Dulsevia

Opis medyczny leku Dulsevia

Lek Dulselvia zaliczany jest do inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny. Ze względu na swoje działanie dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji lekarskiej. Dulsevia zawiera substancję czynną duloksetynę. Jej działanie wpływa na jednoczesne zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w układzie nerwowym organizmu pacjenta. Lek dostępny jest w postaci kapsułek dojelitowych, a każda z nich zawiera 90 mg substancji czynnej.

Skład produktu leczniczego

Podstawowym składnikiem leku jest duloksetyna. Każda tabletka dojelitowa zawiera jej 90 mg w postaci chlorowodorku duloksetyny. Oprócz tego w kapsułkach zawierają się takie substancje pomocnicze jak: hypromeloza, sacharoza, skrobia kukurydziana, ftalan hypromelozy, cytrynian trietylu, talk, tlenek żelaza żółty, tlenek żelaza czerwony, żelatyna, dwutlenek tytanu, tlenek żelaza czarny i szelak. Pacjent powinien dokładnie zapoznać się ze składem, ponieważ przyjmowanie leku Dulsevia jest przeciwwskazane w przypadku nadwrażliwości na duloksetynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Wskazania do przyjmowania leku Dulsevia

Lek Dulsevia wskazany jest w leczeniu osób dorosłych. Stosuje się go w przypadku takich dolegliwości jak: depresja i zaburzenia lękowe uogólnione, które objawiają się przewlekłą nerwowością i poczuciem lęku. Środek ten rekomendowany jest w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych i niezbędne może być jego przyjmowanie również po wyleczeniu. Wszystko po to, aby uchronić się przed nawracającymi epizodami dużej depresji i lęku. Lek Dulsevia stosowany jest również w przypadku leczenia bólu w neuropatii cukrzycowej.

W sporadycznych sytuacjach lek może być stosowany u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, jednak tylko w wypadku wyższej konieczności. Każdorazowo decyduje o tym lekarz prowadzący.

Jak działa Dulsevia?

Podstawowym zadaniem substancji czynnej leku jest zahamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny w układzie nerwowym pacjenta. Dzięki temu wzrasta stężenie tych neuroprzekaźników w organizmie, co przekłada się na redukcję dolegliwości bólowych przy obwodowej neuropatii cukrzycowej, a także na złagodzenie stanów lękowych i stanów depresyjnych. Leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych z wykorzystaniem preparatu Dulsevia przynosi satysfakcjonujące efekty, jednak musi być prowadzone pod ścisłą kontrolą lekarską.

Dawkowanie leku

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Pacjent we własnym zakresie nie powinien zmieniać dawkowania, ponieważ nie wpływa to pozytywnie na skuteczność terapii. Leczenie dużych zaburzeń depresyjnych wymaga przyjmowania dawki na poziomie 60 mg raz na dobę. Przy zaburzeniach lękowych uogólnionych rekomenduje się stosowanie dawki początkowej 30 mg. Jeżeli to nie przyniesienie wymiernych efektów, to dawkę podnosi sie do 60 mg. Maksymalna dobowa dawka dla pacjenta nie może przekraczać 120 mg, a ostateczną decyzję w tym zakresie podejmuje lekarz. Dalsze długotrwałe leczenie dawką podwyższoną nie jest wskazane. Wówczas stosuje się najmniejszą możliwą dawkę substancji czynnej, która wykazuje skuteczne działanie terapeutyczne. Niezbędne jest przyjmowanie leku Dulsevia codziennie, popijając niewielką ilością wody.

Pominięcie dawki Dulsevia

Jeżeli dojdzie do pominięcia dawki, to pacjent powinien nadrobić ją tak szybko, jak to możliwe. W sytuacji, gdy zbliża się termin przyjęcia kolejnej dawki, to nie wolno przyjmować dwóch kapsułek. Wówczas rekomenduje się kontynuowanie terapii zgodnie z harmonogramem.

Ryzyko przedawkowania

Pacjent nie powinien przyjmować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na zwiększenie skuteczności leczenia, a może powodować ryzyko przedawkowania substancji czynnej. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Charakterystyczne objawy dla przedawkowania to m.in.: śpiączka, senność, wymioty, drgawki, przyspieszone bicie serca, gorączka, sztywność mięśni, pocenie się i inne objawy zespołu serotoninowego.

Przerwanie stosowania leku

Leczenie należy stosować zgodnie z harmonogramem. Pierwsze oznaki poprawy widoczne są już po kilku tygodniach. Nie wolno przerywać przyjmowania tabletek we własnym zakresie, ponieważ może to skutkować nawrotem objawów. O tym decyduje lekarz, a przerwanie leczenia ma charakter stopniowy, gdzie w okresie około dwóch tygodni zmniejsza się dawkę. W przypadku nagłego przerwania stosowania leku, mogą powodować niepokojące objawy. Takie postępowanie powoduje wystąpienie objawów odstawiennych.

Kiedy nie stosować leku Dulsevia?

Istnieją określone przeciwwskazania to stosowania preparatu Dulsevia w terapii. Przede wszystkim lek nie może być przyjmowany przez osoby, które wykazują reakcję alergiczną na substancję czynną lub jakikolwiek innych składnik. Ponadto wśród przeciwwskazań wymieniane są takie stany zdrowotne jak m.in.:

• ciężkie zaburzenia czynności nerek (np. u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek);
• zaburzenia czynności wątroby (np. zapalenie wątroby).

