Prestilol

Prestilol — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Prestilol to środek złożony. W swoim składzie zawiera dwie substancje czynne, które uzupełniają swoje działanie. To bisoprolol (β1-adrenolityk) i peryndopryl (inhibitor konwertazy angiotensyny). Ze względu na skład i działanie tabletki powlekane Prestilol dostępne są tylko na receptę. Substancja czynna bisoprolol w postaci fumaranu zwalnia częstość akcji serca oraz poprawia efektywność pompowania krwi w całym organizmie. Drugim składnikiem jest peryndopryl z argininą, który powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, co ułatwia pompowanie krwi.

Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Prestilol to:

• leczenie wysokiego ciśnienia tętniczego (nadciśnienia tętniczego);

• leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca;

• profilaktyka w celu zmniejszenia ryzyka zdarzeń sercowych (np.: zawał serca u pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową, planowany lub przebyty zabieg operacyjny).

Prestilol — ile kosztuje? Czy podlega refundacji?

Obecnie leki Prestilol dostępny jest w czterech wariantach opakowania, w których różni się stężenie substancji czynnych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Cena preparatu Prestilol zależy od marży narzuconej przez daną aptekę i średnio wynosi:

• Prestilol (10 mg + 10 mg, 30 tabletek powlekanych) - 49,00 PLN;

• Prestilol (10 mg + 5 mg, 30 tabletek powlekanych) - 35,50 PLN;

• Prestilol (5 mg + 10 mg, 30 tabletek powlekanych) - 47,00 PLN;

• Prestilol (5 mg + 5 mg, 30 tabletek powlekanych) - 34,00 PLN.

Prestilol — pełny skład leku

Podstawowe składniki leku Prestilol to substancje czynne bisoprolol i peryndopryl. Pozostałe składniki tabletek powlekanych to: węglan wapnia, celuloza mikroksytaliczna, skrobia żelowana kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, karboksymetyloskrobia sodowa typ A, stearynian magnezu, hypromeloza, glicerol, kroskarmeloza sodowa, dwutlenek tytanu E171, makrogol 6000, tlenek żelaza czerwony E172, tlenek żelaza żółty E172.

Prestilol — dawkowanie

Stosowanie i dawkowanie leku Prestilol powinno być zgodne z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie się z nim skontaktować. Tabletkę należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Lek przyjmuje się rano przed posiłkiem.

Standardowa zalecana dawka leku to 1 tabletka raz na dobę. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Prestilol. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej. Pacjenci z chorobami nerek i wątroby powinni stosować lek Prestilol bardzo ostrożnie. Nie jest on zalecany w tej grupie pacjentów.

Prestilol — czy można stosować w ciąży i okresie karmienia?

W trakcie ciąży nie powinno się stosować leku Prestilol. Jest to przeciwwskazane od drugiego trymestru. Przyjmowanie tabletek Prestilol może powodować realne zagrożenie dla nienarodzonego dziecka, w tym trwałe uszkodzenie płodu. Substancja czynna przenika do mleka matki. Nie wolno stosować leku Prestilol u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to wskazane, to rekomenduje się przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. Może to powodować działania niepożądane ze strony dziecka.

Prestilol — możliwe skutki uboczne

Podczas stosowania leku Prestilol mogą występować działania niepożądane. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy przerwać stosowanie leku, jeżeli u pacjentów wystąpią:

• nasilenie niewydolności serca powodujące znaczną duszność i (lub) zatrzymanie płynów w organizmie;

• silne zawroty głowy lub omdlenie spowodowane niskim ciśnieniem tętniczym;

• nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu, duszność, skurcz oskrzeli;

• obrzęk naczynioruchowy (np.: obrzęk twarzy, warg, jamy ustnej, gardła, języka, trudności w oddychaniu);

• zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka);

• zapalenie trzustki (silny ból brzucha, promieniujący do pleców, bardzo złe samopoczucie);

• osłabienie siły mięśni rąk, nóg, trudności z mówieniem (możliwe objawy udaru);

• niezwykle szybkie bicie serca, nieregularne bicie serca, ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa), zawał serca;

• wysypka, rumień wielopostaciowy.

