Apo-Napro

Apo-Napro — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Apo-Napro to lek o działaniu ogólnym. Substancja czynna leku Apo-Napro to naproksen z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. To pochodna kwasu propionowego. Po dostaniu się do organizmu wykazuje silne i skuteczne działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Naproksen hamuje syntezę prostagladyn, biorącą udział w rozwoju stanu zapalnego. Do tego hamuje aktywność cyklooksygenaz (zarówno COX-1, jak i COX-2). Dzięki temu wykazuje skuteczne działanie w leczeniu stanów zapalnych i bólowych pochodzenia reumatycznego i niereumatycznego.

Jednocześnie lek ten nie zwalcza żadnych drobnoustrojów. Apo-Napro ma postać tabletek i dostępny jest tylko na receptę. Przeznaczony jest do stosowania u osób powyżej 5. roku życia.

Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Apo-Napro to leczenie:

• reumatoidalnego zapalenia stawów i innych chorób reumatycznych;

• bolesnego miesiączkowania;

• problemów dotyczących mięśni i kości (ostrych zaburzeń mięśniowo-szkieletowych);

• gorączki różnego pochodzenia;

• ostrej dny moczanowej

• młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów u dzieci powyżej 5. roku życia.

Apo-Napro — cena, refundacja

Obecnie lek Apo-Napro dostępny jest w trzech wariantach opakowania w tabletkach o stężeniu 250 mg i 500 mg. Wariant dobiera się do potrzeb pacjenta. Cena preparatu zależy od wybranego opakowania, stężenia substancji czynnej oraz stopnia refundacji. Uśredniona cena leku Apo-Napro przy pełnej odpłatności to:

• Apo-Napro (250 mg, 30 tabletek) - 10,65 PLN;

• Apo-Napro (250 mg, 90 tabletek) - 29,20 PLN;

• Apo-Napro (500 mg, 30 tabletek) - 20,70 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek ten podlega całościowej lub częściowej refundacji. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. i powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w tych wskazaniach i wówczas lek kosztuje:

• Apo-Napro (250 mg, 30 tabletek) - 6,80 PLN;

• Apo-Napro (250 mg, 90 tabletek) - 17,70 PLN;

• Apo-Napro (500 mg, 30 tabletek) - 13,05 PLN.

Apo-Napro — zamienniki lub podobne leki

Zamiennikami leku Apo-Napro są inne środki zawierające naproksen w tej samej postaci. Wśród nich znajdują się m.in.: Anapran EC, Naproxen, Naproxen 250 Hasco, Naproxen 500 Hasco, Naproxen Aflofarm, Naproxen Genoptim, Naproxen Polfarmex, Napritum, Pabi-Naproxen. Większość z nich dostępna jest tylko na receptę. Inne produkty lecznicze zawierające naproksen to m.in.: Aleve, Anapran, 4Flex PureGel, ApoNapro Active, Apo-Napro Fast, Nalgesin, Nalgesin Forte, Nalgesin Mini, Naproxen Emo, Naproxen Hasco czy Naxii.

Apo-Napro — pełny skład leku

Podstawowym składnikiem leku Apo-Napro jest substancja czynna naproksen. Substancje pomocnicze to: kroskarmeloza sodowa, metyloceluloza, stearynian magnezu i krzemionka koloidalna bezwodna.

Apo-Napro — dawkowanie, stosowanie leku

Stosowanie i dawkowanie preparatu Apo-Napro ustalane jest indywidualnie w zależności od potrzeb pacjenta i jego stanu zdrowia. Tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Lek stosuje się w trakcie jedzenia lub po nim. W przypadku wątpliwości należy ponownie skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

Standardowe dawkowanie u osób powyżej 16. roku życia wygląda następująco:

• choroby reumatyczne: standardowa dawka to 500 mg - 1 g w dwóch dawkach podzielonych co 12 godzin;

• zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i bolesne miesiączkowanie: pierwsza dawka 500 mg, a następnie 250 mg co 6-8 godzin;

• ostra dna moczanowa: pierwsza dawka 750 mg, a następnie 250 mg co 8 godzin aż do ustąpienia napadu;

• gorączka różnego pochodzenia: 250 mg co 8 godzin przez 3-5 dni.

Lek Apo-Napro stosuje się również w leczeniu młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów u pacjentów powyżej 5. roku życia. Dawkę dobiera się na podstawie masy ciała pacjenta i jest to 10 mg/kg masy ciała na dobę w dwóch dawkach podzielonych.

Pacjenci w podeszłym wieku, z zaburzeniami czynności nerek i zaburzeniami czynności wątroby mogą wymagać indywidualnego (pomniejszonego) dawkowania. Decyzję w tym zakresie podejmuje lekarz prowadzący. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na poprawę skuteczności terapii i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem naproksenu.

Apo-Napro — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Leku Apo-Napro nie powinno się stosować u kobiet w ciąży. Największe ryzyko występuje w ostatnim trymestrze, ponieważ może to powodować poważne działania niepożądane ze strony noworodka. Jeżeli to możliwe, to należy unikać stosowania tego preparatu w tej grupie pacjentek oraz wśród kobiet planujących ciążę. Substancja czynna przenika do mleka kobiet karmiących piersią. W związku z tym leku nie podaje się u kobiet w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa, ponieważ może to powodować działania niepożądane ze strony dziecka.

