Velaxin ER to lek przeciwdepresyjny, który charakteryzuje się inną budową niż tradycyjne leki z tej grupy. Za jego działanie odpowiada substancja czynna wenlafaksyna.

Preparat ma postać kapsułek twardych o przedłużonym uwalnianiu i dostępny jest tylko na receptę. Stosuje się go u osób dorosłych w leczeniu depresji oraz różnego rodzaju zaburzeń lękowych. 

Dostępność:

na receptę

Wskazania:

depresja, zaburzenia lękowe

Postać:

kapsułki twarde o przedłużonym uwalnianiu

Dawka:

37,5 mg, 75 mg, 150 mg

Substancja czynna:

wenlafaksyna

Velaxin ER — co to za lek, dla kogo jest przeznaczony?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Velaxin ER to lek przeciwdepresyjny z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Ma postać kapsułek twardych o przedłużonym uwalnianiu. Zawiera w sobie substancję czynną wenlafaksynę. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Velaxin ER dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Substancja czynna po dostaniu się do organizmu hamuje wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny, dzięki czemu zwiększa się ich stężenie w szczelinie synaptycznej. Przekłada się to na wzmocnienie przekazywanego sygnału. Ponadto wenlafaksyna zmniejsza reaktywność receptorów ß-adrenergicznych zarówno na bodźce ostre, jak i długotrwałe. Dzięki temu obserwuje się redukcję objawów depresji i poprawę samopoczucia pacjenta. Lek ten stosuje się u osób dorosłych, jednak lekarz może wdrożyć go w młodszej grupie pacjentów z zachowaniem najwyższej ostrożności. 

Podstawowe wskazania do stosowania leku Velaxin ER to:

  • depresja;
  • uogólnione zaburzenia lękowe;
  • lęk napadowy (ataki paniki);
  • fobia społeczna.

Ile kosztuje lek Velaxin ER? Cena, refundacja

Preparat Velaxin ER dostępny jest w trzech wariantach opakowania. Przy pełnej odpłatności jego cena to:

  • Velaxin ER (37,5 mg, 28 kapsułek) - 12,55 PLN;
  • Velaxin ER (75 mg, 28 kapsułek) - 23,90 PLN:
  • Velaxin ER (150 mg, 28 kapsułek) - 44,85 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek ten podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci w wieku poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w takich wskazaniach jak: choroby psychiczne, upośledzenie umysłowe, bólowa polineuropatia cukrzycowa, neuralgia lub neuropatia w obrębie twarzy. Wówczas jego cena to:

  • Velaxin ER (37,5 mg, 28 kapsułek) - 4,90 PLN;
  • Velaxin ER (75 mg, 28 kapsułek) - 8,60 PLN:
  • Velaxin ER (150 mg, 28 kapsułek) - 14,25 PLN.

Velaxin ER — pełny skład leku

Podstawowym składnikiem leku Velaxin ER jest wenlafaksyna. Pozostałe składniki kapsułek to: chlorek sodu, celuloza mikrokrystaliczna, dimetykon, talk, etyloceluloza, kopowidon, chlorek potasu, guma ksantan, krzemionka koloidalna bezwodna, tlenek żelaza żółty E172. Poszczególne tabletki różnią się składem kapsułki:

  • Velaxin ER 37,5 mg: indygotyna E132, erytrozyna E127, tlenek żelaza żółty E172, dwutlenek tytanu E171, żelatyna;
  • Velaxin ER 75 mg i Velaxin ER 150 mg: tlenek żelaza żółty E172, tlenek żelaza czerwony E172, dwutlenek tytanu E171, żelatyna.

Velaxin ER — jak dawkować?

Dawkowanie leku Velaxin ER ustalane jest przez lekarza na podstawie indywidualnej oceny potrzeb pacjenta i wskazania medycznego. W przypadku jakichkolwiek pytań warto ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Lek Velaxin ER należy przyjmować tylko zgodnie z zaleceniami. Preparat stosuje się codziennie o tej samej porze (rano lub wieczorem). Kapsułki należy połykać w całości, popijając woda. Kapsułek o przedłużonym uwalnianiu Velaxin ER nie wolno ich dzielić, kruszyć, żuć ani rozpuszczać. 

Standardowe dawkowanie w leczeniu depresji, fobii społecznej i uogólnionych zaburzeń lękowych:

  • zalecana dawka początkowa wynosi 75 mg na dobę;
  • dawka może być zwiększona do maksymalnej dawki, która wynosi 375 mg na dobę w przypadku depresji i 225 mg na dobę w przypadku innych wskazań.

