Azycyna

Charakterystyka medyczna leku Azycyna

Azyzyna to lek przeciwbakteryjny, który swoje działanie opiera na substancji czynnej azytromycynie. Ta klasyfikowana jest jako antybiotyk azalidowy z grupy makrolidów. Charakteryzuje się szerokim działaniem i skutecznie zwalcza drobnoustroje wrażliwe na działanie azytromycyny. Ze względu na to lek stosowany jest przy różnego rodzaju zakażeniach. W Polsce dostępny jest w postaci tabletek powlekanych oraz granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej. Dostępne warianty to:

• tabletki powlekane Azycyna 250 mg;
• tabletki powlekane Azycyna 500 mg;
• granulat do sporządzania zawiesiny doustnej Azycyna 40 mg/ml.

O przepisaniu konkretnej postaci i dawki decyduje lekarz prowadzący na podstawie badań. Pod uwagę brane są indywidualne predyspozycje pacjenta.

Skład produktu leczniczego

Podstawowym składnikiem leku jest azytromycyna w postaci dwuwodnej. Ponadto w tabletkach powlekanych znajdują się takie substancje pomocnicze jak: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, powidon, laurylosiarczan sodu, stearynian magnezu, krzemionka koloidalna bezwodna, hypromeloza, makrogol, indygotyna, Opaspray K-1R-4210A i hydroksypropyloceluloza.

W składzie granulatu poza azytromycyną znajdują się jeszcze: sacharoza, hydroksypropyloceluloza, krzemionka koloidalna, aromat bananowy, aromat waniliowy, aromat wiśni trusil, guma ksantan i ortofosforan bezwodny trisodu.

Pacjent powinien dokładnie zapoznać się ze składem wybranej postaci leku Azycyna. Stosowanie go jest przeciwwskazane w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub którykolwiek składnik pomocniczy.

Wskazania do stosowania preparatu Azycyna

Ze względu na swoje działanie, lek Azycyna stosowany jest w przypadku różnego rodzaju zakażeń. Lek przepisywany jest m.in. na:

• zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie migdałków, bakteryjne zapalenie gardła, zapalenie zatok);
• zakażenia dolnych dróg oddechowych (lekkie do umiarkowanie ciężkiego zapalenie płuc, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, ostre zapalenie oskrzeli);
• choroby przenoszone drogą płciową (niepowikłane zakażenia wywołane przez drobnoustrój Chlamydia trachomatis);
• zakażenia skóry i tkanek miękkich (rumień wędrujący, liszajec, róża, czy też wtórne ropne zapalenie skóry);
• ostre zapalenie ucha środkowego.

Lek w odpowiedniej postaci można stosować zarówno u osób dorosłych, jak i u dzieci.

Jak działa lek?

Za skuteczne działanie leku odpowiada zawarta w nim azytromycyna. Jako antybiotyk wpływa na zahamowanie syntezy białek bakteryjnych. W ten sposób dochodzi do uniemożliwienia wzrostu bakterii, a także ich namnażania się w organizmie pacjenta. Zazwyczaj lek wykazuje działanie bakteriostatyczne, jednak po spełnieniu określonych warunków może działać bakteriobójczo. Skuteczność Azycyny obserwuje się przy różnego rodzaju zakażeniach.

Dawkowanie

Leczenie zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę powinno być prowadzone zgodnie z zaleceniami lekarza. Pacjent we własnym zakresie nie może zmieniać harmonogramu leczenia oraz zalecanej dawki, ponieważ może to powodować działania niepożądane.

W większości wypadków maksymalna dawka to 1,5 g azytromycyny w ciągu trzech dni. Podaje się ją w trzech tabletkach 500 mg po jednej dziennie. Dawkę można rozbić na pięć dni i wówczas przyjmuje się 500 mg pierwszego dnia oraz po jednej tabletce 250 mg przez cztery kolejne dni.

Terapia przy rumieniu wędrującym wymaga zastosowania dawki całkowitej 3 g. Pierwszego dnia przyjmuje się 1 g, a następnie po 500 mg przez cztery kolejne dni. Przy niepowikłanych zakażeniach wywołanych przez Chlamydia trachomatis stosuje się pojedynczą dawkę 1 g.

Zmiany dawkowania mogą wymagać osoby znajdujące się w grupie ryzyka, a także dzieci i pacjenci w podeszłym wieku. Decyduje o tym lekarz prowadzący. Zastosowanie odpowiedniego leczenia jest kluczowe dla zachowana jego wysokiej skuteczności oraz bezpieczeństwa pacjentów.

Pominięcie zalecanej dawki

W przypadku pominięcia dawki należy uzupełnić ją tak szybko, jak to możliwe. Jeżeli zbliża się termin przyjęcia kolejnej tabletki, to należy kontynuować leczenie zgodnie z harmonogramem. Nie należy stosować dawki podwójnej, ponieważ zwiększa to ryzyko przedawkowania leku.

Ryzyko przedawkowania preparatu Azycyna

Pacjent nie może stosować większej niż zalecana dawki leku Azycyna Zwiększa to ryzyko przedawkowania substancji czynnej i może prowadzić do występowania niepokojących skutków ubocznych. Objawy związane z przedawkowaniem to m.in.: silne nudności, przemijająca utrata słuchu, biegunka i wymioty. Po przyjęciu większej dawki należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać do najbliższego szpitala. Wówczas stosuje się leczenie objawowe lub nawet podtrzymujące czynności życiowe. To pokazuje, jak dużym zagrożeniem jest przedawkowanie azytromycyny.

