Uczulenie na wodę (pokrzywka wodna): przyczyny, objawy i leczenie
Uczulenie na wodę jest niezwykle rzadkim schorzeniem, które określane jest również jako pokrzywka wodna. Schorzeniu towarzyszą dolegliwe objawy, które w znacznym stopniu utrudniają codzienne funkcjonowanie. Warto jednak wskazać, że znacznie częściej to, co definiujemy jajo uczulenie na wodę z kranu, basenu, jeziora czy morza, stanowi reakcję uczuleniową na zawarte w wodzie substancje, takie jak: chlor, azotany, metale ciężkie czy inne związki. Pojawiają się zatem pytania, czy w ogóle można mieć alergię na wodę? Czy istnieje uczulenie na wodę? Jak się myć i co pić w przypadku pokrzywki wodnej?
Czy można mieć uczulenie na wodę?
Woda stanowi znaczną część ludzkiego ciała, będąc elementem każdej komórki organizmu. Z tego względu uczulenie na wodę wydaje się absurdem. Okazuje się jednak, że uczulenie na wodę jest możliwe, choć jest niezwykle rzadko występującym schorzeniem, lecz niezwykle dotkliwym dla alergika i trudnym w leczeniu. Uczulenie na wodę w nomenklaturze medycznej określane jest jako pokrzywka wodna. Przyczyny występowania uczulenia na wodę nie są znane. Szacuje się, że na świecie żyje jedynie kilkadziesiąt osób cierpiących na pokrzywkę wodną. Uczulenie na wodę może być wywołane każdym jej rodzajem. Oznacza to, że objawy alergii pojawiają się zarówno po kontakcie skóry z wodą z kranu, jak i z basenu, z jeziora, czy też po kontakcie z wodą morską. Co więcej, objawy pokrzywki wodnej mogą pojawić się po kontakcie z deszczem, a nawet z fizjologicznymi wydzielinami ciała, czyli po kontakcie z potem, śliną czy też łzami.
Należy wskazać, że znacznie częściej występuje alergia na substancje zawarte w wodzie, aniżeli na samą wodę. W zawiązku z tym, że objawy pojawiają się po kontakcie z wodą są błędnie diagnozowane jako uczulenie na wodę. Najczęściej substancją wywołującą nadwrażliwość jest chlor, co wiąże się z ujawnieniem się objawów po kąpieli w basenach, w których woda jest chlorowana. W przypadku objawów uczulenia po kontakcie wody z jeziora, zazwyczaj reakcja alergiczna wiąże się z kontaktem z nawozami, które zostały użyte na okolicznych polach. Zdecydowanie rzadziej dochodzi do wystąpienia symptomów uczulenia po kontakcie z wodą z kranu – twardą czy miękką. W takim przypadku prostym testem, który można wykonać w warunkach domowych, by sprawdzić uczulenie jest potraktowanie skóry wodą destylowaną. Jeżeli dojdzie do wystąpienia objawów skórnych, wówczas można mieć pewność, że mamy do czynienia z niezwykle rzadką alergią na wodę.
Objawy uczulenia na wodę
Uczulenie na wodę ma charakter alergii kontaktowej. Oznacza to, że dolegliwe objawy uczulenia pojawiają się po kontakcie skóry z alergenem, czyli w tym przypadku z wodą. Charakterystycznym objawem uczulenia na wodę jest pokrzywka wodna, która określana jest również jako wodopochodna. W wyniku kontaktu z wodą skóra jest podrażniona i zaczerwieniona, a następnie występuje wysypka i bąble pokrzywkowe, które wypełnione są płynem surowiczym lub ropą. Objawy skórne zlokalizowane są przede wszystkim w okolicach mieszków włosowych na ramionach, barkach, a także na twarzy oraz klatce piersiowej. Co więcej, w wyniku kontaktu wody ze skórą staje się ona bardzo słucha oraz pomarszczona. Objawem uczulenia na wodę może być również uczucie mrowienia i pieczenia, a także świąd wodny.
W przypadku silnego uczulenia na wodę wystąpić może wstrząs anafilaktyczny. Anafilaksja objawia się znacznym obniżeniem ciśnienia tętniczego, słabo wyczuwalnym pulsem, zasłabnięciem i utratą przytomności. Co ważne, stan ten stanowi realne zagrożenie dla życia alergika, dlatego też konieczne jest wezwanie pomocy medycznej.
Objawy uczulenia na wodę mogą pojawić się zarówno po kilku, jak i kilkunastu minutach, a nawet godzinach od kontaktu z wodą. Co więcej, alergia na wodę może być wywołana również przez naturalne wydzieliny człowieka – zarówno własne, jak i cudze, takie jak pot, łzy czy też ślina.
Należy wskazać, że uczulenie na wodę ma charakter alergii kontaktowej, a nie alergii pokarmowej. Oznacza to, że osoby uczulone na wodę mogą pić ją bez żadnych ograniczeń, nie obawiając się przy tym wystąpienia reakcji alergicznej, która pojawia się wyłącznie po kontakcie wody ze skórą, czyli zewnętrzną częścią ciała.
Leczenie pokrzywki wodnej
Okazuje się, że nie ma skutecznej metody leczenia alergii na wodę. Jedynym remedium na objawy pokrzywki wodnej jest unikanie kontaktu z wodą. Z tego powodu chorzy doświadczają dużych problemów z utrzymaniem higieny osobistej na odpowiednim poziomie. Chcąc uniknąć dolegliwych objawów alergii, starają się bowiem mieć możliwie najrzadziej i najszybciej jak to możliwe. Leczenie w przypadku uczulenia na wodę może mieć wyłącznie charakter objawowy. Oznacza to, że lekarz może zalecić jedynie leki na alergię w postaci środków antyhistaminowych, beta-blokerów i antycholinergikowych, a także maści i kremów sterydowych, których zadaniem jest łagodzenie oraz minimalizowanie występujących po kontakcie skóry z wodą objawów pokrzywki wodnej. U niektórych chorych ze względu na charakter dolegliwości konieczne może okazać się stosowanie leków antydepresyjnych, których zadaniem jest poprawa samopoczucia. Świąd skóry może być łagodzony za pomocą kremów o działaniu wyłączającym zakończenia nerwowe. Istotne jest również silne nawilżanie celem zniwelowania suchości skóry.
Uczulenie na wodę ma charakter alergii kontaktowej. Natomiast objawy uczulenia nie występują po piciu wody, które pojawiają się po spożyciu niektórych produktów spożywczych. Warto wskazać, że stosunkowo często występującymi rodzajami alergii pokarmowej jest uczelnie na orzechy, uczulenia na cytrusy czy też uczulenie na salicylany.
Źródła:
- Rothbaum R., McGee J., „Aquagenic urticaria: Diagnostic and management challenges”, Journal of Asthma and Allergy, volume 9, november 2016
- Uczulenie na wodę (pokrzywka wodna): przyczyny, objawy i leczenie
- Alergia kontaktowa u dzieci: skąd się bierze i jak jej zaradzić?
- Uczulenie na truskawki: jak wyglądają objawy i leczenie alergii na truskawki?
- Uczulenie na proszek do prania: przyczyny, objawy i leczenie
- Uczulenie na pomidory: jak je rozpoznać i leczyć?