Padaczka stanowi jedną z najczęstszych chorób neurologicznych diagnozowanych zarówno u dzieci, jak i dorosłych. W przebiegu choroby dochodzi do nagłego wzrostu aktywności elektrycznej mózgu bądź jego określonym obszarze, co powoduje tymczasowe zakłócenie komunikacji między neuronami. Wzrost aktywności elektrycznej mózgu w określonym obszarze w nomenklaturze medycznej określany jest jako padaczka ogniskowa, ponieważ obejmuje jedynie część mózgu. Należy wskazać, że napady ogniskowe padaczki stanowią najbardziej rozpowszechnianą postać epilepsji, która może wystąpić w każdym wieku – zarówno u dorosłych, jak i niemowląt oraz dzieci.
Padaczka ogniskowa stanowi odmianę epilepsji, podczas której napady mają początek tylko w jednej półkuli mózgowej. Padaczka ogniskowa określana jest również epilepsją częściową. W przebiegu tego rodzaju epilepsji wyróżnia się napady ogniskowe bez zaburzeń świadomości i napady ogniskowe z zaburzeniami świadomości. Przykładem padaczki ogniskowej jest padaczka skroniowa czy nocna padaczka czołowa.
Możliwymi przyczynami padaczki mogą być:
Głównym, charakterystycznym objawem epilepsji są nawracające ataki padaczki, które często są epizodyczne i nieprzewidziane. Oznacza to, że osoba cierpiąca na epilepsję nie wie, kiedy dojdzie do napadu. U większości epileptyków napady padaczki trwają krótko – krócej niż 5 minut, samoistnie ustępując.
Wypełnij wywiad,
Odbierz receptę już w 15 min
Tylko 69,00 zł
Napady padaczkowe ze względu na miejsce ich występowania w mózgu można podzielić na ogniskowe, które mają swoje źródło w jednej części mózgu oraz uogólnione, w przebiegu których wzrost aktywności elektrycznej mózgu i związane z tym zaburzenia w komunikacji neuronów obejmują wszystkie części mózgu.
Napady ogniskowe (częściowe) zazwyczaj wiążą się z występowaniem krótkotrwałych napadów, które nie trwają dłużej niż dwie minuty. W przebiegu padaczki ogniskowej wyróżnić można:
Wdrożenie odpowiedniego leczenia wymaga postawienia rozpoznania. W tym znaczeniu w diagnostyce wykorzystuje się badania EEG (elektroencefalogram), badania obrazowe mózgu w postaci tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, a także badania krwi oraz elektrokardiogram.
Leczenie padaczki ogniskowej polega na dobraniu odpowiednich leków przeciwpadaczkowych. Lekami pierwszego rzutu zalecanymi w terapii nowo zdiagnozowanych napadów ogniskowych są leki takie jak: karbamazepina, okskarbazepina, gabapentyna, lamotrygina, lewetiracetam, a także walproiniana. W przypadku występowania epilepsji lekoopornej zalecane jest wdrożenie odpowiedniej diety przy padaczce. Alternatywą jest również leczenie chirurgiczne, polegające na wykonaniu zabiegu na tkance mózgowej, którego zadaniem jest zmniejszenie częstości występowania napadów padaczkowych lub zmiana i charakter na mniej uciążliwe. Zabieg polega na stymulacji nerwu błędnego, który hamuje czynność napadową mózgu.
Wypełnij wywiad,
Odbierz receptę
już w 15 min
Tylko 69,00 zł
