Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Preparat przeznaczony jest do leczenia uogólnionych zaburzeń lękowych, padaczki u osób dorosłych. Substancją czynną leku jest pregabalina, która jest pochodną kwasu gamma-aminomasłowego. Lek wykazuje silne działanie przeciwdrgawkowe i przeciwbólowe. Preparat dostępny jest w postaci tabletek o różnej zawartości substancji czynnej. Kapsułka twarda zawiera od 25 do 300 mg substancji czynnej.
Na polskim rynku dostępne są następujące opakowania leku:
Linefor 75 mg (kapsułki twarde: 14, 28 lub 56 tabletek);
Linefor 150 mg (kapsułki twarde: 14, 28 lub 56 tabletek);
Linefor 200 mg (kapsułki twarde: 56 tabletek).
O przepisaniu konkretnego wariantu zawsze decyduje lekarz prowadzący. Jego zadaniem jest dobranie najmniejszej możliwej dawki, która wykazuje skuteczne działanie terapeutyczne.
Podstawowym składnikiem leku jest pregabalina. Oprócz niej w tabletkach znajdują się takie substancje pomocnicze ja m.in.: skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, dwutlenek tytanu, talk, glikol propylenowy, tlenek żelaza czarny, szelak, żelatyna, wodorotlenek amonowy, tlenek żelaza żółty i tlenek żelaza czerwony. Dokładny skład różni się w zależności od zakupionego wariantu leku. W związku z tym pacjent powinien dokładnie zapoznać się ze składem preparatu Linefor przed jego przyjęciem. Leku nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub którykolwiek składnik pomocniczy.
Są trzy podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Linefor w terapii. Preparat wykorzystywany jest w leczeniu:
uogólnionych zaburzeń lękowych;
padaczki;
bólu neuropatycznego pochodzenia obwodowego i ośrodkowego.
W przypadku padaczki lekarz może zdecydować o przepisaniu leku w sytuacji, gdy dotychczasowe leczenie nie wykazuje wystarczającej skuteczności. Należy zachować ostrożność, ponieważ Linefor musi być podawany w tym samym czasie, co inne leki przeciwpadaczkowe. Leku nie podaje się osobno, ale jako dodany do prowadzonej już terapii. Środek rekomenduje się w leczeniu wybranych typów padaczki, w tym przy napadach częściowych.
Silne działanie przeciwbólowe leku wykorzystywane jest również w przypadku silnego bólu neuropatycznego pochodzenia obwodowego i ośrodkowego. Zadaniem leku jest złagodzenie tych objawów oraz umożliwienie pacjentowi normalnego funkcjonowania.
Linefor to lek stosowany w leczeniu uogólnionych zaburzeń lekowych (ang. Generalised anxiety disorder - GAD). W przebiegu choroby występują takie niepokojące objawy jak m.in.: niepokój ruchowy, nadmierny lęk i trudności z jego opanowaniem. Zadaniem pregabaliny jest złagodzenie tych objawów i złagodzenie poczucia lęku i niepokoju u pacjenta.
Preparat powinien być przyjmowany zgodnie z zaleceniami lekarza. Pacjent we własnym zakresie nie powinien podejmować decyzji o zmianie dawki lub zmianie sposobu przyjmowania leku Linefor. Lekarz ustali dawkę leku dla danego pacjenta na podstawie przeprowadzonych badań. Zadaniem specjalisty jest dobranie najmniejszej możliwej dawki, która wykaże skuteczne działanie. Wszystko w trosce o zdrowie i bezpieczeństwo pacjenta. Tabletki przeznaczone są do przyjmowania doustnego i nie należy ich kruszyć ani ssać. Twardą kapsułkę połyka się, popijając wodą.
