Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację
Helicid to lek hamujący wydzielanie kwasu solnego w soku żołądkowym, który klasyfikowany jest jako inhibitor pompy protonowej. Dostępny jest tylko na receptę i zawiera substancję czynną omeprazol.

Lek dostępny jest w postaci kapsułek dojelitowych twardych (Helicid 20) oraz proszku do sporządzania roztworu do infuzji (Helicid 40). Przeznaczony jest do stosowania w leczeniu owrzodzeń żołądka różnej etymologii oraz refluksowego zapalenia przełyku.

Dostępność

na receptę

Wskazania:

refluks przełyku, owrzodzenia górnego odcinka jelita cienkiego i żołądka, owrzodzenia wywołane przez leki NLPZ, owrzodzenia bakteryjne, zbyt duża ilość kwasu w żołądku

Postać:

kapsułki do jelitowe twarde, proszek do sporządzania roztworu do infuzji

Dawka:

20 mg lub 40 mg

Substancja czynna:

omeprazol

Helicid — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Za działanie leku Helicid odpowiada zawarta w nim substancja czynna omeprazol. Należy ona do grupy inhibitorów pompy protonowej. Po dostaniu się do organizmu omeprazol odpowiada za blokowanie działania enzymy pompy protonowej w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka. Hamuje w ten sposób wydzielanie kwasu solnego. Efektem działania leku Helicid jest zmniejszenie kwasowości soku żołądkowego (zwiększenie jego pH). Dzięki temu lek wykazuje skuteczne działanie w leczeniu wielu schorzeń.

Podstawowe wskazania medyczne do stosowania Helicid u osób dorosłych to:

  • owrzodzenia górnego odcinka przewodu pokarmowego;
  • choroba refluksowa przełyku (zgaga, zjawisko zarzucania kwaśnej treści żołądkowej do przełyku);
  • refluksowe zapalenie przełyku;
  • owrzodzenia spowodowane przez stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ):
  • owrzodzenia zakażone bakteriami nazywanymi Helicobacter pylori;
  • zbyt duża ilość kwasu w żołądku na skutek obecności zmiany rozrostowej w trzustce (zespół Zollingera-Ellisona);
  • długoterminowe leczenie podtrzymujące po wygojeniu refluksowego zapalenia przełyku.

Lek Helicid może być stosowany również u dzieci powyżej 1. roku życia. Wskazania w tej grupie pacjentów to:

  • choroba refluksowa przełyku;
  • leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy z zakażeniem bakteriami Helicobacter pylori (u dzieci powyżej 4. roku życia).

Zawsze o zasadności zastosowania preparatu Helicid decyduje lekarz prowadzący. Obowiązkiem pacjenta jest postępowanie zgodnie z zaleceniami lekarza.

Helicid — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Cena leku Helicid zależy od wybranej postaci, wariantu opakowania oraz marży narzuconej przez daną aptekę. Uśrednione ceny całkowite preparatu to:

  • Helicid 20 (20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 14 kapsułek) - 9,10 PLN;
  • Helicid 20 (20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 28 kapsułek) - 18,50 PLN;
  • Helicid 20 (20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 90 kapsułek) - 47,70 PLN;
  • Helicid 40 (240 mg, proszek do sporządzania roztworu do infuzji, 1 fiolka) - 17,80 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Helicid podlega całościowej lub częściowej refundacji w postaci kapsułek dojelitowych twardych. Preparat bezpłatnie otrzymują pacjenci poniżej 18. i powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności lek otrzymują pozostali pacjenci w tych wskazaniach oraz dzieci poniżej 2. roku życia przy wskazaniu: zapalenie błony śluzowej żołądka. Wówczas Helicid 20 kosztuje:

  • Helicid 20 (20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 14 kapsułek) - 6,00 PLN;
  • Helicid 20 (20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 28 kapsułek) - 12,30 PLN;
  • Helicid 20 (20 mg, kapsułki dojelitowe twarde, 90 kapsułek) - 27,70 PLN.

Helicid — pełny skład leku

Substancją czynną leku Helidic jest omeprazol. Ponadto w składzie znajdują się takie substancje jak: laktoza bezwodna, sacharoza ziarenka, makrogol 6000, talk, laurylosiarczan sodu, hydroksypropyloceluloza, hypromeloza, kwasu metakrylowegoetylu akrylanu kopolimer (1:1), disodu fosforan dwunastowodny, tlenek żelaza czerwony, tlenek żelaza czarny, tlenek żelaza żółty, dwutlenek tytanu i żelatyna.

