IPP

Dostępność:	na receptę
Wskazania:	refluks żołądkowo-przełykowy, długotrwałe leczenie refluksowego zapalenia przełyku i zapobieganie jego nawrotom, zapobieganie owrzodzeń żołądka i dwunastnicy wywołanych przez niesteroidowe leki przeciwzapalne Wystawiamy recepty nierefundowane – 100 % płatne. Maksymalnie 4 leki na jednej recepcie. IPP Dodaj do recepty
Postać:	tabletki dojelitowe
Dawka:	20 mg Wystawiamy recepty nierefundowane – 100 % płatne. Maksymalnie 4 leki na jednej recepcie. IPP Dodaj do recepty
Substancja czynna:	pantoprazol

IPP — działanie i przeznaczenie leku

Mechanizm działania leku IPP 20 opiera się na pantoprazolu. To pochodna benzimidazolu, która klasyfikowana jest w grupie inhibitorów pompy protonowej. Działanie preparatu polega na hamowaniu pracy pompy protonowej (ATP-azę K+/H+). Enzym ten znajduje się w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka. Blokuje wydzielanie kwasu solnego w soku żołądkowym. Prowadzi to do zmniejszenia kwasowości soku żołądkowego, czyli zwiększenia pH. Dodatkowo w organizmie zwiększa się wydzielanie gastryny.

Tabletki dojelitowe IPP 20 stosuje się u osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia. Podstawowe wskazania medyczne w tej grupie pacjentów to:

• objawowe leczenie refluksu żołądkowo-przełykowego spowodowanego przez cofanie się kwaśnej treści żołądka do przełyku (objawy: kwaśne odbijanie, zgaga, ból przy połykaniu);
• długotrwałe leczenie zapalenia błony śluzowej przełyku z cofaniem się kwaśnej treści żołądkowej (refluksowe zapalenie przełyku);
• zapobieganie nawrotom refluksowego zapalenia przełyku.

Ponadto tylko u osób dorosłych wskazaniem jest zapobieganie powstawaniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy, które powodowane są przez stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Decyzję o wdrożeniu tabletek jelitowych IPP 20 do terapii podejmuje lekarz prowadzący, który ma na względzie bezpieczeństwo pacjenta i skuteczność leczenia. Dodatkowo u pacjentów z potwierdzonym zakażeniem H. pylori i chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy leczenie skojarzone stosuje się podczas przepisywania leków przeciwbakteryjnych. Jednocześnie należy zachować najwyższe standardy bezpieczeństwa leczenia skojarzonego.

IPP — cena, refundacja

Cena leku IPP 20 zależy od marży narzuconej przez daną aptekę, wybranego wariantu opakowania oraz stopnia refundacji. Uśredniona cena preparatu w ramach pełnej odpłatności to:

• IPP 20 (tabletki dojelitowe, 20 mg, 28 sztuk) - 10,15 PLN;
• IPP 20 (tabletki dojelitowe, 20 mg, 56 sztuk) - 18,50 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, lek IPP 20 w opakowaniu zawierającym 28 tabletek podlega refundacji. Preparat za darmo otrzymują pacjenci w wieku poniżej 18. i powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach medycznych wymienionych w decyzji refundacyjnej. Lek w ramach częściowej odpłatności mogą kupić pozostali pacjenci oraz rodzice dzieci poniżej 2. roku życia z zapaleniem błony śluzowej żołądka. Wówczas cena leku wynosi:

• IPP 20 (tabletki dojelitowe, 20 mg, 28 sztuk) - 7,05 PLN.

IPP — zamienniki lub podobne leki

Na rynku dostępne są leki, które zawierają taką samą substancję czynną w takiej samej postaci. W gronie zamienników dla tabletek dojelitowych IPP wymieniane są m.in.: Anesteloc 20 mg, Anesteloc Max, Contix, Contix ZRD, Controloc 20, Gastrostad, Gerdin 20 mg, Gerdin Max i inne. Dwa razy większą dawkę substancji czynnej ma IPP 40, a wśród podobnych leków wymienia się jeszcze IPP w postaci roztworu do wstrzykiwań. O konieczności zastosowania każdego z wymienionych leków decyduje lekarz prowadzący.

IPP — pełny skład leku

Substancją czynną leku IPP 20 jest pantoprazol w postaci pantoprazolu sodowego półtorawodnego. Pozostałe składniki w tabletkach dojelitowych to: celuloza mikrokrystaliczna, bezwodny węglan sodu, krzemionka koloidalna bezwodna, hyproloza typ EXF, krospowidon typ A, stearynian wapnia, hypromeloza, makrogol 400, dwutlenek tytanu E171, tlenek żelaza żółty E172, żółcień chinolinowa E104, czerwień koszenilowa E124, kopolimer etylu akrylanu i kwasu metakrylowego, laurylosiarczan sodu, polisorbat 80 i cytrynian trietylu.

IPP — dawkowanie

Podczas stosowania leku IPP 20 należy stosować się do zaleceń lekarza. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy ponownie się z nim skontaktować. Tabletki należy przyjmować na około godzinę przed posiłkiem i połykać je w całości, popijając niewielką ilością wody.

