Pylera

Pylera - co to jest?

Pylera to złożony preparat o działaniu bakteriobójczym. Pylera zawiera takie substancje czynne jak: cytrynian potasowo-bizmutowy, metronidazol i chlorowodorek tetracykliny. Dwie ostatnie klasyfikowane są jako antybiotyki. Dodatkowo cytrynian potasowo-bizmutowy wspiera działanie dwóch pozostałych substancji czynnych w leczeniu zakażenia. W terapii lek Pylera stosuje się w skojarzeniu z omeprazolem. Preparat przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych z czynnym lub przebytym zakażeniem bakterią Helicobacter pylori. Decyzję w tym zakresie podejmuje lekarz prowadzący, który ma na względzie zdrowie i bezpieczeństwo pacjenta. Ze względu na swój skład i działanie, lek dostępny jest tylko na receptę i należy stosować go odpowiedzialnie. W Polsce dostępny jest w opakowaniu zawierającym 120 kapsułek twardych. Każda z nich zawiera następujące stężenie substancji czynnych: 140 mg dicytrynianu tripotasu bizmutu, 125 mg metronidazolu i 125 mg chlorowodorku tetracykliny.

Pylera - cena, refundacja

Cena leku Pylera w aptece zależy od marży narzuconej przez dany punkt. Uśredniona cena to 390 PLN za opakowanie. Zgodnie z obowiązującymi od 1 września 2023 roku przepisami refundacyjnymi, preparat Pylera nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania do jego stosowania. Oznacza to, że pacjent musi pokryć całkowity koszt zakupu leku w aptece.

Pełny skład preparatu Pylera

Podstawowe składniki leku Pylera to substancje czynne: cytrynian potasowo-bizmutowy, metronidazol i chlorowodorek tetracykliny. Ponadto każda kapsułka zawiera takie substancje pomocnicze jak: stearynian magnezu, talk, laktoza jednowodna, żelatyna, dwutlenek tytanu E171, tlenek żelaza czerwony E172, glikol propylenowy, tusz do nadruku zawierający szelak.

Pylera - co zawiera? Jak działa?

Kapsułki twarde Pylera swój mechanizm działania zawdzięczają zawartym w nich substancjom czynnym. Antybiotyki odpowiadają za zwalczanie zakażenia. Polega to na hamowaniu rozwoju bakterii oraz uniemożliwieniu ich rozmnażania. Dzięki temu dochodzi do stopniowego obumarcia bakterii. Substancją wspierającą działanie antybiotyków jest bizmut. Lek podaje się wspólnie z omeprazolem (inhibitor pompy protonowej). Dzięki temu łagodzi się proces zapalny błony śluzowej żołądka. Omeprazol działa poprzez zmniejszenie wytwarzania kwasu żołądkowego. Takie połączenie wykazuje dużą skuteczność w zwalczaniu zakażenia H pylori oraz w zapobieganiu nawrotowi wrzodów żołądka. Preparat Pylera należy stosować tylko zgodnie z zaleceniami lekarza i na wyraźne jego wskazanie.

Wskazania do stosowania leku Pylera

Preparat Pylera przeznaczony jest tylko do stosowania u osób dorosłych oraz młodzieży po 12. roku życia. Terapia prowadzona jest w skojarzeniu z omeprazolem. Podstawowe wskazania do przyjmowania leku Pylera to:

• eradykacja Helicobacter pylori (w skojarzeniu z omeprazolem);
• zapobieganie nawrotowi wrzodów żołądka u pacjentów z wrzodami żołądka związanymi z czynnym lub przebytym zakażeniem H. pylori.

Decyzję o konieczności zastosowania preparatu podejmuje lekarz. Lek należy przyjmować odpowiedzialnie i tylko zgodnie z jego zaleceniami.

Pylera - dawkowanie

Lek powinno się przyjmować zgodnie ze wskazaniami lekarza. Dawka ustalana jest w sposób indywidualny. Kapsułki twarde należy połykać w całości i nie wolno ich otwierać. Rekomenduje się przyjmowanie leku w pozycji siedzącej, popijając pełną szklanką wody (250 ml). Podczas stosowania leku nie należy spożywać produktów mlecznych lub produktów z dodatkiem wapnia. Po spożyciu leku nie należy od razu się kłaść. Pełen cykl leczenia trwa 10 dni. W tym czasie pacjent przyjmuje 120 kapsułek twardych. W trakcie terapii oraz 24 godziny po jej zakończeniu nie należy spożywać alkoholu. Standardowy schemat dawkowania leku wygląda następująco:

• po śniadaniu: 3 kapsułki Pylera oraz tabletka omeprazolu;
• po obiedzie: 3 kapsułki Pylera;
• po kolacji: 3 kapsułki Pylera oraz tabletka omeprazolu;
• przed snem: 3 kapsułki Pylera.