Dawkowanie w leczeniu lęku napadowego zaczyna się od dawki 37,5 mg na dobę i można zwiększyć ją maksymalnie do 225 mg wenlafaksyny na dobę.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Velaxin ER. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym m.in.: zaburzenia świadomości, zaburzenia widzenia, przyspieszoną akcję serca, drgawki oraz wymioty. 

Velaxin ER kapsułki o przedłużonym uwalnianiu — w ciąży i okresie karmienia

Leku Velaxin ER nie powinno się stosować u kobiet w ciąży oraz podejrzewających ciążę. Lekarz może go zalecić, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Przyjmowanie kapsułek twardych o przedłużonym uwalnianiu Velaxin ER w trakcie ciąży może zwiększać ryzyko wystąpienia skutków ubocznych ze strony noworodka oraz matki. U kobiety może wystąpić poważny krwotok z pochwy tuż po porodzie. O noworodka mogą wystąpić: przetrwałe nadciśnienie płucne u noworodków, przyspieszony oddech, sinienie, trudności w oddychaniu, nieprawidłowe pobieranie pokarmy. W takich sytuacjach należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. 

Substancja czynna zwarta w leku Velaxin ER przenika do mleka matki i może powodować działania niepożądane ze strony karmionego dziecka, w tym: rozdrażnienie, zaburzenia snu i zwiększoną płaczliwość. Nie należy przyjmować tego preparatu w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. 

Velaxin ER — jakie ma działania niepożądane?

U pacjentów stosujących lek Velaxin ER mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy odstawić lek i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią:

  • ucisk w klatce piersiowej, sapanie, trudności w przełykaniu lub oddychaniu;
  • obrzęk twarzy, warg, języka, rak, stóp, pokrzywka;
  • objawy zespołu serotoninowego (np. niepokój ruchowy, utrata koordynacji ruchowej, omamy, przyspieszona czynność serca, szybkie zmiany ciśnienia tętniczego krwi, podwyższona temperatura ciała, biegunka, nadreaktywność, nudności, śpiączka, wymioty);
  • ciężka wysypka z pęcherzami lub złuszczaniem się skóry;
  • ból mięśni o nieznanym pochodzeniu, osłabienie, tkliwość (możliwe objawy rabdomiolizy);
  • objawy zakażenia, w tym: dreszcze, gorączka, ból głowy, drżenie, objawy grypopodobne, poty;
  • złośliwy zespół neuroleptyczny (objawy: pocenie się, gorączka, przyspieszona czynność serca, zwiększone stężenie enzymów w mięśniach, dezorientacja, sztywność mięśni);
  • kardiomiopatia stresowa (zespół złamanego serca) z takimi obawami jak: zawroty głowy, duszność, ból w klatce piersiowej, nieregularne bicie serca, omdlenie.

Kontaktu z lekarzem wymagają też takie objawy niepożądane leczenia wenlafaksyną jak:

  • zaburzenia wzroku (rozszerzone źrenice, niewyraźne widzenie);
  • zaburzenia psychiczne (uczucie nienaturalnego podekscytowania, nadmierna ruchliwość);
  • zaburzenia układu nerwowego (zaburzenia koordynacji ruchów, uczucie mrowienia, napady padaczkowe lub drgawki, zawroty głowy);
  • zaburzenia pracy serca (nieregularne lub przyspieszone tętno, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi);
  • czarne stole lub krew w stolcu;
  • kaszel, duszność, sapanie;
  • swędzenie, żółty kolor skóry i białkówek oczu, ciemny kolor moczu (objawy zapalenia wątroby);
  • wydłużony czas krwawienia;
  • objawy odstawienia leku. 

Ponadto w trakcie terapii odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

  • pocenie się (w tym poty nocne);
  • nudności, zaparcia, suchość w jamie ustnej;
  • bezsenność;
  • ból głowy, senność, zawroty głowy;
  • duszność, ziewanie;
  • biegunka, wymioty;
  • łagodna wysypka, swędzenie;
  • zmniejszenie łaknienia;
  • zaburzenia widzenia (rozszerzenie źrenic, niewyraźne widzenie, niezdolność oka do akomodacji);
  • szumy uszne;
  • zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, nagłe zaczerwienienie;
  • kołatanie serca;
  • drżenie, uczucie niepokoju;
  • zaburzenia smaku;
  • zwiększenie napięcia mięśniowego;
  • osłabienie, zmęczenie, dreszcze;
  • zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi;
  • zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała;
  • zaburzenia erekcji, zaburzenia wytrysku;
  • nieregularne miesiączkowanie;
  • problemy z oddawaniem moczu, zatrzymanie moczu, zwiększona częstość oddawania moczu, nietrzymanie moczu;
  • nadwrażliwość na światło;
  • zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi;
  • nadmierne pobudzenie (mania);
  • omamy;
  • niekontrolowane ruchy mięśni, zaburzenia koordynacji i równowagi;
  • majaczenie;
  • ciężki ból brzucha lub pleców (problemy jelitowe, wątroby lub trzustki);
  • nadmierne zatrzymanie wody w organizmie;
  • zmniejszenie stężenia sodu we krwi;
  • nietypowe wydzielanie mleka u kobiet;
  • niespodziewane lub przedłużające się krwawienia;
  • zachowania agresywne;
  • myśli samobójcze.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania opisano w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. 