W przypadku padaczki i uogólnionych zaburzeń lękowych rekomendowana dawka mieści się w przedziale od 150 mg do 600 mg na dobę. Z reguły przyjmuje się lek 2-3 razy na dobę. Lek stosuje się codziennie o tej samej porze (rano, wieczorem i ewentualnie w południe) w równych odstępach czasowych. U osób z zaburzoną czynnością nerek lekarz może rekomendować odpowiednio mniejsze dawki dobowe leku. Osoba chora powinna przyjąć dokładnie taką liczbę tabletek Linefor, jaką zaleci jej lekarz prowadzący. Dawkowanie w przypadku bólu neuropatycznego pochodzenia ośrodkowego i obwodowego ustala się indywidualnie na podstawie przeprowadzonych badań i stanu pacjenta.
W sytuacji, gdy dojdzie do pominięcia tabletki, pacjent powinien jak najszybciej ją nadrobić. Jeżeli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, to tej pominiętej się nie uzupełnia. Nie należy brać podwójnych dawek leku, ponieważ grozi to przedawkowaniem i zwiększa ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.
Pod żadnym pozorem nie należy przyjmować większej niż zalecana dawki leku Linefor. Nie wpływa to na zwiększenie skuteczności działania leku, a może powodować ryzyko przedawkowania. Jeżeli dojdzie do przyjęcia większej dawki, to pacjent powinien jak najszybciej udać się do najbliższego szpitala. Po przedawkowaniu występują niepokojące objawy, w tym m.in. napady drgawkowe.
Lek nie powinien być stosowany przez pacjentów, którzy wykazują reakcję nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek innych składnik Linefor. Wówczas znacznie wzrasta ryzyko występowania działań niepożądanych. Ponadto preparat nie jest przeznaczony do stosowania u osób poniżej 18. roku życia. Na ten moment brak szczegółowych danych o bezpieczeństwie przyjmowanie Lineforu w tej grupie wiekowej, dlatego jest to przeciwwskazane.
Ze względu na silne działanie i potencjał występowania skutków ubocznych, lek Linefor nie jest wskazany również w czasie ciąży oraz w okresie karmienia piersią.
Preparat przeznaczony jest do leczenia uogólnionych zaburzeń lękowych, padaczki u osób dorosłych. Substancją czynną leku jest pregabalina, która jest pochodną kwasu gamma-aminomasłowego. Lek wykazuje silne działanie przeciwdrgawkowe i przeciwbólowe. Preparat dostępny jest w postaci tabletek o różnej zawartości substancji czynnej. Kapsułka twarda zawiera od 25 do 300 mg substancji czynnej.
Na polskim rynku dostępne są następujące opakowania leku:
Linefor 75 mg (kapsułki twarde: 14, 28 lub 56 tabletek);
Linefor 150 mg (kapsułki twarde: 14, 28 lub 56 tabletek);
Linefor 200 mg (kapsułki twarde: 56 tabletek).
O przepisaniu konkretnego wariantu zawsze decyduje lekarz prowadzący. Jego zadaniem jest dobranie najmniejszej możliwej dawki, która wykazuje skuteczne działanie terapeutyczne.
Podstawowym składnikiem leku jest pregabalina. Oprócz niej w tabletkach znajdują się takie substancje pomocnicze ja m.in.: skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, dwutlenek tytanu, talk, glikol propylenowy, tlenek żelaza czarny, szelak, żelatyna, wodorotlenek amonowy, tlenek żelaza żółty i tlenek żelaza czerwony. Dokładny skład różni się w zależności od zakupionego wariantu leku. W związku z tym pacjent powinien dokładnie zapoznać się ze składem preparatu Linefor przed jego przyjęciem. Leku nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub którykolwiek składnik pomocniczy.
Są trzy podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Linefor w terapii. Preparat wykorzystywany jest w leczeniu:
uogólnionych zaburzeń lękowych;
padaczki;
bólu neuropatycznego pochodzenia obwodowego i ośrodkowego.
W przypadku padaczki lekarz może zdecydować o przepisaniu leku w sytuacji, gdy dotychczasowe leczenie nie wykazuje wystarczającej skuteczności. Należy zachować ostrożność, ponieważ Linefor musi być podawany w tym samym czasie, co inne leki przeciwpadaczkowe. Leku nie podaje się osobno, ale jako dodany do prowadzonej już terapii. Środek rekomenduje się w leczeniu wybranych typów padaczki, w tym przy napadach częściowych.
