Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Preparat Atarax klasyfikowany jest jako lek przeciwhistaminowy, przeciwlękowy, nasenny i uspokajający. Gwarantuje szereg określonych działań, które wskazane są przy leczeniu objawowym. Substancją czynną leku Atarax jest hydroksyzyna. Ze względu na działanie preparatu, jest on dostępny tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji lekarskiej. W Polsce Atarax dostępny jest w postaci tabletek powlekanych oraz syropu.
Tabletki powlekane sprzedawane są w opakowaniach:
Atarax 10 mg (25 tabletek);
Atarax 25 mg (25 tabletek).
Tabletki Atarax zawierają laktozę, dlatego nie są wskazane u osób z cukrzycą. W przypadku syropy zawartość substancji czynnej wynosi 2 mg/ml. O przepisaniu konkretnej postaci leku oraz jego rodzaju decyduje lekarz prowadzący.
Dokładny skład preparatu różni się w zależności od tego, w jakiej jest postaci.
Tabletki 10 mg zawierają: chlorowodorek hydroksyzyny, talk, skrobię kukurydzianą, stearynian wapnia, laktozę jednowodną, powidon, makrogol, dwutlenek tytanu i eudragit.
Tabletki 25 mg zawierają: chlorowodorek hydroksyzyny, laktozę jednowodną, stearynian magnezu, celulozę mikrokrystaliczną, dwutlenek tytanu, krzemionkę koloidalną bezwodną, makrogol i hydromelozę.
Syrop zawiera: chlorowodorek hydroksyzyny, benzoesan sodu, etanol, mentol, sacharozę, wodę oczyszczoną i aromat orzechowy.
Przed zastosowaniem leku Atarax należy dokładnie zapoznać się z jego składem w wybranej postaci. W przypadku uczulenia na substancję czynną leku lub jakikolwiek z innych składników leku, należy wybrać inny środek leczniczy.
Istnieją trzy podstawowe wskazania do zastosowania preparatu. Przede wszystkim stosuje się je w takich sytuacjach medycznych jak:
objawowe leczenie świądu;
objawowe leczenie lęku u osób dorosłych;
premedykacja przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi.
O konieczności przepisania preparatu i jego dawkowaniu zawsze decyduje lekarz prowadzący na podstawie przeprowadzonych badań medycznych i wywiadu z pacjentem.
Za mechanizm działania preparaty odpowiada hydroksyzyna. Po dostaniu się do organizmu wykazuje działanie uspokajające, choć nie wpływa bezpośrednio na czynności kory mózgowej. Skuteczne działanie leku polega na hamowaniu aktywności ośrodków podkorowych. Dzięki temu dość szybko łagodzi objawy lękowe, w tym m.in.: niepokój, uczucie zagrożenia, czy napięcie mięśniowe. Wpływa korzystnie na wydłużenie czasu snu, a także redukuje liczbę i czas trwania ewentualnych przebudzeń w nocy. Ponadto lek wykazuje działanie przeciwhistaminowe, dzięki czemu redukuje objawy świądu takie jak: pokrzywka, wypryski, czy zapalenie skóry.
Środek farmakologiczny Atarax powinien być zawsze stosowany zgodnie z wytycznymi lekarza prowadzącego. Preparat stosuje się w najmniejszej skutecznej dawce, a czas leczenia powinien być możliwie najkrótszy. Dawka ustalana jest w sposób indywidualny. W przypadku dzieci powyżej 40 kilogramów masy ciała i u osób dorosłych, maksymalna dobowa dawka substancji czynnej to 100 mg. U dzieci poniżej 40 kilogramów masy ciała maksymalna dobowa dawka wynosi 2 mg/kg mc.
Osoby dorosłe w objawowym leczeniu świądu rozpoczynają kurację od dawki 25 mg zażywanej przed snem. Jeżeli jest to konieczne, to stopniowo dawkę się zwiększa i przyjmuje się 25 mg do 3-4 razy na dobę. Dzieci przyjmują dawkę od 1 mg/kg do 2 mg/kg na dobę w dawkach podzielonych.
U osób dorosłych w przypadku objawowego leczenia lęku rekomenduje się dawkę na poziomie 50 mg na dobę, którą przyjmuje się w 2-3 dawkach podzielonych. Jeżeli choroba ma ostry przebieg, to można stosować dawkę do 100 mg na dobę, jednak należy skonsultować to z lekarzem.