Velaxin ER — przeciwwskazania, środki ostrożności. Kiedy nie stosować leku?

Występują określone przeciwwskazania do przyjmowania kapsułek Velaxin ER. Lek należy stosować tylko w konsultacji z lekarzem. Podstawowe przeciwwskazania to:

  • uczulenie na wenlafaksynę lub jakikolwiek inny składnik;
  • przyjmowanie obecnie lub w ciągu ostatnich 14 dni leków z grupy nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), które stosuje się w leczeniu depresji i choroby Parkinsona.

W określonych sytuacjach w trakcie terapii należy zachować szczególne środki ostrożności. Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany przez lekarza prowadzącego. Szczególnie wymaga to pacjentów, u których występowały w przeszłości lub występują obecnie:

  • choroby oczu, w tym niektóre rodzaje jaskry (podwyższone ciśnienie w gałce ocznej);
  • zaburzenia rytmu serca;
  • choroby serca;
  • wysokie ciśnienie krwi;
  • skłonność do krwawień lub powstawania siniaków (zaburzenia krwawienia);
  • zachowania agresywne;
  • napady drgawek (padaczka);
  • zmniejszone stężenie sodu we krwi (hiponatremia);
  • mania (uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii) u pacjenta lub kogoś z jego bliskich;
  • myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych;
  • przyjmowanie leków zwiększających ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego (obecnie).

Ponadto przyjmowanie leku Velaxin ER może zwiększać ryzyko występowania: zmiany stężenia glukozy we krwi u cukrzyków, zaburzeń czynności seksualnych, suchości w jamie ustnej, uczucia niepokoju i niemożności usiedzenia w jednym miejscu. Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Leku Velaxin ER nie należy stosować z niektórymi lekami. Jakimi?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie. Jest to związane z tym, że wenlafaksyna może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Przeciwwskazane jest łączenie leku Velaxin ER z inhibitorami monoaminooksydazy stosowanymi w leczeniu depresji lub choroby Parkinsona (np. moklobemid, linezolid). Do tego szczególną uwagę należy zwrócić na leki zwiększające ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego przy jednoczesnym stosowaniu wenlafaksyny. Należą do nich:

  • inne leki stosowane w leczeniu depresji, w tym: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) oraz preparaty zawierające lit;
  • leki przeciwpsychotyczne;
  • pochodne amfetaminy (stosowane w leczeniu zespołu nadpobudliwości, narkolepsji i otyłości);
  • tryptany (stosowane w leczeniu migreny);
  • preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
  • dekstrometorfan (stosowany w leczeniu kaszlu);
  • tramadol, tapentadon, fentanyl, pentazocyna (stosowane w leczeniu silnego bólu);
  • sybutramina (stosowana w odchudzaniu);
  • buprenorfina, metadon (stosowane w leczeniu silnego bólu lub uzależnienia od opioidów);
  • błękit metylenowy (stosowany w leczeniu wysokiego stężenia methemoglobiny we krwi);
  • tryptofan (stosowany w problemach ze spaniem i w depresji). 

Szczególnej ostrożności wymagają także inne leki z poniższej listy:

  • leki przeciwpsychotyczne (np. tiorydazyna);
  • leki przeciwarytmiczne stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (np. amiodaron, chinidyna, dofetylid, sotalol);
  • leki przeciwhistaminowe (stosowane w leczeniu alergii);
  • antybiotyki (np. moksyfloksacyna, erytromycyna);
  • metoprolol (beta-adrenolityk stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i chorób serca);
  • rysperydon, haloperydol (stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych);
  • ketokonazol (lek przeciwgrzybiczy).

Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości jednoczesnego stosowania preparatów z tej listy i należy stosować się do jego zaleceń. 

Pytania pacjentów o lek (FAQ)

Tak. Lek Velaxin ER należy do grupy leków przeciwdepresyjnych.
Lek Velaxin ER można przyjmować rano lub wieczorem, jednak codziennie o tej samej porze.
Nie wolno spożywać alkoholu w trakcie leczenia preparatem Velaxin ER, ponieważ może to powodować zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zmęczenie, a nawet utratę przytomności.
Potrzebujesz Velaxin ER?
Rozpocznij konsultację

Podobne leki

Axyven
Faxigen XL
Faxolet ER