Ponadto odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• wolne bicie serca;

• zaburzenia smaku;

• nerwowość;

• zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego;

• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego;

• bóle głowy;

• uczucie ziębnięcia rąk lub stóp;

• szumy uszne;

• drętwienie rąk lub stóp;

• mrowienie;

• duszność;

• kaszel;

• zaburzenia widzenia;

• uczucie zmęczenia;

• znużenie;

• bolesne skurcze mięśni;

• reakcje alergiczne;

• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, ból brzucha, wymioty, niestrawność, zaparcia, biegunka, trudności z trawieniem);

• suchość w jamie ustnej;

• depresja;

• zaburzenia snu;

• zmiany nastroju;

• nasilony świąd lub ciężkie wysypki;

• choroby nerek;

• zapalenie naczyń krwionośnych;

• zawroty głowy podczas wstawania;

• nadwrażliwość na światło

• kołatanie serca;

• częstoskurcz;

• ból w klatce piersiowej;

• obrzęki obwodowe;

• osłabienie mięśni;

• zwiększenie liczby eozynofliów;

• zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego;

• senność;

• omdlenie;

• impotencja;

• pocenie;

• upadki;

• zwiększenie stężenia mocznika we krwi;

• zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi;

• małe stężenie sodu;

• duże stężenie potasu we krwi;

• gorączka;

• ostra niewydolność nerek;

• problemy ze słuchem;

• zmniejszone wydalanie lub brak wydalania moczu;

• zmniejszenie stężenia hemoglobiny;

• zapalenie spojówek;

• koszmary senne;

• ciemna barwa moczu, dezorientacja i drgawki, skurcze mięśni;

• nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi;

• nasilenie łuszczycy;

• zapalenie trzustki;

• wypadanie włosów, łysienie;

• podrażnienie i zaczerwienienie oczu;

• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;

• duże stężenie bilirubiny w surowicy;

• nieprawidłowe stężenie tłuszczów we krwi;

• eozynofilowe zapalenie płuc;

• i inne.

Wszystkie te skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Prestilol — przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed zastosowaniem leki Prestilol należy skonsultować się z lekarzem i zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Istnieje wiele przeciwwskazań. Należą do nich:

• uczulenie na dowolną substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik leku;

• wstrząs kardiogenny (ciężki stan serca powodujący bardzo małe ciśnienie tętnicze);

• nasilenie niewydolności serca (zaostrzenie objawów lub wymaganie leczenia szpitalnego, ostra niewydolność nerek);

• wolna częstość akcji serca;

• ciężka astma (lub gdy pacjent choruje na ciężką przewlekłą chorobę płuc);

• choroba serca charakteryzująca się wolną lub nieregularną czynnością serca (np.: zespół chorego węzła zatokowego, blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia);

• ciężkie zaburzenia krążenia w kończynach (np.: zespół Raynauda);

• bardzo niskie ciśnienie tętnicze;

• kwasica metaboliczna;

• nieleczony guz chromochłonny, rzadki guz nadnerczy;

• cukrzyca i przyjmowanie leku obniżającego ciśnienie krwi z aliskirenem;

• zaburzenia czynności nerek;

• zwężenie tętnicy nerkowej;

• poddawanie dializoterapii lub filtracji krwi;

• ciężą powyżej pierwszego trymestru;

• wystąpienie podczas wcześniejszego leczenia inhibitorem ACE takich objawów jak m.in.: obrzęk twarzy, języka, gardła, świszczący oddech, ciężkie wysypki skórne, nasilony świąd, obrzęk naczynioruchowy;

• przyjmowanie obecnie leków zawierających sakubitryl i walsartan.

