Trądzik ropowiczy – jakie są jego przyczyny i sposoby leczenia?

Trądzik ropowiczy – przyczyny

Trądzik ropowiczy jest jedną z odmian trądziku pospolitego i do głównych przyczyn jego powstawania należą:

• uwarunkowania genetyczne,
• nadmierne wydzielanie sebum, prowadzące do łojotoku. 

Nadczynność gruczołów łojowych występuje najczęściej u osób w wieku dojrzewania (zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn), prowadząc w konsekwencji do trądziku młodzieńczego. Niewłaściwa pielęgnacja skóry zajętej zmianami trądzikowymi może powodować rozwój trądziku ropnego. Skłonność do nadmiernego wydzielania łoju, w wyniku którego dochodzi do powstawania zmian skórnych, może być dziedziczona – zazwyczaj po rodzicach. Wpływ na trądzik ropny mogą mieć również zaburzenia w gospodarce hormonalnej (w tym zespół policystycznych jajników czy hiperandrogenizm – nadmiar męskich hormonów w organizmie), prowadząc do trądziku hormonalnego. 

Zarówno przerost gruczołów łojowych, jak i nadmierne wydzielanie sebum prowadzi do zapychania porów, czyli kanałów wyprowadzających łój na zewnętrzną warstwę skóry. W połączeniu z drobnoustrojami (bakteriami i grzybami) powodują powstawanie trądziku ropnego. Oprócz tego wpływ na ropne zmiany skórne ma także niewłaściwa higiena, niedokładna pielęgnacja skóry twarzy, przewlekły stres oraz złe nawyki żywieniowe.

Trądzik ropowiczy – jak wygląda?

Zmiany skórne towarzyszące trądzikowi ropnemu pojawiają się na twarzy, plecach i klatce piersiowej (w szczególności na ramionach i dekolcie). Jak wygląda ropny trądzik u dorosłych?

• bolesne, rozległe zmiany skórne, 
• liczne wągry i zaskórniki, mogące powodować trądzik zaskórnikowy, 
• ropne torbiele, wypełnione białą lub żółtą treścią, wynikające z trądziku grzybiczego, 
• świąd i zaczerwienienie skóry w miejscu stanów zapalnych, 
• zmiany skórne w postaci grudek, krost, cyst lub guzków. 

W wyniku złych nawyków higienicznych, takich jak wyciskanie powstałych zmian skórnych, może dojść do powikłań trądziku ropowiczego, jakim są blizny potrądzikowe lub przebarwienia skóry. Należy pamiętać, aby nie dotykać miejsc objętych stanem zapalnym oraz nie wyciskać powstałych ropni, ponieważ nierzadko skutkuje to rozprzestrzenianiem się bakterii i grzybów na skórze. Blizny mogą powstawać także ze względu na niewłaściwą diagnozę trądziku ropnego oraz źle dobrane metody leczenia (lub całkowity ich brak). U niektórych osób, zwłaszcza w przypadku ciężkich postaci dermatozy, nawet po zakończeniu terapii mogą pozostać przebarwienia w postaci ciemnych plam na skórze.

Trądzik ropowiczy – leczenie

Trądzik ropny jest chorobą przewlekłą, a leczenie zwykle trwa latami. Aby zahamować jej rozwój i uniknąć blizn po trądziku, niezbędna jest właściwa diagnoza oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia pod okiem lekarza dermatologa. 

Wybór metody leczenia uzależniony jest przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby. W przypadku łagodnego stadium trądziku ropowiczego kuracja opiera się na leczeniu miejscowym, w tym na stosowaniu maści, aerozoli oraz preparatów przeciwłojotokowych (ograniczających nadmierne wydzielanie sebum) i przeciwzapalnych, które łagodzą i hamują postępujący stan zapalny. 

Zaawansowane stadia choroby wymagają stosowania środków doustnych, w tym antybiotykoterapii (leczenie oparte jest najczęściej na lekach na trądzik z erytromycyną i tetracykliną w składzie) oraz kuracji retinoidami (pochodnymi witaminy A). W niektórych przypadkach konieczna może okazać się interwencja chirurgiczna, podczas której lekarz nacina powstałe zmiany skórne i usuwa z nich ropień. U osób, które cierpią na nawroty trądziku ropnego, w pierwszej kolejności leczy się jego przyczynę (w tym leczenie zaburzeń gospodarki hormonalnej środkami antykoncepcyjnymi), aby choroba nie wystąpiła ponownie. 

Trądzik ropowiczy – domowe sposoby

Jak zwalczyć trądzik ropny domowymi sposobami? W pierwszej kolejności warto postawić na zmianę trybu życia, w tym rezygnację z używek, aktywność fizyczną, zbilansowaną dietę i minimalizację sytuacji stresogennych. 

Jednocześnie nie należy zapominać o właściwej pielęgnacji skóry uwzględniającej problemy skórne. W aptekach i drogeriach dostępne są preparaty bez recepty, w tym kosmetyki hipoalergiczne i oparte na wyciągach z kwasów owocowych. Należy unikać produktów, które zawierają składniki potencjalnie zapychające pory – oleje mineralne, barwniki, silikony i konserwanty. Warto zrezygnować z peelingów mechanicznych na rzecz enzymatycznych, które delikatnie złuszczają martwy naskórek, ale nie podrażniają skóry. Bezpośrednio na powstałe ropnie można stosować maść cynkową lub ichtiolową, a także maseczki z naturalnych składników.

Zabiegi na trądzik ropny

Trądzik ropowiczy może pozostawić po sobie nieestetyczne przebarwienia lub blizny potrądzikowe. W takim przypadku warto wziąć pod uwagę zabiegi kosmetyczne, które częściowo pomogą pozbyć się powyższych problemów. 

Jakie zabiegi na trądzik ropny warto wykonać?

• mikrodermabrazja – peeling mechaniczny mający na celu złuszczenie martwego naskórka, zniwelowanie niedoskonałości skóry oraz pozbycie się zmian skórnych (zaskórników, przebarwień czy blizn),  
• laserowe usuwanie blizn potrądzikowych  – światło lasera usuwa martwe komórki skóry, pobudzając je do odnowy,  
• peeling chemiczny – wykonuje się go przy użyciu kwasu pirogronowego, glikolowego, trójjodooctowego oraz kwasów AHA, które powodują złuszczenie naskórka i zmniejszenie widoczności zmian skórnych, 
• krioterapia – polega na leczeniu blizn i przebarwień ciekłym azotem lub gazowym podtlenkiem azotu, który niszczy zajęte stanem zapalnym tkanki poprzez zamrożenie komórek, 
• dermabrazja – w przeciwieństwie do mikrodermabrazji jest zabiegiem inwazyjnym, ponieważ naskórek ścierany jest aż do naczyń krwionośnych, w związku z tym zalecany jest do usuwania głębokich blizn, m.in. do trądziku na policzkach. Wykonuje się go mechanicznie lub laserowo.