Apo-Napro — skutki uboczne

W trakcie leczenia mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Należy natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią:

• owrzodzenie żołądka;

• przemijające czarne, smoliste stolce lub krew w kale;

• wymioty z krwią lub ciemne, fusowate wymioty;

• wysypka;

• nasilenie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy lub choroby Crohna (np.: biegunka, nasilony ból, wymioty);

• owrzodzenie jamy ustnej;

• ciężka biegunka

• ból w podbrzuszu (zapalenie okrężnicy);

• objawy reakcje nadwrażliwości (np.: sapanie, trudności w oddychaniu, ucisk w klatce piersiowej, wysypka, świąd, obrzęk powiek, ust, twarzy, języka lub gardła).

Ponadto w trakcie terapii istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych z poniższej listy:

• zaburzenia widzenia;

• uczucie depresji;

• napady drgawek;

• zawroty głowy;

• zaburzenia snu;

• niemożność koncentracji;

• kłopoty z pamięcią;

• niezakaźne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych);

• koszmary senne;

• uczucie pustki w głowie;

• wysokie ciśnienie tętnicze krwi (nadciśnienie tętnicze);

• udar mózgu;

• zawał serca;

• zaburzenia słuchu;

• dzwonienie w uszach;

• zaburzenia czynności wątroby;

• zapalenie wątroby;

• żółtaczka powodująca zażółcenie skóry i białkówek oczu;

• trudności z zajściem w ciążę;

• obrzęk naczynioruchowy;

• osłabienie lub ból mięśni;

• Obrzęk;

• gorączka;

• wzmożone pragnienie;

• śródmiąższowe zapalenie nerek;

• zapalenie błony śluzowej nosa;

• zapalenie trzustki;

• zaburzenia czynności nerek;

• zapalenie błony śluzowej żołądka;

• zaostrzenie zapalenia okrężnicy;

• zapalenie naczyń krwionośnych;

• ogólnie złe samopoczucie;

• zmiany we krwi (np.: zmniejszenie liczby płytek, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zwiększone stężenie potasu we krwi);

• astma, zapalenie płuc, dyskomfort brzuszny;

• ryzyko zawału serca;

• zapalenie nerwu wzrokowego;

• i inne.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Apo-Napro — przeciwwskazania, środki ostrożności

Przed rozpoczęciem terapii z lekiem Apo-Napro należy skonsultować się z lekarzem. Przeciwwskazane jest przyjmowanie leku, jeżeli u pacjenta występują lub występowały:

• uczulenia na naproksen, naproksen sodowy lub jakikolwiek inny składnik;

• ciężka niewydolność nerek;

• ciężka niewydolność serca;

• ciężka niewydolność wątroby;

• zaburzenia żołądka lub jelit (np. krwawienie, wrzód);

• uczulenie na leki z grupy NLPZ lub inne leki przeciwbólowe (np. kwas acetylosalicylowy);

• ostatni trymestr ciąży.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególną ostrożność. Każdy przypadek powinien być indywidualnie omówiony z lekarzem prowadzącym. Szczególnie wymagają tego pacjenci, u których występują lub występowały takie stany jak:

• choroba nerek, wątroby lub serca;

• jakiekolwiek reakcje nadwrażliwości;

• jakiekolwiek zaburzenia krwi;

• choroba żołądka lub choroba przewodu pokarmowego (np.: wrzodziejące zapalenie okrężnicy, owrzodzenia, choroba Crohna);

• astma;

• uogólniony toczeń rumieniowaty lub mieszana choroba tkanki łącznej;

• badania czynności wątroby lub nadnerczy (wykonane);

• ciąża lub planowane zajście w ciążę;

• podeszły wiek.

Stosowanie leku Apo-Napro może zwiększać ryzyko wystąpienia zawału serca lub udaru. W związku z tym nie należy przekraczać zalecanej dawki leku oraz stosować go możliwie najkrócej.

Z czym nie łączyć Apo-Napro?

Obowiązkiem pacjenta jest poinformowanie lekarza o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że naproksen może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Szczególnie należy powiedzieć o środek z tej listy:

• leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwpłytkowe i inne środki stosowane w leczeniu lub zapobieganiu zwiększonego krzepnięcia krwi;

• leki stosowane w leczeniu ostrej dny moczanowej (np.: probenecyd);

• leki stosowane w leczeniu niewydolności serca (np.: glikozydy nasercowe, furosemid, inne leki moczopędne);

• leki stosowane w leczeniu zakażeń (np.: fluorochinolony, sulfonoamidy);

• leki stosowane w leczeniu padaczki (np.: pochodna hydantoiny);

• kortykosteroidy (stosowane w leczeniu zapalenia stawów);

• sole litu, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (np.: fluoksetyna) i inne leki stosowane w leczeniu depresji;

• leki na nadciśnienie tętnicze (np.: propranolol, inne leki beta-adrenolityczne, inhibitory konwertazy angiotensyny);

• leki stosowane w leczeniu łuszczycy (np.: metotreksat);

• inne niesteroidowe leki przeciwzapalne lub leki przeciwbólowe, kwas acetylosalicylowy;

• cyklosporyna i takrolimus (leki przeciwdziałające odrzuceniu przeszczepu);

• zydowudyna (lek stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV);

• mifepryston (stosowany w leczeniu szpitalnym).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem. To on decyduje o możliwości jednoczesnego przyjmowania wybranych leków.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)