Telmizek

Telmizek — działanie, przeznaczenie

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Telmizek to lek należący do grupy antagoniści receptora angiotensyny II zawierający w swoim składzie substancję czynną telmisartan. Sama angiotensyna II to substancja, która w naturalnych warunkach występuje w organizmie i jest przez niego wytwarzania. Jej działanie polega na zwężaniu naczyń, co powoduje zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi. Lek Telmizek jako antagonista receptora angiotensyny II hamuje działanie tej substancji, powodując rozkurczenie naczyń. Efektem tego jest zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi.

Ze względu na skład i mechanizm działania lek Telmizek dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych. Ze względów bezpieczeństw preparatu tego nie powinno się podawać pacjentom poniżej 18. roku życia. Stosowanie preparatu Telmizek wskazane jest w leczeniu nadciśnienia samoistnego. To nadciśnienie tętnicze, które występuje samoistnie bez udziału innej choroby. Nieleczone może prowadzić do poważnych powikłań, w tym do uszkodzenia naczyń krwionośnych w różnych narządach, do zawału serca, udaru, niewydolności serca lub nerek czy też utraty wzroku.

Dodatkowym wskazaniem do wdrożenia leku Telmizek w terapii jest zmniejszenie częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych (np.: udar mózgu, zawał serca) u pacjentów należących do grupy ryzyka. U pacjentów tych występują takie stany jak cukrzyca, przebyty udar mózgu, jawna choroba miażdżycowa, choroba tętnic obwodowych czy też zmniejszony dopływ krwi do serca lub nóg.

Telmizek — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Obecnie lek Telmizek dostępny jest w dwóch wariantach opakowań. Różnią się one zawartością substancji czynnej w pojedynczej tabletce (40 mg i 80 mg). W każdym opakowaniu jest 28 tabletek. Cena leku uzależniona jest marży narzuconej przez daną aptekę, wybranego wariantu opakowania oraz stopnia refundacji. Uśredniona cena preparatu Telmizek przy pełnej odpłatności to:

• Telmizek (40 mg, 28 tabletek) - 16,90 PLN;
• Telmizek (80 mg, 28 tabletek) - 32,80 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Telmizek podlega całościowej lub częściowej refundacji. Preparat za darmo otrzymują pacjenci poniżej 18. i powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności otrzymują go pacjenci poniżej 18. roku życia w takich wskazaniach ja: przewlekła choroba nerek, leczenie renoprotekcyjne i nadciśnienie tętnicze inne niż określone w ChPL. Wówczas średnia cena leku po refundacji to:

• Telmizek (40 mg, 28 tabletek) - 9,40 PLN;
• Telmizek (80 mg, 28 tabletek) - 17,80 PLN.

Telmizek — zamienniki lub podobne leki

W aptece dostępne są zamienniki leku Telmizek zawierające taką samą substancję czynną w tej samej postaci. Do tej grupy środków należą m.in.: Polsart, Micardis, Actelsar, Telmabax, Telmisartan Bluefish, Pritor, Tezeo, Telmix, Telmisartan Mylan, Telmisartan Genoptim, Tolura, Toptelmi, Dinortes, Zanacodar, Angioton, Kinzalmono, Telmisartan Aurovitas, Telmisartan Actavis inne. Wszystkie one dostępne są na receptę.

Telmizek — pełny skład leku

Podstawowym składnikiem leku Telmizek jest substancja czynna telmisartan. Pozostałe składniki tabletek to: kroskarmeloza sodowa, stearynian magnezu, powidon, mannitol E421, wodorotlenek potasu.

Telmizek — jak dawkować?

Stosowanie preparatu i jego dawkowanie ustalane jest indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki połyka się w całości, popijając wodą lub innym bezalkoholowym płynem. Długość trwania terapii zależy od wskazań lekarza.

Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych to standardowo zalecana dawka jednej tabletki (40 mg) raz na dobę. Należy ją przyjmować codziennie o tej samej porze, aby utrzymać ciągłość i skuteczność terapii. W przypadku wybranych pacjentów lekarz może zalecić stosowanie dawki na poziomie 20 mg na dobę (pół tabletki) lub 80 mg na dobę (1 lub 2 tabletki w zależności od stężenia substancji czynnej).

Podawanie leku w celu zmniejszenia częstości występowania zdarzeń sercowo-naczyniowych to standardowo jedna tabletka 80 mg raz na dobę. Zwłaszcza na początku leczenia należy kontrolować ciśnienie tętnicze.

W obu wskazaniach medycznych u pacjentów, u których występują zaburzenia czynności wątroby, dawka dobowa nie powinna przekraczać 40 mg substancji czynnej na dobę. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Telmizek. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej.

Telmizek — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Nie należy stosować leku Telmizek u kobiet w ciąży oraz planujących ciążę. Jest to przeciwwskazane w drugim i trzecim trymestrze, ponieważ preparat może powodować poważne zagrożenie dla nienarodzonego dziecka. W pierwszym trymestrze również nie powinno się go stosować. Lekarz może podjąć taką decyzję, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.

Nie należy podawać leku Telmizek u kobiet w okresie karmienia piersią. Substancja czynna może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony dziecka. Jeżeli stosowanie leku jest wskazane w tej grupie pacjentek, to kobieta powinna przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.

