Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Środek medyczny Klacid to antybiotyk makrolidowy. Substancją czynną preparatu jest klarytromycyna. Zadaniem tej substancji jest zahamowanie rozwoju bakterii, które odpowiadają za powstanie zakażenia różnego typu. Stosowanie klarytromycyny wykazuje skuteczne działanie na kilka rodzajów schorzeń. Sam preparat dostępny jest pod kilkoma postaciami:
granulat do sporządzenia zawiesiny doustnej;
proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji;
tabletki powlekane.
Każda z tych postaci przeznaczona jest dla innej grupy odbiorców. Granulat może być wykorzystywany w leczeniu dzieci od 6. miesiąca życia do 12. roku życia. Pozostałe formy przeznaczone są dla osób dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia.
Podstawowym składnikiem leku Klacid jest substancja czynna klarytromycyna. Oprócz niej w granulacie znajdują się takie substancje pomocnicze jak: powidon, kwas poliakrylowy, olej rycynowy, ftalan hypermelozy, maltodekstryna, dwutlenek krzemu, dwutlenek tytanu, sacharoza, guma ksantowa, sorbinian potasu, kwas cytrynowy bezwodny i substancja smakowo-zapachowa.
Przed rozpoczęciem terapii z lekiem Klacid należy zapoznać się z jego składem. Medykament nie może być przyjmowany przez dzieci, które wykazują reakcje nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik leku.
Lek przeznaczony jest do stosowania przy zakażeniach bakteryjnych u dzieci od 6. miesiąca życia do 12. roku życia, a także u młodzieży powyżej 12. roku życia i osób dorosłych. Wybiera się go w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na działanie klarytromycyny. Wśród nich wymienia się m.in.:
zakażenia dolnych dróg oddechowych (np. zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli);
zakażenia górnych dróg oddechowych (np. zapalenie zatok, zapalenie gardła wywołane działaniem paciorkowców);
ostre zapalenie ucha środkowego;
zakażenia skóry i tkanek miękkich (np. zapalenie mieszków włosowych, liszajec zakaźny, ropnie, zapalenie tkanki łącznej);
leczenie zakażeń jamy ustnej i zębów;
wspomaganie leczenia wirusa HIV.
Ponadto preparat stosuje się przeciw zlokalizowanym lub rozsianym zakażeniom wywołanym przez mykobakterie.
Działanie leku polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych w organizmie pacjenta. Dzięki temu niemożliwe jest namnażanie się szkodliwych drobnoustrojów. To działanie bakteriostatyczne, choć w określonych przypadkach Klacid może mieć działanie bakteriobójcze. Klarytromycyna dobrze wchłania się do organizmu i wykazuje dużą skuteczność działania.
Przyjmowanie preparatu powinno odbywać się zgodnie z informacjami podanymi przed producenta oraz zaleceniami lekarza. Różni się w zależności od postaci, pod jaką występuje Klacid.
Dawkowanie zależy od tego, w jakim wieku jest pacjent oraz z jakim zakażeniem się boryka. Poniżej przedstawiono standardowe wytyczne w tym zakresie.
W przypadku dzieci zazwyczaj stosuje się granulat do przygotowania zawiesiny doustnej. Zalecana dawka leku wynosi wówczas 7,5 mg/kg masy 2 razy na dobę. Jednocześnie maksymalna dawka leku nie może przekroczyć 500 mg dwa razy na dobę. W zależności od stopnia i rodzaju zakażenia, cała kuracja u dziecka trwa od 5 do 10 dni. Aby zwiększyć skuteczność leczenia, rekomenduje się podawanie Klacid rano i wieczorem. W przypadku małych dzieci wygodne jest to, że lek można podawać razem z mlekiem. Nieco inne wytyczne w zakresie dawkowania dotyczą dzieci z grup osób, przy których niezbędna jest szczególna ostrożność.
Zawiesinę należy przygotować z przegotowanej wody, którą ostudzi się do temperatury pokojowej. Wodę wlewa się do butelki z lekiem zgodnie z linią zaznaczoną na etykiecie. Lek przeznaczony jest do spożycia po wstrząśnięciu zawiesiny doustnej.