Silne działanie przeciwbólowe leku wykorzystywane jest również w przypadku silnego bólu neuropatycznego pochodzenia obwodowego i ośrodkowego. Zadaniem leku jest złagodzenie tych objawów oraz umożliwienie pacjentowi normalnego funkcjonowania.
Linefor to lek stosowany w leczeniu uogólnionych zaburzeń lekowych (ang. Generalised anxiety disorder - GAD). W przebiegu choroby występują takie niepokojące objawy jak m.in.: niepokój ruchowy, nadmierny lęk i trudności z jego opanowaniem. Zadaniem pregabaliny jest złagodzenie tych objawów i złagodzenie poczucia lęku i niepokoju u pacjenta.
Preparat powinien być przyjmowany zgodnie z zaleceniami lekarza. Pacjent we własnym zakresie nie powinien podejmować decyzji o zmianie dawki lub zmianie sposobu przyjmowania leku Linefor. Lekarz ustali dawkę leku dla danego pacjenta na podstawie przeprowadzonych badań. Zadaniem specjalisty jest dobranie najmniejszej możliwej dawki, która wykaże skuteczne działanie. Wszystko w trosce o zdrowie i bezpieczeństwo pacjenta. Tabletki przeznaczone są do przyjmowania doustnego i nie należy ich kruszyć ani ssać. Twardą kapsułkę połyka się, popijając wodą.
W przypadku padaczki i uogólnionych zaburzeń lękowych rekomendowana dawka mieści się w przedziale od 150 mg do 600 mg na dobę. Z reguły przyjmuje się lek 2-3 razy na dobę. Lek stosuje się codziennie o tej samej porze (rano, wieczorem i ewentualnie w południe) w równych odstępach czasowych. U osób z zaburzoną czynnością nerek lekarz może rekomendować odpowiednio mniejsze dawki dobowe leku. Osoba chora powinna przyjąć dokładnie taką liczbę tabletek Linefor, jaką zaleci jej lekarz prowadzący. Dawkowanie w przypadku bólu neuropatycznego pochodzenia ośrodkowego i obwodowego ustala się indywidualnie na podstawie przeprowadzonych badań i stanu pacjenta.
W sytuacji, gdy dojdzie do pominięcia tabletki, pacjent powinien jak najszybciej ją nadrobić. Jeżeli jednak zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki, to tej pominiętej się nie uzupełnia. Nie należy brać podwójnych dawek leku, ponieważ grozi to przedawkowaniem i zwiększa ryzyko wystąpienia skutków ubocznych.
Pod żadnym pozorem nie należy przyjmować większej niż zalecana dawki leku Linefor. Nie wpływa to na zwiększenie skuteczności działania leku, a może powodować ryzyko przedawkowania. Jeżeli dojdzie do przyjęcia większej dawki, to pacjent powinien jak najszybciej udać się do najbliższego szpitala. Po przedawkowaniu występują niepokojące objawy, w tym m.in. napady drgawkowe.
Lek nie powinien być stosowany przez pacjentów, którzy wykazują reakcję nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek innych składnik Linefor. Wówczas znacznie wzrasta ryzyko występowania działań niepożądanych. Ponadto preparat nie jest przeznaczony do stosowania u osób poniżej 18. roku życia. Na ten moment brak szczegółowych danych o bezpieczeństwie przyjmowanie Lineforu w tej grupie wiekowej, dlatego jest to przeciwwskazane.
Ze względu na silne działanie i potencjał występowania skutków ubocznych, lek Linefor nie jest wskazany również w czasie ciąży oraz w okresie karmienia piersią.
Istnieje szerokie grono pacjentów, u których należy zachować szczególną ostrożność w trakcie prowadzenia terapii z wykorzystaniem preparatu Linefor. Podczas przyjmowania leku należy poinformować lekarza o swoim stanie zdrowia, a także o chorobach przewlekłych i poważnych schorzeniach przebytych w przeszłości.
Szczególną ostrożność zachowuje się u pacjentów, u których występują takie problemy zdrowotne jak:
zaburzenia układu sercowo-naczyniowego;
niewydolność nerek;
niewydolność wątroby;
uzależnienie od alkoholu.
