Maxitrol

Maxitrol — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Maxitrol to preparat złożony, który stosuje się miejscowo w leczeniu bakteryjnych zakażeń oczu ze współistniejącym odczynem zapalnym. W swoim składzie zawiera takie substancje czynne jak deksametazon (kortykosteroid) oraz neomycyna i polimyksyna B (leki przeciwbakteryjne). Lek dostępny jest tylko na podstawie ważnej recepty. Ma postać kropli do oczu lub maści do oczu. Ze względu na trzy substancje czynne, lek wykazuje szerokie działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Deksametazon to kortykosteroid, który działa przeciwzapalnie, przeciwwysiękowo i przeciwalergicznie. Neomycyna to antybiotyk z grupy aminoglikozydów, którego działanie polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Polimyksyna B jest antybiotykiem polipeptydowym o działaniu bakteriobójczym.

Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Maxitrol to:

• leczenie chorób zapalnych oczu z towarzyszącym zakażeniem (np. choroby zapalne spojówek powiekowych i gałkowych, rogówki, przedniego odcinka gałki ocznej, przy uszkodzeniach rogówki wywołanych oparzeniami, przewlekłym zapaleniu błony naczyniowej przedniego odcinka oka);
• stosowanie w zapobieganiu i zmniejszaniu stanów zapalnych oka.

Maxitrol — cena, refundacja

Uśredniona cena preparatu to:

• Maxitrol (krople do oczu, zawiesina, 5 ml) - 28,90 PLN;
• Maxitrol (maść do oczu, 3,5 mg) - 29,50 PLN.

Cena leku Maxitrol zależy od marży narzuconej przez daną aptekę oraz wybranej postaci. Zgodnie z obowiązującymi przepisami preparat ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wieku pacjenta i wskazania medycznego.

Maxitrol — czy istnieją zamienniki lub podobne leki?

Jako zamiennik leku Maxitrol traktowany jest preparat Primadex, który zawiera te same substancje czynne w tej samej postaci. Ponadto jako zamienniki stosuje się dwie dostępne postaci środka Maxitrol, czyli krople i maść.

Maxitrol — jak dawkować?

Lek Maxitrol zawsze należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości warto ponownie się z nim skonsultować. Środek przeznaczony jest tylko do miejscowego stosowania do oczu.

Standardowe dawkowanie leku w postaci kropli to:

• 1-2 krople do worka spojówkowego chorego oka (worków spojówkowych chorych oczu) 4-6 razy na dobę w chorobach o łagodnym przebiegu;
• w ciężkich przypadkach stosuje się 1-2 krople do worka spojówkowego chorego oka co godzinę;
• leczenie kontynuuje się, zmniejszając dawkę, a po ustąpieniu objawów zapalenia przerywa się podawanie kropel;
• w trakcie podawania kropli rekomenduje się zamknięcie powieki i uciśnięcie przewodu nosowo-łzowego, co pomaga w ograniczeniu ogólnoustrojowego wchłaniania leku.

Standardowe dawkowanie leku w postaci maści do oczu to:

• niewielka ilość maści (około 1,5 cm) 3-4 razy na dobę do worka spojówkowego chorego oka (oczu);
• nie należy przedwcześnie przerywać leczenia, ponieważ zwiększa to ryzyko nawrotu choroby.

W obu przypadkach dawkowanie oraz częstość podawania zmniejsza się w miarę uzyskiwania poprawy klinicznej. Obie postaci leku należy stosować zgodnie z zaleceniami producenta, które zostały opisane w ulotce dołączonej do opakowania. Wszystko w celu uniknięcia zanieczyszczenia preparatu oraz zwiększenia skuteczności terapii. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnych.

Maxitrol — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Lek ten nie jest zalecany u kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Jeżeli lekarz podejmie decyzję o wdrożeniu preparatu u kobiety w ciąży, to korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Stosowanie kortykosteroidów może stanowić zagrożenie dla płodu. Nie należy stosować leku Maxitrol w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to wskazane, to pacjentka powinna przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. Może to powodować działania niepożądane ze strony dziecka.

