Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Lek stosuje się w łagodzeniu objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa oraz w łagodzeniu objawów alergicznej wysypki skórnej.
|
Dostępność: |
na receptę |
|
Wskazania: |
alergia, alergiczne zapalanie błony śluzowej nosa, alergiczna wysypka skórna |
|
Postać: |
tabletki, roztwór doustny |
|
Dawka: |
10 mg (tabletka), 1 mg/ml (roztwór) |
|
Substancja czynna: |
rupatadyna |
Lek Rupafin przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych, młodzieży i dzieci o masie ciała powyżej 10 kilogramów. Pacjenci powyżej 12. roku życia przyjmują tabletki. Dla młodszych pacjentów przygotowano postać roztworu doustnego.
Podstawowe wskazania do stosowania preparatu Rupafin to:
Za mechanizm działania leku odpowiada substancja czynna rupatadyna. To lek przeciwhistaminowy II generacji. Po dostaniu się do organizmu wybiórczo blokuje obwodowe receptory histaminowe typu 1 (H1). Na skutek tego łagodzi objawy zależne od histaminy, w tym m.in.: wyciek z nosa, kichanie, świąd błon śluzowych, obrzęk oraz odczyny skórne. Substancja czynna dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, a jej maksymalne stężenie w organizmie obserwuje się już po 45 minutach od przyjęcia leku.
Cena leku Rupafin zależy od wybranej postaci, wariantu opakowania oraz marży narzuconej przez daną aptekę. Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Uśrednione ceny Rupafin prezentują się następująco:
Rupafin nie ma typowych zamienników stosowanych w celu złagodzenia objawów związanych z alergiczną wysypką skórną lub alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa. Do leków zawierających taką samą substancję czynną w innej postaci należą m.in.: Rupatadine Genoptim, Rupatadine Bluefish, Rupaller, Rupurix i Rupiron. O możliwości zastosowania wybranego z nich decyduje lekarz prowadzący.
Dokładny skład leku różni się od stosowanej postaci. W obu wariantach substancją czynną jest rupatadyna.
Substancje pomocnicze w tabletkach to: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana żelowana, tlenek żelaza żółty E172, tlenek żelaza czerwony E172, stearynian magnezu i laktoza jednowodna. W roztworze znajdują się takie substancje pomocnicze jak: kwas cytrynowy bezwodny, glikol propylenowy, żółcień chinolinowa E104, sacharoza, sacharyna sodowa, fosforan disodu bezwodny, parahydroksybenzoesan metylu E218, aromat bananowy i woda oczyszczona.
Lek należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. To on ustala dawkowanie preparatu na podstawie indywidualnych potrzeb pacjenta i predyspozycji jego organizmu.
Tabletki Rupafin 10 mg przeznaczone są do stosowania u osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia. Standardowa dawka to jedna tabletka raz na dobę. Tabletkę można przyjmować niezależnie od posiłku. Wystarczy ją połknąć, popijając odpowiednią ilością płynu.
Preparat w postaci roztworu doustnego przeznaczony jest do stosowania u dzieci poniżej 12.roku życia. Dawkowanie dobiera się na podstawie masy ciała młodego pacjenta. U dzieci o masie ciała powyżej 25 kilogramów rekomenduje się podawanie 5 ml syropu raz na dobę niezależnie od posiłków. Dzieci o masie ciała poniżej 10 kilogramów przyjmuję 2,5 ml syropu raz na dobę niezależnie od posiłków. O długości trwania terapii decyduje lekarz.
Nie należy stosować leku Rupafin, jeżeli nie zostało to wyraźnie wskazane przez lekarza. Ponadto nie wolno przyjmować większej niż zalecana dawki leku, ponieważ nie wpływa to na wzrost skuteczności terapii i może powodować objawy związane z przedawkowaniem substancji czynnej.
Nie powinno się stosować leku Rupafin w przypadku kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. W określonych przypadkach lekarz może podjąć taką decyzję, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. W przypadku kobiet w okresie laktacji na czas leczenia oraz od razu po nim należy zaprzestać karmienia dziecka mlekiem matki.
Lek stosowany zgodnie z wytycznymi zapewnia dobre wyniki terapeutyczne oraz redukuje ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych. Zdarza się jednak, że u pacjentów przyjmujących Rupafin występują skutki uboczne. Ich rodzaj oraz skala nasilenia zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Do dotychczas odnotowanych działań niepożądanych należą m.in.:
Wszystkie odnotowane skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Pacjent powinien zapoznać się z właściwościami leku opisanymi na ulotce, a wszelkie niepokojące objawy należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.
Podstawowym przeciwwskazaniem do przyjmowania leku Rupafin jest uczulenie na substancję czynną lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególną ostrożność. Dotyczy to przede wszystkim pacjentów powyżej 65. roku życia oraz borykających się z takimi schorzeniami jak:
Co do zasady odradza się przyjmowanie tego leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek oraz mających nietolerancję niektórych cukrów (lek zawiera laktozę). Poinformuj lekarza o swojej sytuacji zdrowotnej i skonsultuj z nim ewentualne wątpliwości.
Obowiązkiem każdego pacjenta jest poinformowanie lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości środkach farmakologicznych. Jest to związane z tym, że rupatadyna może wchodzić w interakcję z innymi lekami i wzajemnie zmieniać swoje działanie.
Koniecznie skonsultuj się z lekarzem, jeżeli przyjmujesz leki zawierające ketokonazol (lek stosowany w zakażeniach grzybiczych) lub erytromycynę (lek stosowany w zakażeniach bakteryjnych). Nie należy łączyć tych preparatów.
Ponadto należy poinformować lekarza o przyjmowaniu takich środków farmakologicznych jak:
Wszystkie te substancje wraz z możliwymi interakcjami zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.
Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci w oryginalnym opakowaniu. Tabletki należy chronić przed światłem. Nie wolno stosować leku po opływie terminu ważności wskazanego na pudełku.