Ponadto należy uważać wtedy, gdy podczas terapii z Lineforem występują niepokojące objawy sugerujące reakcję alergiczną, np. obrzęk stawów, obrzęk ust, języka, czy też wysypka. Kolejne niepokojące objawy po spożyciu tabletki to: senność i zawroty głowy. Jeżeli pacjent na nie narzeka, to należy ponownie zweryfikować bezpieczeństwo podawania preparatu w jego przypadku. W przypadku wystąpienia w trakcie terapii takich objawów, jak: zaburzenia widzenia lub zaburzenia psychiczne, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Przyjmowanie leku Linefor może powodować działania niepożądane. Nie występują one u każdego pacjenta. Ich rodzaj oraz skala zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu osoby chorej, a także od jej stanu zdrowia. Podczas terapii odnotowywano takie przykładowe skutki uboczne jak m.in.:
senność;
zawroty głowy;
bóle mięśni;
bóle głowy;
drażliwość;
podwyższenie nastroju;
zwiększenie apetytu;
zaburzenia równowagi;
dezorientacja;
ból gardła;
zaburzenia seksualne (np. zmniejszenie zainteresowania seksem);
zwiększone wydzielanie śliny;
zmniejszenie objętości wydalanego moczu;
zmniejszenie stężenia potasu we krwi;
osłabienie ruchów gałek ocznych;
zmniejszenie liczby płytek krwi;
zwiększenie stężenia kreatyniny;
zmniejszające wzmożone napięcie mięśni;
małe stężenie cukru we krwi;
niskie ciśnienie tętnicze;
zaburzenia pamięci;
sztywność mięśni;
zapalenie rogówki;
bóle stawów;
zaburzenia czynności wątroby;
i inne.
Jeżeli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek zmiany widzenia, wysoki stopień nasilenia zawrotów głowy i inne niepokojące objawy z powyższej listy, należy poinformować o tym lekarza. W wybranych przypadkach niezbędne będzie wdrożenie leczenia szpitalnego oraz natychmiastowe odstawienie leku. Szczegółowy wykaz potencjalnych skutków ubocznych znajduje się na opakowaniu dołączonym do opakowania przez producenta. Pacjent powinien się z nimi zapoznać przed pierwszym zastosowaniem leku, a w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Pacjent ma obowiązek poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że Linefor ma zdolność do wchodzenia w interakcje z innymi środkami medycznymi, które wzajemnie mogą zmieniać swoje działanie. W skrajnych przypadkach może dochodzić do zwiększonego ryzyka występowania niepokojących skutków ubocznych.
Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty jak:
lorazepam (przyjmowany przy stanach lękowych);
oksykodon (silny lek przeciwbólowy).
Jednocześnie w trakcie leczenia nie jest wskazane spożywanie alkoholu. Kobiety podczas terapii mogą bez obaw stosować doustną antykoncepcję hormonalną, a lek nie wpływa na jej skuteczność.
Preparat nie powinien być przyjmowany przez kobiety w ciąży oraz te, które podejrzewają u siebie ten stan. Lineforu nie należy stosować także w okresie karmienia piersią. Wszystko dlatego, że substancja czynna może przenikać do organizmu kobiety i wywoływać niepokojące objawy u dziecka. Szczegółowe dane na ten temat nie są znane, dlatego warto zachować dodatkową ostrożność.
Lekarz może zdecydować o włączeniu leku Linefor do leczenia, jeżeli uzna, że korzyści znacznie przewyższają ewentualne zagrożenia. Każdorazowo jest to decyzja indywidualna, którą podejmuje się dla dobra pacjentki. Wówczas kobiety w okresie laktacji powinny zaprzestać karmienia piersią ze względów bezpieczeństwa.
Środek farmakologiczny Linefor może negatywnie wpływać na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów. Dzieje się tak wtedy, gdy występują takie objawy niepożądane jak: zawroty głowy, zaburzenia koncentracji i senność. W takim stanie pacjent powinien zrezygnować z podróży autem, a także z obsługi specjalistycznych maszyn.