Maxitrol — skutki uboczne

W trakcie stosowania preparatu Maxitrol mogą pojawiać się skutki uboczne. Ich rodzaj i nasilenie zależą od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Jednocześnie działania niepożądane nie dotyczą każdej osoby. Należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku Maxitrol i skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią takie skutki jak:

• reakcje alergiczne (np.: obrzęk twarzy, warg, języka, gardła, wysypka, trudności w oddychaniu, trudności w połykaniu);
• inne ciężkie działania niepożądane.

Podczas terapii obserwowano także takie skutki uboczne jak m.in.:

• zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego;
• zapalenie rogówki;
• uczucie dyskomfortu w oku;
• podrażnienie oka;
• świąd oka;
• nadwrażliwość;
• ból głowy;
• powiększenie źrenicy;
• obrzęk oka;
• niewyraźne widzenie, nieostre widzenie i inne zaburzenia widzenia;
• wrzodziejące zapalenie rogówki;
• nadwrażliwość na światło;
• ciężkie reakcje skórne (np.: zespół Stevensa-Johnsona);
• nasilony wzrost owłosienia na ciele;
• osłabienie mięśni;
• utrata masy mięśniowej;
• nasilone łzawienie;
• przekrwienie oka;
• uczucie ciała obcego w oku;
• opadanie powieki;
• ból oka;
• zwiększone ciśnienie krwi;
• fioletowe rozstępy na skórze;
• zahamowanie wzrostu u dzieci i młodzieży;
• obrzęk i zwiększenie masy ciała;
• zmiany ilości białka i wapnia w organizmie;
• nieregularne miesiączki lub brak miesiączki (u kobiet).

Wszystkie te działania niepożądane wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Maxitrol — ważne przed zastosowaniem leku

Przed zastosowaniem leku Maxitrol pacjent powinien skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania. Podstawowe przeciwwskazania to:

• uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek składnik preparatu;
• grzybicze zakażenie oka;
• opryszczkowe zapalenie rogówki;
• prątkowe zakażenie oka;
• nieleczone zakażenia pasożytnicze oka;
• ospa wietrzna;
• krowianka;
• jakiekolwiek inne wirusowe zakażenie oka;
• nieleczone ropne zakażenie oka.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególną ostrożność. Każdy przypadek powinien być indywidualnie oceniony przez lekarza. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, u których występują choroby prowadzące do ścieńczenia rogówki lub twardówki oraz jaskra. W trakcie stosowania leku Maxitrol mogą wystąpić takie niepokojące symptomy jak:

• zaczerwienienie, podrażnienie i uczucie dyskomfortu skóry;
• nadwrażliwość na stosowane miejscowo antybiotyki (np.: miejscowy świąd, ciężkie reakcje skórne);
• nadwrażliwość na inne antybiotyki;
• rozwój zespołu Cishinga;
• podwyższone ciśnienie oczne;
• nasilenie się objawów zakażenia oka;
• problemy z gojeniem się uszkodzeń powierzchni oka;
• nieostre widzenie i inne zaburzenia widzenia.

Maxitrol — interakcje z innymi lekami

Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich stosowanych obecnie oraz w niedalekiej przeszłości lekach. Substancje czynne zawarte w Maxitrol mogą wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę zwraca się na takie środki farmakologiczne:

• miejscowo działające niesteroidowe leki przeciwzapalne — mogą powodować problemy z gojeniem się zranień oka;
• kobicystat i rytonawir — mogą zwiększać zawartość deksametazonu we krwi;
• inne krople lub maści podawane do oczu.

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz podejmuje decyzję o możliwości łączenia wybranych leków, biorąc pod uwagę skuteczność terapii i standardy bezpieczeństwa stosowania leku.

Maxitrol — pełny skład leku

W obu postaciach leku znajdują się substancje czynne: deksametazon, neomycyna i polimyksyna B. Substancje pomocnicze w maści do oczu Maxitrol to: lanolina płynna bezwodna, wazelina biała, hydroksybenzoesan propylu E216, hydroksybenzoesan metylu E218. Składniki pomocnicze w kroplach do oczu to: chlorek benzalkoniowy, polisorbat 20 E432, chlorek sodu, hydroksypropylometyloceluloza E464, woda oczyszczona, niewielkie ilości stężonego kwasu solnego lub wodorotlenku sodu w celu utrzymania wartości pH leku.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)