Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Mechanizm działania fosfomycyny polega na zapobieganiu enzymatycznej syntezie ściany komórkowej. Hamuje pierwszy etap syntezy, czyli syntezę peptydoglikanu. Dzięki temu lek Monural wykazuje działanie bakteriobójcze.
Przykładem gatunku wrażliwego z grupy bakterii gram ujemnych bakterii tlenowych są drobnoustroje Escherichia coli. Bakterie, w przypadku których drobnoustroje mogły nabyć oporność to gram-dodatnie drobnoustroje tlenowe Enterococcus faecalis oraz gram-ujemne drobnoustroje tlenowe Klebsiella pneumoniae Proteus mirabilis. Bakterie o oporności wrodzonej to gram-dodatnie drobnoustroje tlenowe Staphylococcus saprophyticus.
Lek Monural 3 g stanowią saszetki zawierające granulat do sporządzania roztworu doustnego. Saszetki należy dokładnie rozpuścić w wodzie (około 50 - 75 ml wody). Przygotowanego roztworu doustnego nie należy przechowywać, gdyż jest nietrwały. Należy spożyć go zaraz po przygotowaniu. Proces wchłaniania po zastosowaniu leku jest szybki i zachodzi z przewodu pokarmowego.
Granulat do sporządzania roztworu umieszczony jest w saszetkach wykonanych z folii papier/PE/Aluminium/PE. W każdej saszetce umieszczone jest 8g granulatu. Opakowanie zbiorcze stanowi kartonowe pudełko.
Oprócz substancji czynnej granulat leku Monural 3 g zawiera również inne substancje, takie jak:
sód (ze względu na niewielką ilość lek jest uważany za wolny od sodu),
sacharoza (jeżeli stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, to należy zachować szczególną ostrożność),
siarczyny.
Lek Monural wykorzystuje się w przypadku:
leczeniu zakażeń dróg moczowych,
niepowikłanych zakażeniach pęcherza moczowego u kobiet i dziewcząt,
w zapobieganiu zakażeniom związanym z przezcewkowymi zabiegami diagnostycznymi,
okołooperacyjnej antybiotykoterapii profilaktycznej np. biopsja przezodbytnicza stercza.
Lek powinien być stosowany pod ścisłą kontrolą lekarza.
Rozpoczęcie leczenia lekiem Monural powinno być zaczęte z zalecenia lekarza i zgodnie z zaleconymi dawkami. Nie należy przyjmować większych dawek niż zalecane.
Zapalenie pęcherza moczowego
W przypadku przyjmowania leku na niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego u dziewcząt i kobiet, należy przyjmować go na czczo lub 3 godziny po posiłku - najlepiej przed snem i po opróżnieniu pęcherza moczowego. W takim przypadku leczenie opiera się na dawce jednorazowej, wynoszącej 3 g fosfomycyny ( 1 saszetka).
U osób obłożnie chorych w podeszłym wieku (75 lat) zaleca się stosowanie antybiotyku w dwóch dawkach. Odstęp pomiędzy dawkami powinien wynosić 24 godziny.
W przypadku nawracających infekcji w drogach moczowych zaleca się stosowanie dwóch dawek leku. Odstęp pomiędzy dawkami powinien wynosić 24 godziny.
Zastosowanie odpowiedniego leczenia w sytuacji wystąpienia infekcji spowodowanych przez bakterie enterobacter spp, proteus spp, pseudomonas spp, stosuje się dwie dawki. Po 24 godzinach podanie drugiej dawki powinno zakończyć leczenie.
Profilaktyczna antybiotykoterapia w przypadku zabiegów i operacji
W przypadku, kiedy lek Monural przyjmowany jest w celu zapobiegania zakażeniom dróg moczowych, które mogłoby powstać na skutek przeprowadzonych zabiegów, pierwszą dawkę należy podać 3 godziny przed zabiegiem i powinna ona wynosić 3 g fosfomycyny (1 saszetka). Podanie drugiej dawki leku powinno nastąpić 24 godziny po zakończonej operacji. Druga dawka leku również powinna wynosić 3 g fosfomycyny (1 saszetka).
Przeciwskazaniem do stosowania produktu leczniczego Monural 3 g jest alergia na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.
Lek zawiera sacharozę, a więc pacjenci cierpiący na dziedziczne zaburzenia związane z wchłanianiem fruktozy lub zespołem złego wchłaniania galaktozy i glukozy nie powinni stosować leku Monural. Przeciwskazaniem jest również niedobór sacharazy lub izomaltazy.
Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 12 roku życia, gdyż nie określono bezpieczeństwa ani skuteczności działania leku dla tej grupy wiekowej.
Nie powinno stosować się leku Monural u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.
Mechanizm działania fosfomycyny polega na zapobieganiu enzymatycznej syntezie ściany komórkowej. Hamuje pierwszy etap syntezy, czyli syntezę peptydoglikanu. Dzięki temu lek Monural wykazuje działanie bakteriobójcze.
