Fostex

Fostex — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną preparat Fostex to lek złożony w postaci roztworu w aerozolu inhalacyjnym. Aplikacja leku polega na wykonywaniu wdechu przez ustnik. Za działanie preparatu odpowiadają dwie substancje czynne beklometazonu dipropionian i formoterolu fumaran dwuwodny. Ze względu na skład i działanie środek Fostex dostępny jest tylko na receptę i przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych.

Substancja beklometazon to kortykosteroid, który hamuje proces zapalny, zmniejsza obrzęk i podrażnienie oraz ma zdolność do częściowego cofania zmian anatomicznych powstających w ścianie oskrzeli u osób borykających się z astmą. Dzięki temu łagodzi jej objawy, a także zapobiega ich nawrotom. Formoterol zaliczany jest do grupy leków rozszerzających oskrzela zwanych beta2-mimetykami. Jego działanie polega na aktywowaniu receptorów adrenergicznych typu beta2, które występują na powierzchni komórek nerwowych, gruczołowych lub mięśniowych. Działanie rozkurczające pomaga w przepływie powietrza przez drogi oddechowe oraz poprawia wentylację płuc.

Lek Fostex stosuje się w łagodzeniu objawów takich jak: duszność, kaszel i świszczący oddech u pacjentów z astmą lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP). Przede wszystkim dotyczy to przypadków, gdy:

• objawy astmy nie są odpowiednio kontrolowane za pomocą kortykosteroidów wziewnych oraz stosowanego doraźnie krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela;

• uzyskany odpowiednią kontrolę objawów astmy za pomocą zarówno kortykosteroidów wziewnych, jak i długo działających leków rozszerzających oskrzela.

O możliwości zastosowanie tego leku decyduje lekarz prowadzący i należy stosować go tylko zgodnie z jego zaleceniami.

Fostex — ile kosztuje? Czy podlega refundacji?

Preparat Fostex dostępny jest w dwóch wariantach opakowania. Jego cena zależy od marży narzuconej przez daną aptekę oraz stopnia refundacji. Przy pełnej odpłatności jest to średnio:

• Fostex (aerozol inhalacyjny, 100 µg + 6 µg, 180 dawek) - 165,90 PLN;

• Fostex (aerozol inhalacyjny, 200 µg + 6 µg, 180 dawek) - 165,90 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Fostex podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go kobiety w ciąży oraz pacjenci powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach medycznych. W ramach częściowej odpłatności otrzymują go pozostali pacjenci w takich wskazaniach jak: astma, przewlekła obturacyjna choroba płuc oraz eozynofilowe zapalenie oskrzeli. Wówczas cena leku po refundacji to:

• Fostex (aerozol inhalacyjny, 100 µg + 6 µg, 180 dawek) - 29,75 PLN;

• Fostex (aerozol inhalacyjny, 200 µg + 6 µg, 180 dawek) - 29,75 PLN.

Fostex — zamienniki lub podobne leki

W aptekach dostępne są zamienniki dla aerozolu Fostex. Wśród nich znajdują się m.in.: Qvar, Formodual, Cortare, Riarify, Tribof, Airbufo Forspiro, Inhafort, Foradil, Trydonis, Symbicort Turbuhaler. Mają one te same substancje czynne w tej samej postaci.

Fostex — pełny skład leku

Podstawowe składniki leku Fostex to substancje czynne beklometazonu dipropionian i formoterolu fumaran dwuwodny. Pozostałe składniki to: etanol bezwodny, norfluran (HFA 134a) i kwas solny.

Fostex — dawkowanie

Dawkowanie i stosowanie leku Fostex ustalane jest indywidualnie na podstawie badania klinicznego i potrzeb pacjenta. W przypadku wątpliwości należy ponownie skonsultować się z lekarzem. Ponadto w terapii lekarz ma obowiązek kontrolować, czy preparat jest przyjmowany zgodnie z jego zaleceniami oraz, czy pacjent przyjmuje optymalną dawkę. Aerozol inhalacyjny Fostex należy stosować odpowiedzialnie. Preparat przeznaczony jest do stosowania wziewnego zgodnie z instrukcją dołączoną do opakowania.

Standardowe dawkowanie to dwa rozpylenia leku dwa razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 4 rozpylenia. Dawkowanie to stosuje się u osób dorosłych, w tym osób w podeszłym wieku. Leki Fostex nie wolno stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18. roku życia.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Fostex. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnych.

Fostex — czy można stosować w ciąży i okresie karmienia?

Na ten moment brak szczegółowych danych o bezpieczeństwie stosowania leku Fostex u kobiet w ciąży. W związku z tym nie powinno się go stosować w tej grupie pacjentek oraz u kobiet, które podejrzewają ciąże lub ją planuje. Lekarz może podjąć decyzję o wdrożeniu preparatu Fostex w leczeniu, jednak korzyści muszą przewyższać ewentualne ryzyko.

Taką samą zasadę stosuje się u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli wdrożenie leku jest konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa. Może to powodować działania niepożądane ze strony dziecka.

Fostex — możliwe skutki uboczne

Podczas terapii mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy przerwać podawanie leku Fostes, jeżeli u pacjenta wystąpi nasilenie duszności i świszczący oddech po aplikacji. Może to wskazywać na paradoksalny skurcz oskrzeli. W takiej sytuacji należy od razu podać lek wziewny rozszerzający oskrzela i skontaktować się z lekarzem. Ponadto pilnego kontaktu z lekarzem wymagają reakcje nadwrażliwości, w tym m.in.: alergie skórne, wysypka skórna, świąd skóry, obrzęk skóry, zaczerwienienie skóry, obrzęk błon śluzowych, zwłaszcza oczu, warg, twarzy i gardła.