W przypadku osób dorosłych rekomenduje się zachowanie dawki 250 mg dwa razy na dobę. Przy ciężkich zakażeniach lekarz może zdecydować o podwojeniu zalecanej dawki.
Może zdarzyć się, że rekomendowana dawka leku zostanie pominięta. Wówczas pacjent powinien nadrobić ją jak najszybciej, a następnie kontynuować leczenie zgodnie z planem. Nie należy stosować podwójnej dawki w celu nadrobienia pominiętej. Może to doprowadzić do przedawkowania substancji czynnej.
Pacjent nie powinien we własnym zakresie podejmować decyzji o przerwaniu kuracji medycznej z wykorzystaniem leku Klacid. Jeżeli do tego dojdzie, to zwiększa się prawdopodobieństwo nawrotu zakażenia i nasilenia się jego objawów. Zazwyczaj już po kilku dniach pacjent odczuwa sporą poprawę w zakresie zdrowia i samopoczucia, a objawy ustępują. Mimo tego należy kontynuować przyjmowanie preparatu zgodnie z zaleceniami lekarskimi.
Pod żadnym pozorem nie należy przyjmować większej niż zalecana dawka leku. Grozi to jego przedawkowaniem i w żaden sposób nie wpływa korzystnie na skuteczność terapii. W przypadku przyjęcia większej dawki pacjent musi niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Grozi to wystąpieniem skutków ubocznych, w tym przede wszystkim wymiotów i silnego bólu brzucha.
Środek medyczny Klacid to antybiotyk makrolidowy. Substancją czynną preparatu jest klarytromycyna. Zadaniem tej substancji jest zahamowanie rozwoju bakterii, które odpowiadają za powstanie zakażenia różnego typu. Stosowanie klarytromycyny wykazuje skuteczne działanie na kilka rodzajów schorzeń. Sam preparat dostępny jest pod kilkoma postaciami:
granulat do sporządzenia zawiesiny doustnej;
proszek do sporządzania koncentratu roztworu do infuzji;
tabletki powlekane.
Każda z tych postaci przeznaczona jest dla innej grupy odbiorców. Granulat może być wykorzystywany w leczeniu dzieci od 6. miesiąca życia do 12. roku życia. Pozostałe formy przeznaczone są dla osób dorosłych i dzieci powyżej 12. roku życia.
Podstawowym składnikiem leku Klacid jest substancja czynna klarytromycyna. Oprócz niej w granulacie znajdują się takie substancje pomocnicze jak: powidon, kwas poliakrylowy, olej rycynowy, ftalan hypermelozy, maltodekstryna, dwutlenek krzemu, dwutlenek tytanu, sacharoza, guma ksantowa, sorbinian potasu, kwas cytrynowy bezwodny i substancja smakowo-zapachowa.
Przed rozpoczęciem terapii z lekiem Klacid należy zapoznać się z jego składem. Medykament nie może być przyjmowany przez dzieci, które wykazują reakcje nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik leku.
Lek przeznaczony jest do stosowania przy zakażeniach bakteryjnych u dzieci od 6. miesiąca życia do 12. roku życia, a także u młodzieży powyżej 12. roku życia i osób dorosłych. Wybiera się go w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na działanie klarytromycyny. Wśród nich wymienia się m.in.:
zakażenia dolnych dróg oddechowych (np. zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli);
zakażenia górnych dróg oddechowych (np. zapalenie zatok, zapalenie gardła wywołane działaniem paciorkowców);
ostre zapalenie ucha środkowego;
zakażenia skóry i tkanek miękkich (np. zapalenie mieszków włosowych, liszajec zakaźny, ropnie, zapalenie tkanki łącznej);
leczenie zakażeń jamy ustnej i zębów;
wspomaganie leczenia wirusa HIV.
Ponadto preparat stosuje się przeciw zlokalizowanym lub rozsianym zakażeniom wywołanym przez mykobakterie.
Działanie leku polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych w organizmie pacjenta. Dzięki temu niemożliwe jest namnażanie się szkodliwych drobnoustrojów. To działanie bakteriostatyczne, choć w określonych przypadkach Klacid może mieć działanie bakteriobójcze. Klarytromycyna dobrze wchłania się do organizmu i wykazuje dużą skuteczność działania.