Przykładem gatunku wrażliwego z grupy bakterii gram ujemnych bakterii tlenowych są drobnoustroje Escherichia coli. Bakterie, w przypadku których drobnoustroje mogły nabyć oporność to gram-dodatnie drobnoustroje tlenowe Enterococcus faecalis oraz gram-ujemne drobnoustroje tlenowe Klebsiella pneumoniae Proteus mirabilis. Bakterie o oporności wrodzonej to gram-dodatnie drobnoustroje tlenowe Staphylococcus saprophyticus.
Lek Monural 3 g stanowią saszetki zawierające granulat do sporządzania roztworu doustnego. Saszetki należy dokładnie rozpuścić w wodzie (około 50 - 75 ml wody). Przygotowanego roztworu doustnego nie należy przechowywać, gdyż jest nietrwały. Należy spożyć go zaraz po przygotowaniu. Proces wchłaniania po zastosowaniu leku jest szybki i zachodzi z przewodu pokarmowego.
Granulat do sporządzania roztworu umieszczony jest w saszetkach wykonanych z folii papier/PE/Aluminium/PE. W każdej saszetce umieszczone jest 8g granulatu. Opakowanie zbiorcze stanowi kartonowe pudełko.
Oprócz substancji czynnej granulat leku Monural 3 g zawiera również inne substancje, takie jak:
sód (ze względu na niewielką ilość lek jest uważany za wolny od sodu),
sacharoza (jeżeli stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, to należy zachować szczególną ostrożność),
siarczyny.
Lek Monural wykorzystuje się w przypadku:
leczeniu zakażeń dróg moczowych,
niepowikłanych zakażeniach pęcherza moczowego u kobiet i dziewcząt,
w zapobieganiu zakażeniom związanym z przezcewkowymi zabiegami diagnostycznymi,
okołooperacyjnej antybiotykoterapii profilaktycznej np. biopsja przezodbytnicza stercza.
Lek powinien być stosowany pod ścisłą kontrolą lekarza.
Rozpoczęcie leczenia lekiem Monural powinno być zaczęte z zalecenia lekarza i zgodnie z zaleconymi dawkami. Nie należy przyjmować większych dawek niż zalecane.
Zapalenie pęcherza moczowego
W przypadku przyjmowania leku na niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego u dziewcząt i kobiet, należy przyjmować go na czczo lub 3 godziny po posiłku - najlepiej przed snem i po opróżnieniu pęcherza moczowego. W takim przypadku leczenie opiera się na dawce jednorazowej, wynoszącej 3 g fosfomycyny ( 1 saszetka).
U osób obłożnie chorych w podeszłym wieku (75 lat) zaleca się stosowanie antybiotyku w dwóch dawkach. Odstęp pomiędzy dawkami powinien wynosić 24 godziny.
W przypadku nawracających infekcji w drogach moczowych zaleca się stosowanie dwóch dawek leku. Odstęp pomiędzy dawkami powinien wynosić 24 godziny.
Zastosowanie odpowiedniego leczenia w sytuacji wystąpienia infekcji spowodowanych przez bakterie enterobacter spp, proteus spp, pseudomonas spp, stosuje się dwie dawki. Po 24 godzinach podanie drugiej dawki powinno zakończyć leczenie.
Profilaktyczna antybiotykoterapia w przypadku zabiegów i operacji
W przypadku, kiedy lek Monural przyjmowany jest w celu zapobiegania zakażeniom dróg moczowych, które mogłoby powstać na skutek przeprowadzonych zabiegów, pierwszą dawkę należy podać 3 godziny przed zabiegiem i powinna ona wynosić 3 g fosfomycyny (1 saszetka). Podanie drugiej dawki leku powinno nastąpić 24 godziny po zakończonej operacji. Druga dawka leku również powinna wynosić 3 g fosfomycyny (1 saszetka).
Przeciwskazaniem do stosowania produktu leczniczego Monural 3 g jest alergia na substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych.
Lek zawiera sacharozę, a więc pacjenci cierpiący na dziedziczne zaburzenia związane z wchłanianiem fruktozy lub zespołem złego wchłaniania galaktozy i glukozy nie powinni stosować leku Monural. Przeciwskazaniem jest również niedobór sacharazy lub izomaltazy.
Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 12 roku życia, gdyż nie określono bezpieczeństwa ani skuteczności działania leku dla tej grupy wiekowej.
Nie powinno stosować się leku Monural u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.
Podczas stosowania leku Monural, jak w przypadku stosowania każdego produktu leczniczego mogą wystąpić działania niepożądane.
Do najczęstszych działań niepożądanych, jakie mogą wystąpić po podaniu pojedynczej dawki fosfomycyny z trometamolem należą działania, które dotyczą układu pokarmowego oraz zapalenie sromu i pochwy. Najczęstszą dolegliwością jest biegunka, która jest ograniczona czasowo i ustępuje samoistnie.
