Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Lek przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych oraz młodzieży i stosuje się go w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.
|
Dostępność: |
na receptę |
|
Wskazania: |
leczenie depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych |
|
Postać: |
tabletki powlekane |
|
Dawka: |
50 mg, 100 mg |
|
Substancja czynna: |
fluwoksamina |
Zgodnie z klasyfikacją medyczną Fevarin to selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). To skuteczny lek przeciwdepresyjny. W swoim składzie zawiera fluwoksaminę. Jej działanie polega na hamowaniu procesu wychwytu zwrotnego serotoniny. W konsekwencji ten neuroprzekaźnik dłużej oddziałuje na synapsę i pobudza komórki odbierające informację.
Ponadto lek wykazuje nieznaczną zdolność wiązania z receptorami alfa- i beta-adrenergicznymi, histaminowymi, muskarynowymi w układzie cholinergicznym, dopaminergicznymi i serotoninergicznymi. To wszystko sprawia, że Fevarin wykazuje działanie przeciwdepresyjne, które polega m.in. na uspokojeniu, łagodzeniu lęku i poprawie samopoczucia pacjenta. Ze względu na skład i działanie lek ten dostępny jest tylko na receptę i przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych, dzieci i młodzieży.
Podstawowe wskazania do stosowania leku Fevarin to:
Obecnie preparat Fevarin dostępny jest w dwóch opakowaniach. Różnią się ilością tabletek powlekanych oraz stężeniem substancji czynnej. Cena leku zależy od wybranego wariantu, marży narzuconej przez daną aptekę oraz stopnia refundacji. Przy pełnej odpłatności wynosi ona średnio:
Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Fevarin podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą kupić go pozostali pacjenci w takich wskazaniach jak: upośledzenia umysłowe lub choroby psychiczne. Wówczas uśredniona cena leku po refundacji to:
Podstawowym składnikiem tabletek Fevarin jest fluwoksamina. Substancje pomocnicze to: skrobia kukurydziana, mannitol, sodu stearylofumaran, skrobia żelowana, krzemionka koloidalna bezwodna, makrogol 6000, hypromeloza, dwutlenek tytanu, talk.
Stosowania i dawkowanie należy dostosowywać ostrożnie, indywidualnie do potrzeb pacjenta. Ten powinien postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając wodą. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej.
Standardowe dawkowanie u osób dorosłych to:
Jeżeli dawki początkowe nie są wystarczające i nie ma oczekiwanej poprawy, to niezbędne może być korzystne stopniowe zwiększanie dawki do maksymalnie 300 mg na dobę. Przy przyjmowaniu dawki powyżej 150 mg na dobę należy przyjmować dawkę podzieloną. Poniżej tego stężenia zaleca się, aby całkowitą dobową dawkę większą przyjmować w dawce pojedynczej najlepiej wieczorem.
W przypadku dzieci i młodzieży powyżej 8. roku życia lek stosuje się w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Zaleca się rozpocząć dawkowanie od 25 mg na dobę, przyjmowanych przed snem. Co 4-7 dni lekarz może zwiększać dawkę o kolejne 25 mg. Zależy to od reakcji organizmu na leczenie. Zwiększanie uzyskuje się aż do osiągnięcia najmniejszej skutecznej dawki. Maksymalna dawka dobowa w tej grupie pacjentów to 200 mg, przy czym dawki powyżej 50 mg należy przyjmować w dwóch dawkach podzielonych.
Lek Fevarin nie powinien być stosowany u kobiet w okresie ciąży lub podejrzewających ciążę. Lekarz może podjąć taką decyzję, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Największe zagrożenie występuje w ostatnim trymestrze ciąży. U noworodka mogą pojawiać się poważne działania niepożądane takie jak m.in.: zespół przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodka, napady padaczkowe, trudności z oddychaniem, trudności z karmieniem, obniżenie stężenia cukru we krwi, niestabilność temperatury ciała, nieprawidłowe napięcie mięśni, sinica, drgawki, drżenie, zdenerwowanie, senność, ospałość, problemy ze snem, wymioty, ciągły płacz. U kobiety może wystąpić obfite krwawienie z pochwy tuż po porodzie.
Leku tego nie należy podawać kobietom w okresie karmienia piersią. Substancja czynna przenika do mleka matki i może powodować działania niepożądane ze strony dziecka. Jeżeli lekarz wdroży Fevarin w terapii, to kobieta powinna przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.
Podczas leczenia preparatem Fevarin mogą pojawiać się skutki uboczne. Ich rodzaj i nasilenie zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu pacjenta. Do odnotowywanych dotychczas działań niepożądanych należą m.in.:
Wszystkie te skutki uboczne wraz z częstotliwością występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.
Przed zastosowaniem leku Fevarin należy dokładnie zapoznać się z ulotką dołączoną do opakowania oraz skonsultować się z lekarzem. Nie należy stosować preparatu, jeżeli u pacjenta występują:
Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować ostrożność. Każdy przypadek powinien być indywidualnie zdiagnozowany przez lekarza. Należy zastosować środki ostrożności, jeżeli u pacjenta występują lub występowały:
W trakcie leczenia mogą wystąpić poważne działania niepożądane, w tym m.in.: zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy czy toksyczna martwica naskórka. Należy o tym niezwłocznie poinformować lekarza prowadzącego.
Lekarz powinien mieć wiedzę o tym, jakie leki obecnie lub w niedalekiej przeszłości stosował pacjent. Jest to związane z tym, że fluwoksamina może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Preparatu Fevarin nie wolno łączyć z takimi środkami jak:
Ponadto szczególną uwagę zachowuje się w przypadku takich preparatów jak:
Wszystkie te substancje wraz z potencjalnymi interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do produktu leczniczego. O możliwości jednoczesnego przyjmowania wybranych leków decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego zaleceniami.
Obecnie Fevarin nie ma zamiennika. Oznacza to, że nie można zamienić go 1:1. Lekarz może podjąć decyzję o wdrożeniu innego leku przeciwdepresyjnego, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby pacjenta.