Helicid — jak dawkować?

Lek Helicid należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawkowanie oraz czas trwania leczenia ustalane są indywidualnie na podstawie rodzaju schorzenia i potrzeb pacjenta. Poniżej przedstawiono standardowe dawkowanie dla kapsułek dojelitowych twardych u osób dorosłych:

  • zgaga i zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej: standardowa dawka to 20 mg raz na dobę;
  • leczenie refluksowego zapalenia przełyku: standardowa dawka to 20 mg raz na dobę przez 4 tygodnie, przy ciężkich stanach można podawać dawkę 40 mg raz na dobę przez 8 tygodni;
  • długoterminowe leczenie podtrzymujące u pacjentów po wygojeniu refluksowego zapalenia przełyku: standardowa dawka to 10 mg raz na dobę, w razie konieczności podaje się dawkę 20-40 mg raz na dobę;
  • leczenie choroby wrzodowej żołądka: standardowa dawka to 20 mg raz na dobę przez 4-8 tygodni, później dawka może zostać zwiększona do 40 mg raz na dobę przez 8 tygodni;
  • leczenie wrzodów górnego odcinka jelita cienkiego (wrzodów dwunastnicy): standardowa dawka to 20 mg raz na dobę przez 2-4 tygodnie, dawka może być zwiększona do 40 mg raz na dobę przez 4 tygodnie;
  • leczenie owrzodzenia dwunastnicy i żołądka spowodowanego przez leki NLPZ: standardowa dawka to 20 mg raz na dobę przez 4-8 tygodni;
  • zapobieganie nawrotom owrzodzenia żołądka i dwunastnicy: standardowa dawka to 10-20 mg raz na dobę przy maksymalnej dawce dobowej 40 mg;
  • leczenie owrzodzeń spowodowanych zakażeniem bakteryjnym Helicobacter pylori: dawka to 20 mg raz na dobę przez tydzień;
  • leczenie nadmiernego wydzielania kwasu w żołądku: standardowa dawka to 60 mg na dobę, czas trwania leczenia ustala się indywidualnie.

Jak już wspomniano, lek Helicid może być podawany u dzieci. Poniżej rekomendowane dawkowanie w tej grupie pacjentów:

  • zgaga i zarzucanie kwaśnej treści żołądkowej w chorobie refluksowej przełyku: dawka zależy od wagi dziecka i jest ustalana przez lekarza;
  • leczenie owrzodzeń spowodowanych zakażeniem bakteryjnym Helicobacter pylori u dzieci powyżej 4. roku życia: dawka zależy od wagi dziecka i jest ustalana przez lekarza.

Lek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Kapsułki dojelitowe twarde Helicid powinno się przyjmować rano z posiłkiem lub niezależnie od niego. Kapsułki należy połykać w całości, popijając połową szklanki wody. Nie wolno ich żuć ani kruszyć. Nie wolno przyjmować większej niż zalecana dawki leku Helicid. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane.

Helicid — możliwe skutki uboczne

W trakcie terapii z preparatem Helicid mogą pojawiać się skutki uboczne. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj i skala nasilenia objawów zależą od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Należy niezwłocznie przerwać stosowanie leków i zgłosić się do lekarza, jeżeli wystąpią:

  • zaczerwienienie skóry z powstawaniem pęcherzy lub złuszczaniem (objawy zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej rozpływnej martwicy naskórka);
  • nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, obrzęku gardła, języka (ciężkie reakcje alergiczne);
  • czerwona, łuskowata, rozległa wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami oraz gorączka (objawy ostrej uogólnionej osutki krostkowej);
  • rozległa wysypka, powiększone węzły chłonne i gorączka (zespół DRESS lub nadwrażliwość na substancję czynną);
  • zażółcenie skóry i inne objawy zaburzeń wątroby.