Lek Monural 3 g może powodować działania niepożądane takie jak:
częste działania niepożądane:
zapalenie sromu,
zapalenie pochwy,
ból głowy,
zawroty głowy,
ból brzucha,
biegunka,
nudności,
dyspepsja.
niezbyt często występujące działania niepożądane:
wymioty,
wysypka,
pokrzywka,
świąd skóry.
Częstotliwość działań niepożądanych nieznana:
reakcje nadwrażliwości,
reakcje anafilaktyczne,
wstrząs anafilaktyczny,
zapalenie jelita grubego,
obrzęk naczynioruchowy.
Nadwrażliwość na lek Monural
W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy natychmiastowo przerwać leczenie i podjąć działania doraźne. Reakcje anafilaktyczne mogą mieć ciężki przebieg, a wstrząs anafilaktyczny może zakończyć się śmiercią.
Biegunka wywołana przez bakterie Clostridioides difficile
Zgłaszane były przypadki, że podczas przyjmowania leku Monural u pacjentów wytwarzał się stan zapalny jelita grubego i rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego wywołane przez bakterie Clostridioides difficile. Objawem zakażenia Clostridium difficile są zaburzenia ze strony układu pokarmowego. W przypadku wystąpienia biegunki u pacjentów stosujących fosfomycynę lub po zakończonej terapii, należy rozważyć możliwość wystąpienia tego schorzenia. W takim przypadku należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Nie należy nagle przerywać leczenia. Lekarz powinien rozważyć przerwanie stosowania leku Monural i wprowadzenie leczenia na zakażenie Clostridioides difficile. Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę.
Przewlekłe infekcje układu moczowego u mężczyzn
W przypadku występowania przewlekłych stanów zapalnych układu moczowego u mężczyzn, należy przeprowadzić dokładniejsze badania i zweryfikować postawione rozpoznanie. W zakażeniach nawracających prawdopodobne jest, że stany zapalne spowodowane są powikłanymi zakażeniami dróg moczowych lub są wywołane przez bakterie oporne (np. Staphylococcus saprophyticus). W takim przypadku stosowanie leku Mornural nie jest wskazane.
Przedawkowanie leku
W przypadku przyjęcia zbyt dużej dawki leku należy zgłosić się do lekarza. Do objawów, które mogą wystąpić w przypadku przedawkowania zaliczyć można: senność, hipotonia, zaburzenia równowagi elektrolitowej, zaburzenia czucia, małopłytkowość, hipoprotrombinemia.
W przypadku przedawkowania należy podjąć leczenie objawowe oraz wspomagające. Należy intensywnie nawadniać organizm. U pacjentów poddawanych zabiegom hemodializy stwierdza się skuteczne wydalanie fosfomycyny. Okres półtrwania substancji czynnej wynosi około czterech godzin.
Jednoczesne stosowanie fosfomycyny z metoklopramidem może powodować zmniejszenie stężenia fosfomycyny w moczu oraz surowicy krwi, dlatego nie powinno stosować się równocześnie leków zawierających te substancje.
W przypadku pacjentów, którzy biorą doustne leki przeciwzakrzepowe należy zachować szczególną ostrożność. Podczas równoczesnego stosowania leku Monural, leki przeciwzakrzepowe wykazują zwiększone działanie. W takim przypadku ciężko jest ustalić, czy wskaźnik krzepliwości krwi uległ zmianie na skutek przebiegu choroby zakaźnej, czy też na skutek leczenia.
Spożyty pokarm opóźnia wchłanianie leku. Na skutek tego procesu zmniejsza się ilość fosfomycyny w surowicy krwi. Zaleca się, aby stosowana dawka leku była przyjęta na czczo lub z zachowaniem 3 godzin przerwy przed i po posiłku.
Nie zostały przeprowadzone żadne badania oceniające oddziaływanie leku na zdolność prowadzenia pojazdów. Należy jednak zachować szczególną ostrożność, gdyż podczas zażywania leku mogą wystąpić zawroty głowy. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych.
Będąc w ciąży Monural należy stosować wyłącznie w przypadku zdecydowanej konieczności. Dostępne są ograniczone wyniki badań dotyczące bezpieczeństwa stosowania fosfomycyny podczas pierwszego trymestru ciąży. Wiadome jest, że lek przenika przez łożysko. Badania przeprowadzone z udziałem zwierząt nie wykazały szkodliwego działania na reprodukcję. Leczenie powinno opierać się na podaniu jednorazowej dawki.
Substancja czynna przenika do mleka matki. W przypadku zdecydowanej konieczności istnieje możliwość zastosowania pojedynczej dawki leku.
Na podstawie dostępnych danych nie stwierdza się wpływu Monuralu na płodność. Badania zostały przeprowadzone z udziałem zwierząt. Dawka podana samcom i samicom wynosiła 1000 mg na kilogram masy ciała podana w ciągu doby.
Pacjenci cierpiący na poważne zaburzenia czynności nerek powinni zachować szczególną ostrożność podczas zażywania leku. Okres półtrwania substancji czynnej w organizmie wydłuża się wprost proporcjonalnie do stopnia niewydolności nerek.