Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Antybiotyk Macromax swoje działanie opiera na substancji czynnej azytromycynie. To antybiotyk azalidowy, który zaliczany jest do grupy makrolidów. Jako lek przeciwbakteryjny wykazuje szerokie spektrum działania na wrażliwe drobnoustroje. Ze względu na swój skład i mechanizm działania, preparat Macromax 500 mg dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji lekarskiej. Środek ma postać tabletek powlekanych, a w każdej z nich znajduje się 500 mg substancji czynnej.
Podstawowym składnikiem leku Macromox jest substancja czynna azytromycyna. Każda tabletka zawiera 500 mg. Substancje pomocnicze to: kroskarmeloza sodowa, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu, powidon, dwutlenek tytanu, talk, zasadowy kopolimer metakrylanu butylu, polisorbat, laurylosiarczan sodu, sebacynian dibutylu, lak, indygotyna. Pacjent powinien dokładnie zapoznać się ze składem leku, ponieważ jego przyjmowanie jest przeciwwskazane w przypadku uczulenia na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Podstawowym wskazaniem do stosowania antybiotyku Macromax jest leczenie zakażeń bakteryjnych wywoływanych przez bakterie wrażliwe na działanie azytromycyny. W związku z tym lek przepisywany jest m.in. na:
O konieczności zastosowania preparatu Macromax w leczeniu każdorazowo decyduje lekarz prowadzący. Tabletki powlekane należy przyjmować zgodnie z jego zaleceniem. Wszystko po to, aby jednocześnie zadbać o skuteczność i bezpieczeństwo prowadzonej terapii.
Po zażyciu tabletki do organizmu przedostaje się azytromycyna. Jej działanie polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. W ten sposób uniemożliwia się ich wzrost oraz namnażanie się. Wspiera to organizm w walce z zakażeniem oraz przyspiesza cały proces. Macromax wykazuje działanie bakteriostatyczne. W sporadycznych przypadkach może również wykazywać skuteczne działanie bakteriobójcze.
Tabletki należy połykać w całości. Mimo, że na ich powierzchni znajduje się linia podziału, to jednak nie służy ona do przełamywania leku. Preparat stosuje sie raz na dobę i można stosować go niezależnie od posiłków.
Preparat powinien być przyjmowany tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Pacjent we własnym zakresie nie może skracać terapii ani modyfikować przyjmowanej dawki. Tabletki powlekane przeznaczone sa do stosowania doustnego. Szczegółowe dawkowanie różni się w zależności od sytuacji pacjenta, a także leczonego zakażenia.
Zazwyczaj stosuje się całkowitą dawkę 1,5 g azytromycyny podzieloną na trzy dni. Oznacza to, że terapia trwa trzy dni, a pacjent każdego dnia przyjmuje jedną tabletkę 500 mg. Nieco inaczej wygląda to w przypadku rumienia wędrującego, gdzie zaleca się przyjęcie dwóch tabletek pierwszego dnia terapii, a następnie przez cztery dni po jednej tabletce.
Przy trądziku pospolitym o umiarkowanym nasileniu maksymalna dawka w terapii wynosi 6 g. Dodatkowo przy trądziku niezbędne jest monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych przed i w trakcie leczenia. Niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis to łączna dawka substancji czynnej 1 g. Innego dawkowania wymagają osoby z grupy ryzyka i wówczas dobierane jest to w sposób indywidualny.
Jeżeli dojdzie do pominięcia dawki, to należy nadrobić ją tak szybko, jak to możliwe. W sytuacji, gdy zbliża się termin przyjęcia kolejnej dawki, należy kontynuować leczenie zgodnie z harmonogramem. Zakazuje się przyjmowania dawki podwójnej, ponieważ może to doprowadzić do przedawkowania antybiotyku.
Pacjent nie powinien przyjmować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na zwiększenie skuteczności leczenie, a może to powodować działania niepożądane oraz ryzyko przedawkowania. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Objawy przedawkowania to m.in.: silne nudności, wymioty, biegunka i przemijająca utrata słuchu. W skrajnych przypadkach może to powodować zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Leczenie przedawkowania polega na stosowaniu węgla aktywnego, a także na leczeniu objawowym. Czasem wymagane może być leczenie podtrzymujące czynności życiowe.
Ze względu na skład i działanie leku Macromax, istnieją określone przeciwwskazania do jego stosowania. Przede wszystkim antybiotyk nie może być stosowany przez pacjentów, którzy wykazują reakcję alergiczną na jakąkolwiek substancję zawartą w tabletkach lub na inne antybiotyki makrolidowe. Ponadto lek Macromax 500 mg jest przeciwwskazany u dzieci o masie mniejszej niż 45 kilogramów. W tej grupie pacjentów stosuje się tabletki Macromax rozpadające się w jamie ustnej, które zawierają 20 mg lub 100 mg substancji czynnej.