Ponadto w trakcie terapii odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

  • nudności lub wymioty;
  • ból głowy;
  • łagodne polipy żołądka;
  • zaparcia;
  • gazy;
  • ból żołądka;
  • biegunka;
  • ból brzucha;
  • zaburzenia snu;
  • uczucie wirowania;
  • zawroty głowy;
  • obrzęk stóp i kostek;
  • osłabienie mięśni;
  • zaburzenia widzenia;
  • zaburzenia smaku;
  • zapalenie wątroby;
  • wypadanie włosów;
  • zaburzenia równowagi;
  • zwiększona aktywność enzymów wątrobowych;
  • śródmiąższowe zapalenie nerek;
  • zapalenie jelita grubego;
  • ogólne złe samopoczucie;
  • suchość w jamie ustnej;
  • i inne.

Wszystkie potencjalne skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do produktu leczniczego.

Helicid — przeciwwskazania, środki ostrożności

Ze względu na skład i działanie leku Helicid występują określone przeciwwskazania do jego stosowania. Przede wszystkim nie należy stosować leku Helicid w przypadku uczulenia na substancję czynną, jakikolwiek inny składnik preparatu lub inne leki zawierające inne inhibitory pompy protonowej. Ponadto nie wolno łączyć tego preparatu z lekami zawierającymi nelfinawir, które stosowane są w przypadku zakażenia wirusem HIV.

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeżeli w trakcie terapii wystąpią:

  • ciężkie reakcje skórne (np. zespół Stevensa-Johnsona, ostra uogólniona osutka krostkowa, reakcja polekowa z eozynofilią, toksyczna rozpływna martwica naskórka);
  • zapalenie nerek;
  • ból żołądka lub niestrawność;
  • nieuzasadniona utrata masy ciała;
  • utrudnione połykanie;
  • ciężkie zaburzenia dotyczące wątroby;
  • ciężka lub uporczywa biegunka.

Długotrwałe przyjmowanie leku Helicid (powyżej roku) wymaga regularnej obserwacji pacjenta i wykonywania badań diagnostycznych.

Helicid — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Nie zaleca się podawania leku Helicid u kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Lekarz może podjąć taką decyzję, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Omeprazol przenika do mleka matki. Jeżeli kobieta w okresie laktacji go przyjmuje, to musi przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. Lek Helicid może wywoływać skutki uboczne po stronie karmionego dziecka.

Helicid — interakcje z innymi lekami

Obowiązkiem pacjenta jest poinformowanie lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że omeprazol może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie.

Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie leku Helicid i leków zawierających nelfinawir, które przyjmuje się w leczeniu zakażenia wirusem HIV. Ponadto szczególną uwagę należy zwrócić na takie środki farmakologiczne:

  • digoksyna (stosowana w leczeniu zaburzeń czynności serca);
  • fenytoina (stosowana w leczeniu padaczki);
  • diazepan (stosowany w leczeniu lęku);
  • ketokonazol, pozakonazol, itrakonazol, worykonazol (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych);
  • atzanawir, sakwinawir (stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV);
  • takrolimus (stosowany przy przeszczepach narządów);
  • ryfampicyna (stosowana w leczeniu gruźlicy);
  • klopidogrel (stosowany w celu zapobiegania powstawania zakrzepów krwi);
  • cylostazol (stosowany w leczeniu chromania przystankowego);
  • metotreksat (stosowany w leczeniu nowotworów);
  • erlotynib (stosowany w leczeniu nowotworów).
  • preparaty zawierające ziele dziurawca;
  • leki przeciwzakrzepowe (np.: warfaryna i inne preparaty antagonistów witaminy K).

Wszystkie te substancje wraz z możliwymi interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania produktu leczniczego. Pacjent powinien się z nią dokładnie zapoznać, a wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem lub farmaceutą.

Helicid — zamienniki lub podobne leki

Jako zamiennika lekarz może użyć m.in. leku: Helicid Control, Bioprazol, Agastin 20 mg, Goprazol 20 mg, Losec, Bioprazol Bio Max, Gasec-20 Gastrocaps, Goprazol Max, Helicid Forte. O możliwości zastosowania wybranego z nich decyduje lekarz prowadzący.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)

Tak. Helicid klasyfikowany jest jako lek osłony żołądka.
Lek Helicid należy podawać rano z posiłkiem lub niezależnie od niego.
Nie jest to obowiązkowe, jednak po leku Helicid można brać probiotyk.
Lek wchłania się szybko i maksymalne stężenie uzyskuje się już po 1-2 godzinach od połknięcia kapsułki.

Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację