Dironorm

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	nadciśnienie tętnicze
Postać	tabletki
Dawka	5 mg + 10 mg, 10 mg + 20 mg, 5 mg + 20 mg
Substancja czynna	amlodypina + lizynopryl

Dironorm — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Dironorm to preparat złożony. W swoim składzie zawiera lizynopryl (inhibitor konwertazy angiotensyny) oraz amlodypinę (antagonista wapnia z grupy pochodnych dihydropirydyny). Ma postać tabletek. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie preparat Dironorm dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej.

Lizynopryl hamuje aktywność enzymu odpowiedzialnego powstawanie angiotensyny II. Ogranicza to przekształcanie nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Zmniejsza to skurcz naczyń krwionośnych oraz redukuje uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia tętniczego. Działanie tej substancji uzupełnia amlodypina. To bloker kanału wapniowego, który hamuje napływ jonów wapnia do wnętrza komórek mięśni gładkich ścian naczyń krwionośnych. Powoduje to rozszerzenie naczyń oraz zmniejszenie napięcia ich ścian. Efektem tego jest obniżenie ciśnienia tętniczego. 

Lek Dironorm przeznaczony jest dla osób dorosłych. Podstawowe wskazanie do stosowania leku Dironorm to leczenie nadciśnienia tętniczego, gdy wskazane jest podawanie obu substancji lub są już one podawane w dwóch różnych lekach. O zasadności podawania preparatu zawsze decyduje lekarz prowadzący.

Ile kosztuje Dironorm?

Obecnie lek Dironorm dostępny jest w trzech wariantach opakowania, które różnią się stężeniem substancji czynnej w pojedynczej tabletce. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Dironorm (tabletki, 5 mg + 10 mg, 30 szt.) - 15,90 PLN;
• Dironorm (tabletki, 5 mg + 20 mg, 30 szt.) - 22,55 PLN;
• Dironorm (tabletki, 10 mg + 20 mg, 30 szt.) - 24,70 PLN.

Czy lek Dironorm jest refundowany?

Zgodnie z obecnymi przepisami lek Dironorm podlega całościowej lub częściowej refundacji w wybranych wskazaniach medycznych wymienionych w decyzji. Za darmo otrzymują go pacjenci powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach w decyzji. Dodatkowo w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w tych wskazaniach, a także takich jak: nadciśnienie tętnicze u osób dorosłych w przypadkach innych niż wymienione w ChPL. Wówczas uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Dironorm (tabletki, 5 mg + 10 mg, 30 szt.) - 13,15 PLN;
• Dironorm (tabletki, 5 mg + 20 mg, 30 szt.) - 17,05 PLN;
• Dironorm (tabletki, 10 mg + 20 mg, 30 szt.) - 19,20 PLN.

Dironorm — czy istnieją zamienniki?

Lek Dironorm nie posiada swoich bezpośrednich zamienników. Jeżeli pacjent nie może przyjmować tego leku, to lekarz powinien zaproponować alternatywną terapię.

Dironorm — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Dironorm ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Zawsze należy stosować się do jego wskazań. Tabletki Dironorm przeznaczone są do stosowania doustnego. Tabletkę należy połykać w całości, popijając wodą. Lek można przyjmować podczas posiłków lub przyjmować niezależnie od posiłków. Należy robić to codziennie o tej samej porze, aby zwiększyć skuteczność terapii.

Standardowe dawkowanie to:

• 1 tabletka raz na dobę;
• o długości trwania terapii decyduje lekarz prowadzący;
• nie ma potrzeby modyfikowania dawkowania u osób w podeszłym wieku;
• może być konieczne zmniejszenie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub zaburzeniami czynności nerek.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Dironorm. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnych. Objawy przedawkowania to m.in.: nadmierne obniżenie ciśnienia krwi, zaburzenia elektrolitowe, przyspieszenie oddychania, niewydolność nerek, szybka czynność serca, powolna czynność serca, kołatanie serca, niepokój i kaszel, zawroty głowy, omdlenie, osłabienie, duszność. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Dironorm — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Przeciwwskazane jest podawanie leku Dironorm u kobiet po 3. miesiącu ciąży, ponieważ może to powodować poważne zagrożenie dla rozwoju płodu. Nie zaleca się też stosowania leku Dironorm we wczesnym okresie ciąży, ponieważ zawsze istnieje ryzyko wystąpienia wad rozwojowych i innych działań niepożądanych. Jeżeli kobieta jest w ciąży, podejrzewa ciążę lub stara się o dziecko, to powinna niezwłocznie poinformować o tym lekarza.

Substancje czynne zawarte w preparacie mogą przenikać do mleka matki. W związku z tym nie zaleca się stosowania leku Dironorm u matek karmiących piersi. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie ze względów bezpieczeństwa. Może to powodować działania niepożądane ze strony karmionego dziecka.