Telmizek — skutki uboczne

W trakcie stosowania leku Telmizek mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Jeżeli wystąpią ciężkie objawy niepożądane, to wymagane jest natychmiastowe zaprzestanie stosowania preparatu i skontaktowanie się z lekarzem. Dotyczy to takich skutków jak:

• nagły obrzęk skóry i błon śluzowych (obrzęk naczynioruchowy);
• posocznica (ciężkie zakażenie z reakcją zapalną całego organizmu nazywane często zatruciem krwi).

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie objawy niepożądane jak m.in.:

• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie tętnicze);
• zakażenia górnych dróg oddechowych (Np.: zapalenie zatok, przeziębienie, ból gardła);
• zakażenia układu moczowego;
• duże stężenie potasu w osoczu;
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość);
• obniżenie nastroju (depresja);
• trudności z zasypianiem;
• niedociśnienie ortostatyczne (zawroty głowy w trakcie wstawania);
• zwiększone stężenie kreatyniny we krwi;
• uczucie osłabienia;
• ból w klatce piersiowej;
• nadmierne pocenie się;
• dyskomfort w jamie brzusznej;
• wysypka polekowa;
• ból pleców;
• kurcze mięśni;
• zaburzenia czynności nerek (nawet ostra niewydolność nerek);
• wolna czynność serca (bradykardia);
• uczucie wirowania (zawroty głowy pochodzenia obwodowego);
• omdlenia;
• kaszel, duszność;
• świąd;
• wzdęcia;
• wymioty;
• posocznica z reakcją zapalną całego organizmu;
• zwiększenie liczby niektórych krwinek białych (eozynofilia);
• objawy grypopodobne;
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
• zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we krwi;
• małe stężenie cukru we krwi;
• reakcje nadwrażliwości (np.: świąd, wysypka, świszczący oddech, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy);
• zaburzenia widzenia;
• mała liczba płytek krwi (małopłytkowość);
• zaburzenia smaku;
• reakcja anafilaktyczna (ciężka reakcja alergiczna);
• zaburzenia czynności wątroby;
• uczucie niepokoju;
• senność;
• zmniejszenie stężenia hemoglobiny;
• zwiększenie stężenia kwasu moczowego;
• ból ścięgien i ból kończyn;
• wypryski i choroby skórne;
• obrzęk naczynioruchowy;
• suchość błony śluzowej jamy ustnej;
• nieżyt żołądka;
• zwiększenie stężenia kreatyniny;
• szybka czynność serca (tachykardia);
• postępujące bliznowacenie pęcherzyków płucnych (śródmiąższowa choroba płuc).

Wszystkie odnotowywane skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wypisano w ulotce dołączonej do produktu leczniczego. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Telmizek — przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Telmizek należy skonsultować się z lekarzem. Ponadto w trakcie leczenia należy zachować ostrożność. Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane, jeżeli pacjent:

• ma uczulenie na telmisartan lub którykolwiek składnik preparatu;
• ma cukrzycę i przyjmuje lek obniżający ciśnienie krwi z aliskirenem;
• ma zaburzenia czynności nerek i przyjmuje lek obniżający ciśnienie krwi z aliskirenem;
• boryka się z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (np.: zwężenie drogi odpływu żółci, zastój żółci, inna ciężka choroba wątroby):
• jest w drugim lub trzecim trymestrze ciąży.

Ponadto w określonych sytuacjach zachowuje się szczególne środki ostrożności. Dotyczy to pacjentów, u których występują obecnie lub występowały w przeszłości takie stany jak:

• choroby wątroby;
• zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie naczyń krwionośnych zaopatrujących jedną lub dwie nerki);
• choroby nerek;
• stan po przeszczepie nerki;
• zwiększenie stężenia potasu we krwi;
• cukrzyca;
• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie);
• odwodnienie organizmu;
• niedobór soli wywołany przez leki moczopędne;
• zwiększone stężenie aldosteronu;
• zaburzenia dotyczące serca;
• pierwszy trymestr ciąży lub planowanie ciąży;
• przyjmowanie takich leków jak: digoksyna, aliskiren, inhibitory konwertazy angiotensyny — ACE, takich jak m.in.: ramipryl, lizinopryl, enalapryl.

Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany przez lekarza prowadzącego.

Telmizek — interakcje z innymi lekami

Lekarz musi wiedzieć o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że substancja czynna telmisartan może wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi i wzajemnie zmieniać swoje działanie. To lekarz decyduje o możliwości łączenia ze sobą wybranych leków. W szczególności należy zwrócić uwagę na takie preparaty jak:

• leki moczopędne (diuretyki);
• leki wpływające na stężenie potasu we krwi (np.: leki moczopędne oszczędzające potas, suplementy potasu, sole potasu, antagoniści receptora angiotensyny II, niesteroidowe leki przeciwzapalne, antybiotyk trimetoprim, leki immunosupresyjne);
• lit (stosowany w leczeniu niektórych rodzajów depresji);
• digoksyna;
• inhibitor ACE;
• aliskiren;
• kwas acetylosalicylowy;
• kortykosteroidy;
• leki na nadciśnienie tętnicze lub leki wywołujące zmniejszenie ciśnienia tętniczego (np.: amifostyna, baklofen);
• barbiturany;
• leki przeciwdepresyjne.

Ponadto w trakcie terapii nie powinno się zażywać narkotyków ani spożywać alkoholu. Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie wątpliwości skonsultuj z lekarzem prowadzącym.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)