenopatia;

• zmniejszenie stężenia glukozy we krwi;

• trombocytopenia;

• zwiększenie masy ciała.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie działania niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Metizol — przeciwwskazania, środki ostrożności

Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany. Stosowanie leku Metizol jest przeciwwskazane w przypadku:

• uczulenia na tiamazol, pochodne tionamidu lub jakikolwiek inny składnik;

• stwierdzenia zastoju żółci przed rozpoczęciem leczenia lekiem Metizol;

• zapalenie trzustki (ostre zapalenie trzustki) występujące wcześniej po podaniu tiamazolu lub karbimazolu;

• uszkodzenie szpiku po leczeniu tiamazolem lub karbimazolem;

• zmniejszenie liczby niektórych krwinek (granulocytopenia);

• jednoczesnego przyjmowania hormonów tarczycy u kobiet w ciąży.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których:

• w przeszłości występowały łagodne reakcje alergiczne na tiamazol (np.: świąd skóry, wysypka alergiczna);

• występują duże wole tarczycy i ich wielkość może się powiększyć, jednak już teraz utrudnia on oddychanie;

• występuje konieczność stosowania bardzo dużych dawek leku Metizol na poziomie około 120 mg na dobę (rekomendowane jest regularne badanie krwi, ponieważ może dojść do uszkodzenia szpiku kostnego);

• potwierdzono ciąże (lek może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku, wymagane jest stosowanie niezawodnej antykoncepcji);

• wystąpi powiększenie wola lub nadmierne osłabienie czynności tarczycy;

• wystąpienia lub nasilenia orbitopatii endokrynnej (choroby oczu).

Dodatkowo zawsze przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać morfologię krwi. Należy natychmiast przerwać stosowanie leku oraz skontaktować się z lekarzem, jeżeli u pacjenta wystąpią następujące objawy:

• zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, gorączka, ból gardła (mogą wskazywać na agranulocytozę);

• gorączka lub ból brzucha (możliwe objawy ostrego zapalenia trzustki).

Wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Metizol — interakcje z innymi lekami

Podczas przyjmowania leku Metizol mogą występować interakcje z innymi środkami farmakologicznymi. Należy zatem powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty jak:

• radiologiczne środki cieniujące;

• leki zawierające jod (np.: amiodaron stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca);

• leki przeciwzakrzepowe

• jod.

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Lekarz decyduje o możliwości jednoczesnego przyjmowania wybranych leków z tej listy.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)