Preparat Megalia to lek klasyfikowany jako hormon będący pochodną chlormadinomu. Wykazuje działanie gestagenne i przeciwgonadropowe.
|
Dostępność:
|
na receptę
|
|
Wskazania:
|
leczenie braku łaknienia, utraty masy ciała w wyniku choroby nowotworowej, AIDS |
|
Postać:
|
zawiesina doustna |
|
Dawka:
|
40 mg/ml |
|
Substancja czynna:
|
octan megestrolu |
Megalia — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?
Zgodnie z klasyfikacją medyczną Megalia to hormon w postaci syntetycznego progestagenemu. Za działanie preparatu odpowiada substancja czynna octan megestrolu. Ze względu na skład, działanie i wskazania do stosowania leku Megalia jest on dostępny tylko na podstawie recepty po wcześniejszej konsultacji medycznej. Preparat ma postać zawiesiny doustnej. Substancja czynna wykazuje działanie gestagenne i przeciwgonadotropowe. Lek Megalia przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych.
Podstawowe wskazania do stosowania leku Megalia to leczenie anoreksji (braku łaknienia), utraty masy ciała będącej wynikiem choroby nowotworowej lub zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS). O zasadności stosowania zawiesiny Megalia decyduje lekarz prowadzący.
Zawiesina doustna Megalia — ile kosztuje? Czy podlega refundacji?
Obecnie lek Megalia dostępny jest w jednym wariancie opakowania, które zawiera 240 ml zawiesiny doustnej w stężeniu substancji czynnej 40 mg/ml. Przy pełnej odpłatności cena preparatu to:
- Megalia (40 mg/ml, 240 ml zawiesiny doustnej) - 139,15 PLN.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Megalia podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci w wieku powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. W ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci przy nowotworach złośliwych. Wówczas cena leku to:
- Megalia (40 mg/ml, 240 ml zawiesiny doustnej) - 6,40 PLN.
Megalia — zamienniki lub podobne leki
Na rynku dostępne są zamienniki leku Megalia. Mają taką samą substancję czynną i postać. Należą do nich m.in.: Megastril, Megace i Cachexan. Podobnym lekiem jest też Gestrol w postaci tabletek. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę.
Megalia — pełny skład leku
Podstawowym składnikiem leku Megalia jest substancja czynna octan megestrolu. Pozostałe składniki tej zawiesiny doustnej to: cytrynian sodu, kwas cytrynowy jednowodny, wodorotlenek sodu 10%, hydroksystearynian makrogologlicerolu, karbomer, p-hydroksybenzoesan propylu, p-hydroksybenzoesan metylu, aromat cytrynowy, sacharyna sodowa, maltitol płynny i woda oczyszczona.
Megalia — jak dawkować?
Stosowanie i dawkowanie leku Megalia powinno być zgodne z zaleceniami lekarza prowadzącego. Przed każdorazowym podaniem preparatu należy dokładnie wymieszać zawiesinę.
Zazwyczaj stosowana dawka to 400-800 mg na dobę, co daje około 10-20 ml zawiesiny doustnej. Leczenie powinno trwać tak długo, jak zaleci to lekarz, jednak nie mniej niż dwa miesiące. Nie ma potrzeby modyfikowania dawki u osób w podeszłym wieku, dlatego podaje się ją taką samą. Indywidualnego podejścia mogą wymagać pacjenci z zaburzeniami czynności nerek oraz zaburzeniami czynności wątroby.
Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Megalia. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. Jeżeli wystąpią, to należy zastosować leczenie objawowe. Preparat Megalia wskazany jest w leczeniu kilku schorzeń, jednak zawsze na wyraźne wskazanie lekarza.
Megalia — czy można stosować w ciąży i okresie karmienia piersią?
Przeciwwskazane jest stosowanie leku Megalia u kobiet w ciąży lub podejrzenia ciąży. Może to powodować ryzyko dla nienarodzonego dziecka oraz matki. Nie wolno stosować leku Megalia okresie karmienia piersią, ponieważ może to powodować działania niepożądane ze strony karmionego dziecka. Jeżeli przyjmowanie tego preparatu jest konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.
Megalia — działania niepożądane
U pacjentów przyjmujących zawiesinę doustną Megalia mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Do tej pory odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:
- krwawienia z macicy;
- wymioty;
- nudności;
- wzdęcia;
- wysypka;
- biegunka;
- obrzęki w miejscu podania;
- ból;
- osłabienie;
- zaburzenia wzwodu;
- impotencja (osłabiona sprawność seksualna);
- częste oddawanie moczu;
- przyrost masy ciała;
- łysienie;
- zmiany nastroju;
- zaparcia;
- duszność;
- niewydolność krążenia;
- zespół cieśni nadgarstka (objawy: osłabienie chwytu, mrowienie w nadgarstku i palcach, brak precyzji ruchów);
- letarg;
- zakrzepowe zapalenie żył;
- uderzenia gorąca do głowy;
- nadciśnienie tętnicze;
- zatorowość płucna (niektóre przypadki kończą się zgonem);
- niewydolność nadnerczy (objawy: spadek masy ciała, drażliwość, wymioty, nudności, utrata apetytu, narastające osłabienie);
- szybki przyrost masy guza;
- cukrzyca;
- hiperglikemia (zbyt wysoki poziomu cukru we krwi z objawami: suchość w ustach, nadmierne pragnienie, senność, spadek masy ciała)
- zaburzenia tolerancji glukozy;
- zwiększone łaknienie;
- objawy przypominające zespół Cushinga lub zespół Cushinga (objawy: rozstępy, twarz księżycowata, szybkie męczenie się, nadciśnienie tętnicze).
Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. Jeżeli objawy się nasilą, to należy kontaktować się natychmiast.
Megalia — przeciwwskazania, środki ostrożności
Przed zastosowaniem leku Megalia należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazania do przyjmowania preparatu Megalia to:
- uczulenie na octan megestrolu lub jakikolwiek inny składnik;
- ciąża;
- okres karmienia piersią.
Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których występowały lub występują:
- zakrzepowe zapalenie żył;
- cukrzyca (może wystąpić większe zapotrzebowanie na insulinę);
- zaburzenia czynności nerek;
- zaburzenia czynności wątroby;
- objawy łagodnego zahamowania czynności nadnerczy (w trakcie stosowania leku Megalia).
Po odstawieniu leku należy zweryfikować, czy u pacjenta nie występują takie objawy jak: zawroty głowy, osłabienie, nudności, wymioty czy niedociśnienie. Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany. Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy omówić z lekarzem prowadzącym.
Megalia a stosowanie innych leków
Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Na ten moment brak szczegółowych danych o możliwych interakcjach preparatu Megalia z innymi środkami farmakologicznymi. Zawsze informuj o tym lekarza prowadzącego.
Pytania pacjentów o lek (FAQ)
Lek Megalia należy przyjmować tak długo, jak zaleci to lekarz prowadzący, jednak nie mniej niż przez 2 miesiące.
Nie ma tu konkretnych wytycznych. Lek Megalia może być stosowany zarówno przed jedzeniem, jak i po i nie wpływa to na jego skuteczność.
Tak. Lek Megalia podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci powyżej 65. roku życia, a w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci z nowotworami złośliwymi.