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie działania niepożądane jak:

• ból głowy;

• zakażenia grzybicze jamy ustnej i gardła;

• ból gardła;

• chrypka;

• zmiany w elektrokardiogramie (EKG);

• kołatanie serca, nietypowe szybkie bicie serca i zaburzenia rytmu serca;

• zapalenie błony śluzowej nosa;

• zapalenie zatok;

• wzrost ciśnienia tętniczego krwi;

• objawy grypopodobne;

• podrażnienie gardła;

• kaszek i kaszel z odkrztuszaniem;

• zakażenia grzybicze pochwy;

• napad astmy;

• pieczenie warg;

• zaburzenia smaku;

• nudności;

• trudności w połykaniu;

• suchość błony śluzowej jamy ustnej;

• rozstrój żołądka;

• niestrawność;

• ból mięśni i kurcze mięśni;

• zwiększona potliwość;

• biegunka;

• zaczerwienienie skóry;

• zwiększony napływ krwi do niektórych tkanek;

• pokrzywka;

• zawroty głowy;

• niepokój, zwłaszcza ruchowy;

• drżenie;

• zwiększenie stężenia cukru we krwi;

• zmniejszenie stężenia potasu we krwi;

• zwiększenie liczby płytek krwi;

• zmniejszenie liczby białych krwinek;

• zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych i ciał ketonowych we krwi;

• zmniejszenie stężenia kortyzolu we krwi;

• nieregularne bicie serca;

• zapalenie płuc (zwiększenie wytwarzania plwociny, zmiana zabarwienia plwociny, nasilony kaszel, gorączka, zwiększone problemy z oddychaniem);

• nieregularne bicie serca;

• zaburzenia rytmu serca;

• uczucie ucisku w klatce piersiowej;

• zapalenie nerek;

• zmniejszone ciśnienie krwi;

• obrzęk skóry i błony śluzowej utrzymujący się przez kilka dni;

• zaostrzenie astmy;

• duszność;

• obrzęk dłoni i stóp;

• zmniejszona liczba płytek krwi;

• zaburzenia czynności nadnerczy (zahamowanie czynności nadnerczy);

• zmniejszenie gęstości mineralnej kości (ścieńczenie kości);

• zaćma;

• wzrost ciśnienia śródgałkowego (jaskra);

• opóźnienie wzrostu u dzieci i młodzieży;

• depresja lub uczucie przygnębienia;

• zaburzenia snu;

• nadmierne pobudzenie lub rozdrażnienie;

• nerwowość;

• nieostre widzenie.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Fostex — przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Fostex należy skonsultować się z lekarzem oraz zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Nie należy podawać leku, jeżeli u pacjenta występuje uczulenie na beklometazonu dipropionian lub formoterolu fumaran dwuwodny, lub jakikolwiek inny składnik. Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować ostrożność. Każdy przypadek powinien być indywidualnie omówiony przez lekarza. Ostrożności szczególnie wymagają sytuacje, gdy:

• u pacjenta występują choroby serca (np.: dławica piersiowa objawiająca się bólem w klatce piersiowej i bólem serca, zwężenie tętnic serca, choroba wieńcowa serca, niewydolność serca, wady zastawek serca lub jakiekolwiek inne choroby serca);

• u pacjenta występują zaburzenia rytmu serca, w tym przyspieszenie lub nieregularne bicie serca, kołatanie serca, przyspieszone tętno lub w przypadku jakiejkolwiek informacji o nieprawidłowym rytmie serca;

• pacjent ma wysokie ciśnienie krwi lub rozpoznanego tętniaka (nieprawidłowe poszerzenie ściany naczynia krwionośnego);

• u pacjenta występuje małe stężenie potasu w krwi;

• u pacjenta występuje nadmierna czynność tarczycy;

• pacjent ma cukrzycę;

• u pacjenta występuje choroba wątroby lub nerek;

• pacjent musi unikać spożywania alkoholu z jakiegokolwiek powodu;

• pacjent jest leczony lub był kiedykolwiek leczony z powodu gruźlicy płuc, lub u pacjenta występuje wirusowe, lub grzybicze zakażenie w obrębie klatki piersiowej.

Wszystkie te wskazania zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie wątpliwości należy konsultować z lekarzem.

Fostex — interakcje z innymi lekami

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że Fostex może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty jak:

• leki blokujące receptory beta-adrenergiczne (leki stosowane w leczeniu m.in.: chorób serca, jaskry i wysokiego ciśnienia krwi);

• leki pobudzające receptory beta-adrenergiczne (działające w ten sam sposób co formoterol);

• niektóre leki na HIV (np.: kobicystat, rytonawir);

• leki stosowane w leczeniu nieprawidłowego rytmu serca (np.: dyzopiramid, prokainamid, chinidyna);

• leki przeciwhistaminowe (leki stosowane w leczeniu alergii);

• leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (np.: L-dopa);

• leki stosowane w leczeniu niedoczynności tarczycy (np.: L-tyroksyna);

• leki stosowane w leczeniu objawów depresji lub zaburzeń psychicznych (np.: trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne: imipramina, amitryptylina, inhibitory monoaminooksydazy: izokarboksazyd, fenelzyna, fenotiazyny);

• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (np.: inhibitory monoaminooksydazy IMAO);

• leki stosowane w leczeniu chorób serca (np. digoksyna);

• leki zawierające oksytocynę;

• leki moczopędne;

• inne leki stosowane w leczeniu astmy (np.: aminofilina, steroidy, teofilina).

Wszystkie te substancje zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości łączenia ze sobą wybranych preparatów. Należy powiedzieć lekarzowi również o planowanym zastosowaniu znieczulenia ogólnego przed operacją czy też przed zabiegiem u dentysty.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)