Osoby dorosłe w ramach premedykacji przed zabiegami chirurgicznymi otrzymują 100 mg w pojedynczej dawce lub 50 mg w dwóch podaniach. Dzieci przyjmują dawkę 0,6 mg/kg mc w pojedynczej dawce.
Po pominięciu dawki terapię należy kontynuować zgodnie z harmonogramem. Nie powinno się przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej. Grozi to przedawkowaniem.
Pacjent pod żadnym pozorem nie powinien przyjmować większej niż zalecana dawki leku. Grozi to przedawkowaniem. Pojawiają się wówczas takie objawy jak: wymioty, nudności, przyspieszenie czynności serca, senność, gorączka, zaburzenia odruchu źrenicznego, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia akomodacji, splątanie, drżenie, a w skrajnych przypadkach śpiączka lub zapaść krążeniowo-oddechowa. W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie zgłosić się do najbliższego szpitala.
Istnieją określone przeciwwskazania do tego, aby stosować preparat Atarax. Przede wszystkim nie jest on wskazany w przypadku osób, które wykazują reakcje nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik leku. Ponadto stosowanie leku Atarax jest zabronione, jeżeli u pacjenta występują:
uczulenie na cetyryzynę lub inne pochodne piperazyny;
zaburzenia rytmu serca (tzw. wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG);
porfiria;
niski poziom elektrolitów (np. magnezu i potasu);
choroba układu krążenia;
niska częstość akcji serca;
ciąża;
okres karmienia piersią.
Pacjent nie powinien stosować leku Atarax, jeżeli przyjmuje na co dzień leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub wpływające na rytm serca. Kolejnym przeciwwskazaniem jest sytuacja, gdy ktoś rodziny pacjenta historycznie zmarł w sposób nagły z powodu choroby serca. Jeżeli coś takiego miało miejsce, to osoba chora powinna niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego.
Preparat Atarax klasyfikowany jest jako lek przeciwhistaminowy, przeciwlękowy, nasenny i uspokajający. Gwarantuje szereg określonych działań, które wskazane są przy leczeniu objawowym. Substancją czynną leku Atarax jest hydroksyzyna. Ze względu na działanie preparatu, jest on dostępny tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji lekarskiej. W Polsce Atarax dostępny jest w postaci tabletek powlekanych oraz syropu.
Tabletki powlekane sprzedawane są w opakowaniach:
Atarax 10 mg (25 tabletek);
Atarax 25 mg (25 tabletek).
Tabletki Atarax zawierają laktozę, dlatego nie są wskazane u osób z cukrzycą. W przypadku syropy zawartość substancji czynnej wynosi 2 mg/ml. O przepisaniu konkretnej postaci leku oraz jego rodzaju decyduje lekarz prowadzący.
Dokładny skład preparatu różni się w zależności od tego, w jakiej jest postaci.
Tabletki 10 mg zawierają: chlorowodorek hydroksyzyny, talk, skrobię kukurydzianą, stearynian wapnia, laktozę jednowodną, powidon, makrogol, dwutlenek tytanu i eudragit.
Tabletki 25 mg zawierają: chlorowodorek hydroksyzyny, laktozę jednowodną, stearynian magnezu, celulozę mikrokrystaliczną, dwutlenek tytanu, krzemionkę koloidalną bezwodną, makrogol i hydromelozę.
Syrop zawiera: chlorowodorek hydroksyzyny, benzoesan sodu, etanol, mentol, sacharozę, wodę oczyszczoną i aromat orzechowy.
Przed zastosowaniem leku Atarax należy dokładnie zapoznać się z jego składem w wybranej postaci. W przypadku uczulenia na substancję czynną leku lub jakikolwiek z innych składników leku, należy wybrać inny środek leczniczy.
Istnieją trzy podstawowe wskazania do zastosowania preparatu. Przede wszystkim stosuje się je w takich sytuacjach medycznych jak:
objawowe leczenie świądu;
objawowe leczenie lęku u osób dorosłych;
premedykacja przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi.
O konieczności przepisania preparatu i jego dawkowaniu zawsze decyduje lekarz prowadzący na podstawie przeprowadzonych badań medycznych i wywiadu z pacjentem.