Dawkowanie ustalane jest indywidualnie. Decyzję w tym zakresie podejmuje lekarz. W leczeniu objawów refluksu żołądkowo-przełykowego u osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia stosuje się standardową dawkę jednej tabletki na dobę. Objawy powinny ustąpić w przeciągu 2-8 tygodni. Podczas długotrwałego leczenia w celu zapobiegania nawrotom refluksowego zapalenia przełyku również stosuje się jedną tabletkę na dobę. Jeżeli to nie wystarcza i objawy powracają, to lekarz może podjąć decyzję o zwiększeniu dawki do 40 mg substancji czynnej na dobę.

W zapobieganiu i leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy u osób dorosłych, które wymagają ciągłego przyjmowania NLPZ, stosuje się jedną tabletkę na dobę. W tym wskazaniu leku IPP 20 nie podaje się u osób poniżej 18. roku życia. W indywidualnych przypadkach dawkę modyfikuje się w zależności od potrzeb pacjenta. Dotyczy to m.in. pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek. Nie należy stosować dawki większej niż zalecana przez lekarza. Nie przekłada się to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować objawy związane z przedawkowaniem substancji czynnej.

Czas leczenia chorób związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego ustala się w zależności od potrzeb pacjenta. Preparat IPP 20 można stosować w schemacie długotrwałym.

IPP — stosowanie w ciąży i okresie karmienia

Na ten moment nie ma szczegółowych informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku IPP 20 u kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. W związku z tym preparat nie powinien być podawanych w tych grupach pacjentek.

Jeżeli lekarz podejmie taką decyzję, to korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Substancja czynna przenika do mleka matki, dlatego w czasie leczenia należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.

IPP — skutki uboczne

Podczas przyjmowania leku IPP 20 mg mogą pojawiać się działania niepożądane. Nie dotyczą jednak każdego pacjenta. Ich rodzaj oraz nasilenie zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Jednocześnie należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią objawy niepożądane wskazujące na ciężkie choroby, w tym m.in.:

• wymioty ze skłonnością do nawrotów;
• zmniejszenie masy ciała;
• trudności w połykaniu;
• obecność krwi w kale (czarne lub smoliste stolce);
• krwawe wymioty;
• ból żołądka;
• ból w klatce piersiowej;
• ciężka i (lub) uporczywa biegunka.

Należy natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią takie skutki uboczne jak:

• ciężkie reakcje alergiczne (np. obrzęk języka i gardła, pokrzywka, trudności w połykaniu, alergiczny obrzęk twarzy, trudności w oddychaniu, obrzęk naczynioruchowy, silne zawroty głowy, szybkie bicie serca, nasilone pocenie się);
• ciężkie zmiany skórne;
• inne ciężkie stany.

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie działania niepożądane jakm.in.:

• łagodne polipy żołądka;
• zaburzenia smaku (lub utrata smaku);
• zawroty głowy;
• ból głowy;
• wymioty;
• nudności;
• biegunka;
• suchość w jamie ustnej;
• wysypka na skórze;
• uczucie osłabienia;
• uczucie dyskomfortu;
• ból brzucha;
• ogólne złe samopoczucie;
• zaburzenia snu;
• zaburzenia widzenia;
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych;
• dezorientacja;
• bóle mięśni;
• bóle stawów;
• zwiększona temperatura ciała;
• zmiany masy ciała;
• obrzęki obwodowe;
• splątanie;
• zapalenie jelita grubego;
• zmniejszenie liczby płytek krwi;
• nagle zmniejszenie liczby granulocytów;
• i inne.

Wszystkie potencjalne skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do leku. Należy się z nią zapoznać, a wszelkie objawy niepożądane powinno się zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

IPP — jakie są przeciwskazania?

Każdy przypadek powinien być rozpatrywany indywidualnie. Podstawowym przeciwwskazaniem do przyjmowania leku IPP 20 jest nadwrażliwość na substancję czynną, jakąkolwiek substancję pomocnicze lub inne leki zawierające inhibitory pompy protonowej.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Dotyczy to przede wszystkim pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby oraz zaburzeniami czynności nerek. Inne wskazania do zastosowania szczególnych środków ostrożności to:

• przebyta reakcja skórna po zastosowaniu jakiegokolwiek leku zmniejszającego wytwarzanie kwasu solnego w żołądku;
• zmniejszone zapasy witaminy B12 w organizmie pacjenta;
• stany zdrowotne, które wymagają ciągłego leczenia NLPZ;
• przyjmowanie inhibitorów proteazy HIV np.: atazanawir);
• przyjmowanie inhibitorów pompy protonowej;
• planowane wykonanie badania oznaczenia stężenia chromograniny A;
• przyjmowanie IPP 20 przez dłużej niż trzy miesiące.

W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Stosowanie leku IPP 20 powinno być bardzo odpowiedzialne.

IPP — interakcje z innymi lekami

Substancja czynna pantoprazol może wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi. W związku z tym pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

• leki stosowane w leczeniu niektórych nowotworów (np.: erlotynib);
• leki stosowane w leczeniu grzybic (np.: pozakonazol, itrakonazol, ketokonazol);
• leki stosowane w leczeniu zakażeń HIV (np.: atazanawir);
• fluwoksamina (stosowana w leczeniu depresji i innych chorób psychicznych);
• metotreksat (lek stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, raka i łuszczycy);
• warfaryna i fenprokumon;
• ryfampicyna (stosowane w leczeniu zakażeń);
• preparaty zawierające ziele dziurawca.

Wszystkie te substancje zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania produktu leczniczego. Pacjent powinien się z nią zapoznać.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)