Ponadto w określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów, u których występują lub występowały:

• zaburzenia wątroby;

• zaburzenia nerek (np. po przeszczepieniu nerki);

• cukrzyca;

• niewydolność serca lub jakiekolwiek inne choroby serca (np.: silny ból w klatce piersiowej podczas spoczynku, dławica Prinzmetala, zaburzenia rytmu serca);

• zwężenie zastawki aorty i zastawki dwudzielnej;

• kardiomiopatia przerostowa;

• zwężenie tętnic nerkowych;

• zaburzenia krążenia w kończynach;

• kolagenoza (choroba tkanki łącznej), toczeń rumieniowaty układowy, twardzina skóry;

• biegunka lub wymioty w ostatnim czasie i odwodnienie organizmu;

• stosowanie diety o małej zawartości soli lub stosowanie zamienników soli kuchennej zawierających potas;

• astma lub przewlekła choroba płuc;

• łuszczyca;

• guz nadnerczy;

• zaburzenia tarczycy;

• konieczność poddania zabiegowi aferezy LDL;

• poddawanie leczeniu odczulającemu w celu zmniejszenia reakcji alergicznej;

• jednoczesne stosowanie takich leków zwiększających ryzyko obrzęku naczynioruchowego jak: syrolimus, temsyrolimus, ewerolimus, racekadotryl, linagliptyna, sakubitryl, wildagliptyna, sitagliptyna, saksagliptyna.

Wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Prestilol — interakcje z innymi lekami

Pacjent m obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Prestilol stosowany w leczeniu niewydolności serca może wchodzić w interakcję z innymi preparatami i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Z preparatem Prestilol nie wolno jednocześnie stosować takich leków jak: sakubitryl i walsartan.

Ponadto uwagi wymagają:

• leki stosowane w kontrolowaniu ciśnienia tętniczego lub w chorobach serca (np.: klonidyna, amiodaron, amlodypina, glikozydy naparstnicy, dyzopiramid, diltiazem, flekainid, felodypina, metylodopa, lidokaina, prokainamid, moksonidyna, chinidyna, propafenon, werapamil, rylmeidyna);

• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (np.: aliskiren, antagonista receptora angiotensyny II);

• leki moczopędne;

• leki oszczędzające potas (np.: amiloryd, triamteren);

• zamienniki soli zawierające potas;

• preparaty potasu;

• inne leki zmieniające stężenie potasu w organizmie;

• leki sympatykomimetyczne stosowane w leczeniu wstrząsu (noradrenalina, adrenalina, efedryna, izoprenalina, dobutamina);

• leki oszczędzające potas stosowane w leczeniu niewydolności serca (np.: spironolakton, eplerenon);

• leki znieczulające stosowane w zabiegach chirurgicznych;

• wybrane leki stosowane w leczeniu padaczki (np.: barbiturany, fenytina, fenobarbital);

• wybrane leki przeciwpsychotyczne;

• wybrane leki stosowane w leczeniu depresji (np.: inhibitory monoaminooksydazy, amitryptylina, imipramina);

• estramustyna stosowana w leczeniu raka;

• leki stosowane w leczeniu biegunki;

• lit stosowany w leczeniu manii lub depresji;

• trimetoprim stosowany w leczeniu zakażeń;

• leki rozszerzające naczynia krwionośne (np. azotany);

• leki parasympatykomimetyczne stosowane w leczeniu choroby Alzheimera lub jaskry;

• allopurynol stosowany w leczeniu dny moczanowej;

• leki immunosupresyjne (np.: takrolimus, cyklosporyna);

• sole złota (zwłaszcza podawane dożylnie w leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów);

• meflochina stosowana w zapobieganiu lub leczeniu malarii;

• podawane miejscowo beta-adrenolityki;

• leki stosowane w leczeniu cukrzycy (np.: linagliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna, insulina, metformina);

• baklofen stosowany w leczeniu sztywności mięśni (np.: w leczeniu stwardnienia rozsianego);

• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, np.: diklofenak, ibuprofen, duże dawki kwasu acetylosalicylowego).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości łączenia ze sobą wybranych leków decyduje lekarz prowadzący.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)