Za mechanizm działania preparaty odpowiada hydroksyzyna. Po dostaniu się do organizmu wykazuje działanie uspokajające, choć nie wpływa bezpośrednio na czynności kory mózgowej. Skuteczne działanie leku polega na hamowaniu aktywności ośrodków podkorowych. Dzięki temu dość szybko łagodzi objawy lękowe, w tym m.in.: niepokój, uczucie zagrożenia, czy napięcie mięśniowe. Wpływa korzystnie na wydłużenie czasu snu, a także redukuje liczbę i czas trwania ewentualnych przebudzeń w nocy. Ponadto lek wykazuje działanie przeciwhistaminowe, dzięki czemu redukuje objawy świądu takie jak: pokrzywka, wypryski, czy zapalenie skóry.
Środek farmakologiczny Atarax powinien być zawsze stosowany zgodnie z wytycznymi lekarza prowadzącego. Preparat stosuje się w najmniejszej skutecznej dawce, a czas leczenia powinien być możliwie najkrótszy. Dawka ustalana jest w sposób indywidualny. W przypadku dzieci powyżej 40 kilogramów masy ciała i u osób dorosłych, maksymalna dobowa dawka substancji czynnej to 100 mg. U dzieci poniżej 40 kilogramów masy ciała maksymalna dobowa dawka wynosi 2 mg/kg mc.
Osoby dorosłe w objawowym leczeniu świądu rozpoczynają kurację od dawki 25 mg zażywanej przed snem. Jeżeli jest to konieczne, to stopniowo dawkę się zwiększa i przyjmuje się 25 mg do 3-4 razy na dobę. Dzieci przyjmują dawkę od 1 mg/kg do 2 mg/kg na dobę w dawkach podzielonych.
U osób dorosłych w przypadku objawowego leczenia lęku rekomenduje się dawkę na poziomie 50 mg na dobę, którą przyjmuje się w 2-3 dawkach podzielonych. Jeżeli choroba ma ostry przebieg, to można stosować dawkę do 100 mg na dobę, jednak należy skonsultować to z lekarzem.
Osoby dorosłe w ramach premedykacji przed zabiegami chirurgicznymi otrzymują 100 mg w pojedynczej dawce lub 50 mg w dwóch podaniach. Dzieci przyjmują dawkę 0,6 mg/kg mc w pojedynczej dawce.
Po pominięciu dawki terapię należy kontynuować zgodnie z harmonogramem. Nie powinno się przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej. Grozi to przedawkowaniem.
Pacjent pod żadnym pozorem nie powinien przyjmować większej niż zalecana dawki leku. Grozi to przedawkowaniem. Pojawiają się wówczas takie objawy jak: wymioty, nudności, przyspieszenie czynności serca, senność, gorączka, zaburzenia odruchu źrenicznego, niedociśnienie tętnicze, zaburzenia akomodacji, splątanie, drżenie, a w skrajnych przypadkach śpiączka lub zapaść krążeniowo-oddechowa. W przypadku przedawkowania należy niezwłocznie zgłosić się do najbliższego szpitala.
Istnieją określone przeciwwskazania do tego, aby stosować preparat Atarax. Przede wszystkim nie jest on wskazany w przypadku osób, które wykazują reakcje nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik leku. Ponadto stosowanie leku Atarax jest zabronione, jeżeli u pacjenta występują:
uczulenie na cetyryzynę lub inne pochodne piperazyny;
zaburzenia rytmu serca (tzw. wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG);
porfiria;
niski poziom elektrolitów (np. magnezu i potasu);
choroba układu krążenia;
niska częstość akcji serca;
ciąża;
okres karmienia piersią.
Pacjent nie powinien stosować leku Atarax, jeżeli przyjmuje na co dzień leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub wpływające na rytm serca. Kolejnym przeciwwskazaniem jest sytuacja, gdy ktoś rodziny pacjenta historycznie zmarł w sposób nagły z powodu choroby serca. Jeżeli coś takiego miało miejsce, to osoba chora powinna niezwłocznie poinformować o tym lekarza prowadzącego.