Każdorazowo zasadność zastosowania leku Macromax należy skonsultować z lekarzem prowadzącym. Decyzja ma charakter indywidualny. Zwiększone środki ostrożności należy zastosować u pacjentów, u których występują:
Ponadto leku nie powinno się stosować u osób, które stosują w terapii pochodne ergotaminy lub w trakcie leczenia występuje u nich nowe zakażenie drobnoustrojami opornymi na działanie azytromycyny.
Preparat Macromax może powodować skutki uboczne. Nie występują one u każdego pacjenta. Ich nasilenie oraz rodzaj zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu pacjenta. Poniżej przedstawiono działania niepożądane, które są powodem do niezwłocznego przerwania leczenia:
Objawy te mogą sugerować wystąpienie reakcji nadwrażliwości i mogą powodować poważne zagrożenie dla zdrowia lub życia pacjenta.
Podczas przyjmowania tabletek mogą wystąpić również takie objawy jak m.in.:
Szczegółowy wykaz wszystkich potencjalnych skutków ubocznych znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Należy się z nimi zapoznać i w przypadku ich wystąpienia skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Być może niezbędne będzie zmienienie stosowanego leku.
Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie środkach farmakologicznych. Należy także powiadomić o lekach, które były stosowane w ostatnich tygodniach. Zwiększa to bezpieczeństwo prowadzonej terapii, a lek Macromax ma zdolność do wchodzenia w interakcje z innymi preparatami. Wówczas może dochodzić do obupolnego zaburzenia działania. Szczególną uwagę należy zwrócić na:
Szczegółowy wykaz tych substancji oraz informacje o potencjalnym ryzyku ich łączenia z preparatem Macromax, znajdują się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.
Co do zasady należy unikać stosowania antybiotyku Macromax w okresie ciąży oraz karmienia piersią. Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub ją podejrzewa, to należy poradzić się lekarza. Lek wdrażany jest tylko wtedy, gdy korzyści dla matki znacznie przewyższają ewentualne zagrożenie. Substancja czynna azytromycyna przenika do mleka matki. W związku z tym w trakcie terapii należy zaprzestać karmienia piersią, a nadmiar pokarmu ściągać laktatorem i utylizować.
W większości przypadków przyjmowanie tabletek Macromax nie wpływa negatywnie na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów oraz do obsługi maszyn. Jeżeli jednak w Twoim wypadku wystąpią niepokojące objawy, to zrezygnuj z tego typu aktywności. Do tych objawów należą m.in.: drgawki i zawroty głowy.
Antybiotyk Macromax swoje działanie opiera na substancji czynnej azytromycynie. To antybiotyk azalidowy, który zaliczany jest do grupy makrolidów. Jako lek przeciwbakteryjny wykazuje szerokie spektrum działania na wrażliwe drobnoustroje. Ze względu na swój skład i mechanizm działania, preparat Macromax 500 mg dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji lekarskiej. Środek ma postać tabletek powlekanych, a w każdej z nich znajduje się 500 mg substancji czynnej.
Podstawowym składnikiem leku Macromox jest substancja czynna azytromycyna. Każda tabletka zawiera 500 mg. Substancje pomocnicze to: kroskarmeloza sodowa, celuloza mikrokrystaliczna, krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu, powidon, dwutlenek tytanu, talk, zasadowy kopolimer metakrylanu butylu, polisorbat, laurylosiarczan sodu, sebacynian dibutylu, lak, indygotyna. Pacjent powinien dokładnie zapoznać się ze składem leku, ponieważ jego przyjmowanie jest przeciwwskazane w przypadku uczulenia na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Podstawowym wskazaniem do stosowania antybiotyku Macromax jest leczenie zakażeń bakteryjnych wywoływanych przez bakterie wrażliwe na działanie azytromycyny. W związku z tym lek przepisywany jest m.in. na:
O konieczności zastosowania preparatu Macromax w leczeniu każdorazowo decyduje lekarz prowadzący. Tabletki powlekane należy przyjmować zgodnie z jego zaleceniem. Wszystko po to, aby jednocześnie zadbać o skuteczność i bezpieczeństwo prowadzonej terapii.
Po zażyciu tabletki do organizmu przedostaje się azytromycyna. Jej działanie polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. W ten sposób uniemożliwia się ich wzrost oraz namnażanie się. Wspiera to organizm w walce z zakażeniem oraz przyspiesza cały proces. Macromax wykazuje działanie bakteriostatyczne. W sporadycznych przypadkach może również wykazywać skuteczne działanie bakteriobójcze.
Tabletki należy połykać w całości. Mimo, że na ich powierzchni znajduje się linia podziału, to jednak nie służy ona do przełamywania leku. Preparat stosuje sie raz na dobę i można stosować go niezależnie od posiłków.
Preparat powinien być przyjmowany tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Pacjent we własnym zakresie nie może skracać terapii ani modyfikować przyjmowanej dawki. Tabletki powlekane przeznaczone sa do stosowania doustnego. Szczegółowe dawkowanie różni się w zależności od sytuacji pacjenta, a także leczonego zakażenia.
