Diprophos

Diprophos — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Diprophos to preparat zawierający w swoim składzie glikokortykosteroid betametazon w postaci dipropionianu oraz soli sodowej fosforanu. Ze względu na skład i działanie dostępny jest tylko na receptę. Substancja ta wykazuje silne działanie przeciwcukrzycowe, przeciwzapalne i imunosupresyjne. Po dostaniu się do organizmu ogranicza ilość aktywnych komórek odpornościowych w okolicach stanu zapalnego. Ponadto działanie leku powoduje zmniejszenie rozszerzenia naczyń krwionośnych, hamowanie fugocytozy, tworzenie prostaglandyn i substancji pokrewnych oraz stabilizację błon lizosomów. W efekcie daje to zmniejszenie nasilenia objawów choroby.

Lek podaje się w leczeniu ostrych i przewlekłych stanów, które reagują na kortykosteroidy. Podstawowe wskazania medyczne to:

• choroby układu mięśniowo-szkieletowe i tkanek miękkich: zapalenie kaletki, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie kości i stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie korzeni nerwowych, zapalenie nadkłykcia, kręcz szyi, ból kości guzicznej, torbiel galaretowata torebki ścięgna, ból kości guzicznej, zapalenie rozcięgna, wyrośla kostne;
• choroby skóry: tłuszczowe obumieranie skóry, atopowe zapalenie skóry (wyprysk pieniążkowaty), ciężkie zapalenie skóry po nasłonecznieniu, kontaktowe zapalenie skóry, liszaj płaski przerostowy, pokrzywka, łysienie plackowate, liszaj prosty ograniczony, pęcherzyca, bliznowce, łuszczyca, liszaj prosty ograniczony, neurodermatoza, opryszczkowe zapalenie skóry, trądzik torbielowaty;
• choroby alergiczne: przewlekła astma oskrzelowa, katar sienny, alergiczne zapalenie oskrzeli, odczyn posurowiczy, ukąszenia owadów, reakcje polekowe, sezonowy lub alergiczny nieżyt nosa, obrzęk naczynioruchowy;
• kolagenozy: twardzina skóry, guzkowe zapalenie tętnic, zapalenie skórno-mięśniowe, toczeń rumieniowaty układowy;
• inne choroby: choroby wymagające wstrzyknięć podspojówkowych, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zespół nadnerczowo-płciowy, nieprawidłowy skład krwi dający się leczyć kortykosteroidami, zapalenie nerek i zespół nerczycowy, sztywny paluch, zapalenie kaletki pod odciskiem nad stawem, szpotawość piątego palca, psyloza.

Ile kosztuje zastrzyk Diprophos? Czy podlega refundacji?

Cena zastrzyku Diprophos zależy od marży narzuconej przez daną aptekę oraz stopnia refundacji. Uśredniona całkowita cena leku to:

• Diprophos (zawiesina do wstrzykiwań, 5 ampułek) - 68,30 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Diprophos podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go wszyscy pacjenci poniżej 18. i powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności preparat otrzymują pozostali pacjenci. Wówczas cena leku po refundacji to:

• Diprophos (zawiesina do wstrzykiwań, 5 ampułek) - 34,15 PLN.

Diprophos — pełny skład leku

Podstawowe składniki zastrzyku Diprophos to substancje czynne: betametazonu dipropionian i betametazonu sodu fosforan. Pozostałe składniki pomocnicze to: chlorek sodu, fosforan disodu dwuwodny lub fosforan disodu bezwodny, edetynian disodu, polisorbat 80, parahydroksybenzoesanmetylu E218, alkohol benzylowy E1519, makrogol, kwas solny, karboksymetyloceluloza sodowa, parahydroksybenzoesan propylu E216, woda do wstrzykiwań.

Diprophos — jak stosować?

Stosowanie leku Diprophos powinno być zgodne z zaleceniami lekarza prowadzącego. Dawkowanie ustala lekarz i różni się one w zależności od wskazania i indywidualnych predyspozycji organizmu pacjenta. Zadaniem lekarza jest dobranie najmniejszej skutecznej dawki leku, która pozwoli na osiągnięcie pożądanego działania terapeutycznego.

