Emla

Emla — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Emla to preparat złożony w postaci kremu. Przeznaczony jest do miejscowego stosowania na skórę. Należy do grupy określanej jako leki miejscowo znieczulające. Substancje czynne leku Emla to lidokaina + prylokaina. Działanie leku Emla polega na krótkotrwałym zniesieniu czucia w powierzchownych warstwach skóry. Preparat podawany jest przez lekarza lub pielęgniarkę i może być stosowany u osób dorosłych oraz dzieci. Pacjent może stosować go samodzielnie pod kontrolą lekarza.

Wskazania do nakładania kremu Emla na skórę to przede wszystkim planowane wykonanie niektórych zabiegów i procedur medycznych. Środek łagodzi ból, jednak pacjent nadal może odczuwać dyskomfort, dotyk i ucisk. Lek Emla może być stosowany do znieczulania skóry przed:

• drobnymi zabiegami chirurgicznymi na skórze;

• wkłuciem igły na skórę (na przykład przed zastrzykiem lub pobieraniem krwi do badań).

Ponadto wskazania do stosowania leku Emla to m.in.:

• znieczulenie narządów płciowych przed wykonaniem zastrzyku;

• znieczulenie narządów płciowych przed wykonaniem zabiegów medycznych (np.: usunięcie brodawek);

• znieczulenie skóry przed wykonaniem zabiegu oczyszczania owrzodzenia kończyn dolnych;

• znieczulenie skóry przed usunięciem uszkodzonej skóry.

O zasadności zaaplikowania kremu Emla w znieczuleniu decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego zaleceniami. W przypadku wątpliwości warto skonsultować się: lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Emla — ile kosztuje? Czy podlega refundacji?

Obecnie znieczulenie Emla dostępne jest w dwóch wariantach opakowania. Za każdym razem za jego podanie powinni odpowiadać lekarz lub pielęgniarka. Preparat nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Cena leku Emla zależy od marży narzuconej przez daną aptekę. Uśrednione ceny leku to:

• Emla (25 mg + 25 mg, 5 g kremu, 3 opatrunki okluzyjne) - 31,90 PLN;

• Emla (25 mg + 25 mg, 30 g kremu) - 82,50 PLN.

Emla — zamienniki lub podobne leki

Na rynku dostępne są zamienniki leku Emla. Należa od nich m.in.: Denela, Motti, Anesderm. Inne podobne leki to: Emla plaster, Fortacin.

Emla — pełny skład leku

Podstawowe składniki leku Emla to substancje czynne: lidokaina + prylokaina. Pozostałe składniki leku to: hydroksystearynian makrogologlicerolu, karbomery, wodorotlenek sodu do ustalania pH oraz woda oczyszczona.

Emla — jak stosować?

Stosowanie i dawkowanie leku Emla ustalane jest przez specjalistę. Pacjent powinien postępować zgodnie z zaleceniami lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki, gdy aplikuje krem we własnym zakresie. Substancję z tuby aplikuje się według instrukcji dołączonej do opakowania.

Krem podaje się miejscowo. Ilość kremu i czas jego stosowania zależą od wskazania medycznego. To lekarz, farmaceuta lub pielęgniarka wskazują pacjentowi, jak należy nakładać krem samodzielnie. Pacjent samodzielnie nakłada krem, jednak z zachowaniem najwyższych standardów bezpieczeństwa. W przypadku narządów płciowych proces powinien być nadzorowany przez lekarza.

Kremu Emla nie można podawać na:

• miejsca występowania wysypki skórnej lub wyprysku;

• miejsca skaleczeń, zadrapań lub ran (z wyjątkiem owrzodzeń kończyn dolnych);

• w odbycie;

• wewnątrz nosa, uszu lub jamy ustnej;

• do oczu lub w pobliżu oczu;

• na narządy płciowe u dzieci.

Stosowanie na skórę przed drobnymi zabiegami (np.: wkłucie igły, niewielkie zabiegi chirurgiczne na skórze):

• krem nakłada się w grubej warstwie;

• następnie warstwę kremu przykrywa się opatrunkiem (folią plastikową), który zdejmuje się bezpośrednio przed wykonaniem zabiegu;

• standardowa dawka u osób dorosłych i młodzieży powyżej 12. roku życia to 2 g;

• nie należy nakładać kremu na 5 godzin przed zabiegiem lub wcześniej, zazwyczaj stosuje się go około godziny przed zabiegiem.

Stosowanie na owrzodzenia kończyn dolnych przed zabiegiem oczyszczenia owrzodzenia lub usunięcia uszkodzonej skóry:

• standardowa dawka o 1-2 g kremu na każde 10 cm2 powierzchni skóry (nie więcej niż 10 g);

• o aplikacji kremu skórę przykrywa się opatrunkiem;

• krem nakłada się na 30-60 minut przed planowanym zabiegiem;

• lek Emla można stosować maksymalnie 15 razy w ciągu 1-2 miesięcy;

• po użyciu kremu tubkę Emla z pozostałym kremem należy wyrzucić.

Stosowanie na skórę przed usuwaniem zmian brodawkowatych typu mięczaka u dzieci z atopowym zapaleniem skóry:

• dawka zależy od wieku dziecka i podaje się ją na 30-60 minut przed planowanym zabiegiem.