Przyjmowanie preparatu powinno odbywać się zgodnie z informacjami podanymi przed producenta oraz zaleceniami lekarza. Różni się w zależności od postaci, pod jaką występuje Klacid.
Dawkowanie zależy od tego, w jakim wieku jest pacjent oraz z jakim zakażeniem się boryka. Poniżej przedstawiono standardowe wytyczne w tym zakresie.
W przypadku dzieci zazwyczaj stosuje się granulat do przygotowania zawiesiny doustnej. Zalecana dawka leku wynosi wówczas 7,5 mg/kg masy 2 razy na dobę. Jednocześnie maksymalna dawka leku nie może przekroczyć 500 mg dwa razy na dobę. W zależności od stopnia i rodzaju zakażenia, cała kuracja u dziecka trwa od 5 do 10 dni. Aby zwiększyć skuteczność leczenia, rekomenduje się podawanie Klacid rano i wieczorem. W przypadku małych dzieci wygodne jest to, że lek można podawać razem z mlekiem. Nieco inne wytyczne w zakresie dawkowania dotyczą dzieci z grup osób, przy których niezbędna jest szczególna ostrożność.
Zawiesinę należy przygotować z przegotowanej wody, którą ostudzi się do temperatury pokojowej. Wodę wlewa się do butelki z lekiem zgodnie z linią zaznaczoną na etykiecie. Lek przeznaczony jest do spożycia po wstrząśnięciu zawiesiny doustnej.
W przypadku osób dorosłych rekomenduje się zachowanie dawki 250 mg dwa razy na dobę. Przy ciężkich zakażeniach lekarz może zdecydować o podwojeniu zalecanej dawki.
Może zdarzyć się, że rekomendowana dawka leku zostanie pominięta. Wówczas pacjent powinien nadrobić ją jak najszybciej, a następnie kontynuować leczenie zgodnie z planem. Nie należy stosować podwójnej dawki w celu nadrobienia pominiętej. Może to doprowadzić do przedawkowania substancji czynnej.
Pacjent nie powinien we własnym zakresie podejmować decyzji o przerwaniu kuracji medycznej z wykorzystaniem leku Klacid. Jeżeli do tego dojdzie, to zwiększa się prawdopodobieństwo nawrotu zakażenia i nasilenia się jego objawów. Zazwyczaj już po kilku dniach pacjent odczuwa sporą poprawę w zakresie zdrowia i samopoczucia, a objawy ustępują. Mimo tego należy kontynuować przyjmowanie preparatu zgodnie z zaleceniami lekarskimi.
Pod żadnym pozorem nie należy przyjmować większej niż zalecana dawka leku. Grozi to jego przedawkowaniem i w żaden sposób nie wpływa korzystnie na skuteczność terapii. W przypadku przyjęcia większej dawki pacjent musi niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Grozi to wystąpieniem skutków ubocznych, w tym przede wszystkim wymiotów i silnego bólu brzucha.
Ze względu na charakter leku Klacid i jego działanie, istnieją określone przeciwwskazania do jego stosowania. Przede wszystkim preparat nie może być przyjmowany przez osoby, które wykazują reakcje nadwrażliwości na antybiotyki makrolidowe, w tym m.in.: klarytromycynę, erytromycynę, czy też azytromycynę. Reakcje alergiczne mogą dotyczyć również substancji pomocniczych.
Wśród przeciwwskazań do stosowania leku Klacid znajdują się również:
wybrane leki (szerzej omówiono je w kolejnym akapicie);
niskie stężenie magnezu we krwi (hipomagnezemia);
niskie stężenie potasu we krwi (hipokaliemia);
zaburzenia czynności wątroby (w tym ciężka niewydolność wątroby);
zaburzenia czynności nerek (w tym niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek);
zaburzenia rytmu serca u pacjenta lub w przeszłości u jego bliskich.