Ponadto leku nie stosuje się u osób, które przyjmują takie preparaty jak:

• fluwoksamina (w leczeniu depresji);
• enoksacyna lub cyprofloksacyna (na wybrane zakażenia);
• inhibitory monoaminooksydazy (obecnie lub w ciągu ostatnich dwóch tygodni);
• wybrane leki na nadciśnienie tętnicze.

Leku nie należy stosować u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym. Może to zwiększyć potencjalne ryzyko przełomu nadciśnieniowego. W tej grupie pacjentów preparat wdrażany jest dopiero wtedy, gdy zwiększy się kontrolę nad ciśnieniem tętniczym i je ustabilizuje.

Wskazania do zachowania szczególnej ostrożności

Poza przeciwwskazaniami istnieją także wskazania do zachowania zwiększonych środków ostrożności w trakcie terapii z lekiem Dulsevia. Wszystko po to, aby zachować określone bezpieczeństwo stosowania duloksetyny. Zwiększoną kontrolę i ostrożność zachowuje się u pacjentów, u których występują:

• napady padaczkowe;
• zaburzenia afektywne dwubiegunowe;
• choroba nerek z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek włącznie;
• epizody manii;
• choroby oczu;
• zaburzenia krzepnięcia krwi;
• ryzyko wystąpienia zmniejszonego stężenia sodu (zwłaszcza u osób w podeszłym wieku).

Ostrożność rekomenduje się także u pacjentów, którzy przyjmują:

• leki mogące powodować uszkodzenie wątroby;
• inne leki z duloksetyną;
• leki moczopędne;
• leki ziołowe zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• inne leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne.

W przypadku jakichkolwiek wątpliwości warto skonsultować swoją sytuację z lekarzem prowadzącym. Jeżeli w trakcie terapii wystąpią niepokojące objawy, w tym m.in.: myśli samobójcze, pogłębiająca się depresja i poważne stany lękowe, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Działania niepożądane

W trakcie leczenia działania niepożądane mogą wystąpić u wybranych pacjentów. Ich częstotliwość oraz rodzaj zależą od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Poniżej przedstawiono wybrane skutki uboczne przyjmowania leku Dulsevia:

• nudności;
• suchość w jamie ustnej;
• ból głowy;
• ból brzucha;
• zaburzenia snu;
• brak apetytu;
• zmniejszony popęd płciowy;
• nietypowe snu;
• uczucie kołatania serca;
• bolesne oddawanie moczu;
• szumy uszne;
• drżenie mięśni;
• zmniejszenie masy ciała;
• zapalenie żołądka;
• zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi;
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
• zwiększenie stężenia potasu;
• zawroty głowy spowodowane zaburzeniami błędnika;
• objawy menopauzy (u kobiet);
• ból mięśni;
• nagłe zaczerwienienie twarzy;
• nadmierne wydzielanie moczu;
• i inne.

Szczegółowy wykaz potencjalnych działań niepożądanych wraz z częstotliwością ich występowania znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania. Jeżeli zaobserwujesz u siebie wybrane z nich, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Dulsevia a inne leki

Pacjent ma obowiązek poinformować lekarza prowadzącego o wszystkich stosowanych obecnie oraz w niedalekiej przeszłości lekach. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo pacjenta i skuteczność terapii. Lek Dulsevia ma zdolność do wchodzenia w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi, a także może zmieniać ich działanie, co zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Szczególną uwagę należy zachować w przypadku jednoczesnego stosowania duloksetyny z takimi lekami jak:

• inhibitory monoaminooksydazy (np. linezolid, moklobemid);
• silne leki przeciwbólowe;
• doustne leki przeciwzakrzepowe;
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
• leki zwiększające stężenie serotoniny;
• leki nasenne;
• leki przeciwpłytkowe.

Ponadto zabronione jest jednoczesne podawanie więcej niż jednego leku z duloksetyną w składzie. Szczegółowy wykaz leków i potencjalnych interakcji znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.

Dulsevia w ciąży i okresie karmienia piersią

Preparat nie jest wskazany u kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Jest to związane z tym, że nie określono bezpieczeństwa stosowania środka w tej grupie pacjentek. Przypuszcza się, że może powodować on negatywny wpływ na rozwój dziecka. W przypadku kobiet karmiących, rekomenduje się zaprzestanie karmienia na czas prowadzonej terapii. Aby podtrzymać laktację, można nadmiar pokarmu ściągać laktatorem i utylizować. Każdorazowo decyzję o wdrożeniu leku u kobiet w ciąży, karmiących lub planujących ciążę, podejmuje lekarz prowadzący. Na pierwszym miejscu stawia zdrowie i bezpieczeństwo pacjentki.

Dulsevia a zdolność do prowadzenia pojazdów

Ze względu na takie działania niepożądane jak m.in.: zawroty głowy i senność, stosowanie leku Dulsevia może negatywnie wpływać na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Jeżeli wybrane niepokojące skutki uboczne wystąpią w Twoim przypadku, to zrezygnuj z wykonywania tego typu czynności.