Dironorm — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Dironorm mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego przypadku. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. W przypadku ciężkich lub zagrażających życiu objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Dotyczy to zwłaszcza obrzęku naczynioruchowego. Należy przerwać stosowanie leku Dironorm, jeżeli wystąpią:

• trudności w oddychaniu z lub bez obrzęku twarzy, warg, języka i (lub) gardła;
• ciężkie reakcje skórne, w tym: zaczerwienienie skóry na całym ciele, pokrzywka, silna wysypka, łuszczenie się i obrzęk skóry, pęcherze, silny świąd, zapalenie błon śluzowych (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona);
• obrzęk twarzy, warg, języka i (lub) gardła, który może spowodować trudności w połykaniu.

Ponadto w trakcie terapii odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• zawroty głowy;
• ból głowy;
• kaszel;
• obrzęki (np. obrzęk kostek);
• osłabienie;
• uczucie zmęczenia;
• kurcze mięśni;
• zaburzenia widzenia;
• senność;
• niestrawność;
• nudności;
• zawroty głowy;
• zmiany rytmu wypróżnień (biegunka i zaparcie);
• kołatanie serca;
• ból brzucha;
• trudności w oddychaniu;
• nagłe zaczerwienienie (zwłaszcza twarzy);
• czerwone plamy na skórze;
• utrata włosów;
• świąd skóry;
• wysypka skórna;
• zmiana koloru skóry;
• wymioty;
• pokrzywka;
• ból mięśni lub stawów;
• ból w klatce piersiowej;
• ból pleców;
• zmiany nastroju (np. lęk);
• bezsenność;
• depresja;
• drżenie;
• szumy uszne;
• niedociśnienie;
• nieregularna czynność serca, zaburzenia rytmu serca;
• zaburzenia smaku;
• kaszel;
• parestezja;
• częste oddawanie moczu w nocy, zaburzenia oddawania moczu;
• katar;
• suchość błony śluzowej jamy ustnej;
• nasilona potliwość;
• utrata odczuwania bólu;
• powiększenie piersi u mężczyzn;
• złes amopoczucie;
• ból;
• omdlenie;
• zaburzenia erekcji;
• zmniejszenie masy ciała lub zwiększenie masy ciała;
• dezorientacja;
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby;
• reakcje uczuleniowe i nadwrażliwość;
• zwiększenie stężenia glukozy we krwi;
• żółte zabarwienie skóry (żółtaczka);
• zapalenie wątroby;
• ciężkie reakcje alergiczne z towarzyszącą gorączką;
• ciężkie reakcje skórne (pokrzywka, złuszczanie lub złuszczenie skóry);
• zawał serca (zawał mięśnia sercowego);
• obrzęk Quinckego;
• zapalenie błony śluzowej żołądka;
• nadwrażliwość na światło;
• obrzęk lub bolesność dziąseł;
• zapalenie trzustki;
• neuropatia obwodowa (zaburzenia nerwów powodujące osłabienie i wrażenie mrowienia);
• zapalenie naczyń krwionośnych;
• maskowatość twarzy;
• spowolnione ruchy i pociąganie nogami w czasie chodzenia i niepewny chód;
• uczucie pustki w głowie;
• zaburzenia nerek;
• objaw Raynauda;
• ostre zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek;
• zmniejszenie stężenia hemoglobiny i wartości hematokrytu we krwi;
• zwiększenie stężenia bilirubiny (barwnika żółci) we krwi;
• zmniejszenie stężenia sodu we krwi;
• i inne.

 

Dodatkowo lek Dironorm może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, dlatego należy dokładnie zapoznać się z reakcję organizmu. Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane warto zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Dironorm?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Dironorm należy skonsultować się z lekarzem, zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania oraz z dokładnym mechanizmem działania preparatu. Przeciwwskazane jest przyjmowanie tych tabletek, jeżeli u pacjenta występują:

• uczulenie na lizynopryl lub amlodypinę, lub jakikolwiek inny składnik preparatu;
• uczulenie na inne inhibitory ACE (np.: kaptopryl, enalapryl, ramipryl) lub innych antagonistów wapnia (np.: nimodypina, felodypina, nifedypina);
• występujący kiedykolwiek obrzęk naczynioruchowy z różnych przyczyn (ciężka reakcja uczuleniowa z objawami takimi jak: pokrzywka, świąd, świszczący oddech, obrzęk gardła, jamy ustnej, rąk czy powiek);
• dziedziczny obrzęk naczynioruchowy u kogoś z bliskich krewnych;
• idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy u pacjenta;
• zwężenie aorty (zastawki aorty) lub zastawki serca (zastawki dwudzielnej);
• zwiększona grubość mięśnia sercowego (kardiomiopatia przerostowa);
• bardzo niskie ciśnienie krwi (ciężkie niedociśnienie);
• niewydolność krążenia (w tym wstrząs pochodzenia sercowego, wstrząs kardiogenny);
• niewydolność serca po przebytym zawale serca;
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek i jednoczesne stosowanie leku aliskiren;
• II i III trymestr ciąży;
• jednoczesnego stosowanie sakubitrylu z walsartanem w leczeniu niewydolności serca ze względu na ryzyko obrzęku naczynioruchowego. 

