Vessel due F
Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Wszystko załatwisz w trzech prostych krokach
Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Lek dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medyczne. Postaci leku to kapsułki miękkie oraz roztwór do wstrzykiwań.
Dostępność: |
na receptę |
Wskazania: |
lek przeciwzakrzepowy |
Postać: |
kapsułki miękkie, roztwór do wstrzykiwań |
Dawka: |
250 LSU, 600 LSU/2 ml |
Substancja czynna: |
sulodeksyd |
Ulotka do pobrania |
|
Ulotka do pobrania |
Vessel Due F klasyfikowany jest jako lek przeciwzakrzepowy. W jego składzie znajduje się substancja czynna sulodeksyd, która jest mieszaniną wielocukrów (80% siarczanu heparanu i 20% siarczanu dermatanu). Substancja ta wpływa na czynniki odpowiedzialne za proces krzepnięcia krwi. Docelowo działa przeciwzakrzepowo w obrębie naczyń tętniczych i żylnych. Na skutek tego lek stabilizuje zwiększoną lepkość krwi u osób z ryzykiem zakrzepicy i zmianami naczyniowymi. Dodatkowo lek Vessel Due F zmniejsza stężenie lipidów. To wszystko sprawia, że wykazuje skuteczne działanie terapeutyczne.
Preparat przeznaczony jest do stosowania przy kilku wskazaniach medycznych. Wśród nich znajdują się:
Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Jest przeznaczony do stosowania osób dorosłych.
Dokładna cena leku Vessel Due F zależy od wybranej postaci i marży narzuconej przez daną aptekę. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, preparat ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie, niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Uśrednione ceny Vessel Due F prezentują się następująco:
Jako zamiennik leku Vessel Due F stosowany jest preparat Sulovas. Posiada on taką samą substancję czynną w tej samej postaci. O możliwości zastosowania wybranego z tych leków decyduje lekarz prowadzący.
Substancją czynną leku w postaci jest sulodeksyd. Pozostałe składniki leku w postaci kapsułek miękkich to: krzemionka koloidalna uwodniona, laurylosarkozynian sodu, triacetyna, glicerol, żelatyna, etylu parahydroksybenzoesan sodowy, propylu parahydroksybenzoesan sodowy, tlenek żelaza czerwony E172 i dwutlenek tytanu E171. W przypadku roztworu do wstrzykiwań poza sulodeksydem znajdują się w nim chlorek sodu oraz woda do wstrzykiwań.
Lek Vessel Due F bezwzględnie musi być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego. Wszelkie wątpliwości należy z nim skonsultować. Dawkowanie różni się w zależności od schorzenia oraz stanu zdrowia pacjenta.
W leczeniu objawowej pierwotnej i wtórnej przewlekłej niewydolności żylnej stosuje się zazwyczaj dwie kapsułki 2 razy na dobę między posiłkami. Leczenie owrzodzeń żylnych podudzi jako uzupełnienie terapii miejscowej wymaga podania 1 ampułki (600 LUS) raz na dobę domięśniowo przez pierwsze 20 dni terapii, a następnie podawanie dwóch kapsułek (500 LSU) dwa razy na dobę między posiłkami przez okres 30-70 dni. Długość trwania terapii ustala lekarz prowadzący.
Jeszcze inaczej dawkowanie wygląda w przypadku leczenia objawowego przewlekłej obturacyjnej choroby tętnic kończyn dolnych o umiarkowanym nasileniu (II stopień klasyfikacji Fontaine`a). Wówczas przez pierwsze 20 dni podaje się jedną ampułkę (600 LSU) raz na dobę domięśniowo, a następnie dwie kapsułki (500 LSU) dwa razy na dobę między posiłkami przez 6 miesięcy.
Leczenie twardych wysięków u pacjentów z nieproliferacyjną łagodną do umiarkowanej retinopatią cukrzycową wymaga podawania jednej kapsułki (250 LSU) dwa razy na dobę między posiłkami. Przy przedłużonej wtórnej profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów, którzy zakończyli standardowe leczenie przeciwzakrzepowe stosuje się 2 kapsułki (500 LSU) dwa razy na dobę między posiłkami. O czasie leczenia zdecyduje lekarz, jednak standardowo leczenie profilaktyczne trwa wiele miesięcy.
Nie powinno się stosować leku Vessel Due F w przypadku kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to możliwe, to zaleca się skorzystanie z innego leku. Na ten moment brak szczegółowych danych o bezpieczeństwie przyjmowania substancji czynnej sulodeksyd w tej grupie pacjentek oraz o tym, czy przenika ona do mleka matki. Ze względów bezpieczeństwa odradza się przyjmowanie tego leku.
Jeżeli jednak lekarz podejmie inną decyzję, to korzyści muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. W przypadku kobiet ciąży w trakcie terapii oraz tuż po niej zaleca się zaprzestanie karmienia piersią ze względów bezpieczeństwa. Karmienie piersią może powodować niepożądane objawy po stronie dziecka.
W trakcie stosowania leku Vessel Due F mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj oraz skala nasilenia działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji pacjenta, oraz jego stanu zdrowotnego. Obserwowane dotychczas skutki uboczne to m.in.:
Wszystkie potencjalne działania niepożądane wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do produktu. Pacjent powinien dokładnie się z nią zapoznać i wszystkie objawy niepożądane zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.
Lek Vessel Due F może być stosowany tylko na wyraźne wskazanie lekarza. Podczas terapii należy zachować szczególną ostrożność. Przeciwwskazane jest stosowanie leku w przypadku uczulenia na substancję czynną lub jakikolwiek składnik pomocniczy. Ponadto przeciwwskazane jest przyjmowanie tego leku w sytuacji gdy:
W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każda terapia powinna być szczegółowo omówiona z lekarzem, a następnie prowadzona pod jego kontrolą. Dodatkowych środków ostrożności wymagają pacjenci, którzy jednocześnie stosują inne leki przeciwzakrzepowe. Ponadto przyjmowanie leków u osób niepełnoletnich jest niewskazane, ponieważ brak szczegółowych danych dotyczących bezpieczeństwa podawania preparatu w tej grupie wiekowej.
Obowiązkiem pacjenta jest poinformowanie lekarza prowadzącego o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że substancja czynna sulodeksyd może wchodzić z nimi w interakcje, co powoduje zmianę działania wybranych preparatów.
Szczególną uwagę należy zwrócić na środki z grupy doustnych leków przeciwzakrzepowych oraz heparynę. O możliwości łączenia ze sobą wybranych leków decyduje lekarz prowadzący, który ma na względzie dobro pacjenta i skuteczność prowadzonej terapii.