Istnieją określone grupy pacjentów, u których należy zachować szczególną ostrożność podczas terapii z wykorzystaniem leku Klacid. Decyzja o wdrożeniu go w terapii każdorazowo powinna zostać podjęta przez lekarza prowadzącego na podstawie indywidualnie przeprowadzonych badań medycznych. Ostrożności wymaga podawanie leku u pacjentów z:
zaburzeniami czynności nerek;
niewydolnością nerek;
zaburzeniami czynności wątroby;
ciężką niewydolnością serca;
chorobą wieńcową;
spowolnieniem czynności serca;
podejrzenie ciąży.
Rodzice lub opiekunowie prawni dziecka, a także osoby dorosłe przyjmujące lek powinny poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie, lub w niedalekiej przeszłości preparatach. Wszystko dlatego, że Klacid może wchodzić w interakcje z innymi lekami i zaburzać ich działanie, a w skrajnych przypadkach prowadzić do zagrożenia zdrowia lub życia młodego pacjenta.
Ponadto leku nie stosuje się u pacjentów, którzy przyjmują takie preparaty jak:
alkaloidy sporyszu (stosowane przy migrenie);
midazolam doustny (stosowany przy bezsenności i stanach lękowych);
leki powodujące ciężkie zaburzenia rytmu serca;
terfenadynę lub astemizol na alergię;
domperydon lub cyzapryd na zaburzenia czynności przewodu pokarmowego;
pimozyd (przy zaburzeniach psychicznych);
tikagrelor (na agregację płytek krwi);
symwastatyna lub lowastatynę (na cholesterol);
ranolazyna (lek na serce);
kolchicyna (leczenie dny moczanowej);
lomitapid.
Dodatkowo szczególną ostrożność należy zachować w przypadku preparatów takich jak:
leki przeciwgrzybicze;
leki na gruźlicę;
preparaty ziołowe;
leki na nadciśnienie tętnicze;
leki przeciwzapalne;
preparaty przeciwpadaczkowe;
i inne.
Szczegółowy wykaz medykamentów znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania.
Lek Klacid może powodować działania niepożądane. Nie występują one w przypadku każdego z pacjentów. Jest to zależne od indywidualnych predyspozycji pacjenta i jego stanu zdrowia. Wśród potencjalnych skutków ubocznych zażywania preparatu Klacid znajdują się m.in.:
wymioty;
nudności;
bóle brzucha;
biegunka;
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
zaburzenia smaku;
wzdęcia;
nadmierna potliwość;
zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi;
ostre zapalenie trzustki;
zapalenie języka;
zawroty głowy;
uczucie splątania;
kołatanie serca;
zaburzenia równowagi;
zaburzenia psychotyczne;
zapalenie błony śluzowej żołądka;
rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy;
zaburzenia krzepnięcia krwi (w tym wydłużenie czasu protrombinowego);
i inne.
W trakcie kuracji rekomenduje się dokładne monitorowanie stężenia glukozy we krwi pacjenta. Wszystko po to, aby monitorować stężenie składników odżywczych w organizmie. Jeżeli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek niepokojące skutki uboczne, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Niezbędne jest także rozważenie zastosowania innego leczenia, które będzie bardziej bezpieczne dla pacjenta.
Na ten moment nie ustalono bezpieczeństwa stosowania klarytromycyny w przypadku kobiet w ciąży i karmiących piersią. W związku z tym rekomenduje się zastosowanie innych preparatów w terapii. Decyzję o wdrożeniu Klacid każdorazowo podejmuje lekarz prowadzący, a korzyści muszą być wyraźnie wyższe niż ewentualne zagrożenia.
Kobiety karmiące w trakcie terapii z Klacid powinny zaprzestać karmienia, ponieważ substancja czynna przenika do mleka ludzkiego i może mieć negatywny wpływ na rozwój płodu. Wówczas zaleca się odciąganie nadmiaru pokarmu laktatorem i jego utylizację.
Przyjmowanie Klacid może powodować takie skutki uboczne jak: zawroty głowy, dezorientacja, czy też stany splątania. Oznacza to, że pacjenci mogą mieć ograniczoną zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeżeli czujesz niepokój, zrezygnuj z wykonywania tych aktywności.