Thiogamma

Thiogamma — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną preparat Thiogamma to przeciwutleniacz będący endogennym koenzymem biorącym udział w dekarboksylacji oksydacyjnej α-ketokwasów. Za jego działanie odpowiada kwas tioktynowy. Substancja ta naturalnie występuje w ludzkim organizmie i wpływa na wiele procesów metabolicznych, działając jako przeciwutleniacz.

Podstawowe wskazania do stosowania leku Thiogamma to:

• leczenie objawowe polineuropatii cukrzycowej (ból i parestezje, czyli objawy czuciowe takie jak: pieczenie, swędzenie, kłucie lub mrowienie).

Thiogamma — cena, refundacja

Lek Thiogamma dostępny jest w dwóch wariantach opakowania. Różnią się one ilością tabletek (30 i 60). Cena preparatu zależy od wybranego opakowania oraz marży narzuconej przez aptekę. Obecnie środek ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego. Uśredniona jego cena to:

• Thiogamma (600 mg, 30 tabletek) - 55,90 PLN;
• Thiogamma (600 mg, 60 tabletek) - 109,50 PLN.

Thiogamma — czy istnieją zamienniki lub podobne leki?

Na rynku dostępne są zamienniki leku Thiogamma. Należy jednak zachować takie samo stężenie substancji czynnej. Do tych preparatów należą m.in.: Thiogamma Turbo-Set (roztwór do infuzji), Neurolipon-MIP 600 (kapsułki). Jako podobne leki wymienia się m.in.: Neurovit, Nimesil czy Neurolipon-MIP 300.

Thiogamma — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Thiogamma ustalane jest przez lekarza prowadzącego. Należy się do tego stosować. Samo leczenie polineuropatii cukrzycowej powinno być rozpoczęte i nadzorowane przez lekarzy specjalistów doświadczonych w rozpoznawaniu i leczeniu neuropatii, według obowiązujących standardów. Nie należy stosować większej niż zalecana dawki leku Thiogamma. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą.

Standardowa dawka to 1 tabletka na dobę (600 mg kwasu tioktynowego na dobę). Tabletkę należy przyjmować rano na około 30 minut przed pierwszym posiłkiem w ciągu dnia. Jest to związane z tym, że przyjmowanie leku wraz z posiłkiem może zaburzać wchłanianie substancji czynnej i osłabiać działanie terapeutyczne leku Thiogamma.

Czas trwania leczenia ustalany jest przez lekarza. Polineuropatia cukrzycowa to choroba przewlekła, dlatego wskazane może być stałe stosowanie leku. Jest to związane z tym, że podstawowym wymaganiem leczenia polineuropatii cukrzycowej jest optymalna kontrola metaboliczna cukrzycy.

Thiogamma — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Na ten moment brak danych dotyczących stosowania kwasu tioktynowego u kobiet w ciąży. W związku z tym nie należy stosować leku Thiogamma u kobiet w ciąży, planujących ciążę lub podejrzewających ciążę. Nie wiadomo, czy substancja czynna przenika do mleka matki. W związku z tym nie wolno stosować tego środka u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to kobieta powinna przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. Może to powodować działania niepożądane ze strony dziecka.

Thiogamma — skutki uboczne

Podczas terapii lekiem Thiogamma mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Jeżeli wystąpi jakiekolwiek z poniższych działań niepożądanych, to należy przerwać stosowanie leku Thiogamma i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem:

• zawroty głowy;
• nudności;
• biegunka;
• wymioty;
• ból żołądka i jelit;
• nadmierne obniżenie stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia z takimi objawami jak m.in.: bóle głowy, obfite pocenie się, zawroty głowy, zaburzenia widzenia);
• reakcje alergiczne (np.: pokrzywka, świąd, wysypka skórna);
• wstrząs;
• autoimmunologiczny zespół insulinowy (zaburzenia dotyczące hormonów regulujących stężenie glukozy we krwi z widocznym zmniejszeniem tych stężeń);
• drgawki;
• podwójne widzenie;
• plamica;
• trombopatia;
• zaburzenia oddychania;
• cholestatyczne zapalenie wątroby.

Wszystkie te objawy wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Thiogamma — ważne przed zastosowaniem leku

Przed zastosowaniem leku Thiogamma należy zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania oraz skonsultować się z lekarzem. Przeciwwskazane jest stosowanie leku Thiogamma u pacjentów, u których występują takie stany jak:

• nadwrażliwość na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników leku Thiogamma;
• niewydolność wątroby;
• niewydolność nerek;
• wiek poniżej 18. roku życia.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególną ostrożność. Jest to związane z tym, że w trakcie leczenia może wystąpić autoimmunologiczny zespół insulinowy (zaburzenie hormonalne). Większe ryzyko występuje u pacjentów z Japonii i z Korei. Ze względu na brak wiarygodnych danych dotyczących stosowania kwasu tioktynowego u osób poniżej 18. roku życia, leku tego nie podaje się u osób niepełnoletnich.

Thiogamma — interakcje z innymi lekami

Pacjent powinien poinformować lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że jednoczesne przyjmowanie leku Thiogamma z wybranymi lekami może powodować interakcje i wzajemnie zmieniać działanie terapeutyczne. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

• cisplatynę (lek stosowany w chemioterapii przeciwnowotworowej);
• preparaty zawierające żelazo;
• preparaty zawierające magnez;
• produkty mleczne;
• leki przeciwcukrzycowe (insulina i inne doustne leki przeciwcukrzycowe, Thiogamma może zmieniać działanie leków przeciwcukrzycowych).

Wszystkie te substancje zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości łączenia ze sobą wybranych preparatów decyduje lekarz prowadzący. Warto skonsultować wszelkie wątpliwości.

Thiogamma — pełny skład leku

Aktywna substancja leku Thiogamma to kwas tioktynowy (kwas alfa-liponowy). Pozostałe substancje zawarte w tabletkach to: krzemionka koloidalna bezwodna, hypromeloza, celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, laktoza jednowodna, dimetykon, talk, stearynian magnezu, makrogol 6000, laurylosiarczan sodu.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)