Stosowanie na skórę narządów płciowych przed iniekcją środków miejscowo znieczulających:

• w tym wskazaniu lek podaje się osobom powyżej 12. roku życia;

• standardowa dawka to 1 g kremu na każde 10 cm2 powierzchni skóry;

• na skórę narządów płciowych u kobiet stosuje się 1-2 g kremu;

• po aplikacji kremu skórę przykrywa się opatrunkiem i zostawia się go na 15 min u mężczyzn lub 60 minut u kobiet.

Stosowanie na skórę przed zabiegami wykonywanymi w warunkach szpitalnych (np. przed przeszczepem skóry pośredniej grubości), które wymagają głębszego znieczulenia skóry:

• w tym wskazaniu lek podaje się osobom powyżej 12. roku życia;

• standardowa dawka to 1,5-2 g kremu na każde 10 cm2 powierzchni skóry;

• po aplikacji kremu skórę przykrywa się opatrunkiem na 2-5 godzin.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnych. W takiej sytuacji należy skontaktować się z lekarzem.

Emla — czy można stosować w ciąży i okresie karmienia?

Stosowanie leku Emla u kobiet w ciąży może powodować działania niepożądane ze strony dziecka. W związku z tym lekarz powinien ocenić ewentualne ryzyko. Znieczulenie miejscowe środkiem Emla można stosować tylko wtedy, gdy korzyści z tym związane znacznie przewyższają ewentualne ryzyko i jest to uzasadnione. Ze sporadycznym stosowaniem leku Emla w tej grupie pacjentek nie wiąże się duże zagrożenie. Substancje czynne mogą przenikać do mleka matki, jednak w niewielkich ilościach, dlatego nie ma zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Jeżeli jednak pacjentka chce zachować ostrożność, to warto przerwać karmienie piersią.

Emla — możliwe skutki uboczne

W trakcie stosowania leku Emla w znieczuleniu na skórę mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu.

Dotychczas odnotowane działanie niepożądane to m.in.:

• łagodne reakcje skórne w miejscu zastosowania leku Emla (np.: zaczerwienienie skóry, zbledniecie skóry, niewielki obrzęk, początkowe uczucie pieczenia lub swędzenia);

• początkowe łagodne odczucie pieczenia, świądu lub ciepła w miejscu poddanym działaniu leku;

• przemijające miejscowe reakcje skórne (zaczerwienienie, zblednięcie, obrzmienie);

• podrażnienie skóry w miejscu poddanym działaniu leku podczas stosowania;

• brak czucia (drętwienie) w miejscu podania leku;

• niewielkie punktowe krwawienie (wybroczyny);

• podrażnienie oczu (przy przypadkowym kontaktu oczu z kremem);

• oparzenia chemiczne oczu (przy przypadkowym kontaktu oczu z kremem);

• methemoglobinemia;

• reakcje alergiczne (np.: wysypka skórna, utrudnione oddychanie, omdlenia, obrzek, gorączka, wstrząs anafilaktyczny).

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania opisano w ulotce. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu. Przy dłuższym czasie działania leku zwiększa się ryzyko skutków ubocznych.

Emla — przeciwwskazania, środki ostrożności

Zastosowanie kremu Emla powinno być zgodne z zaleceniami lekarza. Nie należy stosować leku Emla, jeżeli u pacjenta stwierdzono uczulenie na prylokainę, lidokainę, inny podobny lek miejscowo znieczulający lub jakikolwiek inny składnik kremu. Nie powinno się aplikować kremu również na obszary skóry z wysypką, zadrapaniami, skaleczeniami lub innymi otwartymi ranami (z wyjątkiem owrzodzeń kończyn dolnych), na zmienioną chorobową błonę bębenkową oraz na błonę śluzową narządów płciowych u dzieci poniżej 12. roku życia. Preparatu Emla nie podaje się u dzieci w wieku poniżej 12. miesięcy życia, u których jednocześnie stosuje się leki wpływające na barwnik krwi.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować ostrożność. Dotyczy to pacjentów, u których występują lub występowały:

• zaburzenie ze świądem skóry (w atopowym zapaleniem skóry);

• niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (zaburzenie metaboliczne);

• methemoglobinemia (problem stężenia barwnika krwi);

• jednoczesne przyjmowanie leków stosowanych w leczeniu zaburzeń rytmu serca (leki przeciwarytmiczne klasy III, np. amiodaron).

W trakcie stosowania leku należy unikać jego kontaktu z oczami, ponieważ może to powodować podrażnienie rogówki oraz poparzenie chemiczne oka. W takiej sytuacji należy natychmiast przemyć oko solą fizjologiczną lub letnią wodą.

Emla — interakcje z innymi lekami

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że substancje zawarte w kremie Emla mogą wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególną uwagę należy zwrócić na:

• leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron);

• inne leki miejscowo znieczulające;

• leki stosowane w leczeniu padaczki (np.: fenobarbital, fenytoina);

• leki stosowane w leczeniu zakażeń (np.: sulfonamidy oraz nitrofurantoina);

• leki beta-adrenolityczne;

• cymetydyna.

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wątpliwości konsultuje się z lekarzem. To on decyduje o możliwości zastosowania kremu Emla w celu znieczulenia narządów płciowych i w każdym innym zastosowaniu, biorąc pod uwagę preparaty przyjmowane przez pacjenta.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)