Przeciwwskazania do stosowania leku Azycyna

Istnieją określone przeciwwskazania do przyjmowania leku Azycyna. Przede wszystkim nie należy go stosować u osób, które wykazują reakcje nadwrażliwości na azytromycynę lub jakikolwiek inny składnik leku, a także na inne antybiotyki ketolidowe lub makrolidowe.

Kiedy zachować szczególną ostrożność?

Każdorazowo o konieczności zastosowania preparatu Azycyna w leczeniu decyduje lekarz prowadzący. Wszystko po to, aby zachować bezpieczeństwo terapii. Szczególne środki ostrożności należy zachować w przypadku pacjentów, u których występują:

• ciężkie zaburzenia czynności wątroby (u tych pacjentów rekomenduje się monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych);
• ciężkie zaburzenia czynności nerek (np. ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek);
• nowe zakażenie drobnoustrojami opornymi na działanie tego antybiotyku;
• stany sprzyjające zaburzeniom rytmu serca (np. ciężka niewydolność serca, bradykardia, zaburzenia elektrolitowe we krwi i inne zaburzenia rytmu serca);
• objawy nadkażenia (np. zakażenie grzybicze);
• zaburzenia nerwowe;
• choroba przenoszona drogą płciową;
• zakażone rany oparzeniowe;
• zakażenia wywołane przez paciorkowce.

Ponadto rekomenduje się zwiększoną uwagę w przypadku rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy, czy też przyjmowania przez pacjenta pochodnych ergotaminy, w tym preparatów sporyszu. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, tak i Azycyna może powodować działania niepożądane. Ich występowanie, rodzaj oraz skala nasilenia zależą od indywidualnych predyspozycji pacjenta i stanu jego zdrowia. Leczenie należy niezwłocznie przerwać, jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy niepożądane jak:

• ciężka przedłużająca się biegunka;
• reakcje uczuleniowe (w tym m.in.: trudności z przełykaniem i oddychaniem, obrzęk kończyn lub jamy ustnej, pokrzywka, wysypka, obrzęk naczynioruchowy);
• ciężkie reakcje skórne;
• krwotok maciczny.

Podczas stosowania Azyzyny obserwowano również takie działania niepożądane jak m.in.:

• biegunka;
• wymioty;
• ból brzucha;
• ból głowy;
• zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi;
• zmiana liczby białych krwinek;
• zapalenie błony śluzowej żołądka;
• piorunujące zapalenie wątroby;
• zaburzenia oddawania moczu;
• nadmierne wydzielanie śliny;
• nadmierna aktywność psychoruchowa;
• kołatanie serca;
• uderzenia gorąca;
• zaburzenia słuchu;
• zaburzenia widzenia;
• toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka;
• rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
• zaburzenia jąder;
• zaburzenia smaku;
• zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej;
• zwiększenie stężenia mocznika;
• zaparcia;
• zwiększenie stężenia glukozy;
• zwiększenie stężenia chlorków;
• zwiększenie stężenia kreatyniny;
• zaburzenia węchu;
• zapalenie trzustki
• i inne.

Szczegółowy wykaz wszystkich potencjalnych skutków ubocznych wraz z częstotliwością ich występowania znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania. Jeżeli jakiekolwiek z nich wystąpią w Twoim przypadku, to należy niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego. W niektórych przypadkach wymagana może być zmiana preparatu ze względu na bezpieczeństwo pacjenta.

Azycyna a inne leki

Należy poinformować lekarza o wszystkich stosowanych obecnie środkach farmakologicznych, a także o lekach, które były przyjmowane w ciągu ostatnich tygodni. Jest to związane z tym, że Azycyna może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty jak:

• leki zobojętniające;
• leki wpływające na odstęp QT (np.: prokainamid, chinidyna, sotalol);
• leki przeciwdepresyjne;
• leki przeciwpsychotyczne;
• doustne leki przeciwzakrzepowe;
• alkaloidy sporyszu;
• cyklosporyna;
• kolchicyna;
• ryfabutyna;
• atorwastatyna;
• i inne.

Szczegółowy wykaz wszystkich substancji znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.

Azycyna w ciąży i okresie karmienia piersią

Rekomenduje się unikanie stosowania preparatu Azycyna w czasie ciąży oraz podczas karmienia piersią. Zawarta w leku substancja czynna może negatywnie wpływać na rozwój płodu, a także przedostaje się do mleka matki. Lekarz może podjąć decyzję o wdrożeniu leku do terapii, jeżeli korzyści dla matki znacznie przewyższają ewentualne zagrożenie. W przypadku kobiet karmiących, niezbędne jest zaprzestanie karmienia na czas przyjmowania leku oraz pierwszy tydzień po zakończeniu terapii. Wszystko po to, aby zachować najwyższe standardy bezpieczeństwa kobiety oraz jego dziecka.

Azycyna a zdolność do prowadzenia pojazdów

Przyjmowanie leku Azycyna zazwyczaj nie powoduje niepokojących objawów, które mogą negatywnie wpływać na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn. Jeżeli jednak tego typu objawy się pojawią, to należy zrezygnować z tego rodzaju aktywności. W razie konieczności wymaga się o poinformowaniu przełożonego o swoim pogorszonym samopoczuciu.