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo terapii i zmniejszyć ryzyko poważnych działań niepożądanych.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Dironorm?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie stosowania leku Dironorm. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują takie stany lub choroby jak:

• kolagenoza (choroba naczyń krwionośnych);
• choroby serca;
• choroby wątroby;
• choroby nerek;
• cukrzyca;
• biegunka lub wymioty;
• podeszły wiek (więcej niż 65 lat);
• planowany zabieg chirurgiczny, w tym zabieg stomatologiczny lub znieczulenie;
• konieczność poddania się dializoterapii;
• konieczność poddania się zabiegowi aferezy LDL w celu usunięcia cholesterolu we krwi;
• poddawanie się leczeniu odczulającemu;
• stosowanie diety z małą ilością soli, przyjmowanie substytutów soli zawierających potas lub suplementów potasu;
• duże stężenie potasu we krwi (hiperkaliemia);
• jednoczesne przyjmowanie takich leków jak: antagoniści receptora angiotensyny II (np.: telmisartan, walsartan, irbesartan), aliskiren, inhibitory mTOR (np.: ewerolimus, syrolimus, temsilorimus), racekadotryl, wildagliptyna, tkankowy aktywator plazminogenu.

W wielu sytuacjach lekarz powinien zalecić regularną kontrolę czynności nerek, stężenia elektrolitów we krwi oraz ciśnienia tętniczego. Wszelkie wątpliwości w zakresie stosowania leku Dironorm należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego wskazaniami. Wpływa to korzystnie na skuteczność leczenia i zmniejsza ryzyko skutków ubocznych.

Z czym nie łączyć Dironorm?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Dironorm może wchodzić z nimi w interakcje, zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie sakubitrylu z walsartanem w leczeniu niewydolności serca. Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki stosowane do rozpuszczania zakrzepów krwi (tkankowy aktywator plazminogenu);
• antagoniści receptora angiotensyny II;
• trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne;
• leki przeciwpsychotyczne;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), w tym kwas acetylosalicylowy;
• leki moczopędne zwane diuretykami;
• inne leki przeciwnadciśnieniowe;
• leki stosowane w leczeniu nowotworów;
• leki stosowane w leczeniu chorób serca (np.: diltiazem, werapamil);
• leki immunosupresyjne stosowane w zapobieganiu odrzuceniu przeszczepów (np.: syrolimus, ewerolimus, temsilorimus);
• sympatykomimetyki (np.: ksylometazolina, fenylefryna, efedryna, salbutamol);
• środki narkotyczne, morfina i leki pochodne stosowane w leczeniu silnego bólu;
• leki znieczulające;
• leki przeciwdrgawkowe (np.: fenobarbital, karbamazepina, fenytoina);
• leki roślinne zawierające ziele dziurawca;
• kortykosteroidy;
• antybiotyki (np.: ryfampicyna, klarytromycyna, erytromycyna);
• leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV/AIDS (np.: indynawir, rytonawir, nelfinawir);
• leki przeciwgrzybicze (np.: itrakonazol, ketokonazol);
• antymetabolity;
• leki cytotoksyczne;
• insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe;
• suplementy potasu, substytuty soli kuchennej, leki moczopędne oszczędzające potas i inne leki wpływające na stężenie potasu we krwi (np.: heparyna, kotrimoksazol, cyklosporyna);
• lit (stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• prokainamid (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca);
• allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej);
• symwastatyna (stosowana w celu zmniejszenia stężenia cholesterolu);
• sole złota zwłaszcza podawane dożylnie w leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów;
• takrolimus (stosowany w celu kontrolowania odpowiedzi układu odpornościowego);
• dantrolen (lek zwiotczający mięśnie szkieletowe);
• racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki);
• wildagliptyna (lek przeciwcukrzycowy);
• aliskiren.

Wszystkie te substancje zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy z preparatem Dironorm decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego zaleceniami, aby zmniejszyć ryzyko niekorzystnych interakcji pomiędzy substancjami czynnymi.

Dironorm — skład leku

Podstawowe składniki leku Dironorm to substancje czynne: lizynopryl i amlodypina. Pozostałe składniki pomocnicze to: karboksymetyloskrobia sodowa typ A, celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)