Zazwyczaj stosuje się całkowitą dawkę 1,5 g azytromycyny podzieloną na trzy dni. Oznacza to, że terapia trwa trzy dni, a pacjent każdego dnia przyjmuje jedną tabletkę 500 mg. Nieco inaczej wygląda to w przypadku rumienia wędrującego, gdzie zaleca się przyjęcie dwóch tabletek pierwszego dnia terapii, a następnie przez cztery dni po jednej tabletce.
Przy trądziku pospolitym o umiarkowanym nasileniu maksymalna dawka w terapii wynosi 6 g. Dodatkowo przy trądziku niezbędne jest monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych przed i w trakcie leczenia. Niepowikłane zakażenia wywołane przez Chlamydia trachomatis to łączna dawka substancji czynnej 1 g. Innego dawkowania wymagają osoby z grupy ryzyka i wówczas dobierane jest to w sposób indywidualny.
Jeżeli dojdzie do pominięcia dawki, to należy nadrobić ją tak szybko, jak to możliwe. W sytuacji, gdy zbliża się termin przyjęcia kolejnej dawki, należy kontynuować leczenie zgodnie z harmonogramem. Zakazuje się przyjmowania dawki podwójnej, ponieważ może to doprowadzić do przedawkowania antybiotyku.
Pacjent nie powinien przyjmować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na zwiększenie skuteczności leczenie, a może to powodować działania niepożądane oraz ryzyko przedawkowania. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Objawy przedawkowania to m.in.: silne nudności, wymioty, biegunka i przemijająca utrata słuchu. W skrajnych przypadkach może to powodować zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Leczenie przedawkowania polega na stosowaniu węgla aktywnego, a także na leczeniu objawowym. Czasem wymagane może być leczenie podtrzymujące czynności życiowe.
Ze względu na skład i działanie leku Macromax, istnieją określone przeciwwskazania do jego stosowania. Przede wszystkim antybiotyk nie może być stosowany przez pacjentów, którzy wykazują reakcję alergiczną na jakąkolwiek substancję zawartą w tabletkach lub na inne antybiotyki makrolidowe. Ponadto lek Macromax 500 mg jest przeciwwskazany u dzieci o masie mniejszej niż 45 kilogramów. W tej grupie pacjentów stosuje się tabletki Macromax rozpadające się w jamie ustnej, które zawierają 20 mg lub 100 mg substancji czynnej.
Każdorazowo zasadność zastosowania leku Macromax należy skonsultować z lekarzem prowadzącym. Decyzja ma charakter indywidualny. Zwiększone środki ostrożności należy zastosować u pacjentów, u których występują:
Ponadto leku nie powinno się stosować u osób, które stosują w terapii pochodne ergotaminy lub w trakcie leczenia występuje u nich nowe zakażenie drobnoustrojami opornymi na działanie azytromycyny.
Preparat Macromax może powodować skutki uboczne. Nie występują one u każdego pacjenta. Ich nasilenie oraz rodzaj zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu pacjenta. Poniżej przedstawiono działania niepożądane, które są powodem do niezwłocznego przerwania leczenia:
Objawy te mogą sugerować wystąpienie reakcji nadwrażliwości i mogą powodować poważne zagrożenie dla zdrowia lub życia pacjenta.
Podczas przyjmowania tabletek mogą wystąpić również takie objawy jak m.in.:
Szczegółowy wykaz wszystkich potencjalnych skutków ubocznych znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Należy się z nimi zapoznać i w przypadku ich wystąpienia skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Być może niezbędne będzie zmienienie stosowanego leku.
Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie środkach farmakologicznych. Należy także powiadomić o lekach, które były stosowane w ostatnich tygodniach. Zwiększa to bezpieczeństwo prowadzonej terapii, a lek Macromax ma zdolność do wchodzenia w interakcje z innymi preparatami. Wówczas może dochodzić do obupolnego zaburzenia działania. Szczególną uwagę należy zwrócić na:
Szczegółowy wykaz tych substancji oraz informacje o potencjalnym ryzyku ich łączenia z preparatem Macromax, znajdują się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.
Co do zasady należy unikać stosowania antybiotyku Macromax w okresie ciąży oraz karmienia piersią. Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub ją podejrzewa, to należy poradzić się lekarza. Lek wdrażany jest tylko wtedy, gdy korzyści dla matki znacznie przewyższają ewentualne zagrożenie. Substancja czynna azytromycyna przenika do mleka matki. W związku z tym w trakcie terapii należy zaprzestać karmienia piersią, a nadmiar pokarmu ściągać laktatorem i utylizować.
W większości przypadków przyjmowanie tabletek Macromax nie wpływa negatywnie na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów oraz do obsługi maszyn. Jeżeli jednak w Twoim wypadku wystąpią niepokojące objawy, to zrezygnuj z tego typu aktywności. Do tych objawów należą m.in.: drgawki i zawroty głowy.