Poza długą listą przeciwwskazań do stosowania leku Atarax, występują również jednostki chorobowe, które są wskazaniem do zachowania szczególnej ostrożności w trakcie terapii. W ich przypadku sytuacja pacjenta powinna być każdorazowo indywidualnie omówiona z lekarzem. Dopiero na tej podstawie można podjąć decyzję o kontynuacji leczenia zgodnie z założeniami.
Wskazaniami do zachowania podwyższonej ostrożności są m.in.:
stosowanie leków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy;
skłonność do drgawek;
osłabiona perystaltyka przewodu pokarmowego;
jaskra;
myasthenia gravis;
utrudniony odpływ moczu z pęcherza moczowego.
Dodatkowo większą ostrożność i wzmożone kontrole lekarskie warto zastosować w przypadku osób w podeszłym wieku oraz cierpiących na poważne choroby przewlekłe, np. z ciężką niewydolnością nerek.
Jak każdy preparat medyczny, tak samo Atarax może powodować występowanie działania niepożądane. Nie odnotowuje się ich u każdego pacjenta. Zależy to od indywidualnych predyspozycji jego organizmu. Dotychczas odnotowano następujące działania niepożądane związane z przyjmowaniem leku Atarax:
senność;
ból głowy;
zmęczenie;
suchość w jamie ustnej;
uspokojenie (sedacja);
pobudzenie;
splątanie;
gorączka;
złe samopoczucie;
nudności;
zawroty głowy;
zaburzenia akomodacji;
nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby;
niedociśnienie tętnicze krwi;
zaparcia;
niewyraźne widzenie;
świąd;
zapalenie skóry.
Bardzo rzadko obserwowano ciężkie działania niepożądane takie jak:
wstrząs anafilaktyczny z ciężką ogólnoustrojową reakcją alergiczną;
obrzęk naczynioruchowy;
skurcz oskrzeli;
utrata przytomności.
Zastosowanie leku Atarax powinno być dokładnie skonsultowane z lekarzem, a pacjent powinien być świadomy potencjalnych działań niepożądanych. Wszystkie skutki uboczne wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania.
Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych w niedalekiej przeszłości oraz obecnie lekach. Wszystko dlatego, że preparat Atarax ma zdolność do wchodzenia w interakcję z innymi środkami farmakologicznymi. Może zaburzać ich działanie, a w skrajnych przypadkach łączenie wybranych leków powoduje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Leku tego nie wolno stosować jednocześnie z wybranymi lekami przyjmowanymi w przypadku:
zakażeń bakteryjnych;
zakażeń grzybiczych;
psychoz;
chorób serca;
alergii;
chorób układu pokarmowego;
depresji;
raka;
malarii;
uzależnień od leków;
silnego bólu.
Szczegółowy wykaz tych preparatów znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.
Dodatkowo wybrane preparaty mogą wpływać na skuteczność działania środka Atarax. Do tego grona zaliczane są:
leki mogące wywołać zaburzenia rytmu serca;
leki działające hamująco na ośrodkowy układ nerwowy;
betahistyny i inhibitory cholinoesterazy;
leki o działaniu przeciwcholinergicznym;
inhibitory monoaminooksydazy;
adrenalina.
Przyjmowanie preparatu Atarax jest zabronione w czasie ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Lek może negatywnie wpływać na prawidłowy rozwój płodu. U noworodków w trakcie porodu lub w ciągu kilku kolejnych godzin mogą wystąpić poważne objawy, w tym m.in.: zatrzymanie moczu, problemy z oddychaniem, osłabienie mięśni, sztywność i drżenie. W trakcie stosowania leku Atarax rekomenduje się przyjmowanie skutecznej antykoncepcji w gronie kobiet w wieku rozrodczym i aktywnych seksualnie. Wszystko po to, aby zminimalizować ryzyko zajścia w ciążę.
W czasie laktacji karmienie piersią należy przerwać zawsze wtedy, gdy niezbędne jest wdrożenie do leczenia preparatu Atarax. Wówczas karmienie piersią jest zabronione, ponieważ może powodować poważne problemy zdrowotne u dziecka.
Lek Atarax wpływa na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdu. W trakcie terapii nie można prowadzić samochodu, obsługiwać maszyn, ani używać wybranych narzędzi. Jest to związane z tym, że preparat bezpośrednio wpływa na zaburzenia koncentracji u pacjenta oraz na jego zdolność do reagowania.