Nie wolno przyjmować większej niż zalecana dawki leku Pylera. Nie wpływa to na poprawę skuteczności działania preparatu i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej.

Pylera - przeciwskazania, środki ostrożności

Ze względu na skład i działanie preparatu Pylera występują przeciwwskazania do jego stosowania. Podstawowym z nim jest reakcja nadwrażliwości na jakąkolwiek substancję czynną lub którykolwiek składnik pomocniczy. Pozostałe przeciwwskazania to:

• ciąża lub okres karmienia piersią;
• wiek poniżej 12. roku życia;
• zaburzenia czynności wątroby (np. niewydolność wątroby);
• zaburzenia czynności nerek (np. niewydolność nerek).

Ponadto należy zachować ostrożność podczas prowadzenia terapii u pacjentów, u których występują poniższe stany:

• konieczność poddania się badaniu krwi (lek Pylera wpływa na wyniki niektórych testów);
• stwierdzona nietolerancja niektórych cukrów;
• konieczność poddania się prześwietleniu promieniami rentgenowskimi (lek Pylera może wpływać na wyniki prześwietlenia).

Jeżeli wystąpią niepokojące objawy, w tym m.in.: brak łaknienia, gorączka, ból brzucha, żółtaczka, ciemne zabarwienie stolca, ciemne zabarwienie moczu lub świąd, to należy niezwłocznie przerwać przyjmowanie metronidazolu.

Pylera - możliwe skutki uboczne

W trakcie leczenia lekiem Pylera mogą pojawić się skutki uboczne. Nie dotyczą one każdego pacjenta i w dużej mierze zależy to od indywidualnych predyspozycji jego organizmu. Pacjent powinien niezwłocznie przerwać stosowanie leku, jeżeli pojawią się objawy ciężkiej reakcji alergicznej (np. obrzęk twarzy, języka, ust, gardła, grudkowa wysypka) lub ciężkie reakcje skórne. Przykładowe inne działania niepożądane to m.in.:

• biegunka;
• zaparcia;
• nudności;
• ból brzucha;
• zmiany w konsystencji i kolorze stolca;
• metaliczny posmak w jamie ustnej;
• suchość jamy ustnej;
• wiatry/wzdęcia;
• ogólne złe samopoczucie;
• uczucie osłabienia;
• zakażenia pochwy;
• ciemne zabarwienie moczy;
• kandydoza jamy ustnej;
• testy krwi wskazujące podwyższoną aktywność enzymów wątrobowych;
• objawy obejmujące swędzenie i podrażnienie w okolicy genitaliów;
• zawroty głowy;
• zmniejszenie łaknienia;
• zmiany zabarwienia języka;
• uczucie dyskomfortu w obrębie klatki piersiowej;
• powiększenie węzłów chłonnych;
• objawy grypopodobne;
• uczucie splątania;
• zaburzenia widzenia;
• drżenie;
• zaburzenia pamięci;
• rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
• zapalenie opon mózgowych;
• i inne.

Wszystkie odnotowane działania niepożądane zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania. W przypadku ich wystąpienia należy skontaktować się z lekarzem. Lek Pylera powinien być przyjmowany z zachowaniem najwyższych standardów bezpieczeństwa.

Pylera a interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza prowadzącego o wszystkich przyjmowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że preparat Pylera może wchodzić z nimi w interakcję i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie środki farmakologiczne jak:

• leki zapobiegające tworzeniu zakrzepów (np. warfaryna);
• leki stosowane do rozcieńczania krwi;
• fenobarbital i fenytoina (na padaczkę);
• lit (leczenie zaburzeń psychicznych);
• retinoidy (stosowane w leczeniu chorób skóry);
• ranitydyna (stosowana w leczeniu zgagi i niestrawności);
• lek znieczulający metoksyfluran;
• disulfiram (leczenie uzależnienia od alkoholu);
• atowakwon (leczenie zakażeń płuc);
• busulfan i fluorouracyl (stosowane w ramach chemioterapii);
• inne leki zawierające bizmut (może to wpływać na układ nerwowy pacjenta);
• cyklosporyna;
• inne antybiotyki;
• suplementy diety zawierające: żelazo, wodorotlenek sodu lub cynk;
• leki powodujące zmiany w zapisie EKG (np.: amiodaron, metadon, ondansetron, domperidon);
• leki zobojętniające zawierające: wapń, glin lub magnez.

Wszystkie substancje zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania. Pacjent powinien dokładnie się z nią zapoznać przed rozpoczęciem terapii.

Pylera - zamienniki, podobne leki

Obecnie preparat Pylera nie ma zamienników, które miałyby taką samą substancję czynną w takiej samej postaci. Możliwa jest modyfikacja leczenia, jednak decyzję w tym zakresie podejmuje lekarz prowadzący.

FAQ