Poniżej standardowe dawkowanie w zależności od wskazania:

• leczenie ogólne: dawka początkowa od 1 do 2 ml zawiesiny (dawkę można powtórzyć w razie potrzeby) podanej w głębokim wstrzyknięciu w mięsień pośladkowy;
• leczenie chorób dermatologicznych: 1 ml zawiesiny (dawkę można powtórzyć w razie potrzeby) podanej we wstrzyknięciu domięśniowym;
• choroby układu oddechowego: 1-2 ml zawiesiny podanej we wstrzyknięciu domięśniowym;
• leczenie ostrego lub przewlekłego zapalenia kaletki: 1-2 ml zawiesiny (dawkę można powtórzyć w razie potrzeby) podanej we wstrzyknięciu domięśniowym;
• ostre zapalenie kaletki podnaramiennej, podbarkowej, podskórnej łokciowej i przedrzepkowej: 1-2 ml zawiesiny w ramach wstrzyknięcia dokaletokwego;
• reumatoidalne zapalenie stawów: 0,5-2 ml zawiesiny podanej we wstrzyknięciu dostawowym;
• choroby stóp poddających się leczeniu kortykosteroidami: 0,25-1 ml zawiesiny podanej we wstrzyknięciach podskórnych.

Po ustaleniu pożądanego działania leku ustala się dawkę podtrzymująca. Za każdym razem lek powinien być podawany pod kontrolą lekarza i zgodnie z jego zaleceniami. Szczegółowe dawkowanie ustalane jest indywidualnie. Zalecane dawki leku nie powinny być przekraczane. Nie poprawia to skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane.

Diprophos — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Leku Diprophos nie należy stosować w okresie ciąży. Szczególne zagrożenie występuje po 32. tygodniu ciąży. Przyjmowanie leku może powodować zahamowanie wzrostu wewnątrzmacicznego płodu oraz inne poważne objawy, w tym trudności w czasie porodu. Lekarz może zalecić stosowanie tego leku, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.

Kortykosteroidy przenikają do mleka matki. W związku z tym nie powinny być przyjmowane przez kobiety karmiące, ponieważ mogą powodować działanie niepożądane ze strony dziecka. Jeżeli stosowanie leku jest wskazane, to należy przerwać karmienie piersią.

Diprophos — skutki uboczne

Podczas stosowania leku Diprophos mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu pacjenta. Zazwyczaj działania niepożądane są odwracalne i występuj rzadziej przy mniejszych dawkach leku.

Odnotowywane dotychczas skutki uboczne to m.in.:

• zaburzenia bilansu płynowego i elektrolitowego ustroju: zatrzymanie płynów, zatrzymanie sodu, utrata potasu, zastoinowa niewydolność serca, alkaloza hipokaliemiczna, nadciśnienie tętnicze;
• zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: miopatia wywołana leczeniem kortykosteroidami, osłabienie mięśni, zaostrzenie objawów miastenii, utrata masy mięśniowej, kompresyjne złamanie kręgosłupa, osteoporoza, patologiczne złamania kości długich, martwica aseptyczna głowy kości udowej i ramiennej, niestabilność stawów, zerwanie ścięgna;
• przewód pokarmowy: zapalenie trzustki, wrzodziejące zapalenie przełyku, wzdęcia brzucha, wrzód trawienny, czkawka;
• zaburzenia układu nerwowego: wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego krwi z obrzękiem tarczy nerwu wzrokowego, drgawki, zaburzenia równowagi, bóle głowy;
• zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: cienka, delikatna skóra, atrofia skóry, utrudnione gojenie się ran, zaczerwienienie skóry twarzy, wybroczyny i krwawe wylewy podskórne, odczyny takie jak alergiczne zapalenie skóry, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wzmożona potliwość, zaczerwienienie skóry twarzy;
• zaburzenia oka: jaskra, wytrzeszcz, zaćma podtorebkowa tylna, wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, nieostre widzenie;
• zaburzenia psychiczne: nagłe zmiany nastroju, euforia, zmiany osobowości, ciężka depresja, bezsenność;
• zaburzenia endokrynologiczne: rozwój zespołu cushingoidalnego, nieregularne miesiączkowanie, zahamowanie wzrostu wewnątrzmacicznego płodu lub wzrostu dziecka, wtórny brak reakcji ze strony kory nadnerczy i przysadki, objawy utajonej cukrzycy, obniżona tolerancja na węglowodany, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę i doustne środki hipoglikemiczne;
• zaburzenia metabolizmu i odżywiania: ujemny bilans azotowy;
• inne objawy: reakcje nadwrażliwości, reakcje rzekomoanafilaktyczne, obniżenie ciśnienia i objawy przypominające wstrząs.

Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. Wszystkie odnotowywane skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania.

Diprophos — przeciwwskazania, środki ostrożności

Istnieją określone przeciwwskazania do stosowania leku Diprophos. Nie należy stosować go w przypadku uczulenia na substancję czynną, inne glikokortykosteroidy lub jakikolwiek inny składnik leków. Kolejnym przeciwwskazaniem jest ogólnoustrojowa grzybica. Ponadto leków z kategorii kortykosteroidów nie należy stosować w przypadku takich stanów zdrowotnych jak:

• chwiejność emocjonalna,
• osteoporoza,
• gruźlica,
• jaskra pierwotna,
• choroba wrzodowa,
• zespół Cushinga,
• wczesne zespolenie żył,
• cukrzyca,
• zakażenia bakteryjne,
• grzybicze lub wirusowe,
• niewydolność nerek,
• ciąża,
• leczony zespół błon szklistych po urodzeniu.

Ponadto w określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każdy przypadek powinien być indywidualnie omówiony z lekarzem prowadzącym. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci, u których występują:

• guz nadnercza (guz chromochłonny),
• marskość wątroby,
• niedoczynność tarczycy,
• opryszczka oczna,
• zaburzenia psychiczne,
• nieswoiste wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
• zapalenie uchyłka,
• świeże zespolenia jelitowo-jelitowe,
• nadciśnienie tętnicze,
• miastenia,
• osteoporoza,
• utajony wrzód trawienny.

Ponadto należy skontaktować się z lekarzem, jeżeli w przypadku zewnątrzoponowego wstrzyknięcia kortykosteroidów wystąpiły ciężkie zdarzenia neurologiczne lub reakcje anafilaktyczne.

W przypadku długotrwałego leczenia kortykosteroidami zwiększa się ryzyko wystąpienia niepokojących objawów niepożądanych powodowanych przez działanie kortykosteroidów. Wszelkie wątpliwości skonsultuj z lekarzem lub farmaceutą.

Czym zastąpić Diprophos?

Na ten moment nie ma zamiennika dla leku Diprophos w postaci zastrzyku. Oznacza to, że jeżeli nie można go podać pacjentowi, to lekarz powinien zmodyfikować terapię w ten sposób, aby zapewnić pacjentowi skuteczne i bezpieczne leczenie.

Diprophos — interakcje z innymi lekami

Obowiązkiem pacjenta jest poinformowanie lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że Diprophos mogą wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Dotyczy to również leków dostępnych bez recepty. W czasie leczenia kortykosteroidami pacjenci szczególną uwagę powinni zwrócić na takie preparaty jak:

• inne kortykosteroidy (ryzyko nasilenia działań leku);
• estrogeny (ryzyko nasilenia działań leku);
• fenobarbital, ryfampicyna, fenytoina, efedryna (może nasilać metabolizm kortykosteroidów, zmniejszając ich działanie terapeutyczne);
• leki moczopędne obniżające stężenie potasu;
• niektóre leki na HIV (np.: kobicystat, rytonawir);
• glikozydy nasercowe;
• anfoterycyna B;
• leki hamujące krzepliwość krwi (m.in. pochodne kumaryny);
• leki przeciwzapalne;
• salicylany;
• somatropina;
• błękit nitrotetrazolowy.

Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do produktu leczniczego.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)